Η Ιστορία Της Τζαζ

Νέα Ορλεάνη

Το λίκνο της τζαζ

Εκεί όπου η λάμψη των ευρωπαϊκών πνευστών, ο κτύπος των αφρικανικών κρουστών και οι ρυθμοί της Καραϊβικής συναντήθηκαν σε μοναδική αρμονία με τα αμαρτωλά κόκκινα φανάρια



Σ. ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ



 


Ο Λούις Αρμστρονγκ


Μερικές ώρες μόνο έφτασαν για να βυθίσουν κυριολεκτικά αλλά και στη θλίψη μία από τις πιο παραγωγικές πόλεις του πλανήτη στην υπόθεση πολιτισμός. Εννέα εβδομάδες θα χρειαστούν ώστε να αποτραβηχτούν τα νερά από την περίφημη Κανάλ Στριτ. Είναι χωρίς αμφιβολία γεγονός ότι μαζί τους θα πάρουν τα όνειρα και τις φιλοδοξίες των κατοίκων της Νέας Ορλεάνης, αυτό που όμως δεν πρόκειται να πάρει μαζί του ο κάθε κυκλώνας Κατρίνα είναι η ιστορία αυτής της σημαντικής πόλης του Νέου Κόσμου. Δεν μπορεί κανείς κυκλώνας να παρασύρει ούτε τη γοητεία του Τενεσί Γουίλιαμς ούτε τη συμβολή του Φόκνερ στην παγκόσμια λογοτεχνία και σίγουρα δεν μπορεί να κάνει τίποτε ώστε να διαγραφεί το γεγονός ότι η τζαζ ουσιαστικά γεννήθηκε στη Νέα Ορλεάνη. H Νέα Ορλεάνη είναι υπεύθυνη για δεκάδες μουσικά ιδιώματα, όπως είναι τα μπλουζ, το ραγκτάιμ, το καζούν, το ζάιντεκο ή τα περίφημα νεκρώσιμα εμβατήρια (marches), όλα όμως συνέτειναν στο να πάρει μορφή το πιο επαναστατικό μουσικό είδος του 20ού αιώνα, η τζαζ.

Οι πρώτες ηχογραφήσεις
Οι απόψεις περί του αν όντως γεννήθηκε ή απλώς ανδρώθηκε στη Νέα Ορλεάνη η τζαζ είναι αρκετές. Οπως αναφέρει ο ιστορικός της τζαζ Ρος Ράσελ στη σπουδαία μελέτη του «Jazz Style in Kansas City and the Southwest», υπάρχουν συγκεκριμένες ενδείξεις για την ύπαρξη τζαζ συγκροτημάτων στο Κάνσας, στο Αρκάνσας και στο Τέξας πριν από την έκρηξη της Νέας Ορλεάνης το διάστημα 1900-1920, υποστηρίζοντας ότι η τζαζ ουσιαστικά βγήκε από τις εσωτερικές διαδικασίες της «μαύρης υποκουλτούρας» σε περισσότερες από μία πόλεις. Οι πρώτες τζαζ ηχογραφήσεις όμως έγιναν στη Νέα Ορλεάνη από το 1917 ως το 1924 (η ειρωνεία της ιστορίας είναι ότι η πρώτη ηχογράφηση έγινε από ένα τζαζ συγκρότημα λευκών μουσικών, την Original Dixieland Jazz Band).

Οι λόγοι που μπόρεσε να αναπτυχθεί στη Νέα Ορλεάνη η τζαζ είναι αρκετοί. Ηταν το μοναδικό μέρος του Νέου Κόσμου όπου επιτρεπόταν στους σκλάβους να κατέχουν κρουστά, και έτσι είχαμε ως αποτέλεσμα τις περίφημες τελετές βούντου στην Congo Square. «Ο καθολικισμός των Γαλλοϊσπανών που κατείχαν το μεγαλύτερο κομμάτι της πόλης ήταν πιο ελαστικός από τον προτεσταντισμό των Αγγλοσαξόνων απέναντι στους νέγρους», όπως σημειώνει και στο βιβλίο του «Τζαζ 1900-1990» ο Κώστας Γιαννουλόπουλος «ήταν μία καθοριστική δύναμη που επέτρεψε την ύπαρξη ενός φιλελεύθερου πνεύματος της νεγροαμερικανικής κουλτούρας».

Στα τέλη του του 19ου αιώνα η Νέα Ορλεάνη ήταν το εμπορικό λιμάνι το οποίο αγκάλιασε εξαρχής πολλές διαφορετικές κουλτούρες. Ηταν η πάνω πόλη ή αλλιώς το αμερικανικό κομμάτι, δυτικά της Κανάλ Στριτ· ήταν η περιοχή όπου ζούσαν στοιβαγμένοι οι μόλις απελευθερωμένοι σκλάβοι και στο κέντρο της πόλης υπερτερούσαν οι λευκοί και οι κρεολοί. H μουσική που κυριαρχούσε ήταν αυτή των κρεολών οι οποίοι ήταν εκπαιδευμένοι με την ευρωπαϊκή μουσική παράδοση. Ετσι, ήταν η Νέα Ορλεάνη όπου συναντήθηκε η λάμψη των ευρωπαϊκών πνευστών, ο κτύπος των αφρικανικών κρουστών και οι ρυθμοί της Καραϊβικής σε τέτοια μοναδική αρμονία.

H γέννηση του όρου
Το 1894 έχει μείνει ως η χρονιά που οι πολύ αυστηροί, περιοριστικοί και ρατσιστικοί νόμοι άλλαξαν το προφίλ ολόκληρης της πόλης. Το Δημοτικό Συμβούλιο της πόλης αποφάσισε ότι όλες οι πόρνες και οι οίκοι ανοχής θα περιορίζονται σε ένα κομμάτι 38 τετραγώνων, γνωστό και ως Στόριβιλ, ή απλώς ντίστρικτ όπως επικράτησε τα επόμενα χρόνια. Το ντίστρικτ αποτέλεσε το ιδανικό περιβάλλον για την εξέλιξη της τζαζ όχι τόσο κινηματογραφικά όσο θα πίστευαν πολλοί - αφού η αντικατάσταση της σκάφης με ένα αξιοπρεπές σετ ντραμς δεν έγινε από τη μια ημέρα στην άλλη - αλλά μέσα από τους σπουδαίους του ραγκτάιμ και τους πρωτεργάτες Μπάντι Μπόλντεν, Τζέλι Ρολ Μόρτον, «Πάπα» Τζακ Λέιν και πολλούς ακόμη κατάφερε να κερδίσει τη λευκή Αμερική των αρχών του αιώνα.

Πολλές είναι και οι ερμηνείες που έχουν δοθεί για τη γέννηση του όρου τζαζ. Ο σπουδαίος του ραγκτάιμ - κατά πολλούς ο πρώτος τζάζμαν - Τζέλι Ρολ Μόρτον έγραφε στα απομνημονεύματά του: «Το ραγκτάιμ έχει ένα πολύ συγκεκριμένο τρόπο δομής και μόνο συγκεκριμένες μελωδίες μπορούν να παιχτούν με αυτόν τον τρόπο. H τζαζ όμως είναι ένα στυλ που μπορεί να εφαρμοστεί σε κάθε είδους μελωδία. Αρχισα να χρησιμοποιώ τον όρο το 1902 προκειμένου να δείξω στον κόσμο τη διαφορά της τζαζ με το ραγκτάιμ». Βεβαίως το 1902 ο Μόρτον ήταν μόλις 12 ετών. Μία ιδιαιτέρως αγαπητή ερμηνεία είναι αυτή που λέει πως ο όρος βγήκε από τις «κυρίες της νύχτας» στο ντίστρικτ που φορούσαν άρωμα γιασεμί (jasmine). Αυτές λειτουργούσαν κατά βάση ως κράχτες για τους οίκους ανοχής οι οποίοι ήταν και τα νυχτερινά κέντρα της εποχής, όπου άκουγες τη μουσική της μόδας. Οταν τις πλησίαζε υποψήφιος πελάτης, αυτές τον ρωτούσαν αν ψάχνει για λίγο «jass», το οποίο στην πορεία εξελίχθηκε σε τζαζ.
Στην πρωτοπορία της μουσικής σκηνής


H Νέα Ορλεάνη δεν έμεινε μόνο στη γέννηση της τζαζ, αφού στην πορεία απέδειξε ότι μπορεί να βρίσκεται στην πρωτοπορία όποιο και αν είναι το είδος της μουσικής που κυριαρχεί. Ετσι, εκτός από τα λαμπρά τέκνα της πρώτης και δεύτερης γενιάς, όπως ο Τζέλι Ρολ Μόρτον, ο Λούις Αρμστρονγκ, ο Σίντνεϊ Μπέτσετ, η Μαχάλια Τζάκσον, έχει να επιδείξει μία παλέτα σπουδαίων καλλιτεχνών από διαφορετικά είδη, όπως είναι οι ορχήστρες πνευστών και η περίφημη Dirty Dozen Brass Band, το ροκ-εν-ρολ με τον Φατς Ντόμινο, το ρυδμ εν μπλουζ και το φανκ με τους Neville Brothers και τον Dr John, η φολκ με την Κιμ Κάρσον αλλά και το χιπ χοπ με τους Τζούβενιλ, Μίστικαλ και Μάστερ Π.
Neville Brothers



 


Ενα από τα σημαντικότερα σχήματα της σόουλ μουσικής και εκείνοι που κατάφεραν να μεταδώσουν πιο επιτυχημένα από κάθε άλλον τον πνεύμα της Νέας Ορλεάνης στις νεότερες γενιές μουσικών αλλά και φίλων της μουσικής. Αν και έχουν περάσει στη συνείδηση του κοινού ως το αιώνιο συγκρότημα, η αλήθεια είναι πως οι αδελφοί Αρθουρ, Τσαρλς, Ααρον και Κύριλ δεν ένωσαν τις δυνάμεις τους παρά το 1977, μία 20ετία δηλαδή αργότερα από το ξεκίνημα της σόλο καριέρας του Αρθουρ ή Αρτ. Μεγάλη τους επιτυχία το άλμπουμ «Yellow Moon» με την ομώνυμη σαρωτική επιτυχία του 1989. Σήμερα τα μέλη ακολουθούν παράλληλες καριέρες.
Dr. John



 


Ενας από τους πιο αγαπητούς μουσικούς, ανεξαρτήτως προτιμήσεων, ο Μάλκομ Ρέμπενακ - όπως είναι το πραγματικό όνομά του - ξεκίνησε την καριέρα του στη γενέτειρά του ως κιθαρίστας αλλά ένας πυροβολισμός στο δάκτυλό του τον ανάγκασε να στραφεί στο πιάνο. Το στυλ του είναι μείξη των μπλουζ και της τζαζ της Νέας Ορλεάνης με το ψυχεδελικό ροκ αλλά και τη φολκ και το φανκ αργότερα, τα οποία παρουσιάζει στη σκηνή όπως οι μάγοι του βουντού, ως ιεροτελεστία. Πολύ μεγάλη επιτυχία του το «Right Place, Wrong Time» του 1973 και βεβαίως το «Litanie Des Saints» του 1992. Σήμερα είναι 65 ετών.
Φατς Ντόμινο



 


Ο 77χρονος θρύλος του ροκ-εν-ρολ είναι ένα από τα θύματα του κυκλώνα Κατρίνα καθώς, παρά την πρώτη ενημέρωση των Αρχών ότι επέζησε της καταστροφής, η κόρη του Κέρεν Ντόμινο υποστηρίζει ότι στη συνέχεια έχασε τα ίχνη του. H καριέρα του ξεκίνησε το 1949 με την ηχογράφηση «The Fat Man», που θεωρείται ένας από τους πρώτους δίσκους του ροκ-εν-ρολ, με τη γρήγορη μελωδία στο πιάνο και τη χαρακτηριστική φωνή του Αντουάν Ντομινίκ «Φατς» Ντόμινο. Στην κορυφή παρέμεινε αρκετά χρόνια με σειρά επιτυχιών όπως τα «Junker's Blues», «Ain't That Shame», «Whole Lotta Loving» και τη διασκευή στο «Lady Madonna» των Μπιτλς.
Γουίντον Μαρσάλις



 


Ο 44χρονος τρομπετίστας είναι χωρίς αμφιβολία το πιο επιφανές μέλος της οικογένειας Μαρσάλις. Ο Γουίντον Μαρσάλις έχει καταφέρει να συνδυάσει μία επιτυχημένη πορεία τόσο στην τζαζ, με περισσότερα από 30 εξαιρετικά άλμπουμ, όσο και στην κλασική μουσική, όπου τις 16 ηχογραφήσεις του θα ζήλευαν πολλοί καλλιτέχνες, γιατί πίστευε πάντα ότι τα δύο μουσικά είδη έχουν πολλά κοινά. Το 1997 έγινε ο πρώτος μουσικός της τζαζ που κέρδισε το βραβείο Πούλιτζερ για το ορατόριο «Blood On The Fields», όπου βασικό θέμα του ήταν η δουλεία. Ιδιαίτερα επιτυχημένο ήταν το CD «Baroque Duet» με την υψίφωνο Κάθλιν Μπατλ.
Ιρμα Τόμας



 

H βασίλισσα της σόουλ της Νέας Ορλεάνης, όπως διαπιστώσαμε ιδίοις όμμασι προ μερικών ετών στην Αθήνα, είναι μία από τις πιο χαρισματικές φυσιογνωμίες της μαύρης μουσικής. Με επιρροές από τη συμπατριώτισσά της Μαχάλια Τζάκσον και την Περλ Μπέιλι, κατάφερε να φτιάξει το δικό της στυλ, με πιο ισχυρό όπλο της την ακαταμάχητη γλυκιά φωνή της. Τραγούδια όπως τα «Set Me Free», «Don't Mess With My Man», αλλά και όσα ηχογράφησε με τον άλλο θρύλο της Νέας Ορλεάνης Αλέν Τουσέν, βρίσκονται ήδη στο ανθολόγιο των σύγχρονων μπλουζ. Σήμερα, στα 64 χρόνια της, περιοδεύει ασταμάτητα κατ' απαίτηση του σταθερά αυξανόμενου κοινού της.


Reference: http://tovima.dolnet.gr/print_article.php?e=B&f=14556&m=C06&aa=1





Τζάζ - Jazz
"Ιωάννης Κουκότζιλας "
Τρίτη, 13 Νοεμβρίου 2007

Η ετυμολογία της λέξης τζαζ παραμένει ανεξιχνίαστη παρόλο που κατά καιρούς επικράτησαν διάφορες γνώμες. Σύμφωνα με μια εκδοχή, η τζαζ πήρε το όνομά της από τον χορευτή Τζάζμπο Μπράουν ενώ μια άλλη υποστηρίζει πως η ονομασία τζαζ προέρχεται από τη συντόμευση του ονόματος κάποιου μουσικού Τσάρλς (Charles, chas, jass, jazz) ή Τζάσπερ.


ΟΡΙΣΜΟΣ
Μουσικό είδος που αποτέλεσε εξέλιξη της λαϊκής αμερικανικής μουσικής κατά τον 19ο αιώνα, με αφρικανικές καταβολές. Περιλαμβάνει αρκετά μουσικά είδη που στηρίχτηκαν σε ένα κοινό σκεπτικό κατασκευής, τον αυτοσχεδιασμό. Αν και υπάρχει μεγάλη δυσκολία να οριστεί η Τζαζ στο σύνολό της, ένας ορισμός που διευκρινίζει εν μέρη το περιεχόμενό της είναι ότι πρόκειται για μία μουσική στην οποία ο μουσικός εκτελεί μελωδικές παραλλαγές πάνω σε μία δεδομένη αρμονική βάση και αυτό σε διάλογο με τον ρυθμικό παλμό. Βέβαια, από το δεύτερο μισό του 20ού αιώνα και μετά, όταν η αβάν γκαρντ της τζαζ απέρριψε το προκαθορισμένο αρμονικό πρότυπο, ο ορισμός αυτός δεν θεωρείται επαρκής για όλα τα είδη της Τζαζ.

ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ
Η ετυμολογία της λέξης τζαζ παραμένει ανεξιχνίαστη παρόλο που κατά καιρούς επικράτησαν διάφορες γνώμες. Σύμφωνα με μια εκδοχή, η τζαζ πήρε το όνομά της από τον χορευτή Τζάζμπο Μπράουν ενώ μια άλλη υποστηρίζει πως η ονομασία τζαζ προέρχεται από τη συντόμευση του ονόματος κάποιου μουσικού Τσάρλς (Charles, chas, jass, jazz) ή Τζάσπερ. Λέγεται, επίσης, ότι η λέξη τζαζ σχηματίστηκε από το γαλλικό ρήμα jaser (οι λευκοί της Νέας Ορλεάνης μιλούσαν τότε γαλλικά) που σημαίνει φλυαρώ, επειδή η φλυαρία υπονοεί τον αυτοσχεδιασμό.

 Βillie Holiday​

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΓΝΩΡΙΣΜΑΤΑ
Η jazz δεν χρησιμοποιεί μόνο τις βασικές κλίμακες της Ευρωπαϊκής μουσικής δηλ. μείζονες και ελάσσονες (σύστημα που αντικατέστησε τον 17ο αιώνα τους Εκκλησιαστικούς Τρόπους της Δυτικής Εκκλησιαστικής Μουσικής), αλλά και πολλές άλλες κλίμακες με προέλευση από την Αφρική και αλλού, που χρησιμοποιούνται σε μίξη με τις ευρωπαϊκές αρμονίες. Η τζαζ στηρίζεται βαθύτατα σε ένα ακόμα αφρικανικό στοιχείο, το ρυθμό, ο οποίος αποτελεί θεμελιώδες συστατικό της καθώς οργανώνει τη μουσική. Στη τζαζ μουσική, ο ήχος των μουσικών οργάνων αλλά και η φωνή, χρησιμοποιούνται με έναν ξεχωριστό τρόπο. Κύριο χαρακτηριστικό της τζαζ είναι πως τα όργανα χρησιμοποιούνται σαν ανθρώπινες φωνές. Οι δύο βασικές φόρμες που χρησιμοποιεί η jazz είναι το μπλουζ και η μπαλάντα. Ένα ακόμα χαρακτηριστικό της τζαζ είναι ακόμα οι ίδιοι οι οργανοπαίκτες και οι προσωπικοί αυτοσχεδιασμοί τους πάνω στο κυρίως μουσικό θέμα. Η σύνθεση στην τζαζ είναι κατά κανόνα απλή για ενορχήστρωση και διάφορες παραλλαγές στα πλαίσια του ατομικού ή ομαδικού αυτοσχεδιασμού.

ΠΡΟΙΣΤΟΡΙΑ
Η τζαζ εμφανίστηκε ως αναγνωρίσιμο και ξεχωριστό μουσικό είδος περίπου το 1900.Θεωρείται δεδομένο πως οι καταβολές της τζαζ μουσικής είναι αφρικανικές. Οι έγχρωμοι σκλάβοι που προερχόμενοι κατά κύριο λόγο από τη Δυτική Αφρική μεταφέρθηκαν στο Νότο των Ηνωμένων Πολιτειών και μετέφεραν μέρος των παραδόσεων τους. Γενέτειρα της τζαζ μουσικής θεωρείται η Νέα Ορλεάνη. Στην Αμερική εκείνης της εποχής, καθαρές μορφές αφρικάνικης μουσικής συναντάμε ως επί το πλείστον στην τελετουργική ή θρησκευτική μουσική. Από αρκετά νωρίς ωστόσο, η μαύρη μουσική έρχεται σε μίξη με "λευκά" στοιχεία και η γέννηση της τζαζ αποτέλεσε τελικά προϊόν αυτής της πρόσμιξης. Στην πραγματικότητα, η τζαζ γεννήθηκε στο σταυροδρόμι της ισπανικής, της γαλλικής και της αγγλοσαξονικής πολιτισμικής παράδοσης. Το πρώτο αναγνωρίσιμο jazz είδος ήταν το rangtime το οποίο συνοδευόταν κυρίως από πιάνο το οποίο αργότερα έγινε Τιν Παν Αλι και αργότερα ακολουθησαν κι αλλά. Αξίζει να σημειωθεί πως η ανάπτυξη της τζαζ μουσικής στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα δεν υπήρξε τυχαία ή ανεξάρτητη, καθώς σε αυτή τη χρονική περίοδο σημειώθηκαν πολλές επαναστάσεις στις λαϊκές τέχνες.

 Miles Davis​

ΕΞΑΠΛΩΣΗ
Η διάδοση της τζαζ μουσικής στηρίχθηκε σε μεγάλο βαθμό στη μετανάστευση ή τις περιοδείες πολλών έγχρωμων και μη μουσικών. Οι μουσικοί της Νέας Ορλεάνης είχαν αρχίσει να περιοδεύουν σε ολόκληρη την Αμερική από πολύ νωρίς και σε κάθε τόπο αποτελούσαν ερέθισμα για τους ντόπιους μουσικούς, γεγονός που βοήθησε σημαντικά στην ανάπτυξη και εξέλιξη της τζαζ.

ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ
Ο πρώτος τζαζ δίσκος ηχογραφήθηκε το 1917 από την ορχήστρα Original Dixieland Jass Band. Η εμφάνιση του ραδιοφώνου στις αρχές της δεκαετίας του 1920 ήταν καθοριστική για την εξάπλωση της jazz μουσικής.

ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΤΙΚΑ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΜΟΥΣΙΚΟΙ
1.Miles Davis
2.John Coltrane
3.Nina Simone
4.Louis Armstrong
5.Billie Holiday
6.Charles Mingus
7.Charlie Parker
8.Herbie Hancock
9.Thelonious Monk
10.Ella Fitzgerald

ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ
Η jazz ακούγεται μέχρι και σήμερα σε όλες τις μεριές του πλανήτη. Στη σημερινή εποχή υπάρχουν πολλά συγκροτήματα που έχουν τις βάσεις τους στην κλασσική μορφή της jazz και παράγουν ιδιαίτερο freestyle και ηλεκτρονικό ήχο με φόρμες της μαύρης μουσικής. Χαρακτηριστικά συγκροτήματα είναι οι Medeski Martin & Wood, James Taylor Quartet, Cinematic Orchestra, Quantic Soul Orchestra κ.α.

ΕΛΛΗΝΙΚH JAZZ
Υπάρχουν αρκετοί Έλληνες που δουλεύουν πάνω στο στοιχείο της jazz.Ορισμένοι από αυτούς είναι : ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΤΣΑΤΣΟΣ JAZZ-FUSION ΤRΙΟ , SAX VOYAGE , ΑΚΡΙΤΙΚΟ ΤΡΙΟ , ΒΟΡΕΙΟΙ ΕΤΑΙΡΟΙ , ΛΑΚΗΣ ΤΖΗΜΚΑΣ- OLEG CHALY QUARTET ,ΤΡΙΟ ΒΑΛΚΑΝΟ κλπ


VIDEO YOUTUBE
[media=youtube]P4TbrgIdm0E[/media]://www.asxetos.gr/article.aspx?i=1663

Miles davis et John Coltrane - So what​

[media=youtube]BPXl0BZt4ko[/media]://www.asxetos.gr/article.aspx?i=1663

Billie Holiday/ gerry MULLIGAN​

Reference: http://www.asxetos.gr/article.aspx?i=1663​

 

Απάντηση: Η Ιστορία Της Τζαζ

δεν υπάρχει jazz απλά είνα άλλη μια προσπαθεια των ρασιοναλιστών να βάλουν προκατ κουτάκια σε όλα όσα δεν ελέγχονται. Όπως είναι οι αυτοσχεδιασμοί του Μαγγα , ή του Νουσρατ Φατεχ Αλι Καν ή το χάσιμο του Coltrane. Οι γιαπωνέζοι είναι οι καλύτερη αναλυτές αλλά παίζουν μαλακίες και τεχνοκρατικά η αυτοσχεδιαζόμενη μουσική είναι ένα mood που απαιτεί πειθαρχία ,αλληλόδραση και ανοιχτό μυαλό. Ή ομογενοποίηση που κυριαρχεί και περνάει στα πάντα το μόνο που αναδικνύει είναι ο Φοιβος.

 

Απάντηση: Η Ιστορία Της Τζαζ

Ωχχχ........
Ο "Μαγγας" που γράφεις είναι αυτός ο επιδειξίας της ταχύτητας παιξίματος στο γύφτικο κλαρίνο;

Jazz υπάρχει και είναι αυτή……… Τελεια και παυλα.

ΥΓ. Δεν ειναι δυνατόν!!!!!! Εβαλα το ίδιο κομμάτι με πιο πάνω, το so what. Δεν το είχα δει. Αλλά ναι. Το ξαναβάζω γιατί τα παίρνω να ακούω πως ο Μαγκας είναι jazz - jazzεμενος είναι

[nomedia=""]YouTube - Broadcast Yourself.[/nomedia]

 

Όταν η jazz συνάντησε την κλασσική.

miles davis. Concierto de Aranjuez (απόσπασμα)

[nomedia=""]YouTube - Broadcast Yourself.[/nomedia]

 

Απάντηση: Η Ιστορία Της Τζαζ

Κι επειδή δε θέλω να αφήσω κανέναν παραπονεμένο, ούτε τους λάτρεις της jazz ούτε της ισπανο-λατινικής μουσικής ιδού ένα υπέροχο jazz κομμάτι

Ole του Coltrane (καλύτερα μόνο να το ακούτε γιατί το βίντεο είναι χάλι)

[nomedia=""]YouTube - Broadcast Yourself.[/nomedia]

ΥΓ. Ωραίο κομμάτι elfcat. Πήγαμε και οι δυο κατά Ισπανία μεριά.

 

Απάντηση: Η Ιστορία Της Τζαζ

αυτό ακριβώς είναι οτι έλεγα . Οταν μπήκε ο Μάγκας στην Γαλλία με το "γύφτικο κλαρίνο" ολοι υποκλίθηκαν και μίλησαν για φρεσκάδα στον αυτοσχεδιασμό. Εδω μετά από χρόνια ανακαλυψαν τον Davis .
φυσικά όταν έκλεισε ο Jazz fm στην τελευταία συναυλία ήταν ελάχιστα άτομα όπως και στο jazz club στην Μιχαλακοπούλου . Τώρα ο κάθε βλαχογκλαμούρης το ανακάλυψε και έχει άποψη ,φυσικά προκάτ και πάντα συμφωνα μ τις κριτικές των βιβλίων.
Για μερικούς η jazz είναι τελεια μουσική υπόκρουση για σόλο μπριζόλα όποτε δεν χρειάζετε να τους ταράζουμε τον τακτοποιημένο κόσμο.
Για σοβαρή μουσική έρχεται μετά το σκυλάδικο.

 

Απάντηση: Η Ιστορία Της Τζαζ

Τώρα κατάλαβα και συμφωνώ. H jazz στην Ελλάδα έχει δεινοπαθήσει. Πριν απ' όλα αυτά που γράφεις, το εβδομήντα-κάτι υπήρχε το jazz club του Μπαράκου στην Πλάκα τέρμα κάτω απ την Ακρόπολη. Μέσα δεν ακουγόταν κιχ (αλλά παίζαμε και βελάκια). Κάθε Τρίτη είχε blues.



Η πολιτική εξουσία της εποχής αποφάσισε να διώξει απ’ την Πλάκα το jazz club και όλα τα ροκ μαγαζιά της περιοχής και ν΄ αφήσει αυτά που είναι σήμερα.

 

διαφωνώ ο Αριστόπουλος είναι πλέον jazz στη σύγχρονη ελληνική μουσική σκηνή ...

 

Απάντηση: Η Ιστορία Της Τζαζ

συμφωνώ απόλυτα

 

Απάντηση: Re: Η Ιστορία Της Τζαζ

Δεν τον ξερω - αν κατι ανάλογο είναι μαλλον jazz είναι η "Διπλοχρωμία" του Κυριακου Σφετσα με το Βασιλη Σουκα

 

Re: Απάντηση: Η Ιστορία Της Τζαζ

έχω παίξει σε αυτό το μαγαζι!!!! Στη Μιχαλακοπούλου! ωωω.....ναι!
(αλλά είναι η μισή αλήθεια!)
κάνανε πρόβες, πήγαινα τους άκουγα, με άφηναν, τους άκουγα για ώρες...με μάγευε η μουσική τους...
όταν είχαν κέφια ή θέλανε να κάνουν διάλειμμα με άφηναν να παίζω πιάνο (ήμουν μικρή με στραβά πόδια!!)
κ διασκεύαζαν σε jazz ήχους την κλασσική μου μουσική... 


δεν πρόλαβα να μεγαλώσω αρκετά κ να πάω να τους ακουσω βράδυ...

 

Re: Απάντηση: Η Ιστορία Της Τζαζ