Η Φυλακή .

Θα γίνουν ιστορία, Ηλία, που θα τη χαρεί και ο ίδιος. Κατί ξέρουν κάποιοι:neut:

 

View attachment 1321

View attachment 1322

 

zoyzoy πάρα πολύ καλή δουλειά. Με εκπλήσεις ευχάριστα.

 

αχ john slave69...να αυτα κανεις και με κανεις και κοκκινιζω 
χαχαχαχα να'σαι καλα παντως ..ευχαριστω πολυ 

 

Απάντηση: Η Φυλακή .

Μπράβο παιδιά είμαι και εγώ θερμός αναγνώστης σας!
Συνεχίστε!
και η εικονογράφηση είναι πετυχημένη, εύγε!

 

Στην καινούργια συνεργασία, όταν γίνει, θα σε πάρουμε για διαφημιστή. Με τόσες διακοπές του Ηλία, θα χρειαστούμε πολλές διαφημίσεις. Θα γίνουμε πλούσιοι.

 

Σε μισώ βρώμα , έψαχνες την ευκαιρία . Το άλλοθι , για να πηδιέσαι σαν ζώο . Η εικόνα της Άννας που ουρλιάζει από ηδονή , έκθετη στα μάτια του . Στην θέση της «17» βλέπει την Άννα . Όλες του οι αισθήσεις γητεμένες , καρφωμένος σε αυτό που τον πονά . Μια γυναίκα μπαίνει μέσα στο δωμάτιο , αλλά δεν την προσέχει . Η γυναίκα που τους έφερε εδώ , στέκεται κοντά του και τον παρατηρεί .
Βλέπει το θολό του βλέμμα και χαμογελά . Ενεργεί . Ότι φοβάται και ότι τον πονά πρέπει να το βλέπει . Τι άραγε ; Ακολουθεί την πορεία του κεφαλιού και συναντά την «17» . Βρήκες ευκαιρία μικρή τσουλίτσα . Η Άννα δίπλα της , αλλά ο Πέτρος δείχνει να την αγνοεί . Μια υποψία περνά από το μυαλό της . Το επεξεργάζεται και πλησιάζει τον Πέτρο .
«Είδες πως το απολαμβάνει ;» Στο πρόσωπο και στην φωνή της , ένας τόνος κατανόησης και παρηγοριάς .
«Ναι την σκύλα ! Ψέματα , όλα ψέματα !» , θυμός , «Και μου έλεγε συνέχεια ότι με αγαπά…» , ένα σπάσιμο στην φωνή , «…και την αγκάλιαζα και την ένιωθα δική μου…» , τα μάτια βουρκώνουν , «…να ήμουν λυμένος μόνο.» , ο θυμός βγαίνει πάλι στην επιφάνεια .
Τον κοιτάει , τα χείλια της στραβώνουν σε κάτι που θυμίζει μισό χαμόγελο . Στρέφει το κεφάλι της γύρω στο δωμάτιο ψάχνοντας . Βλέπει στον πάγκο αυτό που αναζητά .
Η Άννα ακόμα στα τέσσερα να περιμένει . Νιώθει την γυναίκα που την προσπερνά , αλλά δε σηκώνει το κεφάλι . Τι γίνεται ; Τι κάνουν ; Τι έλεγε ο Πέτρος ; Κάτι δε πάει καλά . Οι φωνές της «17» δεν την αφήνουν να συγκεντρωθεί . Το ευχαριστιέται , καλό αυτό . Τους κρατάει μακριά μου . Της αρέσει . Πώς να είναι ; Μία νότα ζήλιας διασχίζει τον βυθό των σκέψεων της Άννας . Την αποδιώχνει θορυβημένη .
Πλησιάζει πάλι στον Πέτρο και σκύβει από πάνω του . Αυτός τινάζει το κεφάλι του , προσπαθώντας να δει ότι του κρύβει το σώμα της . Με βλέπει σαν εμπόδιο. Σκύβει περισσότερο και του δένει τα μάτια . Ο Πέτρος τινάζεται μανιασμένα . Προσπαθεί να πετάξει το μαντήλι από τα μάτια του και η γυναίκα γυρνάει στους υπόλοιπους…
Λίγα λεπτά μετά , στο δωμάτιο βρίσκονται ο Πέτρος , η Άννα ανάσκελα μπροστά του και αυτή γονατισμένη δίπλα της …

 

View attachment 1331

View attachment 1332

 

Όντως πολύ καλά τα σκίτσα σου zoyzoy. Δεν είναι κοπλιμέντο. Και ταιριάζουν με την ιστορία. Οπότε δεν υπάρχει θέμα να σε χρησιμοποιήσουμε σε κάποια ιστορία μας, εκτός και αν το θες.   Σε pm για λεπτομέρειες, να μη φανερώνουμε τις προθέσεις δημόσια, καλό είναι να κάνουμε εκπλήξεις!!!

 

λολ...χαχαχχα
..χμ ενδιαφερον...αλλα να ξερεις john slave96...δεν δεχομαι δευτερους ρολους 
μακια...

 

Απάντηση: Η Φυλακή .

Καταπληκτική η zoyzoy_ !!!

 

Είχε τσαντιστεί, ο Πέτρος, αρκετά και τώρα δεν έμενε κανένα περιθώριο για να βρίσει, είχε εκτονωθεί. Τα μάτια του ήταν κλεοστά. Η όσφρηση ήταν αυτή που θα του μάθενε τι υπήρχε εκεί. Έκανε αυτή τη χαρακτηριστική κίνηση της μύτης και μύρισε. Έτσι όπως όταν έκανε έρωτα με την Άννα και της χάιδευε και της φιλούσε τα πόδια της πολύ κοντά στο αιδοίο της. Χαρακτηριστική μυρουδιά για έναν άντρα που αγαπά τη γυναίκα του. Τέλος πάντων, τη γυναίκα με την οποία συζεί. Όπως ακριβώς τα σκυλιά που μυρίζουν για να οριοθετήσουν την πειροχή τους και για να δουν αν κάποιο άλλο ζώο έχει μπει μέσα σε αυτή.
Και μέσα σε αυτή είχε μπει ένα ζώο γεμάτο έρωτα. Η Άννα είχε φτάσει τελικά σε αλλεπάληλους οργασμούς χωρίς να το καταλάβει. Χωρίς να το επιδιώκει. Και αυτό την έκανε τελικά να υποταχτεί. Όταν είδε τον Πέτρο χάρηκε γιατί νόμιζε ότι θα συμμετείχε και αυτός σε αυτό το παιχνίδι και όλα θα ήταν όπως πριν. Ο Πέτρος, με τα μάτια κλειστά, μύριζε και αναγνώρισε την Άννα. Με απάτησε. Όλα τέλειωσαν μεταξύ μας. Δεν πρόλαβα να τη σώσω και αυτή δεν άντεξε για πολύ. Ήταν αδύνατος χαρακτήρας ή τελικά ήθελε να ενδώσει; Αυτό το τελευταίο ερώτημα έκανε τον Πέτρο να αγριέψει ξανά. Αυτή τη φορά όμως δεν ήθελε να βρίσει ή να απειλήσει. Ήθελε να περάσει στην πράξη. Έκανε να ορμήσει, όμως αυτή η γυναίκα τον έπιασε από τα μαλιά και τον τράβηξε με δύναμη προς τα πίσω. Την προστατεύουν, σκέφτηκε. Και η λύσσα του διπλασιάστηκε. Για μια στιγμή κάθησε ήρεμος και όταν χαλάρψσε το τράβηγμα των μαλιών του, τότε έκανε να ορμήσει ξανά με μεγαλύτερη δύναμη. Η γυναίκα τον πρόλαβε την τελευταία στιγμή. Αυτή τη φορά τον έπιασε από το λαιμό και του φόρεσε κατι σαν κορδόνι. Έτσι αισθάνθηκε το λουρί που του φόραγε. Η Άννα βλέποντας αυτός άφησε να φύγει ένα χαμόγελο. Θα ερχόταν και αυτός, αργά ή γρήγορα, στην παρέα τους. Ποιος ξέρει τι παιχνίδι θα έπαιζαν;
η Άννα άφησε τα πόδια της πιο ανοιχτά. Η 17 πήγε στο κεφάλι της κοντά και τη φίλησε απαλά στο στόμα. Αυτή ήταν η εντολή από τους Αφέντες της. Ήθελαν να τη φέρουν σε ένα μικρό οργασμό. Με τη γλώσσα της έφτασε στο αυτί της και το έγλειψε από πίσω μαλακά-μαλακά και αργά. Ένα ρίγος πέρασε από το κεφάλι προς τα κάτω την Άννα και κορυφώθηκε στο αιδοίο της. Οι συσπάσεις του ήταν εμφανείς. Ξανά οι μυρουδιές, μόνο που ή Άννα δεν μπορούσε να καταλάβει ότι έτσι προκαλεί τον Πέτρο. Μόνο τον Πέτρο όμως;


Αφιερωμένο σε μια αιθέρια ύπαρξη που της αρέσει η κινούμενη εικόνα.