Η διαδρομή μιας vanilla…

Η ιστορία, προιον φαντασιώσεων, αποπειράται να ενταχθεί στον κύκλο του σαδομαζοχισμού. Η ένστασή μου είναι πως ανήκει στον κύκλο ιστοριών απ την κρύπτη.
Σαν ιστορία, υπόκειται στην κρίση του αναγνώστη, η οποία κρίση μπορεί να αφορά το ψυχογράφημα του ήρωα. Είναι περισσότερο από δόκιμη αυτή η κρίση, αφού αν τη θεωρήσουμε αυθαίρετη, είναι σαν να αδιαφορούμε για τη φιλολογία σαν επιστήμη.
Πέρα απ την ιστορία, κάποιος έθιξε το θέμα του χρονοβόρου της διάγνωσης ψυχασθένειας και της χρήσης ειδικού. Συμφωνώ απόλυτα. Αλλά επειδή δεν πήραμε όλοι πτυχία ψυχολογίας αφενός και δεν είναι όλοι οι υποτακτικοί πρόθυμοι να ζητήσουν τη συνδρομή ενός τέτοιου ειδικού  p) πριν υποταχθούν σε κάποιον, καλό είναι να έχουν στο μυαλό τους πως στους κύκλους των κυριαρχικών παρασιτούν και ψυχασθενείς.
Προσπάθησα να μην πλατιάσω ιδιαίτερα, γιατί παρατήρησα μια τάση να κάνουμε την τρίχα τριχιά, αλλά δεν τα κατάφερα. Έχετε την άδειά μου να θεωρήσετε πως θεωρώ τους κυριαρχικούς ψυχασθενείς, να μου αναλύσετε την ψυχιατρική και να καταργήσετε τη φιλολογία. Ευχαριστώ για το χρόνο σας.  

 

Αν δεν κάνω λάθος, την φιλολογία την αφορά η δομή του κειμένου και όχι η εξαγωγή ιατρικών γνωματεύσεων περί της προσωπικότητας των "ηρώων".
Ο αναγνώστης μπορεί φυσικά να εξάγει όποια συμπεράσματα επιθυμεί διαβάζοντας μια "ιστορία", με την συνθήκη να μην θεωρεί τα προσωπικά αυτά συμπεράσματα, τεκμηριωμένες διαγνώσεις  

Περί παρασίτων: δεν έχουν αποικίες αποκλειστικά σε κύκλους κυριαρχικούς(!) μα παντού. Ζήτημα επιλογής και προσεκτικής ανάγνωσης  

 

Λάθος κάνεις https://en.wikipedia.org/wiki/Psychoanalytic_literary_criticism
H τεκμηριωμένη διάγνωση στην ψυχιατρική ισοδυναμεί σε βαρύτητα με τις βουλές της πυθείας.
Παράσιτα υπάρχουν παντού. Αλλά για άλλη μια φορά δεν έθιξα τα παράσιτα που υπάρχουν στους διάφορους κύκλους. Αλλά συγκεκριμένο είδος και σε συγκεκριμένο κύκλο.

 

Oχι ηταν πολύ κακο και με παραπεμπει σε εντελως ανεραστους ανθρώπους, αν θες να αφήσουμε το ψυχολογικο πλαισιο στην απ' εξω. Γενικοτερα τα control freaks και οσοι θελουν παντου και παντα να επιβάλλονται, να δειχνουν ότι εχουν το πανω χερι κλπ, θεωρω ότι είναι ακρως ξενέρωτοι. Ακομα και το D/S γινεται μεσα σε καποια λογικα πλαισια. Στο SSC αν το γραφω σωστα, γιατι είμαι και ασχετη, περιλαμβάνεται το "λογικο". Υποκειμενικο μεν, δηλαδή δεν περιγράφεται με καποιον σαφη ορισμο, αλλα μπορούμε να κρινουμε μεμονωμένες περιπτώσεις για το αν εμπιπτουν στα πλαισια της λογικης ή όχι. Και το να δινεις το εσωρουχο σου σε υπαλληλους ή να μενεις απλυτος για 40 μερες, δεν είναι σε αυτά τα πλαισια.

 

Θεωρω την ιστορια εκπληκτικη, σχεδον νιωθω την χαρα που νιωθει ο συγγραφεας της βλεποντας τους προβληματισμους που εχει προκαλεσει, μεσα μου, καλοπροαιρετα τον ζηλευω.

Παρουσιαζεται το πως η υποτακτικη μαθαινει τον εαυτο της, αποκαλυπτεται μεσα από το κουκουλι της. Δεν γνωριζουμε βεβαια πολλα για το πως αισθανεται, πχ δεν ξερουμε αν το βρακακι ηταν υγρο. Ξερουμε ομως οτι το αποδεχεται. Μπορει αυτη την αποδοχη να την οριζει η καυλα, η περιεργια, ομως δεν σκεφτεστε αληθεια οτι αυτο της αρεσει, οτι αυτο ειναι κομματι της, εαυτος της?

Συνεχιζει η αληθεια κι εκει που δυναμωνει ερχεται ένα σκληρο τελος. Ο κακος ο αφεντης λοιπον που δεν κρατα επαφη μαζι της? Ειναι κακος? Ειναι ο εαυτος του? Μηπως ειναι αληθινος?

Αναρωτιεται κανεις πως θα αντιδρουσε ο ιδιος σε μια τετοια περιπτωση! Ο πατερας χανει το παιδι του και παει στην κηδεια του με στεγνα τα ματια! Εσεις θα τον κατακεραυνωνατε, θα τον κρινατε ως κακο πατερα, φυσικα, ομως θα μπορουσατε εστω και στο ελαχιστο να νιωσετε τον πονο του?

Κραταμε την επιφανεια, παντα ετσι και κρινουμε τα παντα.

Και φτανουμε στην κυριαρχια και στην υποταγη, ο αφεντης ειναι ανισορροπος, τρελος, τσογλανι και αλλα πολλα και ολα αυτα ειναι γιατι ειναι αληθινος! Γιατι αυτο ειναι που σας πειραζει η αληθεια! Σε ποιο σημειο ακριβως την εξεθεσε? Που ακριβως την εκμεταλλευτηκε χωρις την αδεια της.


Οσο για τις ψυχασθενειες και τα λοιπα, ειναι αστειο, ειναι αστειο ειδικα οταν νομιζει καποιος οτι ο ειδικος για να τις διαγνωσει αυτες ειναι ο ψυχολογος!

P.s. @Galeone θα ηθελα στο άλλο θεμα με τα iq tests να μου πεις τι σχεση εχει η νοημοσυνη με τις αρχες που αναφερεις.

 

Οκ, ας δοκιμάσω και γω αυτό που κάνετε σε τόσα ποστ. Ας γενικεύσω απ το ειδικό να δούμε πόσο λογικό ακούγεται...

Δηλαδή ο κάθε "ανισορροπος, τρελος, τσογλανι και αλλα πολλα" αναγνωρίζεται σαν αφέντης! Και μάλιστα αληθινός! Είναι αναμενόμενο από μια ανθρώπινη σχέση να παρατάει ο ένας τον άλλον όταν δεν έχει πια χρηστική αξία. Και τον συγκρίνουμε τώρα αυτόν με τον πατέρα που δεν κλαίει. Συγκρίνουμε δηλαδή την ανερυθρίαστη εκμετάλλευση ανάμεσα σε δυο ανθρώπους με το ψυχικό σθένος ενός άλλου! Και όλο αυτό νομίζουμε πως το κάνουμε για μια ιστορία και τη λογοτεχνική της δομή. Και όχι για το ότι η ιστορία αυτή θίγει ένα σημαντικό πρόβλημα σε αυτό το χώρο που οι περισσότεροι δε θα θίξουν ποτέ! Γιατί άλλωστε αυτό δεν είναι θέμα ψυχολόγου αλλά ψυχιάτρου!

Κατακλείδα, αν πιστεύετε πως το να υποταχθεί κάποιος σε κάποιον δεν είναι δώρο αμφίδρομο και ως τέτοιο να εκτιμηθεί, αλλά μια νίκη του κυρίαρχου πάνω στον υποτακτικό που απέκτησε αυτό το δικαίωμα με την άδεια του ίδιου του υποτακτικού, ετοιμαστείτε για ζόρια.

 

Αν κάποιοι αρέσκονται στο να τους ξεφτιλίζει δημόσια ο κάθε κακομοίρης κομπλεξικός, είναι πρόβλημά του. Το να κυκλοφορείς έξω άπλυτος έναν μήνα, να πηγαίνεις στην δουλειά, να συναναστρέφεσαι με κόσμο και φίλους με το μαλλί να στάζει λάδι και να βρωμοκοπάς (γιατί αν μείνεις άπλυτος παραπάνω από έναν μήνα βρωμάς 1000%) και να δίνεις το εσώρουχό σου σε αγνώστους που καμιά όρεξη δεν έχουν να αντιμετωπίζουν τον κάθε μισότρελο, σε κατατάσει στην κατηγορία του ζώου. Ίσως κάτι κατώτερο από το ζώο. Φυσικά, περί ορέξεως κολοκυθόπιτα. Αν κάποιος θέλει να μας κάνει να γελάμε με την κατάντια του και να τον λυπόμαστε, κανένα πρόβλημα. Αρκεί να μην έρθει σε απόσταση μικρότερη των 10 μέτρων ενώ είναι 40 μέρες άπλυτος.  

 

Πετάμε άσκοπα την μπάλα στην εξεδρα.

@Galeone για παράδειγμα οι άστεγοι είναι πολλές μέρες άπλυτοι, είναι ´´ζωά´´;

@vradynoos δεν είμαστε αντιπαλοι, απλά έχουμε διαφορετική αντίληψη των πραγμάτων. Θεωρώ ευγενικό να μην προσαπτεις συμπεράσματα που δεν απορρέουν από τα γραφόμενα μου. Αν κάπου δεν γίνομαι κατανοητος ευχαρίστως να εξηγήσω οτιδήποτε.


@gaby δεν έχω άδεια για προσωπικά μηνύματα αν θέλεις ρώτησε με εδώ.

 

Οι άστεγοι δεν μπορούν να πλυθούν, δεν έχουν σπίτι. Αν εγώ μείνω άπλυτη για κανά μήνα επειδή βαριέμαι να πλυθώ ή επειδή έτσι μου είπε ο γκόμενος, ναι θα είμαι ζώο.

 

@lucozade φίλε μου έγινες απόλυτα κατανοητός. όπως κατανοητός ελπίζω να γίνομαι και εγώ όταν αυτόν που θεωρείς εσύ "αληθινό" κυρίαρχο, εγώ τον θεωρώ αληθινά επικίνδυνο.

 

Ψυχίατρος για την ακρίβεια. Ο ψυχολόγος είναι για νορμάλ περιπτώσεις. Γιατί είναι αστείο;

Ως παραμύθι στέκει, ως πραγματικότητα πιθανότατα όχι. Αυτό λέω συνέχεια  

Εγώ δεν θα πήγαινα με τον τύπο αυτόν. Οι τιμωρίες, το λίγο public και όλα αυτά δεν μου λένε τίποτα, δεν είναι εκεί το πρόβλημα, η νοοτροπία είναι. Η νοοτροπία δεν εκφράζεται από αυτά ειδικά, απλά ο τύπος έτσι πιστεύει πως γράφεται ένα διήγημα D/s. Ενδεχομένως κάπως έτσι να το έχει ότι γίνεται το D/s και έτσι πιστεύει ότι γίνεται η vanilla σοκολάτα. Από την άλλη πλευρά, αν καθόταν κανείς να απεικονίσει με τι ρυθμούς γίνεται η vanilla σοκολάτα, όλη τη διαδρομή με τα πισωγυρίσματα, τα λοξοδρομίσματα, τις τιμωρίες που δεν έγιναν αντιληπτές ως τέτοιες, τις μη τιμωρίες που έφεραν την "καταστροφή", τις ξαφνικές επιφοιτήσεις περί υποταγής, το κλάμα, το γέλιο, την ηδονή, την αντίσταση - όπως πραγματικά είναι - την επίγνωση και λοιπά και λοιπά και λοιπά, θα είχε γράψει ίσως και καμία 750αριά σελίδες με ελάχιστο ενδιαφέρον για τους άλλους και όλοι θα αποκοιμιούνταν χωρίς τίποτα να τους ξυπνάει κάθε τόσο  

Για τον σερβιτόρο ως αποδέκτη του βρακακίου συμφωνώ κι εγώ με την @Galeone. Το θέμα είναι ότι όταν φτάσει να συμβεί τέτοιο πράγμα, η υποτακτική γνωρίζει καλά ποιος έχει την ευθύνη του σκηνικού και δεν την απασχολεί διόλου. Ένα άλλο θέμα είναι ότι και στο D/s ισχύει το "όμοιος ομοίω αεί, πελάζει" και υπάρχουν πολλοί Κυρίαρχοι που θα κανόνιζαν αλλιώς τα της ταπείνωσης στη σχέση τους.

 

@gaby Μου φαίνεται αστείο να βγαίνουν συμπεράσματα περί ψυχοπάθειας, με τους παραπάνω λόγους. Επίσης, ένα ολιγοσέλιδο κείμενο είναι το οποίο παρουσιάζει μία σχέση και μερικά στοιχεία των ανθρώπων που την απαρτίζουν.
Φαντάζομαι γνωρίζεις για παράδειγμα, ότι στα γηροκομεία, βρίσκονται πολλοί άνθρωποι με αλτσχάιμερ που τα ίδια τους τα παιδιά τους έχουν εγκαταλείψει. Αδιαφορούν για την κατάσταση τους, δεν τους είναι πλέον χρήσιμοι, διακόπτουν την επικοινωνία, είναι τα παιδιά τους ψυχοπαθείς; Ελπίζω αυτά τα παιδιά να μην ασχολούνται με bdsm  

@vradynoos δεν τον θεωρώ αληθινό κυρίαρχο (δεν ξέρω καν τι είναι ο αληθινός κυρίαρχος), όμως ο χαρακτήρας του που παρουσιάζεται στο κείμενο είναι ειλικρινής, η συμπεριφορά του δεν αλλάζει καθ' όλη την διάρκεια της περιγραφής της ιστορίας.