Η ερωτική δύναμη της μπλόφας...

Έγραψα κάποια πράγματα, έφερα παραδείγματα, τα έσβησα. Μπορεί να ήταν και όλα άκυρα. Θεώρησα πιο σωστό να είμαι σύντομος, λιτός, περιεκτικός.
Γιατί;

 

Γιατί...  

Η λέξη μπλόφα ενέχει την έννοια της παραπλάνησης. Δεν βλέπω πού χωρά σε μια Κ/υ σχέση. Αλλά μπορεί να είναι θέμα δικών μου ορισμών  

 

Το καταλαβαίνω αυτό που λες και συμφωνώ... Εγώ δε θα το έλεγα μπλόφα στο D/s, αλλά μάλλον mindgame

 

Νομίζω πως θα μπορούσε να ονομαστεί κι αλλιώς, έχει αναφερθεί παραπάνω, δε μένω σε αυτό. Υπό αυτή την έννοια που δίνεις το καταλαβαίνω, δεν θεωρώ όμως πως είναι απαραίτητα αυτό.
Αν το ονομάσουμε λοιπόν, όπως λέει η Σαπφώ

τότε δεν θεωρώ δεδομένο πως η οποιαδήποτε μπλόφα- mind game μπορεί να προκαλέσει ρωγμή.
Σαν παράδειγμα θα φέρω το ποστ του Xarhs

Η Κ δεν είπε πως θα του τα κόψει, δεν έκανε καμία αναφορά, έστω έμμεση (που να αναφέρεται τουλάχιστον) και το μόνο που έκανε ήταν να ακουμπήσει το μαχαίρι στα @@ (παπάκια του;;;  ). Σε μια τέτοια (ή ανάλογη) περίπτωση, θα μπορουσε να υπάρχει ρωγμή στην εμπιστοσύνη (σου);

 

Spoiler

Δώσε την καρδιά σου εκεί που θες εσύ
κι εμένα κέρνα τον καημό φαρμάκι στο κρασί
Παρά να ζω μακριά σου καλύτερα απόψε
μαχαίρια καν' τα χέρια σου και τη ζωή ψωλή μου κόψε

 

Έχω γράψει παλαιότερα και αν κάπου βρω το quote μου θα το βάλω για να έχω την ακριβή διατύπωση ότι έχω φτάσει σε επίπεδο να νιώθω ότι αν ο Κ μου πει "πήδα από τον πέμπτο και δεν θα πάθεις τίποτα" να έχω απόλυτη βεβαιότητα ότι όντως θα πηδήξω και δεν θα πάθω τίποτα. Αυτό είναι ένα πολύ ιδιαίτερο τρανς. Και δεν θα έπαιρνα ποτέ το θάρρος να το προτείνω και σαν ενδεδειγμένο ή οτιδήποτε. Κάθε άνθρωπος θέλει και αντέχει διαφορετικά πράγματα. Αυτό που νομίζω -χωρίς να εκφράζω κι εδώ βεβαιότητα- είναι ότι κανένας άνθρωπος δεν αντέχει την παραδοξότητα.  

 

Και να μη το βρεις, το έχω διαβάσει. Και το θεωρώ από τις πιο ουσιαστικές δηλώσεις του φόρουμ

Αν κατάλαβα καλά τι λες, εδώ δεν είναι θέμα αντοχής αλλά αδυναμίας λειτουργίας της και συμφωνώ με το παραδόξο, αν κατάλαβα σωστά τι λες, επαναλαμβάνω.

 

  και  
 

 

Κάποτε σε μια προεπιλογή επίδοξων ΜΑΤατζήδων ο εκπαιδευτής τους πήγαινε στην άκρη ενός πολύ ψηλού κτιρίου κ έδινε τη διαταγή...
Πήδα για τη πατρίδα.
Ολλοι έφευγαν σκέφτοταν οτι ήταν ψυχάκιας κ διαφορα.
Ενας απλά έκανε ένα επιτόπιο άλμα χωρίς να μετακινηθεί από τη θέση του...ήταν ο μόνος που πέρασε.

 

Από το επιτόπιο άλμα μέχρι το άλμα πίστεως... μια έμπνευση δρόμος  

 

Για αυτό και κάνεις δε πήδηξε πραγματικά.

 

Από τους φαντάρους ναι