Η Τέχνη

Το αγαπημενο μου. Τοσο απλο σχεδιο και τοσο συναισθηματικο. Οι αστραγαλοι , το χερι , ο αγκωνας , οι μαυρες τουφες. Τοσο βιωματικο. Σαν να βλεπω το χερι να χαρασει το χαρτι με ενα καλοξυσμενο καρβουνο, αφηνοντας κρυσταλακια να πεφτουν ακουλουθω την πορεια της γραμμης. Υπεροχο.

 

Δαβίδ


 

Donatello, περ. 1435, Εθνικό Μουσείο Φλωρεντίας.




 

Michelangelo Buonarroti, 1501, Ακαδημία Καλών Τεχνών, Φλωρεντία


To 1501 η Επιτροπή Έργων του Καθεδρικού Ναού της Φλωρεντίας παραχώρησε στον Μιχαήλ Άγγελο ένα μεγάλο μπλοκ μαρμάρου για να λαξεύσει ένα άγαλμα ανάλογων διαστάσεων. Όταν το έργο - που δεν είναι άλλο από τον περίφημο Δαβίδ - ολοκληρώθηκε το 1504, η Επιτροπή αποφάσισε, οτι καταλληλότερο σημείο για να τοποθετηθεί το γλυπτό, ήταν μπροστά απο το Palazzo della Signoria, εκεί που ως τότε βρισκόταν η Ιουδήθ του Ντονατέλλο, και όχι μέσα στον Καθεδρικό Ναό.

Η συμβολική σημασία του προσώπου του Δαβίδ είχε πολύ βαθιές ρίζες στην τέχνη της Ιταλίας. Ιδιαίτερα όμως για τους φλωρεντινούς, ο Δαβίδ ήταν ένα σύμβολο θάρρους, όπως αντίστοιχα η Ιουδήθ συμβόλιζε τη νίκη του θάρρους κατά της τυρρανίας στην πάλη για ελευθερία.

Τα καλλιτεχνικά πρότυπα που θα μπορούσε να έχει ακολουθήσει ο Μιχαήλ Άγγελος ήταν πολλά - μεταξύ αυτών και ο ορειχάλκινος Δαβίδ του Ντονατέλλο. Ωστόσο, κανένα από τα πρότυπα αυτά δεν υπήρξε πηγή έμπνευσης. Δεν αποδίδεται σαν ήρεμο αγόρι που θριαμβεύει μετά τη σύγκρουσή του με τον Γολιάθ - με το σπαθί στο χέρι και το κεφάλι του αντιπάλου στα πόδια του - αλλά σαν νέος με το βλέμμα στραμμένο στον αντίπαλο, λίγο πριν την αναμέτρηση.

Για τους πολίτες της Φλωρεντίας, που πρόσφατα είχαν γνωρίσει μια περίοδο απογοήτευσης και αστάθειας - το αμείλικτο καθεστώς του Σαβοναρόλα, την απειλή των Βοργία και άλλων εισβολέων - η εγρήγορση και η αυτοπεποίθηση του Δαβίδ συμβόλιζε τους πόθους και τις ανάγκες τους εκείνης της εποχής. Πιθανώς, για το λόγο αυτό τοποθετήθηκε μπροστά από την έδρα της κυβέρνησής τους.



Πηγή: Murray L., Μιχαήλ Άγγελος (μτφ. Ανδρέας Παππάς), Αθήνα 1993.

 

 


Από την Art-Athina 2014, Εγκατάσταση

 

 



Δικό μου σχέδιο "στο πόδι", με πολύ σκοτεινό υπόβαθρο... βγαλμένο από όνειρο....

 

 
Marc Riboud

 

 
αυτό κ αν είναι τέχνη.. αριστερη κι όλας!

 

Σε αυτήν, θέλω να της κάνω κλύσμα, γιατί πρέπει ναναι ξινή από την πολύ δυσκοιλιότητα

 

Πολυ soft σε βρίσκω. (Οι εχθροι είναι εντός των τειχών. Εφιάλτες παντού, δεξιά αριστερά μέση παντού)

 

Figging στους εφιάλτες... δεν ξέρω αν το έχεις ακουστά

 

Και να μην το εχω ακουστα κ εσυ που ισως το εχεις θα το ακουςουμε προσεχως κανονικα ολοι μας.

 

Με σάλιο και υπομονή ο κώλος γίνεται μουνί

και θα χωρέσει το νέο μνημόνιο της αξιοπρέπειας

ΥΓ: σάλιο γιατί βαζελίνη γιοκ... θα ακριβύνει

 

 
Βελάσκεθ.