Η Φαντασίωση της D.

ΠΡΩΤΟΣ ΕΡΩΤΑΣ

Όταν ένας άντρας αγαπάει μια γυναίκα
Την παίρνει καταρχή στα γόνατά του
Φροντίζει να της βγάλει τη φουστίτσα
Ώστε το πανταλόνι του να μην καταστραφεί
Γιατί το ύφασμα πάνω στο ύφασμα
Φθείρει το ύφασμα.
Κατόπι με τη γλώσσα του κοιτάει αν της έγινε
Σωστά η αφαίρεση αμυγδαλών
Αλλιώτικα υπάρχει φόβος μόλυνσης.
Μετά, για να μη μένουνε τα χέρια του αδρανή
Ψάχνει βαθιά, όσο μπορεί βαθύτερα
Ωσότου ανακαλύπτει την ουρά
Από ʽναν άσπρο ποντικό
Που ʽχει βαφτεί στο αίμα
Και μαλακά τραβάει την κλωστή
Να φτάσει ως το ταμπάξ.

Μπορίς Βιαν

(To ποίημα αναφέρεται στο κομμάτι της φαντασίωσης που έχει αφαιρεθεί από το παρόν φόρουμ. Σ' εκείνο το κομμάτι, ο θετός πατέρας είχε εμμονή με την περίοδο της κόρης του, αν θυμάστε...Το θυμήθηκα σήμερα που έχω την περίοδό μου, πάντα πιστή στον κύκλο του φεγγαριού...)