Η αμήχανη στιγμή που ...

Η αμήχανη στιγμή που μια κυριούλα λέει σε όσους κάθονται "παρακαλώ ας σηκωθεί κάποιος να καθίσει η έγκυος κοπέλα" και αυτή της απαντά "ευχαριστώ αλλά δεν είμαι έγκυος". Το είδα πριν από μια εβδομάδα στο μετρό, έγινε έτσι όπως σας το λέω.

 

Η αμήχανη στιγμή που χαιρετάς κάποιον που ξερεις στο δρόμο και δεν είναι αυτός...   

Spoiler

 

 

Η αμήχανη στιγμή που έρχεται γνωστός στο μπαρ σε ώρα αιχμής, σου λέει helloooo, ξεκινάς να του λες στα Αγγλικά πόσο μοιάζει με ένα φίλο και συνειδητοποιείς ότι είναι αυτός.

 

Η αμήχανη στιγμή που θυμάσαι, ότι δεν φόρεσες μποξεράκι.
Αφού πρώτα κατέβασες το φερμουάρ του παντελονιού παρασύροντας μαζί του πέοντα, καρύδια και όλο σου το είναι.
Και η αιθέρια ύπαρξη ( chicε ) που σ' αναμένει μέχρι κείνη την ώρα με το βλέμμα τίγκα στην λαγνεία και τις υποσχέσεις.
Δεν ξέρει, αν πρέπει να σκάσει στα γέλια ή στα κλάματα ( γιατί με την "οικογένεια" τραυματισμένη, μάλλον περνάει η διάθεση για scrabble χαχα ).  

 

Αγαπώ να κάνω διακοπές με φίλες...!
Ειμαστε σε σουπερ μαρκετ στο χωριο της, μετά απο μπανιο στη θαλασσα και εντελως ασεμνα ντυμενες για τα δεδομενα του τοπου, μας κοιτανε ολοι και ρωτα η Θεά πάνω απο τα ζαρζαβατικά.
- Ποια αγγουρια να παρω? Τα μικρα ή τα μεγαλα?
Προβληματιστηκα εντονα... τα βλεμματα ολων πανω μας... αν πω "μεγαλα" θα προκαλεσω, αν πω "μικρά" θα τους απογοητευσω... Οπότε...
- Όλα τα αγγουρια καλά είναι
Δακρύσαμε!!!

 

Η αμήχανη στιγμή που λες σε φίλο σου σχεδόν τον παρακαλάς δηλαδή να πάτε για ποτό σε ένα από τα κωλομπαρα και εκείνος να αρνείται.
Τι συμβαίνει με τους ρόλους εδώ;

 

Η αμήχανη στιγμή που ή άλλη σου εξηγεί πως τελείωσε η προηγούμενη BDSM σχέση της και ακούγεται κάπως έτσι:

 

...πας να μπεις σε ένα καφέ...
- Σπρώχνεις την πόρτα... τίποτα
- Τραβάς την πόρτα... τίποτα
- Σπρώχνεις ξανά την πόρτα... τίποτα
Βλέπεις την πινακίδα « σύρετε την πόρτα»  
- ποιος μπαίνει τώρα... ρόμπα έγινα...

 

Η αμήχανη στιγμή που μετά από ατελείωτες συζητήσεις επί δύο μήνες επιπέδου σοβαρου Κ επιτελους τ ραντεβού και ενώ είσαι μ την πλάτη γυρισμένη ακούς την φωνή του πρώην σ "επιτελους θ σε .............. ....... "που παρακαλούσα έναν χρόνο για κάνα χαστούκι για λίγο τράβηγμα τα μαλλιά κτλ 

 

Ο barman που δουλεύετε μαζί κοκορεύεται για την ικανότητά του να πετάει παγάκια στον αέρα και να τα ξαναπιάνει με τη λαβίδα. Κάνεις πρόβες για μέρες μέχρι να καταφέρεις να το κάνεις κι εσύ. Φτάνει η μέρα που το μπαρ είναι γεμάτο ( με φίλους ευτυχώς) και του λες κοίτα !! Κάνεις την κίνηση, με το βλέμμα ψηλά για να πιάσεις το παγάκι , σε κοιτάνε όλοι, αλλά το παγάκι πουθενά!!!
Η αμήχανη στιγμή που συνειδητοποιείς πως δεν είχες πιάσει παγάκι εξαρχής και δεν πρόκειται ποτέ να το δεις να κατεβαίνει....