Η αίσθηση του κολάρου...

Απάντηση: Η αίσθηση του κολάρου...

1. την πρωτη φορα που φορεσα κολλαρο σε επαρχιακη πολη που σπουδαζα , αισθανομουν οτι ολοι με κοιταζαν μαλλον οχι. αισθανθηκα αβολα. δεν ειχε καμια σχεση με το δικο σου, ηταν απλο δερματινο ειδικο για να μπορω να το φοραω πολλες ωρες
2. σε γνωστο νησι που φορουσα δερματινο με κρικο με προσεχαν περισσοτερο και οι τουριστες εδειχναν να καταλαβαινουν τι γινεται.
3. στην αγγλια πριν μερικα χρονια με την επιγραφη slave ηταν αποδεκτο και ημουν και περηφανος.
4. Κορνηλιε τα σπας
5. ειμαι της αποψης οτι οταν εκθετουμε βιωματα ή αποψεις σε ενα φορουμ τοτε θα πρεπει να ειμαστε ετοιμοι να δεχτουμε καθε κριση θετικη ή αρνητικη. για το θεμα με το παιδι, εμενα προσωπικα δεν μου αρεσε καθολου και με το δικο μου παιδι δεν θα εκανα κατι τετοιο, ιδιαιτερα αν το κολλαρο μου δεν μου ειχε δωσει να το φοραω η μητερα του. αυτη ειναι απλα η αποψη μου χωρις να θελω να προσβαλλω την νηματοθετρια.

 

Απάντηση: Η αίσθηση του κολάρου...

Βρίσκω πολύ όμορφη την κινησή σου, ένα κολάρο δεν είναι μόνο ένα φετιχιστικό αξεσουάρ που φοριέτε σε ένα session η μόνο σε ενα event. Ένα κολάρο για κάποια/κάποιον που εκπειδεύεται ή είναι slave είναι η απόδειξη και η αποδοχή του εαυτού της/του. Το να φοράω το κολάρο μου και εκτός σπιτιού σημαίνει πως δεν έχω ενοχές, δεν ντέπομαι και δεν κρύβομαι για τις επιλογές μου και για την ζωή που έχω επιλέξει να ακολουθήσω.
Και το βασικότερο απο όλα, Τιμή...τιμή και περηφάνια το να ανήκω και να μην φοβάμαι να το δείξω.
Περίεργα και έντονα θα σε κοιτούσαν ακόμα και αν είχες διαλέξει ένα εντελώς αταίριαστο χρωματικό συνδιασμό ρούχων.Ετσι είναι η νοοτροπία μας...οτιδήποτε πέρα απο το δκό μας γούστο να μας φένεται εξωπραγματικό και κατακριτέο..
Ειλικρινά χαίρομαι να βλέπω τέτοια άτομα όπως εσένα που είναι στο χώρο μας και αψηφούν την κοινή γνώμη χαριζοντάς μας την πραγματική σημασία του Ζω αυτό που είμαι και δεν προσποιούμαι..


Έγινε αναφόρα για τα παιδιά, είμαι κι εγώ μητέρα αλλά αυτό δεν με στάματησε να βάλω foto με το προσωπό μου στο forum και ούτε θα με σταματούσε να φορέσω το κολάρο μου και να βγώ βόλτα με την κόρη μου. Επέλεξα να είμαι slave, δεν μου επιβλήθηκε...για ποιό λόγο να ντρέπομαι γι αυτό και να φοράω μια "μάσκα" στις εκτός σπιτιού δραστηριότητες μου?
Για να μην σκανδαλίσω όπως αναφέρθηκε την κοινή γνώμη?
Δεν θα με έκανε καλή μητέρα το να ασκώ ψυχολογική/σωματική βία στο παιδί μου επιβάλοντας τις δικές μου επιθυμίες...το να κάνω χρήση απαγορευμένων ουσιών...κτλ κτλ
Το να τα έχω καλά με τον εαυτό μου, να νιώθω ολοκληρωμένη και να δέχομαι την ομορφιά της σκλαβιάς μου δεν με κάνει λιγότερο "καλή" μητέρα απο τον οποιοδήποτε εδώ.

 

Απάντηση: Η αίσθηση του κολάρου...

Σ'έυχαριστώ για την απάντησή σου.  

 

Απάντηση: Η αίσθηση του κολάρου...

Α, ρε κακόμοιρα παιδάκια. Άλλος σας επικαλείται για να μένει σε έναν κακό γάμο, άλλος σας επικαλείται για να φοράει κολλάρο, άλλος σας επικαλείται για να μας πουλάει φαριν λακτέ με προβιοτικά και ιχνοστοιχεία...

Καλώς ήρθατε στον όμορφο κόσμο των μεγάλων.

 

Απάντηση: Η αίσθηση του κολάρου...

Κι άλλοι σας επικαλούνται για να πουν κάτι σε ένα forum...
Σαν να διαβάζω το "Παιδί μου κι εγώ:Συμβουλές για να μεγαλώσετε το παιδί σας"

Δεν διάβασα πουθενά στο αρχικό post καμιά ερώτηση που να λέει "Εγώ,το παιδί και το κολάρο μου.Ζητούνται συμβουλές για την ανατροφή του παιδιού"
Γιατί λοιπόν οι περισσότεροι στάθηκαν στο γεγονός του παιδιού;(ρητορική ερώτηση).Απλά αναφέρθηκε ως δραστηριότητα.Δεν πρόσεξα να ρωτάει η νηματοθέτρια αν έκανε καλά ή όχι που πήγε βόλτα με την κόρη της φορώντας το κολάρο.[πράγμα που δεν αφορά κανέναν(εκτός αν είναι και δικό τους το παιδί(!)]

Προσωπικά δεν έχω κάποια ανάλογη εμπειρία όχι γιατί δεν την επικροτώ αλλά γιατί δεν είχα ποτέ το θάρρος να το κάνω(όπως φαντάζομαι πως δεν το έχουν και πολλοί άλλοι).Τα συγχαρητήρια μου,λοιπόν και
καλορίζικο το κολάρο...είναι πολύ όμορφο.

 

Απάντηση: Η αίσθηση του κολάρου...

Όταν μια σκλάβα φέρει το κολλάρο του Αφέντη της, σε χώρους κοινής ή ελεγχόμενης πρόσβασης, νιώθει ότι ανήκει και έχει στο νου της και την ψυχή της να είναι όπως επιθυμεί ο Αφέντης της. Όσα κάνει περνούν από αυτήν την κρισάρα της έμπρακτης υποταγής της.

Γι αυτό, έχω την εντύπωση πως οτιδήποτε λένε ή κάνουν οι άλλοι της είναι παντελώς αδιάφορο, στο βαθμό που αυτό που λένε ή κάνουν δεν προσβάλει τον Αφέντη της. Είναι μια χαρακτηριστική κατάσταση όπου η πρόσληψη του τί συμβαίνει στο περιβάλλον είναι οξυμένη και η πρόσφυση με αυτό φαίνεται κανονική αλλά η εσωτερική απόσταση στην πραγματικότητα είναι αβυσαλλέα.

Είναι εξαιρετικά απλό να μην ασχολούνται οι άλλοι μαζί μας όταν δεν το επιθυμούμε. Βάση της τεχνικής είναι να νιώθουμε ταπεινοί, τότε ουδείς θα ενδιαφερθεί. Αν πάλι μας ταιριάζει το star quality, τότε, υπάρχουν τεχνικές να απλώσει κανείς το χέρι να πάρει ένα ποτήρι νερό - φαινομενικά απλά - και να καρφωθούν όλα τα μάτια πάνω του. Αυτές οι δύο τεχνικές, δεν έχουν να κάνουν με το τί φοράει ο άλλος. Τις κατέχουν πολλοί σταρ, και τις δύο, διότι αν δεν κάτεχαν την δεύτερη θα ήταν άνεργοι και άφραγκοι, αν δεν κάτεχαν την πρώτη δεν θα μπορούσαν ποτέ να κυκλοφορήσουν στο δρόμο, και όμως τα καταφέρνουν.

"Οι άλλοι" από την εμπειρία μου, δεν είθιστε να κάνουν οτιδήποτε που να προσβάλει τον Αφέντη της κολλαροφέρουσας, ούτε καν ενδιαφέρονται.

Μερικοί δεν από αυτούς είναι για να παρέχουν ορισμένες υπηρεσίες π.χ. περίπτερο κ.λπ. και καταλαβαίνω να τους σεβόμαστε γι αυτό που είναι και να μην τους σνομπάρουμε, από την άλλη να σκοτιζόμαστε και για το τί μπορεί να σκέφτηκαν για μας... υπερβολή, μεγάλη υπερβολή.

 

Απάντηση: Η αίσθηση του κολάρου...

'Οπως είπα και νωρίτερα δε έκανα κάτι με σκοπό να προκαλέσω ή να κάνω κάποιον να ασχοληθεί μαζί μου,άλλωστε αν ήθελα να γίνει κάτι τέτοιο θα έβρισκα κάποιον άλλο τρόπο(γι'αυτό και αναφέρθηκε συγκεκριμένα ο λόγος του περίπατου).Ουδείς σκοτίστηκε για το τι σκέφτονται οι άλλοι.Κάποιες αντιδράσεις καταγράφηκαν.Όταν είπα ότι για μένα ηταν πρωτόγνωρη εμπειρία εννοούσα το γεγονός να φοράω κολάρο in public.
Όπως και νά'χει σ'ευχαριστώ που έκανες τον κόπο να μου απαντήσεις  

---------- Post added at 16:40 ---------- Previous post was at 16:37 ----------

Σ'ευχαριστώ πολύ Kamra για την απάντηση και για τα καλά σου λόγια.Να χαίρεσαι το παιδάκι σου      

 

κατα την γνωμη μου πολυ καλα εκανες και φορεσες το κολαρο σου και βγηκες βολτα. σου αρεσει, σε κανει να νιωθεις ομορφα, εισαι περηφανη γι'αυτο και μπραβο σου! κι εμενα μου αρεσε οταν το ειδα στη φωτογραφια. δεν νομιζω πως οποιος σε κοιταξε περιεργα το εκανε επειδη φορουσες κολαρο. σε κοιταγε επειδη φορουσες ενα μεγαλο και εντυπωσιακο "κοσμημα" στο λαιμο που δεν εχει συνηθισει να βλεπει. να θυμισω πως πριν μερικα χρονια ηταν πολυ της μοδας τα chockers και ΟΛΕΣ τα φορουσαν σε διαφορα μεγεθη. σε κανεναν δεν καναν εντυπωση...
οσο για ολους εσας που σκανδαλιστηκατε, τι να πω.... θα καταλαβαινα μια τετοια αντιδραση αν η κοπελα ειχε πει πως φορεσε το κολαρο στο κοριτσακι της και το εβγαλε βολτα στο παρκο! διαφορετικα θα πρεπει να σας υπενθυμισω πως ολοι εδω μεσα ειμαστε ανωμαλοι και βρισκομαστε σε αυτο το forum για να εκφραζομαστε χωρις να μας κρινουν. τις ψευτοηθικες σας αξιες να τις εκφραζετε σε αλλο forum παρακαλω !!!
και παλι μπραβο σου κοπελα μου...

 

Απάντηση: Η αίσθηση του κολάρου...

Κανείς δεν σχολιάζει τίποτε πιά...
Κυκλοφορώ με ξυρισμένο κεφάλι και κανείς ΠΟΤΕ δεν με ρώτησε τίποτα... το παραμικρό...
Κι όταν φόραγα και κολάρο και δέστρες δερμάτινες στους καρπούς, στη δουλειά, πάλι κανείς δεν με ρώτησε τίποτα...
Ο καθένας κάνει ό,τι θέλει κι όπως τον εκφράζει...

 

 

Απάντηση: Re: Η αίσθηση του κολάρου...

Σ'ευχαριστώ πολύ lizard.    (Αυτά τα chockers που λες τα θυμάμαι κι εγώ)  

---------- Post added at 17:02 ---------- Previous post was at 17:01 ----------

   

 

Απάντηση: Η αίσθηση του κολάρου...

Λοιπόν, σου απαντάω αδρά γιατί ο τρόπος σου είναι αδρός.

Μου είναι παντελώς αδιάφορο αν η νηματοθέτρια βγήκε στο δρόμο φορώντας κολάρο, κατά τον ίδιο τρόπο που μου είναι αδιάφορο αν βγήκε κάποια φορώντας τη βέρα της, ή φορώντας το βρακί της στο κεφάλι της. Αν αυτό το κατανοήσεις θα καταλάβεις ότι όταν κάποια που φορά κολάρο στο λαιμό της ή τη βέρα της ή το βρακί της στο κεφάλι της αρχίζει να το συνδυάζει με τα παιδιά της και με την ικανότητά της ως μαμά με οιονδήποτε τρόπο, θετικό ή αρνητικό (και το θεωρεί αυτό επιχείρημα) τότε να μου επιτρέψεις να λέω "κακόμοιρα" παιδιά.

Κατ τά άλλα συντάσσομαι με τον κορνήλιο.

 

Απάντηση: Η αίσθηση του κολάρου...

παρδον αλλα δεν ξερω απο κολαρα
Προσωπικα προτιμω τα... κολαρακια!