Η αίσθηση του κολάρου...

Απάντηση: Η αίσθηση του κολάρου...

Αν σου είναι αδιάφορο κάτι καλό θα είναι να μάθεις να δέχεσαι απαντήσεις σε ένα νήμα που απ' ό,τι κατάλαβα σκοπό έχει να προβληματίσει πολλούς ανθρώπους που ασχολούνται με το BDSM και πέρα από την κρεβατοκάμαρά τους.Βλέπεις υπάρχει κι αυτό το είδος. Απ΄ο,τι κατανόησα η κοπέλα απευθύνθηκε σε ανθρώπους που ασχολούνται με το χώρο του BDSM για να πάρει μία γνώμη και μία παράλληλη εμπειρία και όχι μία αδιαφορία και μία κακεντρέχεια.Λυπάμαι, αλλά το νήμα ρωτάει γνώμες και εμπειρίες (αν με βοηθάνε τα φτωχά μου ελληνικά).Και σαφώς δεν απευθύνομαι σε εσένα αλλά τολμώ να σκεφτώ δυνατά.Τόσο δύσκολο είναι να προσεγγίζουμε την ανάγκη του άλλου να βρει απαντήσεις σ' αυτό που ρωτάει μέσα στον πλανήτη forum σε σχέση μ' αυτό που κάνουμε οι περισσότεροι (δεν βγάζω εαυτόν απ' έξω) να απαντάμε για να δείξουμε ότι υπάρχουμε;Η ερώτηση ήταν σαφής χωρίς να εμπλέκει την ιδιότητα της σαν γονέα.Έτσι τουλάχιστον διατυπώθηκε.Το υπόλοιπο αναφέρθηκε σε ερώτηση συνομιλητή που πιθανολογώ ζητήθηκε ως διευκρίνηση για να έρθει πιο κοντά στη στιγμή και να δώσει την απάντησή του στο ερώτημα. Δεν μπήκε στην κρίση όλων. Ούτε ήταν εξομολόγηση.Αν από εκεί προέκυψε ένα άλλο θέμα ίσως θα ήταν ωριμότερο να το προσεγγίσουμε γιατί λίγο πολύ όλοι είμαστε ή θα γίνουμε γονείς. Για φαντάσου πόσο ανθρωπάκια μοιάζουμε όταν εμείς οι διαφορετικοί δεν ανεχόμαστε οι ίδιοι τη διαφορετικότητά μας.Δυστυχώς η ελευθερία λόγου είναι παρεξηγημένη έννοια.
Κατά τα άλλα συντάσσομαι κι εγώ με τα γραφόμενα του Κορνήλιου. 

 

Απάντηση: Η αίσθηση του κολάρου...

Custom Collars by CollarFactory.com

περί αισθητικής ,γούστα είναι αυτά

 

Re: Απάντηση: Re: Η αίσθηση του κολάρου...

Ευχαριστώ για την απάντηση.

Δεν έγινα κατανοητή όσον αφορά την συγκεκριμένη ερώτηση. Μάλλον δεν μπορώ να εκφράσω ακριβώς αυτό που σκέφτομαι. Η απάντησή σου, αν και αναλυτική/ειλικρινής δεν κάλυψε αυτό που είχα στο μυαλό μου:

Ποιός ήταν ο σκοπός του πειράματος ή καλύτερα πώς σκοπεύεις/σκόπευες να χρησιμοποιήσεις τα αποτελέσματά του; Πώς θα σε βοηθούσαν; Σε τί; Τί απαντήσεις/"βοήθεια" έψαχνες (αν έψαχνες) και τί "γνώση" πιστεύεις ότι δεν θα είχες αν δεν είχες κάνει αυτό το "πείραμα"; Ποιά η σημασία (ή/και αναγκαιότητα) στην ύπαρξη αυτής της "γνώσης";

Μιλάμε απλά για... περιέργεια; Αν ναι, πολύς ντόρος για το τίποτα.

 

Το τι συνέβη σε αυτό το νήμα είναι ένα άριστο παράδειγμα του γιατί πολλές συζητήσεις σε fora κλπ. συχνά παίρνουν χάλια έκβαση. Γράφω κάποια πράγματα με αφορμή την παρούσα συζήτηση, και αντλώντας παραδείγματα από την παρούσα συζήτηση, αλλά με εφαρμογή --ίσως και καλύτερη εφαρμογή-- σε πολλές άλλες συζητήσεις. Γράφω δε, για να τα ακούω κι εγώ κάποιες φορές.

Πολλά άτομα βιάζονται να επικρίνουν αυτό που δεν θεωρούν σωστό, έχοντας υπερβολική σιγουριά για την ορθότητα της κρίσης τους, και παράλληλα πολύ μικρή έγνοια για τις επιπτώσεις που θα έχει αυτή η κρίση στη διάθεση ή/και στα συναισθήματα του αποδέκτη της.

Δεδομένου ότι το θέμα του παρόντος forum δεν είναι η επιστήμη των μαθηματικών, όσο απόλυτο και να μας φαίνεται εκ πρώτης όψεως κάποιο ζήτημα από αυτά που προκύπτουν εδώ μέσα, στην πραγματικότητα συνήθως είναι εξόχως υποκειμενικό, και σχετικό με χίλιες μύριες παραμέτρους. Κάποιοι ακούνε τη λέξη «παιδί» μέσα σε πλαίσια που θεωρούν εντελώς ασύμβατα με την έννοια του παιδιού, κι αμέσως βλέπουν κόκκινο: θεωρούν ότι δεν είναι δυνατόν να υπάρξει κανένας συμβιβασμός, καμία οπτική γωνία υπό την οποία η λέξη «παιδί» να μπορεί να ιδωθεί ως συμβατή με τα συμφραζόμενα.

Παιδιά, ηρεμία. Αν μη τι άλλο, στην προκειμένη περίπτωση η περιγραφή της κατάστασης δεν ήταν επαρκώς σαφής ώστε να μπορεί κανείς να εξάγει συμπεράσματα. Το πολύ-πολύ που δικαιολογείται να δείξει κανείς σε τέτοιες περιπτώσεις είναι κάποιο προβληματισμό για ό,τι είναι αυτό που τον απασχολεί, ώστε να λάβει κάποιες εξηγήσεις και να σχηματίσει έτσι μια πληρέστερη εικόνα πριν προβεί σε κρίση. Ακόμα και με μια όσο το δυνατόν πιο πλήρη εικόνα στα χέρια μας, και πάλι οι δικές μας απόψεις περί ηθικής δεν συνιστούν αρκετά στιβαρές βάσεις για να κατακεραυνώσουμε κάποιον που προφανώς έχει διαφορετικές απόψεις. Φυσικά, τη διαφωνία μας έχουμε κάθε δικαίωμα να τη διατυπώσουμε, και αυτό είναι μάλιστα αναγκαίο για να υπάρξει συζήτηση. Αλλά ας το κάνουμε αυτό κατά τρόπο τέτοιο ώστε ο άλλος να έχει κίνητρο να απαντήσει με αντεπιχειρήματα, όχι κατά τέτοιο τρόπο ώστε να μην μπορεί να απαντήσει τίποτε άλλο παρά «fuck you too!»

Δυστυχώς σε πολλές περιπτώσεις οι ατσούμπαλες τοποθετήσεις τείνουν να προκαλούν αναλόγως ατσούμπαλες αντιδράσεις, κι έτσι οι θιγόμενοι πολλαπλασιάζονται. Τώρα, αυτό δεν θα ήταν τεράστιο πρόβλημα από μόνο του, αν ο κόσμος ήταν λίγο πιο εξοικειωμένος με την έννοια της αποκλιμάκωσης. Αποκλιμάκωση σε μια συζήτηση σημαίνει δύο πράγματα: α) με κάθε νέο σχόλιό μου κατεβάζω τους δικούς μου τόνους, (ακόμα κι αν απαντώ σε ένα που δεν τους κατέβαζε,) και β) με κάθε νέο σχόλιό μου είμαι επακρώς διπλωματικός ώστε να παρέχω στους συνομιλητές μου τη δυνατότητα να κατεβάσουν κι εκείνοι τους δικούς τους τόνους. (Ακόμα κι αν εκείνοι δεν υπήρξαν το ίδιο διπλωματικοί.)

 

Απάντηση: Η αίσθηση του κολάρου...

κοιτα κασσανδρα το θεμα του κολαρου και η δημοσια εμφανιση σου ειναι αποκλειστικα δικο σου θεμα αυτο που εγω θελω να σχολιασω ειναι ο αρνητισμος και η αλαζονεια που διχνεις σε μη θετικα σχολια για την πραξη σου.Θα πρεπει να συμβιβαστεις με την ιδεα η μαλλον να μαθεις οτι σε αυτη την ζωη υπαρχει και κριτικη και απο αυτην και μονο μαθαινουμε.γιαυτο θα πρεπει να δεχεσαι και την αρνητικη κριτικη οσο σκληρη και να ειναι .Απο την στιγμη που βγαινεις δημοσια σε νημα δεν ειναι σωστο να λεσ εγω δεν ζητησα την γνωμη σας ....πρεπει να μαθεις να ΔΕΧΕΣΕ εξαλου σκεψου την λεξη ΔΕΧΟΜΑΙ ρωτα τον κυριο σου τη θεση εχει στον χωρο μας αυτα ελπιζω να μην σε στεναχωρησα αλλα να σε προβληματησα παντα θετικα................κατα τα αλλα υπεροχο το κολαρο

 

Απάντηση: Η αίσθηση του κολάρου...

Γνωρίζοντας ότι είναι δικό μου θέμα άνοιξα το παρόν νήμα αναζητώντας τη γνώμη των ανθρώπων που ασχολούνται με το χώρο κι έχουν αντίστοιχη εμπειρία. Αντ' αυτού φορτώθηκα ένα κάρο κρίσεις και επικρίσεις για θέματα που δεν αφορούν την ερώτηση. Εάν τώρα εσύ είδες ότι σε κάποιο σημείο εγώ δεν δέχτηκα αρνητική απάντηση στην ερώτηση που έθεσα τότε πολύ ευχαρίστως και στη διάθεσή σου όποτε θες να το συζητήσω μαζί σου.
Θα σου δώσω ένα παράδειγμα για να το καταλάβεις. Αν εμένα το αυτοκίνητό μου έχει μηχανική βλάβη και το πάω σε κάποιον μηχανικό που είναι γνώστης του είδους κι εκείνος μου λέει ότι φταίει το χρώμα της ταπετσαρίας έχει πολύ μεγάλη πιθανότητα να δυστροπήσω με την απάντησή του εφόσον ζητάω λύση ή άποψη για μηχανική βλάβη κι εκείνος μπαίνει μέσα για να δει την ταπετσαρία.Αυτό εγώ θα θεωρούσα αλαζονικό.Να τον ρωτάω για τη βλάβη και να πρέπει να δεχτώ τα σχόλιά του για την ταπετσαρία.Μόνο και μόνο γιατί πρέπει να δέχομαι διαφορετικές γνώμες.

Αναρωτιέμαι μήπως τυχόν έχουμε χάσει την έννοια και την ουσία των πραγμάτων επικαλούμενοι την ελευθερία του λόγου.Παίρνω ως παράδειγμα τη δική σου απάντηση.Ενώ ρωτάω κάτι συγκεκριμένο μου λες ότι δεν σε ενδιαφέρει αυτό που ρωτάω.Ωστόσο πώς θα σου φαινόταν,αναρωτιέμαι,αν σου έλεγα τη γνώμη μου γι' αυτούς που γράφουνε εδώ κι εκεί στα νήματα για να επικρίνουν τους άλλους και να τους κάνουν υποδείξεις,πράγμα που κάνεις κι εσύ τώρα έστω κι αν ακόμα προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν συμπαθητικές εκφράσεις (ωραίο το κολάρο σου κλπ κλπ).

Να σου πω λοιπόν ότι κι εμένα μ' αρέσει το κολάρο μου αλλά δεν δέχομαι την άποψή σου παρόλο που συμφωνούμε.Για να δεις ότι και τις καλοπροαίρετες απόψεις αν είναι άσχετες με την ερώτηση πάλι δεν τις δέχομαι.Ωστόσο σ' ευχαριστώ που το βρίσκεις υπέροχο.Δυστυχώς δεν ρωτάω αν είναι ωραίο το κολάρο μου, αν έκανα καλά που βγήκα με το παιδί μου έξω ή κάτι άλλο παρόμοιο.Η ερώτησή μου είναι

Και επίσης τόνισα το λόγο που άνοιξα το νήμα στο personal experiences και δεν έγραψα σε αυτό https://www.greekbdsmcommunity.com/forums/19253-%CE%BA%CE%BF%CE%BB%CE%AC%CF%81%CE%BF-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%B3%CE%BA%CE%B1%CE%AF%CE%BF-%CE%AE-%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%B9%CE%BA%CF%8C.html .

Κατέθεσα μια προσωπική μου εμπειρία όχι προς κρίση αλλά προς προβληματισμό.Δεν ρώτησα πουθενά αν έκανα καλά που βγήκα με το κολάρο.Εκτός αν τα ελληνικά μου είναι πολύ φτωχά και δεν εκφράζω σωστά αυτό που ρωτάω σε τέτοιο επίπεδο ώστε να γίνομαι κατανοητή.

Φαντάζομαι,λοιπόν, ότι κι εσύ ως Master αν έδινες εντολή στη σκλάβα σου,αν έχεις,να βγει έξω το μεσημέρι με το κολάρο,αν της έχεις δώσει ένα,δεν θα σε ενδιέφερε η γνώμη των άλλων γιατί υποθέτω ότι δεν αγοράζεις κοστούμι με ξένα γούστα,αν φοράς κοστούμι.

Γι' αυτό και δεν έθεσα προς κρίση την απόφαση-πείραμα,αλλά το πως βλέπει ο κόσμος του χώρου μας το αποτέλεσμα σε σχέση με τους άλλους.Mindtrap βλέπεις,παγίδα μυαλού.Έγραψα ένα κείμενο 4 παραγράφων χωρίς να ρωτάω κάτι για να καταλήξω να ρωτήσω κάτι απλό σε 2 προτάσεις.Για να καταλάβεις ήταν αυτό που μου υπέδειξε ο Κύριός μου να κάνω για να μου δείξει πως λειτουργεί ο χώρος εκ των έσω.Θυμάμαι ότι μου είχε πει πολύ απλά ότι εάν δείξεις σε κάποιον το φεγγάρι οι περισσότεροι θα ασχοληθούν με το δάχτυλο κι ακόμα πιο πολλοί με το μανικιούρ.Αυτό για να μάθω τι κυκλοφορεί στα ελληνικά δεδομένα.Κι αν δεν το μάθαινα παίρνοντας το βάπτισμα του πυρός θα ταλανιζόμουν πάρα πολύ αναζητώντας συνομιλητές που μπορούν να κατανοήσουν,να συμφωνήσουν ή να διαφωνήσουν διατηρώντας μια ποιότητα στα λεγόμενά τους.

 

Απάντηση: Η αίσθηση του κολάρου...

Ε, αυτή είναι η γνώμη μου. Ότι όταν για τις ερωτικές και σεξουαλικές επιλογές μας αναφερόμαστε "όλως τυχαίως" στα παιδιά μας, υπάρχει θέμα. Αν αυτό δεν αρέσει, λυπάμαι. Το αν βγήκε με το κολάρο έξω ή με τη ζώνη αγνότητας είναι δευτερεύον για να μην πώ τριτεύον. Εκείνη ανέφερε το παιδί της, όχι οι υπολοιποι.

 

Απάντηση: Η αίσθηση του κολάρου...

Έχω κουραστεί να εξηγώ ποια ακριβώς είναι η ερώτηση του νήματος και για ποιο ακριβώς λόγο αναφέρθηκε το παιδί.Κάνε ένα κόπο και διάβασέ τα και ίσως θα χρειαστεί να κάνεις edit τις απαντήσεις σου.Ξέρω ότι έχουν ειπωθεί πολλά και ίσως είναι κουραστικό να τα διαβάσει κάποιος όλα αλλά όταν θέλουμε να εκφέρουμε γνώμη για κάτι καλό θα ήταν να έχουμε κατανοήσει τι ακριβώς είναι διαπραγματεύσιμο και να έχουμε παρακολουθήσει όλη τη συζήτηση.

 

Απάντηση: Η αίσθηση του κολάρου...

Εσύ με την ιδιότητά σου ως sub συνδέεσε με το bdsm μόνο ως σεξουαλική, ερωτική επιλογή. Οσοι όμως φέρουν τον όρο slave(24/7) αναφέρονται στο τρόπο ζωής τους και πως κινούνται στην καθημερινότητά τους και ναι τα παιδιά μας, η εργασία μας, οι κοινωνικοί μας κύκλοι είναι κομμάτια της ζωής μας και το πως παρουσιαζόμαστε παίζει πολύ μεγάλο ρόλο. Γιατί σου είναι τόσο δύσκολο να καταλάβεις το αυτονόητο?

Εδώ είναι που κάνεις λάθος.Σε αυτό ακριβώς αναφέρετε το νήμα, αυτό που εσύ θεωρείς δευτερεύον.Αυτό πάλι πόσο δύσκολο ήταν να το καταλάβεις?


P.S. Όλες οι γυναίκες έχουμε περίοδο 5-7 μέρες τον μήνα και όλες τις υπόλοιπες είμαστε χαλαρές...σε σένα γιατί συμβαίνει το αντίθετο?

 

Θέλεις να μας πεις Karma εδώ οτι όσοι συνδέονται με το bdsm μόνο σαν σεξουαλική, ερωτική επιλογή και επιλέγουν να κρατήσουν την ιδιότητα τους, την προτίμηση τους αυτή μόνο στη κρεβατοκάμαρα τους, είναι επειδή δε δίνουν σημασία το πως παρουσιάζονται στα παιδιά τους, την εργασία τους ή την κοινωνική τους ζωή; Μόνο για τους slave (24/7) παίζει πολύ μεγάλο ρόλο; Αν δε σου κάνει κόπο μας εξηγείς λίγο τα αυτονόητα να τα καταλάβουμε καλύτερα;

 

Απάντηση: Η αίσθηση του κολάρου...

Αν και νέα εδώ θα ήθελα να βάλω το λιθαράκι μου στην κουβέντα αλλά προς Θεού δεν θα ήθελα να πυροδοτήσω καταστάσεις.Ας μου επιτραπεί να πω στη φίλη illusion κάτι που διάβασα από τη φίλη Kamra και πιθανώς δεν κατάλαβε την εξής διαφορά: Επειδή υπήρξα slave για 2 χρόνια(οι όμορφες εποχές δεν διαρκούν πολύ) και εξ' όσων γνωρίζω απ' την εκπαίδευσή μου ήμουν υποχρεωμένη να φοράω το κολάρο μου εντός και εκτός του χώρου που βρισκόμασταν. Αυτό συνεπάγεται ότι έπρεπε να το φοράω μπροστά στους γονείς μου (τότε έμενα μαζί τους), στο εργασιακό μου περιβάλλον,στο γυμναστήριο και σε πολλές άλλες δραστηριότητες.Παιδιά,ακόμα δεν έχω.Βέβαια ήταν αρκετά πιο διακριτικό από το κολάρο της φωτογραφίας που είδα σε κάποια από τις απαντήσεις.Στις πρώτες μέρες είχα προβληματιστεί κι εγώ αρκετά όταν μου ζητήθηκε να το φοράω,αλλά τα πάντα είναι μια απόφαση.Θα ΄πρεπε να ενδιαφερθώ για το πως θα παρουσιαστώ μπροστά στους φίλους μου κάτι που δεν με είχε απασχολήσει ποτέ πριν μου ζητηθεί κάτι τέτοιο γιατί εκφραζόμουν μόνο σεξουαλικά κι αυτό περιοριζόταν εντός των τοιχών,συνήθως.Στο διάστημα που λειτουργούσα ως 24/7 έπρεπε να παντρέψω το ρόλο της σκλάβας με το ρόλο της εργαζόμενης, της φίλης, της κόρης.Άρα με ενδιέφερε πως θα μπορούσα να το κάνω αυτό.Πως θα παρουσιαζόμουν σε όλους αυτούς τους ανθρώπους συνδυάζοντας συμπεριφορά και καθημερινότητα. Πίστεψέ με,φίλη μου, είναι κάτι φοβερά δύσκολο το να βρεις ισορροπίες.Άρα υποθέτω,και λέω υποθέτω γιατί κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος εκτός από αυτόν που απάντησε, ότι η πιο πάνω φίλη εννοούσε ότι όσο η σεξουαλική σου ταυτότητα που δεν είναι τρόπος ζωής αλλά μέρος της ζωής σου βρίσκεται ή λειτουργεί κεκλεισμένων των θυρών δεν σ' ενδιαφέρει πως θα παντρέψεις όλο αυτό το σύστημα. Θέλω να πιστεύω ότι δεν εννοούσε ότι δεν σε ενδιαφέρει γενικώς πως θα φαίνεσαι στους υπόλοιπους γιατί η ιδιότητά σου εκεί δεν είναι εμφανής.Επίσης να δώσω τα συγχαρητήριά μου στην κοπέλα που ξεκίνησε αυτήν την κουβέντα και...κουράγιο.Μπράβο σου.Να χαίρεσαι,να σέβεσαι και να ζεις τις επιλογές σου.Είναι πράγματι ένα φλέγον θέμα για τον τόπο στον οποίο ζούμε.Ξέρετε τώρα εμπλέκονται εκκλησίες,ήθη και έθιμα,καταπιεσμένες νοοτροπίες και διάφορα άλλα τέτοια και θεωρώ ότι εμείς αναμεταξύ μας θα έπρεπε να είμαστε πιο συγκαταβατικοί και πιο ανοιχτόμυαλοι με τις αποφάσεις των φίλων μας έστω κι αν δεν συμφωνούμε με αυτές γιατί κάπου θα πρέπει να βρίσκουμε συμπαραστάτες.
Κλείνοντας θα 'θελα να πω αυτό: Ο καθένας επιλέγει το μέγεθος του σταυρού που αντέχει.Δεν χρειάζεται να πετροβολούμε κάποιον που διάλεξε διαφορετικό σταυρό ή μέγεθος από εμάς,αλλά θα ήταν καλό να τον διευκολύνουμε να περάσει.Ίσως ανοίξει δρόμο για να περάσουμε κι εμείς όταν έρθει η ώρα μας.
Αυτά τα ολίγα.

Υ.Γ. Έχω ενθουσιαστεί με αυτόν τον Κορνήλιο!!!   Φίλε μου έχεις ευρηματική γραφή.Τρελαίνομαι να σε διαβάζω!!!  

 

Αγαπητή Sadrina ο κάθε άνθρωπος κάνει τις επιλογές του σε ότι αφορά την προσωπική του ζωή και ποσο και ποια κομμάτια από αυτήν θέλει να δημοσιοποιήσει. Πολλοί άνθρωποι το κάνουν αυτό όχι γιατί τους το επιβάλει κάποιος αλλά επειδή έτσι θεωρούν οτι είναι καλύτερα γι αυτούς. Επιλέγουν δηλαδή οι ίδιοι να κρατούν τη σεξουαλική/ερωτική τους ζωή προσωπική. Αυτό δε σημαίνει οτι ζουν δυστυχισμένοι και καταπιεσμένοι.

Το γεγονός δηλαδή οτι έχει κανείς αποφασίσει να μην «παντρέψει» όλες του τις κοινωνικές δραστηριότητες δε σημαίνει οτι η κάθε μια από αυτές δεν είναι σημαντική γι αυτόν. Δε σημαίνει οτι αυτός που έχει αποφασίσει να αφήσει τα σχοινιά, τα μαστίγια και τις χειροπέδες στη κρεβατοκάμαρα του είναι λιγότερο σημαντικά γι αυτόν απ’ οτι σε κάποιον που αποφασίζει να τα δημοσιοποιήσει. Ούτε φυσικά σημαίνει οτι αυτός μπορεί να είναι λιγότερο σκλάβος ή λιγότερο κυρίαρχος ή αυτά που ζει να είναι λιγότερο «αληθινά» γι αυτόν. Και φανατικός οπαδός του Ολυμπιακού μπορεί να είναι και να έχει διαρκείας εισιτήριο και κάθε Κυριακή να είναι στο γήπεδο αλλά επειδή δεν κυκλοφορεί με μια κόκκινη ριγέ μπλούζα κάθε μέρα αυτό δε τον κάνει λιγότερο Ολυμπιακό και φίλαθλο, για να το πω πιο απλά.

Ακόμα και μέσα σ’ αυτό το ανώνυμο – όσο γίνεται – forum θα παρατηρήσεις οτι υπάρχουν άνθρωποι που θα αναλύσουν με κάθε λεπτομέρεια μια προσωπική τους εμπειρία ή πόνημα, bdsmικό ή και όχι πολλές φορές - και άλλοι που δεν το έχουν κάνει ποτέ ή δε συνηθίζουν να το κάνουν. Δε νομίζω οτι χωράει καμία κριτική στην επιλογή αυτή. Αυτονόητο απο την άλλη είναι (για μένα προσωπικά) οτι αυτός που αποφασίζει να εκτεθεί θα πρέπει και να είναι ανοιχτός στην κριτική – θετική ή αρνητική – των υπολοιπων μελών. Δεν επικροτώ φυσικά σε καμία περίπτωση τις προσβλητικές και ειρωνικές απαντήσεις αλλά δυστυχώς υπάρχουν. Προσωπικά με ενοχλεί αφάνταστα να διαβάζω προσβλητικά, ειρωνικά αλλά και προσωπικά επιθετικά σχόλια προς μέλη όποια κι αν είναι η άποψη τους. Γίνεται όχι μόνο ιδιαίτερα κουραστικό αλλά και χάνεται πολλές φορές η ουσιά και ο σκοπός του νήματος μιας και καταλήγει ο αναγνώστης να διαβάζει μια σειρά απο προσωπικές επιθέσεις και προσβολές τη μια μετά την άλλη.

Δεν κάνω κριτική και δεν εκφέρω την προσωπική μου άποψη στην επιλογή της Kassandra’s να φοράει αυτό το κολάρο δημόσια μιας και δεν είμαι σκλάβα και δεν έχω παρόμοια εμπειρία.

Το θέμα του παιδιού όμως πιστεύω οτι είναι ένα πάρα πολύ ευαίσθητο θέμα που απαιτεί ιδιαίτερα προσεκτικούς χειρισμούς και κατά την άποψη μου δε μπορεί σε καμία περίπτωση να μπει στην ίδια ζυγαριά με συναδέλφους, φίλους, γονείς, τον περιπτερά και τους περαστικούς της πλατείας.