Η επίδραση του έρωτα και της Αγάπης πάνω στις Κυρίαρχες

Η ένταση με την οποία ζει κάποια Κυριάρχη την ανάκριση, τον εξευτελισμό, την ποδολατρεία, την υπηρεσία, το S/M και οτιδήποτε άλλο μπορεί να Σας εξιτάρει και να είναι τα αγαπημένα Σας παιχνίδια μπορεί να είναι κάτι το σχετικό. Εξαρτάτε πάντα από τον τρόπο που χρησιμοποιεί η κάθε μια από εμάς για να ερμηνεύσει και να καθορίσει αυτήν την εμπειρία της.

Μέσα στο παιχνίδι μπαίνει πολλές φορές και μια βασική παράμετρος: Το συναίσθημα. Και ειδικότερα, δυο από τις μεγαλύτερες εμπειρίες που μπορεί να έχει ένας άνθρωπος στην ζωή του: Ο έρωτας και η αγάπη.

Όταν συμβεί να ερωτευτούμε τον υποτακτικό Μας, σε μια σχέση Κυριαρχίας – υποταγής, και πόσο μάλλον σε μια φάση εκπαίδευσης, τότε πολλές φορές τα αποτελέσματα μπορεί να γίνουν χαοτικά για την σχέση. Η αλλαγή μπορεί να είναι μικρή στην αρχή και να αισθανόμαστε υπέροχα με αυτό που αισθανόμαστε. Όμως, σιγά-σιγά επέρχεται μια σημαντική αλλαγή. Η ουσία και η υφή της ίδιας της σχέσης D/s αλλάζει. Και τα νέα αισθήματα που βγαίνουν στην επιφάνεια, παρόλο που είναι τα πιο όμορφα και τα πιο αγνά, αν δεν τα προσέξετε, μπορούν να διαστρεβλώσουν τα πάντα Κυρίες Μου.

Θυμίσου αγαπητη μου, οτι την προηγούμενη βδομάδα θα μπορούσες να έχεις τον σκλάβο σου στα τέσσερα, να απολαμβάνεις το εξευτελισμό του βάζοντας τον να καθαρίζει το μπάνιο γυμνός, με μια παλιά οδοντόβουρτσα στο χέρι και ένα φίμωτρο στο στόμα. Και μετά, αφού το καθαρίσει όλο και το κάνει λαμπίκο, δίνοντας ιδιαίτερη προσοχή στις λεπτομέρειες, φοράς αργά και σαδιστικά μπροστά του τις λασπωμένες μπότες Σου (που λέρωσες ειδικά για την περίσταση στις πιο βρωμερές λάσπες που βρήκες) και μπαίνεις στο μπάνιο για να το βρωμίσεις ξανά, ενώ αυτός σε κοιτάει ανήμπορος με το gag να μην του επιτρέπει να διαμαρτυρηθεί. Φυσικά τον αναγκάζεις να το κάνει ξανά από την αρχή, αφού τον τιμωρήσεις κιόλας γιατί δεν πρόσεχε και το άφησε να βρωμίσει… (Και μετά, αφού φυσικά αναλαμβάνει να καθαρίσει και τις λασπωμένες μπότες, σιγά-σιγά...)
Αχ! Θυμάσαι τι όμορφα που περνάγατε Μ/μαζί την προηγούμενη βδομάδα, αγαπητή Κυρίαρχη;

Και ξαφνικά, μια βδομάδα μετά, ενώ είσαι Έτοιμη να του αστράψεις ένα χαστούκι επειδή τόλμησε να υψώσει αυτά τα πανέμορφα μάτια και να σε κοιτάξει κατάματα, ξαφνικά παγώνεις... Αντί να κατεβάσεις το χέρι Σου και να του χώσεις τον πιο τρομερό και δυνατό φούσκο που μπορείς, σε αυτό το όμορφο πρόσωπο, και να του αλλάξεις τα φώτα, το...μετανιώνεις…?
Μα πως είναι δυνατόν...?

Αρχίζεις και του φωνάζεις μέσα στα μούτρα (πάντα δουλεύει και το απολαμβάνεις), αλλά ξαφνικά σταματάς... Συνειδητοποιείς πως σου αρέσει να βλέπεις αυτό το καλοσχηματισμένο στόμα και πως ξαφνικά τον λυπάσαι τον κακομοίρη....
Και στα καλά καθούμενα, ξαφνικά δεν σου πάει ούτε η ιδέα να τον δέσεις και να τον κτυπήσεις με το καμιτσίκι Σου, και να του κάνεις τα όμορφα σχέδια που αγαπάς να κάνεις πάνω στην πλάτη του (η αγαπημένη μορφή τέχνης για Μένα). Αυτό είναι κάτι που Σου φαντάζει πλέον αδιανόητο...

Μα είχες τόσα σχέδια για αυτόν το πώς θα τον χρησιμοποιείς και τώρα δεν θέλεις να εφαρμόσεις κανένα από αυτά;
Γιατί? Επειδή τον ερωτεύτηκες?

Αγαπητή Κυρίαρχη, αν βρίσκεσαι ή βρέθηκες σε μια φάση να ερωτευτείς τον sub σου και κάτι τέτοιο δεν σου συνέβη ποτέ, να ευχαριστείς την καλή σου τύχη. Γιατί κάποιες από Εμάς, έχουμε αναγκαστεί να διαλέξουμε: Είτε να διασχίσουμε αυτή την "πυρακτωμένη γέφυρα", είτε να ρισκάρουμε να χάσουμε αρκετά από αυτά που Μας κάνουν αυτό που είμαστε.

Για να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα. Δεν πρόκειται για μια εμπειρία που θα σε οδηγήσει να πουλήσεις όλα σου τα παιχνίδια και να αποσυρθείς ως vanilla, κάπου σε ένα χωριό στην ορεινή Εύβοια... Ούτε είναι κάτι που στο τέλος θα σε οδηγήσει να πέσεις στα τέσσερα και να υποταχτείς απόλυτα στον μέχρι πρότινος σκλάβο σου...
(Όχι πως θα γινόταν ποτέ! Λέμε τώρα...)

Όχι αγαπητές μου Κυρίαρχες, πρόκειται για κάτι άλλο: Είναι ένας τρομερός ανελέητος ιός εκvanillισμού, που σου έρχεται από πίσω στα μουλωχτά και μασουλάει κάθε κομμάτι της ουσίας της υπόστασής Σου ως Κυρίαρχης. Γλιστράει ανάμεσα από τις ρωγμές της αυτοπεποίθηση Σου και φυτρώνει σαν ένα αγριόχορτο, που σιγά-σιγά σπάει το τσιμέντο που την αποτελεί, με την συνεχή και αδυσώπητη πίεση που ασκεί. Είναι κάτι που στο τέλος οδηγεί τους Ά/άλλους γύρω σου να σε ρωτούν πράγματα όπως: "Είσαι καλά;", "Φαίνεσαι απόμακρη και σκεφτική τελευταία" ή το καλύτερο "άρχισες να μοιάζεις και να φαίρεσε σαν υποτακτική τον τελευταίο καιρό!"
Απαπαπαπαπα!

Και εκεί που θέλεις να βγάλεις τις σκοτεινές σκέψεις και τον σαδισμό Σου στην επιφάνεια και να τιμωρήσεις ανελέητα τον αυθάδη sub σου, επειδή σου αντιμίλησε, ξαφνικά βρίσκεις πως δεν μπορείς γιατί....γιατί απλά τον λυπάσαι...

Κάποια μέρα ξυπνάς και αντιλαμβάνεσαι πως δεν μπορείς να απελευθερώνεις τα σκοτάδια από μέσα σου, όπως παλαιοτέρα. Αν το ψάξεις δε πιο πολύ, θα αντιληφθείς πως αντί να έχεις τον subούλι σου δεμένο σαν γουρουνάκι, σε μια μάζα που αγωνίζεται απεγνωσμένα να ξεφύγει από τα κατακόκκινα κοφτερά νύχια σου, αυτό που είναι πραγματικά δεμένο, φιμωμένο και αλυσοδεμένο στον τοίχο είναι αυτό το ίδιο σου το σκοτάδι, η σημαντικότερη πηγή της Κυριαρχίας σου.

Ακόμα, μπορεί να ανακαλύψεις πως δεν το "ταΐζεις" πια το σκοτάδι σου όπως θα έπρεπε, και αυτό αρχίζει σιγά και σταθερά να λιμοκτονεί.

Μπορεί επίσης να υποπέσει στην αντίληψή Σου πως οι Δ/δύο σας έχετε αρχίσει να έχετε μια λίγο μεγαλύτερη δυσκολία στο να επικοινωνείτε ή να πραγματοποιείτε τις ανάγκες και τα θέλω Σ/σας.

Ξεκινούν και να υπάρχουν εντάσεις ανάμεσα Σ/σας, οι σχέσεις Σ/σας μπορεί να γίνουν πιο "επίσημες" αλλά και πιο "κατσιασμένες". Μπορεί ακόμα εκεί που ήταν απόλυτα υπάκουος και ήμερος, ξαφνικά να ξεκινήσουν ανόητες διαφωνίες, για ακόμα πιο ανόητα ζητήματα.

Το καταραμένο ξανθόσγουρο κεφάλι του έρωτα, έκανε την εμφάνιση του, έριξε το βέλος του στα γρήγορα και τώρα ο κόσμος Σ/σας έχει βγει εντελώς εκτός ισορροπίας!
Τώρα κατευθύνεστε και οι Δ/δυό, με μαθηματική ακρίβεια, κατευθείαν στην καρδιά ενός καυτερού ήλιου και ξερετε τι σημαίνει αυτό. Ολοκάυτωμα!
Έχεις χάσει την ουσία σου Κυρίαρχη και το ίδιο έχουν πάθει και εκείνοι γύρω σου που σε αγαπούν.

Είναι πολύ ειρωνικό το να ανακαλύπτεις πως δεν μπορείς να βρεις την δύναμη μέσα Σου να δώσεις σε αυτούς που αγαπάς αυτό που έχουν πιο πολύ ανάγκη από Σένα.
Για κάποιο λόγο, δεν μπορείς να αναγκάσεις τον αγαπημένο σου να κάνει τα ίδια πράγματα που θα απολάμβανες να τα κάνει, δύο μήνες πριν, όταν δεν ήσουν ακόμα ερωτευμένη μαζί του.

Και μπορεί ο λόγος που τον ερωτεύτηκες να ήταν ακριβώς πως κάνει και δέχεται πρόθυμα και αδιαμαρτύρητα να υποστεί όλα αυτά που Εσύ απαιτείς. Τα κάνει γιατί σε αγαπάει ή γιατί επιθυμεί να σε υπηρετήσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο που μπορεί.
Τον ερωτεύεσαι γιατί μπορεί να σου δώσει αυτά που επιθυμείς πιο πολύ.
Ένας φοβερός και τρομερός φαύλος κύκλος δημιουργείται έτσι...

Σίγουρα, μπορείς να βρεις άλλους για να κάνεις όλα αυτά που θες και να πιστεύεις κιόλας πως έχεις βρει και μια καλή λύση. Όμως πλέον αυτά τα όμορφα παιχνίδια δεν θα αποτελούν κοινό κομμάτι της σχέσης Σ/σας και της έκφρασης ανάμεσα Σ/σας.

Είναι ένα σύνδρομο Μαντόνας και πόρνης και δημιουργεί μόνο διχασμό, στην σχέση και μέσα σε Εσάς τους Ίδιους.

Παρόλα αυτά, μπορείς όμως να χαλαρώσεις και λίγο αγαπητή Κυρίαρχη.
Ευτυχώς, ο ιός αυτός επιτίθεται μόνο στην κάστα Μας, αυτή των Κυρίαρχων.
Τους υποτακτικούς τους αφήνει ανέπαφους, συνήθως. Το πιο πιθανό είναι το subάκι σου να μην σταματήσει να σε υπηρετεί (παρόλο που το όλο σκηνικό μπορεί να του φαίνεται λάθος ), γιατί απλά σε αγαπάει. Συνήθως, οι υποτακτικοί γίνονται και καλύτεροι στα καθήκοντά τους, λόγω αυτού που νιώθουν.

Μπορείς επίσης να χαλαρώσεις γιατί υπάρχει γιατρειά από τον ιό αυτό!
Καταρχάς, να θυμάσαι πως δεν είσαι η μόνη!

Το πρώτο βήμα για να γιατρευτείς είναι να συνειδητοποιήσεις πως είσαι εκτός ισορροπίας και πως δεν παίρνεις αυτό που είναι δικαιωματικά δικό Σου.

Επίσης πρέπει να αντιληφθείς πως δεν απελευθερώνεις τις σκοτεινές σου επιθυμίες πάνω στο subάκι σου και αυτό είναι που πρέπει να κάνεις.
Αν ανακαλύψεις πως η σκοτεινή σου πλευρά είναι "πεινασμένη" τότε "τάισε" την με αυτά που θα κάνεις σε εκείνον.

Όμως πρόσεξε: Οι εσωτερικοί μας "δαίμονες" μπορούν να σου προκαλέσουν δυσπεψία, αν τους αφήσεις πολύ λάσκα. "Τάισε" τους λοιπόν σιγά-σιγά και λίγο-λίγο κάθε φορά.

Θα πρέπει να αντιληφθείς πως είσαι το επίκεντρο της σκέψης και της καρδιάς του υποτακτικού σου, αλλά και το κέντρο του ίδιου Σου του εαυτού. Αν δεν δουλέψεις στο να εξασφαλίσεις την καλή σου κατάσταση, τότε δεν θα μπορείς να φροντίζεις άλλους (Ένας Master και μια Mistress πρώτα πρέπει να κυριαρχήσουν στον εαυτό Τους, πριν κυριαρχήσουν πάνω στους άλλους, το έχουμε πει αυτό.)

Επίσης, αν δεν πηγαίνεις τους subιδες Σου εκεί που ξέρεις πως πρέπει να πάνε, θα πρέπει να βρεις τον λόγο που δεν το κάνεις ή δεν το αφήνεις να συμβεί...

Αν αυτό γίνεται γιατί π.χ. δεν έχεις μάθει καλά την χρήση του καμιτσικιού, δεν υπάρχει πρόβλημα ή ντροπή σε αυτό. Βρες Κάποιον/α που εμπιστεύεστε και ζήτησε Του/Της να Σε μάθει. Μοιράσου την εμπειρία αυτή με το subι Σου. Άφησε την/τον πιο έμπειρο Κυρίαρχη/ο να Σου κάνει επίδειξη πάνω στο κορμί του αγαπημένου Σου. Εσύ απλά να παρατηρείς και να φροντίσεις το κατακόκκινο δερματάκι της πλάτης του υποτακτικούλη Σου στο τέλος. Με αυτό τον τρόπο, και ο υποτακτικός Σου θα βιώσει αυτό που ποθεί, και Εσύ δεν θα χάσεις από το prestige Σου. Το αντίθετο θα έλεγα, θα μάθεις κιόλας, μετατρέποντας την αδυναμία Σου σε Δύναμη.

Αυτό μπορεί να συμβαίνει και για έναν άλλο λόγο. Γιατί είσαι επηρεασμένη από το σύνδρομο Μαντόνας και πόρνης: Να τοποθετείς τον υποτακτικό σου εκεί ψηλά και να μην θεωρείς πως θα πρέπει να του φέρεσαι όπως στους υπόλοιπους υποτακτικούς και σκλάβους. Είναι το ίδιο σαν αυτό που κάνουν ορισμένοι vanilla σύζυγοι: Δεν επιτρέπουν στην γυναίκα τους να τους γλύψει, αν πρώτα δεν την κάνουν να μοιάζει με πόρνη, ντύνοντας την και βάφοντάς την ανάλογα (αστείο, αλλά πολύ πραγματικό!)

Θα πρέπει όμως να καταλάβετε και να αποδεχτείτε πως αυτό που ζητούν από Εσάς οι sub Σας, αυτό που ποθούν, είναι το ίδιο με αυτό που έχετε ανάγκη Εσείς.
Είναι σύντροφοι και υποτακτικοί Σας. Δεν σπιλώνετε ούτε την αγιοποιημένη σύζυγο, ή ποιάν άλλη μπορεί να σκέφτεστε σαν όσια, ούτε "καταστρέφετε" τους sub Σας και το μέλλον τους με όλα αυτά που τους κάνετε.

Αντίθετα, τους προσφέρετε ακριβώς αυτό που επιθυμούν βαθύτατα μέσα τους, και τους πάτε εκεί ακριβώς που ζητούν να πάνε οι ίδιοι. Δεν Σας το ζήτησαν οι ίδιοι? Το θυμάστε αυτό? Τότε γιατί βασανίζετε (με την κακή έννοια) εκείνους και τον εαυτό Σας, με το να αρνείστε πεισματικά τις βαθύτερες ανάγκες και των Δ/δύο?

Μπορείτε να συνεχίσετε βέβαια να το κάνετε αυτό, αν αυτό θέλετε. Όμως να καταλάβετε πως αυτό δεν είναι έκφραση αγάπης, είναι απλά ένα μικρό κομμάτι της ανατροφής Σας, ένα κομμάτι των αξιών που δημιουργήσατε σαν παιδί. "Τα καλά κορίτσια δεν χτυπούν τον κόσμο", "Τα καλά αγόρια, δεν χτυπούν τα κορίτσια ούτε καν με τριαντάφυλλο", "Ο άντρας πρέπει να είναι πάντα εκεί πάνω, Κυρίαρχος δυό μέτρα", κλπ κλπ κλπ.

Έτσι, όταν ανακαλύψετε πως δεν προσφέρετε στο subάκι Σας αυτό που ποθεί, γιατί δεν είναι σωστό να κάνετε τέτοια πράγματα σε αγαπημένο Σας άνθρωπο, να θυμάστε πως δεν κάνετε καμία χάρη σε κανέναν απολύτως, με το να αρνείστε τις ηδονές που θα Σας προσφέρει απλόχερα ο υποτακτικός Σας και με το να αρνείστε να του προσφέρετε την απίστευτη ηδονή, που του χαρίζετε, όταν επιτέλους απελευθερώνετε τις σκοτεινές σκέψεις από μέσα Σας και τις στρέφετε επάνω του.

Είναι ένα ψυχρό και σκληρό πράγμα, όταν συμβαίνει κάποια ηθικά μαθήματα που πήραμε όταν ήμασταν μικροί, όσο καλοπροαίρετα και να ήταν, να καταλήγουν να μας προκαλούν καταστροφές τώρα που γίναμε επιτέλους ενήλικες.

Και πάλι θα αναφερθώ σε Εσάς που δεν χρειάστηκε να διασχίσετε ποτέ αυτή την "πυρακτωμένη γέφυρα", όπως την αποκαλώ. Να αισθάνεστε πολύ τυχερές και ευνοημένες.
Όμως, για όσες/ους από Εμάς που το βιώσαμε, είναι σαν να περπατάμε πάνω σε αναμμένα κάρβουνα. Μπορείς να νιώσεις την ζέστη και τον φόβο. 'Οταν φτάσεις όμως απέναντι αισθάνεσαι πως έχεις μεγαλώσει λίγο σαν άτομο, εχεις ωριμάσει και αισθάνεσαι την επιτυχία μέσα σου πως τα κατάφερες.

Έτσι Κυρίαρχες/οι, σας προκαλώ παροτρύνοντας Σας:
Να είστε πάντα ο εαυτός Σας και να είστε πάντα αληθινές/οί με τους αγαπημένους Σας και σε όσους βρίσκονται γύρο Σας.
Αυτό είναι που όλοι έχουν απόλυτη ανάγκη από Εσάς.

Υ.Γ. Το κείμενο αυτό αποτελεί αποκλειστικά δικές μου σκέψεις.
Κάποιες άλλες Κυρίαρχες/ους μπορεί να μην τις/τους εκφράζουν απαραίτητα.
Τοποθετηθείτε λοιπόν στο θέμα αναφέροντας τις δικές Σας.