Η θέση του υ.

Με αφορμή αυτό το ποστ θα ήθελα να κάνω μερικές ερωτήσεις.

Καταρχάς γτ επικρατεί η άποψη (αν αυτή επικρατεί φυσικα) ότι το υ χρειάζεται οποιουδήποτε είδους υπενθυμιση για το που ανήκει? Χαζά είμαστε ή έχουμε ανοια?

Το λέω αυτό γτ άπαξ και νιώσεις ότι ανήκεις σε κάποιον συνήθως αυτό το συναίσθημα σε κατακλυζει...δεν είναι κάτι που αναβοσβήνει σαν τίποτα LED.

Το άλλο που θα ήθελα να ρωτήσω είναι ακόμα και αν το υ πρέπει για κάποιους λόγους να "ξαναμπεί στη θέση του" που μπορεί και να συμβεί και να χρειαστεί, το σεξ ( ή το s/m) είναι ο μόνος τρόπος να γίνει αυτό?
Επιτρέψτε μου την υπερβολή του παραδειγματος: γτ να πρέπει να το ξεκωλιασεις και να μην το βάλεις να γράψει περίληψη από το Πόλεμος και Τιμωρία? Ή να δει όλες τις ταινίες του Κισλοφσκι? Ή να σας γυαλισει όλα τα ασημικα?

Εσείς γενικά ποια οδό ακολουθείτε όταν θέλετε να βάλετε το υ στη θέση του?
Ως υ, σας συμβαίνει να νιώθετε εκτός θέσης και τι δουλεύει καλύτερα για εσάς ώστε να ξαναμπειτε?

 

Κοίτα να δεις εξελίξεις, πως ένας κώλος κάνει τον Κ τρανό κ brutal, αυτά είναι. Έχω μείνει πίσω γαμώ!

Σοβαρά τώρα ο καθένας έχει τον τρόπο του, εγώ ας πούμε οταν ξεφεύγω ξανα μπαίνω στη θέση μου αυτόματα, δε παίζουμε με αυτά.  

 

Επιλέγω την στέρηση προνομίων ή να δει/διαβάσει κάτι που εμμέσως το επαναφέρει (ταινία με στοχευμένο νόημα ή βιβλίο). Είναι κλιμακούμενο εν συναρτήσει με το σφάλμα.
Αυτό με το σεξ μου κάνει σαν την εφηβική/σχολική απειλή "θα σε γαμήσω!"

 

Oλα ειναι σχετικα! Για καποιους ειναι απειλη, για αλλους ευχη, επιθυμια κτλ.

 

Για μένα το σημαντικό είναι η υ ( και όχι το υ, δεν είναι ουδέτερο αλλ' άνθρωπος. Όσο και αν μου και της αρέσει να υποδύεται τ' αντικείμενο ή το κατοικίδιο ), να είναι κατασταλαγμένη σχετικά με τα θέλω και την φύση της. Τουτέστιν, υ να νιώθει και σαν Κ της να με θέλει.

Από κει και πέρα, αν και όταν πιστεύω ότι θα έπρεπε να την βάλω στη θέση της, ούτε ξεκωλιάσματα, ούτε ξύλο, ούτε αναγνώσματα, ούτε τιμωρίες ή καθήκοντα κανενός είδους. Ανοίγω μια όσο γίνεται πιο ξεκάθαρη συζήτηση μαζί της και ευελπιστώ, να μην χρειαστεί να επαναληφθώ. Αν δεν είναι αρκετά ώριμη για να "πιάσει" τα λεγόμενα μου ( και αφού υποθετικά θα είχα δίκιο ), κλείνω το "μαγαζάκι" μαζί της και ο καθένας τον δρόμο του.

Τα ξεκωλιάσματα, το ξύλο, τα tasks και τα "λοιπά", δεν τα χρησιμοποιώ ούτε σαν "εκπαιδευτικά μέσα", ούτε σαν τρόπους "σωφρονισμού". Αλλά όταν έχω όρεξη και επειδή με την όποια συγκεκριμένη γυναίκα, που θα ήταν η υ μου, θα μ' έφτιαχνε να την σαδίζω ( κι εκείνη δέχεται ή ακόμη και το γουστάρει ).
Το αν κάποιος/α ανήκει σε κάποιον/α άλλο/η, αν περάσει η κάϋλα, ο ενθουσιασμός ή ακόμη και το συναίσθημα, εγώ το "φιλμάκι" το έχω δει. Γι' αυτό και τα περί ανήκειν ( βουδουσουμού ή όχι ), τα παίρνω με τα μανταλάκια. Εγώ, τι θα ίσχυε για τους/τις άλλους/ες, δεν γνωρίζω, δεν απαντώ.

Τεσπα, μάλλον ώρες ώρες τριβόμαστε στην γκλίτσα του τσομπάνη. Λες και αν κάποιος/α μας πει, ότι θα ήμασταν αλιγάτορες ή υποβρύχια, θα χάναμε την ανθρώπινη μας υπόσταση και σε αλιγάτορες ή σε υποβρύχια θα μεταμορφωνόμασταν. Ή όπως λέει και η λαϊκή σοφία : Δουλειά δεν είχε ο διάολος, κλπ κλπ.  

 

το νημα οδευει μαθηματικα να εξελιχθει σε ειδη τιμωριας

 

@whisperer το νήμα καλά θα κάνει να μην εξελιχθεί σε νήμα για είδη τιμωρίας γιατί δεν ρωτάω αυτό ούτε λίγο  

@Tenebra_Silente : "το υ" = " το υποτακτικο ατομο" ή "το υποτακτικης φύσης ατομο" εφόσον δεν ήταν ξεκάθαρο.

 

Το υπό. 

 

απλα επεσημανα το κινδυνο  

 

-> Καταρχάς γτ επικρατεί η άποψη (αν αυτή επικρατεί φυσικα) ότι το υ χρειάζεται οποιουδήποτε είδους υπενθυμιση για το που ανήκει? Χαζά είμαστε ή έχουμε ανοια?

Βεβαιως χρειάζεται να κάνει ο Κ μια τετοια υπενθυμιση στον εαυτό του   Της δικής του ως Κ. Εχουμε και εμείς τα δικά μας θέματα. Με τα υ δεν ασχολούμεθα, ξέρουμε ποια είναι η θέση που ζήτησαν να είναι  

-> Το λέω αυτό γτ άπαξ και νιώσεις ότι ανήκεις σε κάποιον συνήθως αυτό το συναίσθημα σε κατακλυζει...δεν είναι κάτι που αναβοσβήνει σαν τίποτα LED.

Στον χρόνο και στην μη ερωτική πράξη κρίνονται όλα. Συγκρουεσαι συχνά ; Η σύγκρουση αντέχει την λογική, εκτός από εγωισμούς ; Το Κ ρισκάρει ; Το υ αντέχει την φουρτούνα ; Το κ εκδηλώνει και Κ μην νορμαλ χαρακτηριστικά ή κρύβεται ή δεν έχει ; Ολα αυτά παίζουν ρόλο

-> Το άλλο που θα ήθελα να ρωτήσω είναι ακόμα και αν το υ πρέπει για κάποιους λόγους να "ξαναμπεί στη θέση του" που μπορεί και να συμβεί και να χρειαστεί, το σεξ ( ή το s/m) είναι ο μόνος τρόπος να γίνει αυτό?

Είναι ένας απο τους ανώδυνους τρόπους και διασκεδαστικούς τρόπους. Πεδίο δημιουργίας ενίοτε, αναλόγως τα κεφια.

-> Επιτρέψτε μου την υπερβολή του παραδειγματος: γτ να πρέπει να το ξεκωλιασεις και να μην το βάλεις να γράψει περίληψη από το Πόλεμος και Τιμωρία? Ή να δει όλες τις ταινίες του Κισλοφσκι? Ή να σας γυαλισει όλα τα ασημικα?

Γιατί προσωπικά δεν διαβάζουμε πράγματα που δεν μας χρησιμευουν για λόγους καλλιέργειας, η ζωή ειναι λιγη. Σπάνια βλεπομεν μη πορνο ταινίες ή μαλλον έχουμε κανα μηνα που βλεπομεν, και τα ασημικά τα δώσαμε στο "Αγοράζω ασήμια και χρυσό" κατάστημα της γειτονιάς μας. Ωστόσο οι έξυπνες τιμωρίες συχνά είναι πιο επώδυνες.. αν και ωφέλιμες πολλες φορές.

-> Εσείς γενικά ποια οδό ακολουθείτε όταν θέλετε να βάλετε το υ στη θέση του?

Αναλόγως το θελουμε να το χειριστούμε παιχνιδιάρικια ή οχι. Αν θέλουμε οδό που θα μας κάνει να πράξουμε, ότι πράξουμε με το σαρδόνιο χαμογελο του Τζόκερ στα χειλη ή με τεντωμένες φλέβες στο λαιμο, πριν το εγκεφαλικο του Μπατμαν

-> Ως υ, σας συμβαίνει να νιώθετε εκτός θέσης και τι δουλεύει καλύτερα για εσάς ώστε να ξαναμπειτε..
.....

 

αν δεν φτάνει ενα "μαζέψου" είναι περίπλοκο και βαθύτερο οπότε απαιτεί χειρισμό ανάλογα με την περίσταση και τον άνθρωπο.

 

Ή εισαι υ ή δεν εισαι,ή θελεις τον κ σου ή δε τον θες.Η υπενθυμιση ειναι κατι σα πραξη αναθερμανσης σχεσης,σαν το αλατοπιπερο ας πουμε.Τωρα το πως θα γινει αυτο,ειναι στις προτιμησεις του καθενος.Για τον συγκεκριμενο ήταν αυτο,για καποιον αλλον ειναι κατι αλλο...βασικα μαλλον η διαφορα ειναι στο κατα ποσο καποιος βασιζει το σαρκικο στη σχεση αυτη ή το πνευματικο.Δεν υπαρχει σωστο ή λαθος σ αυτα,ουτε και συγκεκριμενος κανονας.