Η εμπνευση, το μαχαιρι και η Αθηνά

Πριν απο καιρο σας ειχα μιλησει για την Αθηνά. η Αθηνα ειναι μια πολυ ωραια κοπελα ή γυναικα αν θελετε ειναι στα 23 της ειναι πολλαπλες φορες ομορφοτερη απο εμενα και πολλες φορες απορώ γιατι θελει να βρισκεται μαζι μου, ετσι, ενω δεν ηταν μεσα σε ολο αυτο κι ενω ξερει οτι πλεον ζω αλλου και δεν εχω περιθωρια στην ζωη μου γι αυτην. ακομα κι ετσι. μετα τους γονεις μου ειναι ο μονος λογος για τον οποιο μου αρεσει να ερχομαι στην Αθήνα. (ελπιζω να μην σας μπερδεψω με τους τονους). με την Αθηνά αρχισαμε πριν καιρο την ερωτικη μας περιπετεια και γνωριζοντας τις σαδομαζοχιστικες μου πτυχες δεχτηκε ν'ακολουθησει τον δρομο αυτο μαζι μου ως υποτακτικη.

Μιλώντας κατα καιρους εδω, με μια φιλη, και αν θελετε φαντασιωνοντας την ιδια σε αυτο το σκηνικο, αν και δεν μου ηταν αρεστο στην αρχη, αποφασισα να βαλω την Αθηνά σε αυτο το παιχνιδι.

Πηγαμε στο σπιτι της. το σιδερενιο κρεββατι της ηταν οτι πρεπει για να γινει αυτο. της ζητησα σχεδον αποτομα να γδυθει. ξερω οτι εχει αρχισει να με ερωτευεται, ισως κι εγω και αυτο δεν πρεπει. γι αυτο ηθελα να της κοψω αποτομα οποιαδηποτε ερωτικη ρομαντικη επιθυμια της.


ταραχτηκε, σχεδον θυμωσε.. ομως το εκανε.. γδυθηκε μπροστα μου το κορμι της, μαυρισμενο. ειναι μελαχρινη (καλαματιανη) καιοι γραμμες απο το μαγιω της με ερεθισαν αμεσως. σταθηκε μπροστα μου γυμνη. την αφησα ετσι. για λιγο κοκκινησε, ενιωθα να ντρεπεται. την πλησιασα την αγκαλιασα την φιλησα. της ψιθυρισα '' να με εμπιστευεσαι, δεν θελω να κουνηθεις καθολου μετα'' την φιλησα παλι στο στομα, ενιωσα τα σαρκωδη χειλη της και η γλωσσα μου εξερευνησε το εξωτερικο της και αγγιξα τα δοντια της, για καποιο λογο της αρεσει πολυ αυτο την καθησυχαζει. ενιωσα τις ρωγες της να ορθωνονται. το στηθος της ειναι καταπληκτικο στητο και μεγαλο. της ζητησα να ξαπλωσει, τα σεντονια κοκκινα. πηρα απο την τσαντα μου τις χειροπεδες εδεσα τα χερια της στα καγκελα λιγο πανω απο το κρεββατι. ομως κινουταν κακο αυτο, για αυτο με το σκοινι που της ειχα ζητησει να εχει της εδεσα τα χερια σφιχτα, για να μην φοβαται πολυ μ την αγγιζα την χαιδευα.. μουγκριζε.

στην συνεχεια ασφαλισα τα ποδια της.. τωρα ηταν ακινητη..

πηρα ενα ξυλακι οπως αυτα που σε εξεταζει ο γιατρος..

''σκεψου οτι ειναι μαχαιρι'' της ειπα

αρχισα να ακουμπαω το ξυλακι στα χειλη της και συνεχισα προς τα κατω.. μεχρι που εφτασα στο αιδιο της, λιγες τριχες, τριγωνακι, εβαλα το ξυλακι προς τα μεσα δεν χρειαστηκε πολυ για να ερθει σε οργασμο.. ακουγα τα βογγητα της, της εκλεισα τα ματια..

την προηγουμενη μερα ειχα παει στα κτελ στον κηφισσο. εκει διπλα εχει ενα μαγαζι με οπλα. αγορασα ενα στιλετο. σαν αυτα που εχουν ενα κουμπακι και πεταγεται το μαχαιρι του ζητησα να μην ειναι πολυ ακονισμενο, το ηθελα για να το στολισω ειπα. μου εδωσε ενα μετριο αν και μου ειπε οτι αν το πιεσει καποιος θα κοψει..


εβγαλα το στιλετο... ειχε ηδη χυσει κι ετσι περιμενα να μην ταλαντωνεται πολυ το κορμι της.. αρχισα παλι την διαδρομη , απαλα απο τα χειλη της. αυτο που δεν ειχα υπολογισει ηταν την δικη μου καυλα, ηθελα να την παρω εκεινη την στιγμη.. παραμερισα λιγο το μαχαιρ.. και φορωντας το μοχερακι μου τριφτηκα λιγο στο προσωπο της.. εβγαλε την γλωσσα της,, ''γιατι δεν το βγαζεις?'' με ρωτησε. οχι ακομα της ειπα..

σχεδον ενιωσα την απογοητευση της.. ειχα αλλα σχεδια για αποψε.. πηρα παλι το μαχαιρι εκεινη δεν εβλεπε νομιζε οτι ηταν το ξυλο. κατεβηκα στα στηθη της οταν ακουμπησα την αριστερη της ρωγα.. καταλαβε... ''ειναι παγωμενο'' ειπε..

της εβγαλα το μαντηλι. τα ματια της ανοιξαν πολυ, γεμισε φοβο. δεν μιλησε ομως.. της ειπα να μην κουνιεται και να το απολαυσει. εξερευνησα ολο το κορμι της. ενιωσα την ανατριχιλα της και ξαφνικα την ακουγα να βογγαει απαλα ομως γιατι φοβοταν μην τραυματιστει... κατεβηκα στο γατακι της... ηταν υγρο παλι,, σιγα σιγα το μεταλλο εμπαινε μεσα της... την ανοιγα με το αλλο μου χερι...

''θα χυσω δεν μπορω αλλο'' μου ειπε

''οχι ακομα'' της ζητησα

ξερω οτι καταλαβε οτι το απαιτουσα.. την ελυσα γρηγορα οσο πιο γρηγορα μπορουσα. την εβαλα στα τεσσερα την πηρα απο πισω της οχι απο τον κωλο ενιωσα το χυσιμο της δεν νομιζω οτι εχει ξαναχυσει ετσι.. πηρα το στιλετο το ακουμπησα στον κωλο της ακινητοποιηθηκε.. πηρα λιγο βαζελινη.. στο δαχτυλο μου και εβαλα λιγο απο πισω της , μου ειχε πει οτι το εχει ξανακανει μια φορα πονεσε παρα πολυ.. εβαλα αρκετη βαζελινη ηταν πολυ σφιχτη ηδη με τα δυο δακτυλα και υπεφερε.. ομως δεν θα σταματουσα.. πηρα το μαχαιρ και το πιεσα λιγο στο δεξιο κωλο μαγουλακι της, ηταν ακινητη. την χαραξα πολυ λιγο, ισα ισα που εσκισα το δερμα της βγηκε λιγο αιμα, κραυγασε πονεσε παρα πολυ αλλα παρεμεινε στην θεση της.. μπηκα απο πισω της , εμεινα για λιγη ωρα εκει ακουνητος, αρχισε μονη της να παλεται.. τωρα πια εχυσα κι εγω..

πλυθηκαμε μαζι ... της ειπα οτι η πληγη ειναι πολυ μικρη...

μου ψιθυρησε ''τωρα πια εχω κατι δικο σου'''

αποκοιμηθηκαμε...


Υ.Γ. dedicated to B.

 

Τα μαχαίρια δίνουν και παίρνουν τελευταία...κ σκορπιζουν την καυλα τους,.

 

Απάντηση: Η εμπνευση, το μαχαιρι και η Αθηνά

Μιας και δίνουν και παίρνουν τώρα τελευταία...

 

Απάντηση: Η εμπνευση, το μαχαιρι και η Αθηνά

ομορφο..ευαισθητα γραμμενα..οπως εισαι και εσυ jomaru..

 

Απάντηση: Η εμπνευση, το μαχαιρι και η Αθηνά

υπεροχα γραμμενο αλλα ειχες και καλη παρτενερ αποτι δειχνει..

 

up!

 

Βλαμμένο, από τότε έγραφες ωραία!!! δικό σου ήταν? Εσύ ήσουν ΚΑΙ ο Jomaru?

 

Ναι. Το εχω ξΑναπει. Μονο που αυτη ειναι αληθινη ιστορια.

 

Σου τους έχω..Όλους τους ρόλους, δεν με εκπλήσσεις....