Η επιδίωξη της ευτυχίας

Αλίμονο σε όποιον έχει γράψει περισσότερα απ’ όσα έχει διαβάσει.
Μήνες τώρα διαβάζω σε αυτό το φόρουμ, το πιο πλήρες σε σχέση με οτιδήποτε άλλο
άπτεται του «χώρου» εντός Ελλάδος, γράφοντας ελάχιστα και επιλεκτικά.
Όχι από ελιτισμό, αλλά επειδή το BDSM είναι τόσο αβυσσαλέο χούι έτσι κι’ αλλιώς ώστε
η «φιλολογική» του διάσταση απαιτεί (προσωπική άποψη) εξαιρετικές δεξιότητες
-πλην πολλών άλλων- και χορευτή, ζογκλέρ, κασκαντέρ.
Ειδάλλως, ελλοχεύει πάντα ο κίνδυνος να χάσεις το σκοινί κάτω απ’ τα πόδια σου…
Συνοψισμένο σε μία πρόταση:
Είναι από δύσκολο έως οδυνηρό να μορφώσεις τη χημεία των νευρώνων του ανθρώπινου εγκεφάλου
σε λόγο, γραπτό ή προφορικό.
Πολλοί το κατάφεραν μαστορικά μέσα στο ρου του χρόνου γι΄αυτό και θυμόμαστε
ακόμα κάποια ονόματα όπως Σοφοκλής, Σαίξπηρ, Ντοστογιέφσκι, Τζόϋς,
Μπέκετ, Ντύλαν Τόμας, Καζαντζάκης, Σεφέρης, -λέμε τώρα, σκόρπια.

Η άλλη άποψη λέει «γράφε ό,τι σου κατεβαίνει, εκφράσου ελεύθερα».
Άλλωστε, κατά μία έννοια ο «χώρος» είναι απελεύθερος, χωρίς αναστολές και ταμπού.
Χύμα. Γι’ αυτό συνευρεθήκαμε εδώ.
Έχει κι αυτή η σχολή τη βάση της. Δεν μπορώ να της την αρνηθώ.
Πάντως προτιμώ την πρώτη σχολή. Μου ταιριάζει περισσότερο.
Μου άρεσαν ανέκαθεν οι δυστοκίες, το υποδηλούμενο, να κρατάει κάποιος χαρακτήρα,
η πολυπλοκότητα, να μη Μου παραδίνεται τίποτα έτσι αμαχητί βρε αδερφέ, να το κατακτώ,
πως το λένε!

Όλα τα παραπάνω γράφτηκαν έτσι, σαν μία αυθόρμητη εισαγωγή για να δείξω
πως αποφάσισα να ανοίξω αυτό το νήμα, αδιαφορώντας αν το θέμα του
(εάν είναι μονοσήμαντο) έχει επαναδιαπραγματευτεί ή όχι, με ποιο τρόπο και όλα τα τετριμμένα.
Το κίνητρό Μου είναι μόνο και μόνο η σπουδαιότητά του. Το πόσο πολύ Με άγγιξαν
τα λόγια που διάβασα, τι Μου δημιούργησαν μέσα Μου, σήμερα, τώρα.
Επειδή το ζήτημα δεν είναι θεωρητικό. Είναι βιωματικό.

Δεν θα σχολιάσω απολύτως τίποτα για το περιεχόμενο.
Ούτε αναλύσεις χωρούν, τουλάχιστον όχι που να αφορούν ανθρώπους βουτηγμένους στο D/s.
Στους υπόλοιπους έτσι κι’ αλλιώς δεν απευθύνομαι, αν ήθελα κάτι τέτοιο θα έγραφα επιστολή στο Nitro.

Ένας τρόπος αντιμετώπισης ενός τέτοιου σπαραγμού είναι ο ακόλουθος:

Μεταφράζω:
«Καλά να πάθεις εκεί που πήγες κι’ έμπλεξες.
Εγώ που φύλαγα τον κώλο μου, κοίτα τι ωραία που περνάω!»
Καλά, καλά, μπορεί και να μην εννοούσε επί λέξει κάτι τέτοιο.
Εμένα πάντως έτσι Μου ακούστηκε.

Ο τίτλος του νήματος Σ/σύντροφοι και Σ/συντρόφισσες είναι απόλυτα δηλωτικός
του ζητήματος που θέτω στην κρίση Σ/σας.
Συνειδητά ενταγμένοι στο Σχήμα D/s άνθρωποι σαν την tinky βιώνουν κατ’ επιλογή τους
οδυνηρά συναισθήματα όπως αυτό της απώλειας με συνέπεια το σπαραγμό.
Αντίστροφα, κάποιοι άλλοι επιβάλουν τέτοιες οδύνες.
Όσον αφορά ειδικά τους δεύτερους δεν αναφέρομαι σε όσους το κάνουν ελαφρά τη καρδία
after The Game is over. Αναφέρομαι μόνο σε όσους το κάνουν από αναγκαστική επιλογή.

Αυτός που επιλέγει να παρατείνει το βίωμα της απώλειας –με ό,τι αυτό συνεπάγεται-,
που επιλέγει να παραμείνει στο Σχήμα με κάθε συνεπακόλουθη βλάβη ή φθορά,
που επιλέγει να επιδιώκει τον πόνο της συνέπειας (ακόμα και στα αισθήματά του)
παρά να επιδιώκει την αναψυχή της επιδιωκόμενης
(προσφερόμενης από κάποιο νέο «φορέα») ευτυχίας, πράττει σωστά;
Κάνει λάθος;
Οφείλει κάτι σε κάποιον και αν ναι σε ποιόν;
Είναι συνεπής ή νοσηρός;
Μεγαλόψυχος ή μήπως δειλός;
Έχει πιθανόν ανακαλύψει κάτι που οι άλλοι θα αργήσουν να ανακαλύψουν;
Κι΄αν τελικά είναι απλά μαζοχιστής;
Αν όμως υπάρχει και άλλη διάσταση των πραγμάτων;

Κάθε σοβαρή συνεισφορά πολύτιμη.
Master Dream On.

 

Να πώ εγώ πρώτη κάτι? Δεν παραμένω στο Σχήμα μόνη μου, παραμένουμε και οι δύο. Εξ'άλλου δεν παραμένουμε παθητικά, αλλά αγωνιζόμαστε. Δεν θα περιγράψω τους τρόπους με τους οποίους αγωνιζόμαστε, αλλά θα αναφερθώ στο λόγο για τον οποίο το κάνουμε αυτό υποβάλλοντας ταυτόχρονα τους εαυτούς μας σε δοκιμασία.

Ο λόγος είναι ότι δεν μας αρκεί κάτι λιγότερο από αυτό που θεωρούμε για τους εαυτούς μας ευτυχισμένη σχέση.

 

Απάντηση: Η επιδίωξη της ευτυχίας

ωραια τα λες..

 

Απάντηση: Η επιδίωξη της ευτυχίας

Άραγε, πόσοι αρουραίοι χωράνε μέσα σε ένα σωλήνα αποχέτευσης?

 

Πολύ ωραίο το θέμα. Θα ήθελα κι εγώ να τοποθετηθώ, αλλά αποφάσισα να μην συμμετέχω πλέον στις συζητήσεις, ούτε να μοιράζομαι μαζί σας, σ΄αυτόν εδώ τον χώρο, την προσωπική μου ματιά για το BDSM. Οι λόγοι είναι οι εξής:

Υπάρχουν μερικοί που θεωρούν αθέμιτη την ματιά των άλλων και προσπαθούν να την αμαυρώσουν με μπηχτές, υπονοούμενα και μικρές φράσεις σαν πορδίτσες, χωρίς ποτέ να κάνουν τον κόπο να τεκμηριώσουν λογικά τις αντιθέσεις τους. Η ματιά μου δεν είναι για τις πορδές τους.

Υπάρχουν μερικοί που είναι κακόβουλοι και επιθυμούν να γελοιοποιούν τα όνειρα και τις επιθυμίες των άλλων. Τα όνειρά μου δεν είναι για τα γέλια των κακόβουλων.

Υπάρχουν μερικοί που δεν μου επιτρέπουν να έχω γνώσεις και να τις θέτω επί τάπητος σε μια συζήτηση. Ο χρόνος μου δεν είναι για πέταμα σε όσους φαντασιώνονται χαζές ξανθιές.

Υπάρχουν μερικοί που πιστεύουν ότι είναι σωστό να κάνουν άνανδρες επιθέσεις στα μέλη του φόρουμ, ψάχνοντας μέσα σε παλιά κείμενα μεμονωμένες φράσεις και να τις παραθέτουν ξεκάρφωτες, έτσι ώστε να τους κάνουν να φαίνονται τρελοί, αστείοι ή λάθος. Η σκέψη μου δεν θα γίνει εργαλείο της κατινιάς τους.

Λυπούμαι πολύ που τα σοβαρότατα προβλήματα αυτοδιαχείρισης αυτών των ανθρώπων τους οδηγούν στην κακοήθεια. Δεν επιθυμώ να συμμετέχω στην κακοήθεια. Μπορούν να συνεχίσουν να είναι κακοήθεις, χωρίς εμένα. Εγώ δεν κάνω πλέον παρά μόνο αυτά που με ευχαριστούν.

Master Dream On, συγνώμη που καταχράστηκα τον χώρο αυτού του ωραίου νήματος. Μπορείτε να ζητήσετε την απομάκρυνση αυτού του ποστ, σε κάποιον off topic χώρο.

Σας ευχαριστώ για την κατανόηση.

 

Απάντηση: Η επιδίωξη της ευτυχίας

Αυτά γίνονται σε όλες τις συζητήσεις, για όλα τα θέματα, παντού!Δεν είναι δυνατόν να συμφωνούν όλοι-αλλιώς δεν θα ήταν φόρουμ, αλλά κάτι άλλο.

 

Δεν ξέρω για το σχήμα...εγώ δεν επιμένω στο σχήμα, αλλά σε εκείνον...το σχήμα είναι ο τρόπος (the ocular proof) που εκφράζεται η επιμονή μου, κι αυτό και μόνο εξ΄αιτίας του...

Με λέξεις περνάω απέναντι και τον φέρνω...
και είναι εδώ...
"και είναι όλα αληθινά και μια αναμονή αληθινού"...

κι ας είναι χίμαιρα..."αυτή τη χίμαιρα, τη λέω δικαίωμά μου"...

 

...


Από την άλλη ... σε άλλους, παράλληλους, τόπους και άλλα μέρη ... να μια λύση του δράματος:




---------- Post added at 08:23 ---------- Previous post was at 08:21 ----------

Οι αυτοαναιρούμενες δηλώσεις θεωρούνται αποφατικές ή καταφατικές προτάσεις;

 

Απάντηση: Η επιδίωξη της ευτυχίας

Αρχικό μήνυμα απο tinky
Δεν έχει υπάρξει κατηγορία που να μην έχω προσάψει διεξοδικά,
κατ' επανάληψη και σε όλους τους τόνους, (ώστε να είμαι σχετικά σίγουρη πως θα καταλάβαινε επιτέλους την ενοχή του) στον Κύριό μου μέσα στο μεγάλο διάστημα απομάκρυνσής του από μένα.

Τελευταία, κι αφού έχω μπει σε φάση αποδοχής της κατάστασης και δράσης, έχω βρει έναν πιο λάιτ τρόπο να διαβιβάζω ό τι μου έχει απομείνει σε πικρία, κυρίως την κατά καιρούς κούραση και ανυπομονησία μου, έναν τρόπο που είναι μεν αυθόρμητος, αλλά που υποθέτω κιόλας πως δεν αφήνει πλέον βαριά ίχνη και στους δυό μας όσο τα παλαιότερα, εμπεριστατωμένα, αλλά βίαια δραματικά, ξεσπάσματά μου.

Είναι συνήθως κάπως έτσι (αλλά στα γερμανικά και διανθισμένο με ανάλογα ιμότικονς)
"ΕΠΕΙΓΟΥΣΑ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ
ΠΟΤΕ ΕΧΕΤΕ ΣΚΟΠΟ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΚΥΡΙΕ ΝΑ ΕΡΘΕΤΕ? ΤΕΛΟΣ, ΩΣ ΕΔΩ ΗΤΑΝ, Η ΥΠΟΜΟΝΗ ΜΟΥ ΜΑΖΙ ΣΑΣ ΕΞΑΝΤΛΗΘΗΚΕ. ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΩΡΑ ΑΜΕΣΩΣ!!! ΠΟΣΟ ΚΑΙΡΟ ΑΚΟΜΑ ΘΑ ΠΑΡΙΣΤΑΝΩ ΕΔΩ ΠΕΡΑ ΤΗ ΘΛΙΜΜΕΝΗ ΑΦΟΣΙΩΜΕΝΗ ΧΗΡΑ? ΜΗΠΩΣ ΘΑ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΣΥΝΤΑΞΗ ΜΟΥ Η ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΤΑΠΕΙΝΑ ΩΣ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΕΝΣΑΡΚΩΣΗ?"

Τέτοια μηνύματα όπως το πιο πάνω όμως, όλο και αραιώνουν. Απλώς το παραθέτω γιατί μου ταίριαζε με το θέμα του νήματος.

Δεν θα σχολιάσω απολύτως τίποτα για το περιεχόμενο.
Ούτε αναλύσεις χωρούν, τουλάχιστον όχι που να αφορούν ανθρώπους βουτηγμένους στο D/s.
Στους υπόλοιπους έτσι κιʼ αλλιώς δεν απευθύνομαι, αν ήθελα κάτι τέτοιο θα έγραφα επιστολή στο Nitro.

Ένας τρόπος αντιμετώπισης ενός τέτοιου σπαραγμού είναι ο ακόλουθος:

Αρχικό μήνυμα απο elfcat

Σου απαντάει?

Αυθεντική και πιστή μετάφραση του "σου απαντάει?" από ελληνικά σε ελληνικά είναι: "σου απαντάει;".
Λοιπές "μεταφράσεις", ερμηνείες κλπ., προβάλλουν απλά και μόνο τον εσωτερικό κόσμο του επίδοξου μεταφραστή, ερμηνευτή... Το ερώτημα που έθεσα στην tinky ήταν απολύτως εύλογο. Αλλά αυτή είναι άλλη συζήτηση.
elfcat

ΥΓ. Do, έχω αρκετά ελαττώματα, αλλά η κακοήθεια δεν είναι ένα από αυτά. Ουδέποτε θα διανοούμην να σκεφτώ για οποιοδήποτε πλάσμα "καλά να πάθει", ούτε θα συνέκρινα ποτέ τη δική μου τυχόν ευτυχία με τη δική του τυχόν δυστυχία. Ούτε έχει καμία λογική η φράση που λέει ότι όποιος δεν φυλάει τον κώλο του περνάει χάλια"

 

Re: Απάντηση: Η επιδίωξη της ευτυχίας

Καλέ κυρία καλλικατζαρόγατα! αλλάξτε χρώμα πχ στα γραφόμενα σας γιατί εμείς οι μιας κάποιας ηλικίας μπερδυόμαστε! Αντε να χαρείτε ότι επιθυμάτε!

 

Απάντηση: Η επιδίωξη της ευτυχίας

Απέφυγα με επιμέλεια την υπόμνηση του αυτονόητου.
Δηλαδή ότι το ζήτημα της συνειδητής άρνησης της ευτυχίας με την ελπίδα
της ανταπόκρισης του αντικειμένου του πόθου Μ/μας απλώνει
το σκοτεινό του φως σε κάθε λογής σχέση.
Η ειδοποιός διαφορά στο D/s είναι πως υπάρχει σοβαρή πιθανότητα
εκτός από τα αισθήματα του καθενός «ιδανικού συνειδητού αυτόχειρα»
να υποδαυλίζεται ετούτη η άρνηση της ευτυχίας και από τη συνέπεια στο Σχήμα.
Ένα άλλο ερώτημα που προκύπτει και μάλιστα αγωνιώδες, είναι το ποιος ή τι διασφαλίζει
πως φεύγοντας προς το «επόμενο» θα βρούμε το πολυπόθητο;
Κι’ έπειτα, πόσοι από Ε/εμάς γνωρίζουμε τι ακριβώς θέλουμε ώστε να το επιδιώξουμε;

Ανακουφίστηκα ειλικρινά επειδή είχα μείνει με την πικρή γεύση ότι πάλευες μόνη χωρίς ανταπόκριση.
Σε ευχαριστώ που έχεις το απύθμενο Θάρρος να αντέχεις την επιλογή σου και μάλιστα
να το κοινωνείς αυτό δημόσια χωρίς να υπολογίζεις τίποτα πέρα από την επιθυμία
και τα αισθήματά σου.
Σ/σας ευχαριστώ λοιπόν και τους δύο και πραγματικά θα ήθελα να ακούσω και τη δική Του κατάθεση…
Μαθαίνω…

Ιδιαίτερα αφαιρετική τοποθέτηση για τις περιορισμένες προσλαμβάνουσές Μου.
Αν μπορείς να γίνεις σαφέστερος θα το εκτιμήσω δεόντως.

Βοήθησέ Με ακόμα πιο πολύ. Μπορείς.
Τούτη εδώ η σχέση Σχήματος-επιμονής σου – Εκείνου έχει πολλή ουσία…

Όπως βλέπεις όλα τα ενδιάμεσα Μου είναι παντελώς αδιάφορα dora.
Όχι επειδή δεν Με αφορούν. Σαν μέλος του φόρουμ έχω «έννομο συμφέρον».
Είναι που προσωπικά Με έλκυαν ανέκαθεν τα αποστάγματά σου είτε συμφωνούσα είτε όχι.
Το τι κάνουν οι διάφοροι εδώ, εκεί, αλλού είναι κάτι που θα Μ/μας ακολουθεί μέχρι το μνήμα.
Σαν τη λάσπη στο παπούτσι μια βροχερή μέρα που όμως έπρεπε να βγούμε για να πάμε σινεμά 
Το καλό με τις πορδές- κύρια με τις πορδίτσες- είναι πως η βρώμα τους περνάει γρήγορα,
δεν έχει καν διάρκεια.
Δεν θα έσβηνα ποτέ κάτι δικό σου ακόμα και άσχετο.
Σε περιμένω.

Χαίρομαι για τις διευκρινήσεις, η αλήθεια είναι ότι ούτε καν τις όφειλες.
Παραδέχομαι ότι σε χρησιμοποίησα για προβοκάτσια.
Ο λόγος γι’ αυτό είναι πως όντως Μου άφησε μια τέτοια γεύση
η μια και μοναδική πρότασή σου, πράγμα που Με έκανε να δω ακόμα πιο
«συμπαθητικά» την tinky.
Όχι πως έχει βέβαια ανάγκη κανενός τη «συμπάθεια» να εξηγούμαστε.
Παραδέχομαι πάντως ότι ο εσωτερικός μου κόσμος είναι υπό συνεχή αναδόμηση.
Είναι άλλωστε ένας από τους λόγους που βρίσκομαι στο BDSM.
Εκείνη την τελευταία πρότασή σου θα ήθελα πολύ να τη διαπραγματευτούμε.
Ανακωχή;

 

Re: Απάντηση: Η επιδίωξη της ευτυχίας

Έχω διαβιβάσει τα πιο πάνω στον Κύριό μου αλλά δεν ξέρω αν θα ανταποκριθεί. Είναι Γερμανός, ζεί στην πατρίδα του, και άλλωστε δεν επικοινωνεί μαζί μου. Επομένως δεν το θεωρώ πιθανό να συμμετάσχει σε κάποια συζήτηση για όσο διάστημα δεν θα επικοινωνεί μαζί μου.
"Αυτό που ζούμε εδώ δεν είναι ένα όνειρο, μια ψευδαίσθηση, μια φαντασίωση, που σαν σκοπό έχει να ξεφύγουμε από την πραγματικότητά μας." Με αυτή τη φράση ξεκινούσε το κείμενο που συν-διαμορφώσαμε και συν-υπογράψαμε με τον Αφέντη μου σαν ένα είδος συμβολαίου.
Και αυτή εδώ λοιπόν η επιλογή είναι κοινή, αν και πολλές φορές μου πέρασαν απ΄το νου αμφιβολίες και ερωτήματα, μήπως είμαι μαζοχίστρια, μήπως είμαι γραφική, μήπως απλά φοβάμαι να πάω στον επόμενο και όλα τα σχετικά.
Έστω όμως, πως ήμουν μόνη χωρίς ανταπόκριση. Γιατί συνεχίζω? Γιατί δεν θέλω να είμαι σκλάβα κανενός που θα μου ζητήσει κάτι, έστω δύσκολο και χρονοβόρο και δεν θα "μπορέσω" να το φέρω εις πέρας. Επειδή αυτό εμένα προσωπικά με κάνει δυστυχισμένη. Ενώ το αντίθετο με κάνει ευτυχισμένη.