Η Πείνα

vautrin · 17 Απριλίου 2014

dora_salonica said: ↑

Την Πείνα μου την έδωσε ο πατέρας μου για να την διαβάσω όταν ήμουν 11 ετών. Παραμένει ένα από τα αγαπημένα μου βιβλία. Το συγκεκριμένο βιβλίο, το οποίο έχω ακόμη και το φυλώ ως κόρη οφθαλμού (γιατί μπορεί οι μπαμπάδες μου να μην έχουν κόρες, αλλά εγώ τον μπαμπά μου δεν θα τον πετάξω από μέσα μου με τόση ευκολία) εκδόθηκε στην Αθήνα το 1956 από τις εκδόσεις Νίκου Δ. Νίκα. Η μετάφραση είναι του Βασίλη Δασκαλάκη.

Το απόσπασμα που παραθέτω προέρχεται από αυτό το αγαπημένο βιβλίο...

Σιγαλιά. Ούτε ένας άνθρωπος γύρω, ούτ' ένα φως, ούτ' ένας θόρυβος. Είχα φτάσει στον πιο άγριο παροξυσμό. Αγκομαχούσα βαριά κι έκλαιγα τρίζοντας τα δόντια μου κάθε φορά που έβγανα τα κοματάκια κείνα το κρέας, που ίσως θα με θρέφανε λίγο αν τα κρατούσα μέσα μου. Σαν είδα πια πως όσο κι αν προσπαθούσα ήταν ανώφελο, έδωσα μια και σφεντόνισα το κόκαλο πάνω στην πόρτα. Και τότε, μέσα σε μια τρικυμία μίσος, μέσα σε πέλαγο λύσσας, σήκωσα τα χέρια μου απειλητικά κατά τον ουρανό, τα δάχτυλά μου συσπασμένα σα νύχια άγριου γύπα, και με μια βραχνή και πνιγμένη φωνή, κραύγασα το όνομα του Θεού φοβερίζοντας...

...Σου το φωνάζω, ω άγιε Βάαλ του ουρανού, δεν υφίστασαι δεν υπάρχεις! μα κι αν υπήρχες, θα σε καταριόμουν κ' οι αρές μου θα ήτανε τόσο τρομερές, που οι ουρανοί σου θα κλονίζονταν. Προσφέρθηκα να σε υπηρετήσω, σου πρόσφερα την αφοσίωσή μου και συ μου την αρνήθηκες. Μ' απώθησες εσύ, σου γυρίζω κι εγώ δια παντός τη ράχη, γιατί δεν εστάθεις ικανός να φτάσεις εγκαίρως. Σου το λέω: Ξέρω πως μου μέλλεται να πεθάνω, όμως και πάλι θέλω να σε προσβάλω, εσένα, Θεέ και Άπι του ουρανού, θέλω να σε βρίσω, κι ας αισθάνομαι το θάνατο εδώ, πίσω απ' τα δόντια μου. Στο λέω καθαρά: Θα προτιμούσα χίλιες φορές να είμαι υπηρέτης στην κόλαση παρά λέφτερος στο βρωμοπαράδεισό σου. Δε δοκιμάζω παρά περιφρόνηση για το ουράνιό σου αχανές, για αιώνιο καταφύγιό μου διάλεξα την άβυσο όπου γκρεμίστηκαν οι δαίμονες, ο Ιούδας και ο Φαραώ! Ο ουρανός σου, παραγεμισμένος από όλων των ειδών τους ηλίθιους, από όλα τα νερουλά μυαλά, απ' όλους τους πτωχούς τω πνεύματι της επίγειας ζωής, με κάνει ν' αηδιάζω. Τον κατοίκισες από όλες τις ταπεινές πόρνες, οι οποίες, αφού γλέντησαν καλά καλά και γνώρισαν όλες τις ηδονές τούτου του κόσμου, πέσανε την τελευταία τους στιγμή σε κλαθμό και λύγισαν το γόνατο μπροστά σου. Σου το λέω! Έκαμες κατάχρηση της δύναμής σου απέναντί μου και δεν ήξερες, ω Μηδέν πάνσοφο, ότι όση δήποτε κι αν ήταν η δυστυχία μου, εγώ δε θα λύγιζα ποτέ. Σου το φωνάζω: Πάσα στιγμή της ζωής μου, καθένα από τα κύτταρα του είναι μου θα ορθόνεται μπροστά σου για να σε λοιδωρήσει, σένα ω παντελεήμον κάθαρμα, ακόμη κι αν συ θα βρίσκεσαι στον έβδομο ουρανό. Σου το λέω εσένα, κι αν μπορούσα θα το φώναζα διάτορα, με μια κραυγή τρομερή, πάνω και πέρα απ' όλους τους κόσμους. Θα ήθελα ακόμη να το φυτέψω μέσα στις ψυχές όλων των ανθρώπων που δε γεννηθήκανε ακόμα και που θα δουν μια μέρα του ήλιου το φως. Θα πεθυμούσα να το φυσήσω σε κάθε πέταλο λουλουδιού, σε κάθε φύλλο δέντρου, σε κάθε σταγόνα του ωκεανού. Την ημέρα της τελευταίας κρίσεως θα σε βρίσω. Θα κραυγάζω, ως που απ' τις φωνές να πεταχτούν τα δόντια απ' τις σαγόνες μου, θα φτύσω όλο μου το σάλιο απάνω στην απέραντη αθλιότητα της θεότητάς σου. Σου το λέω: από σήμερα και πέρα σε απαρνιέμαι, αρνιέμαι τη φύση σου και τα φαινόμενά σου. Θα καταραστώ το μυαλό μου αν σε συλογιστεί, θα ξεσκίσω τα χείλια μου αν προφέρουνε τ' όνομά σου. Αν υπάρχεις, τα λόγια αυτά είναι τα τελευταία που σου απευθύνω! Ζωντανός ή νεκρός, σου λέω χαίρε για πάντοτε, για τον αιώνα τον άπαντα. Τίποτ' άλλο δε σου λέω, σου γυρίζω τη ράχη μου και τραβώ το δρόμο μου μπρος...

Σιγαλιά...
Click to expand...

Η Πείνα ως μέσο διαμαρτυρίας και πολιτικού αγώνα σε μια συγκλονιστική ταινία. Την έχεις δει;

Έξοχο τ’ απόσπασμα απ’ τον Χάμσουν, εύγε κι ευχαριστώ που μου το θύμισες. Κι ο δικός μας ο Χρόνης Μίσσιος έχει γράψει μερικές αξέχαστες σελίδες για τις απεργίες πείνας στο αυτοβιογραφικό Καλά, εσύ σκοτώθηκες νωρίς.

dora_salonica · 2 Ιουνίου 2010

vautrin said: ↑

Η Πείνα ως μέσο διαμαρτυρίας και πολιτικού αγώνα σε μια συγκλονιστική ταινία. Την έχεις δει;
Click to expand...

Θα την κατεβάσω αμέσως. Σ' ευχαριστώ.

Uther · 17 Απριλίου 2014

Απάντηση: Η Πείνα

Miriam Blaylock (Catherine Deneuve) is a beautiful yet dangerous immortal creature that preys on the lifeforce of humans, inviting a chosen few to be her human lovers, promising them eternal life... with a price.

The true horror of this situation is that these vampire/human hybrids age but cannot die.
(from http://en.wikipedia.org/wiki/The_Hunger_%28film%29]The Hunger (film) - Wikipedia, the free encyclopedia[/SIZE])

Εγγραφή ή σύνδεση

Η Πείνα

vautrin Contributor

dora_salonica Contributor

Uther Contributor

Εγγραφή ή σύνδεση

Η Πείνα

vautrin Contributor

dora_salonica Contributor

Uther Contributor

Έτοιμες Αναζητήσεις