Η εντύπωση των ζώων....

Βλέπω καθημερινά ζώα ανάμεσά μας να κυκλοφορούν να μιλάνε αχρεία να πετάνε τα σκουπίδια τους απο τα παράθυρα των αυτοκινήτων να φτύνουν στους δρόμους να μη σέβονται ούτε τους άλλους ούτε τον ίδιο τους τον εαυτό, το ψέμα να είναι στην καθημερινότητά τους και άλλα πολλά..
Όταν όμως βλέπουν μια σκλάβα να είναι περήφανη στα πόδια του Κ της προσπαθούν να την προσβάλλουν. Ντροπή της να τρώει στα τέσσερα, ντροπη της να γίνεται σκυλάκι για τον Κ της ντροπή της ντροπη της ντροπή της...
Πόσο ζώα είναι αυτοι?αναρωτιέμαι τώρα εγώ..ακόμα και τα πραγματικά τετράποδα έχουν μεγαλύτερη αξία απο δαύτους...και παρόλα αυτά δεν ντρέπονται... προσπαθουν να κάνουν άλλους να ντραπούν..
Γιατί πιστεύετε συμβαίνει αυτό? πως αντιδράτε σε τέτοιου είδους σχολιασμούς?
Θα ήθελα τις απόψεις σας... 


Ευχαριστώ

 

Απάντηση: Η εντύπωση των ζώων....



sklavina, έχω την εντύπωση ότι εδώ πας να συνδέσεις πράγματα που δεν υπάρχει καμμιά ανάγκη να συνδεθούν... Κάποια εσωτερική σύνδεση ανάμεσά τους θα υπάρχει βέβαια προφανώς γιά σένα, γιά μένα όμως, δεν είναι καθόλου εύλογη...

Τί σημασία έχει στην ουσία, το κατά πόσο αυτός που θα κατακρίνει τις ερωτικές ή τις κάθε είδους προσωπικές επιλογές σου, έχει καλούς τρόπους και την πρέπουσα κοινωνική συμπεριφορά; Ο καλότροπος δηλαδή, αυτός που δεν πετάει σκουπίδια στο δρόμο και δεν φτύνει στο πεζοδρόμιο, έχει το δικαίωμα να το κάνει;

Ίσως έχεις στο μυαλό σου κάτι συγκεκριμένο βέβαια ( μιλάς ας πούμε γιά άξεστους ανθρώπους του χώρου μας, ή και εκτός; ), αλλά έτσι γενικόλογα που το έθεσες δεν νομίζω ότι μπορεί να πάρεις ουσιαστικές απαντήσεις. To ζήτημα είναι εάν εσύ είσαι σίγουρη ότι αυτό που κάνεις, είναι το σωστό γιά σένα. Από κει και πέρα, δεν έχει καμμία διαφορά το εάν σου ασκεί κριτική ένας αναλφάβητος λιμενεργάτης, ή ένας καθηγητής του savoir vivre...

 

Απάντηση: Η εντύπωση των ζώων....

Μεγάλες απαιτήσεις έχεις από την κατανόηση των άλλων!

 

Απάντηση: Η εντύπωση των ζώων....

κριτικη κανουν οι παντες στους παντες χρονια τωρα ...
αν εσυ, εγω και ο καθενας απο εμας τα εχουμε βρει με τον εαυτο μας, οι αλλοι και οι αποψεις τους ειναι αδιαφοροι (τουλαχιστον για μενα ) .
μερικοι κανουν κριτικη γιατι απλος αναπνεεις ...

 

Σαρκοφάγα ζώα.

 

Απάντηση: Η εντύπωση των ζώων....

Έτσι, όπως τοποθετείς τον προβληματισμό σου... δε θα βγάλεις άκρη...

 

Πιστεύω ότι αυτό συμβαίνει επειδή η αυτονομία θεωρείται αξία στην εποχή μας - αρκεί να είναι στην υπηρεσία του παραγωγικού μηχανισμού. Ασφαλώς, αυτό δεν είναι αυτονομία.

Εάν όμως δεν "αγοράσω" τις "αξίες" της εποχής μας, περνώ στο περιθώριο αυτομάτως. Όχι μόνο επειδή αποτελώ κίνδυνο για την πλειοψηφία και την αίσθηση δικαίου και αισθητικής που έχει αυτή ως σύνολο - συνήθως συγκεχυμένη αίσθηση, ασυνείδητη εν πολλοίς - αλλά και επειδή μη "αγοράζοντας" τις "αξίες" αυτές δεν συνεισφέρω στον παραγωγικό μηχανισμό. Κάποια που δεν καταναλώνει, δεν διασκεδάζει με τον συνήθη τρόπο, δεν προσφέρει στο σύνολο τα "αγαθά" που όλοι προσφέρουν στις κοινωνικές συναλλαγές, και δεν επιθυμεί να αποκτήσει κανένα από αυτά, έχει φύγει από το παιχνίδι. Είναι όχι μόνο επικίνδυνη αλλά και άχρηστη. Φυσικά και είναι ντροπή της. Ντροπή της ντροπή της ντροπή της. Μόλις μετέτρεψε όλους τους άλλους σε κορόιδα.

Αντιδρώ με πλειάδα τρόπων, άλλοι τσουχτεροί και άλλοι μεγαλόψυχοι. Είναι ασφαλώς χάσιμο χρόνου, βοηθάει όμως τους ήδη μύστες να αποκτήσουν ακόμη μία φωνή ανάμεσά τους, που να επιμένει, και να καταθέτει συγκροτημένα, ότι υπάρχουν πολύ περισσότεροι τρόποι να βλέπουμε την πραγματικότητα από αυτόν που έχει επικρατήσει τα τελευταία 100 χρόνια. Κυρίως, με ενδιαφέρει η επιθυμία ως δημιουργία, ως απάντηση στον αυτοκαταστροφικό μηχανισμό της δημιουργίας ψευδοεπιθυμιών και εκπλήρωσής τους.

Δεν συνδέω τις προσπάθειες αυτοπροστασίας της πλειοψηφίας με την ακαλαίσθητη συμπεριφορά που περιγράφεις και θα συμφωνήσω με τον MindMaster επ' αυτού.

 

Απάντηση: Η εντύπωση των ζώων....

Συγγνώμη , εσύ αυτή τη στιγμή κριτικάρεις αυτούς που πετανε σκουπίδια από το παράθυρο του αυτοκινήτου , και που μιλανε αχρεία .
Και τους λες ζώα .
Και έχεις την απαίτηση να μην κριτικάρουν εσένα .
Τι ακριβώς νομίζεις ότι είσαι παραπάνω απ αυτούς ?

 

Ευχαριστώ καταρχήν όλους για τις απαντήσεις σας...δεν κριτικάρω κανέναν αλλά προσπαθώ να δώ τι είναι αυτό που κρύβεται πίσω απο τέτοιου είδους επιθετικές συμπεριφορές. Πόσο κρίνουμε αλλά και κατακρίνουμε δηλαδή τους άλλους και τις επιλογές τους. Danos ένα παραδειγμα έθεσα μην το παίρνεις προσωπικά.. MM έτσι ακριβώς νοιώθω και εγώ αλλά δεν παυει να με ενοχλεί να το ζώ συνεχεια γύρω μου..
Αυτό που θέλω εν ολίγοις να πω είναι να μιλάμε για την δική μας καμπούρα, τις δικές μας επιλογές, τα δικά μας λάθη. Και οι διαφορετικές απόψεις επιθυμητές και αυτές αλλά η επιτιδευμένη προσπάθεια να προσβάλλουμε άλλους? αυτό με ενδιαφέρει να μάθω πως το αντιμετωπίζετε..
Εγώ αδιαφορώ αλλά όχι πάντα..κάποιες φορές βγαίνω πραγματικά εκτός εαυτού..

 

Απάντηση: Re: Η εντύπωση των ζώων....

Καταλαβαίνω πως νιώθεις, όχι επειδή το έχω βιώσει εκτός χώρου, αλλά το έχω έντονα βιώσει μέσα στο φόρουμ.

Στις αρχές θύμωνα, πληγωνόμουν και καθόμουν κι έκλαιγα. Δεν μπορούσα να κατανοήσω γιατί να δέχομαι τέτοιες επιθέσεις και να ανέχομαι προσβολές επειδή έχω κάνει κάποιες διαφορετικές επιλογές.
Σιγά σιγά δημιουργούνται ανοσίες, αυξάνονται οι αντοχές και για να είμαι ειλικρινής τώρα περισσότερο οίκτο μου γεννούν τα άτομα που χτυπάνε, διαστρεβλώνουν, προσβάλλουν, λοιδορούν κ.ο.κ.
Και ζω αυτό που επέλεξα, συνεχίζω να διαμορφώνω τον μικρόκοσμο μου και όσοι είναι κακεντρεχείς, μίζεροι απλά μένουν εκτός.

Δεν μπορείς να αλλάξεις τον κόσμο, αλλά μπορείς να αλλάξεις το πως επιτρέπεις να σε επηρεάζουν.

Τα ζώα παραμένουν ζώα, απλά δεν τους επιτρέπεις να σε επηρεάζουν πια.

 

Απάντηση: Re: Η εντύπωση των ζώων....

μα madame και τα φορουμ κοινωνιες σε μικρογραφια ειναι ... που δινουν σαφη εικονα του τι υπαρχει εξω.
και σιγουρα εχω καταληξει πως ειναι και η πιο σκληρη μορφη , γιατι δεν εχεις αμεση επαφη .
Αλλωστε ειναι γνωστο και κατανοητο, πως δεν μπορεις να συμφωνεις με ολους , οσοι συμφωνουν μαζι σου καλος , οσοι διαφωνουν θα σε κρινουν και οι υπολοιποι , στα παλια τους τα παπουτσια...
αυτο υπαρχει και εντος και εκτος φορουμ.

 

Διακρίνω έναν έντονο θυμό στη γραφή της νηματοθέτριας, ή κάνω λάθος; Αν κατάλαβα καλά, το θέμα είναι κατά πόσο νομιμοποιούνται να ασκούν κριτική άτομα που η συμπεριφορά τους βλάπτει τον περίγυρό τους ή και το ίδιο το κοινωνικό σύνολο. Δυστυχώς ή ευτυχώς, το δικαίωμα να ασκήσει ο οποιοσδήποτε κριτική είναι αναφαίρετο. Ο τρόπος, όμως, που την ασκεί κρίνει τον ίδιο και όχι το αντικείμενο της κριτικής του.

Θα μπορούσα να συμφωνήσω με την αγαπητή dora... αλλά διαφωνώ. Η απόλυτη υποταγή από μόνη της δεν είναι σε θέση να μεταβάλει τα καταναλωτικά πρότυπα του καθενός, μια και αυτά βασίζονται σε βιοποριστικές και κοινωνικές ανάγκες που, σε πολύ μεγάλο βαθμό, παραμένουν ίδιες, ανεξάρτητα από το είδος της σχέσης που συνάπτει κάποιος. Υποθέτω πως αν ίσχυε κάτι τέτοιο, θα δήλωνα σκλάβος, σε μια προσπάθεια να μειώσω τον υπερκαταναλωτισμό μου και να σταματήσω να βλέπω τον τραπεζικό μου λογαριασμό να μειώνεται με γοργούς ρυθμούς. Επομένως, δε θεωρώ πως πρέπει να αναζητήσουμε το λόγο της κριτικής εκεί, όσο στη γενικότερη στάση της κοινωνίας απέναντι στο διαφορετικό. Είτε το θέλουμε είτε όχι, κάτι το μη συνηθισμένο σίγουρα προκαλεί την προσοχή των άλλων, προκαλεί (είτε θετικά είτε αρνητικά) την ηθική, ακόμα και την αισθητική τους. Το πώς θα εκφραστούν εξαρτάται: κάποιοι μπορεί απλά να παρατηρήσουν χωρίς να δώσουν ιδιαίτερη σημασία, άλλοι μπορεί να αρκεστούν σ' ένα αδιάφορο σχόλιο. Δε λείπουν, όμως, κι αυτοί που θα τείνουν το δάχτυλο και θ' αρχίσουν να "στολίζουν" τη διαφορετικότητα με κοσμητικά επίθετα απείρου κάλλους.

Κλείνοντας, θα ήθελα να εκφράσω μια ειλικρινή μου απορία: από πού κι ως που κάποιοι τρίτοι γίνονται κοινωνοί του τι μπορεί να συμβαίνει μέσα σε μια σχέση;