Η ισχυρη προσωπικοτητα

Re: Απάντηση: Η ισχυρη προσωπικοτητα

...Και πόσό ευκολότερο είναι αυτό, αν έχει πάρει το ρόλο του Κυρίαρχου?  

 

Απάντηση: Η ισχυρη προσωπικοτητα

Αχχχχ......... αυτη η εντροπια!!!!!

Τα πραγματα δεν ειναι ετσι οπως τα λετε phoenixxx και Dame. Ενα συστημα αποτελειται απο τις παραμετρους του, τις μεταβλητες του και τις μεταξυ τους σχεσεις. Το αν ειναι χαοτικο ή οχι ειναι αποτελεσμα της συμπεριφορας που εχει. Επισης, απαραιτητη προϋποθεση για να παρατηρησουμε χαοτικη συμπεριφορα, ειναι να εχουμε ενα συστημα μη-γραμμικο και δυναμικο. Επισης ενα μικρο μονο μερος των μη-γραμμικων δυναμικων συστηματων εχουν τη δυνατοτητα να παρουσιασουν χαοτικη συμπεριφορα, και οχι ολα.

Οι σχεσεις μεταξυ μεταβλητων και παραμετρων ειναι σταθερες για ολη τη διαρκεια που παρατηρουμε το συστημα. Eαν πειραξουμε τις παραμετρους του συστηματος, και αυτο ειναι χαοτικο, μπορει να το οδηγησουμε σε μια πιο σταθερη συμπεριφορα ή σε μια πιο χαοτικη συμπεριφορα. Η αλλαγη λοιπον της συμπεριφορας γινεται με εξωτερικη παρεμβαση. Το χρονικο διαστημα που θα τελεστει αυτη η αλλαγη δεν ειναι θεμα μελετης. (Και εδω θα ηθελα να συμπληρωσω οτι χρονος dt + απειρο = απειρο. Χωρις να θελω να θιξω το συνομιλητη μου, αυτο που ψαχνει να αποδειξει ειναι αδυνατο.) Σε πειραματα της φυσικης για παραδειγμα μια αλλαγη στη θερμοκρασια μπορει να προκαλεσει ή να αποδυναμωσει τη χαοτικη συμπεριφορα του φαινομαινου που παρατηρηται.

Η εντροπια εχει πολλους ορισμους. Για οσους ασχολουνται με το χαος, εντροπια ειναι η ταση για απωλεια πληροφοριας στο περασμα του χρονου. Η εντροπια θετει ορια στην προβλεψιμοτητα, και ειναι το κυριο χαρακτηριστικο των χαοτικων συστηματων. Στο δικο μας thread για παραδειγμα, φανταστειτε καποιον που ξεκινα απο την αρχη να διαβαζει για ισχυρη προσωπικοτητα και στη συνεχεια, λογω απωλειας πληροφοριας, καταληγει να διαβαζει για χαοτικα συστηματα. Σιγουρα κανεις δε θα μπορουσε να προβλεψει μια τετοια συνεχεια.  

Μπορουμε να επανελθουμε σας παρακαλω στο θεμα μας? Αν θελετε μπορουμε να ανοιξουμε ενα thead στα Off topic discussions οπου θα μιλαμε για τη χοατικη συμπεριφορα του ανθρωπινου εγκεφαλου, ο οποιος πραγματικα δε ζει χωρις το χαος.

 

Έχουμε και λέμε : Μία ισχυρή προσωπικότητα αυτόματα θέλει να επιβάλλει το δικό της , θέλει να ελέγχει τα πάντα , να διαχειρίζεται τον εαυτό της και τον άλλο ; Κατέχει και αυτή την μορφή εγωισμού (θέλω να έχω εγώ το κουμάντο) ; Αν όχι , τότε σε μία σχέση της μαζί με ένα άτομο το οποίο μπορεί μεν να μην έχει πάρα πολλά από τα χαρακτηριστικά που βαφτίζουν τον πρώτο ως ισχυρή προσωπικότητα , αλλά έχει , το θέλω , του να βρίσκεται από πάνω , τι γίνεται ; Η ισχυρή προσωπικότητα κρατάει τις αντιστάσεις της προκειμένου να κατακτηθούν και έτσι να νιώσει υποταγμένη ; Ή μήπως παραδίνεται μία ώρα αρχύτερα σε αυτό που και η ίδια θέλει ; Το να είναι υποταγμένη , να είναι διαχειριζόμενη κατά την βούληση του άλλου και όχι απαραίτητα λόγω ικανοτήτων του διαχειριστή . Τι από τα δύο ;

Τα πράγματα κατά την γνώμη μου είναι πολύ απλά . Θέλω να είμαι από κάτω όχι για δε δύναμαι για το αντίθετο αλλά γιατί έτσι γουστάρω και προφανώς το ανάλογο για τους υπέρ…

Υ.Γ. Μπορεί να μου εξηγήσει κάποιος πως μια δυνατή προσωπικότητα που θέλει να είναι υπό δεν μπορεί να αφεθεί στο ταξίδι που ονειρεύεται ; Τότε τι ισχυρή προσωπικότητα είναι ; Εκτός αν το ζητούμενο της είναι το παίζει ως bottom κατά την χρονική στιγμή που αυτή θέλει και αρά δεν μιλάμε για υπό , αλλά για έναν με κυριαρχικά θέλω που εξαπατεί...

 

Απάντηση: Re: Η ισχυρη προσωπικοτητα

Bingo Ηλία!

Νομίζω πως το θέμα πλέον τέθηκε στη σωστή του βάση.
Ένα από τα χαρακτηριστικά μιας ισχυρής προσωπικότητας, είναι να έχει την δύναμη/ικανότητα να κάνει την υπέρβαση που απαιτείται προκειμένου:

α) να αναγνωρίσει τα want και need που την καλύπτουν
β) να παραμερίσει τον εγωισμό που τη διέπει
γ) να είναι ανοιχτόμυαλη και μεγαλόψυχη ώστε να μπορέσει να αφεθεί στο ταξίδι της υποταγής


και αυτά, εφόσον βρεθεί Ο/Η Κατάλληλος-η που θα δώσει το έναυσμα γι' αυτή την υπέρβαση.

 

Re: Απάντηση: Re: Η ισχυρη προσωπικοτητα

Για τα κυτταρώδη αυτόματα μπορείς να απευθυνθείς στον "προφήτη" τους.

Σύμφωνα με τον 2ο θερμοδυναμικό νόμο.

Επί του θέματος δεν έχω να πω τίποτε. Βρίσκομαι ακόμη στο επίπεδο του "ακουστικού"(κατά τους Πυθαγόρειους).

 

Μια ολοκληρωμένη και σωστά δομημένη προσωπικότητα αφουγκράζεται τις επιθυμίες του και ειναι συνεπής και ειλικρινής στην επιδίωξη της ικανοποιήησης αυτών. Ειναι συνειδητοποιημένος και γνωρίζει τι ειναι αυτο που αυθόρμητα τον κανει ευτυχισμένο και του δίνει ικανοποίηση.
Η δύναμη και η ισχύς ειναι πολυπλοκές και εξαιρετικά υποκειμένικές εννοιες για να μελετηθούν και να αναλυθουν με αντικειμενικό τροπο αλλα για χαρη της οικονομιας της συζητησης θα πω πως μια "ισχυρή" προσωπικότητα ειναι συνεπής με τις επιθυμίες του και δεν μανιπιουλάρει υπουλα την bdsm συντροφο του προσπαθοντας να ανατρέψει την Κυριαρχική/υποτακτική ισορροπία , δυναμιτιζοντας με τον τροπο αυτό ίδια την σχέση και θετοντας φραγμους στην ικανοποίηση , απολαυση και ηδονή που θα πάρει .
Σε αντιθετη περίπτωση εχουμε μια αναντιστοιχεία επιθυμιών και πράξεων που μπορει να προέρχεται απο μια συνειδητη η ασυνειδητη παθητική επιθετικότητα που εκφράζεται με μορφη μανιπιουλαρίσματος του αλλου και διφορουμενης ταυτοτητας - στατους ( σου την εφερα ειμαι υπο αλλα εγω εχω τον ελεγχο: απαντηση: Ε και τι καταλαβες?) ή μια ψυχική μαζοχιστική ταση που εγκειται στην συνειδητη στερηση της απολαυσης του ιδιου του ατόμου αν και ξερει τι πρέπει να κανει για να την πάρει (ποσο μ αρεσει να ειμαι υπο αλλα αν και οπου μπορω θα απαξιώσω τον Κυρίαρχο, θα του πάρω τον έλεγχο και το κανω γιατι μ αρεσει να μην παιρνω αυτο που θελω, γιατι ειμαι υπο )Η προηγούμενη παρενθεση ειναι αδιεξοδο και διπλοκλειδωμα.
Τελος υπαρχει και το φαινόμενο της απαξίωσης καθε εννοιας Κυριαρχικότητας απο την υπο ( Δεν υπαρχουν Κυριαρχοι, ειναι ολοι αδύναμοι, θα τους δέιξω εγώ, να δες πηρα τον ελεγχο ή να δες τώρα εισαι αδύναμος , ανασφαλης κλπ ) Η αναλυση αυτης της τεχνητης απαξίωσης θελει ενα ολοκληρο νεο thread αλλα σε γενικές γραμμές πιστέυω οτι προβάλει την δική της απαξίωση του εαυτού της στους άλλους (ολοι ειναι ψευτικοι ) ενω η μονη ψευτική πίστέυει οτι ειναι η ίδια αλλα το λογικοποιεί.
Ολα τα παραπανω εινα κλασικες παρενεργειες της υποκειμενικότητας που μαστίζει το D/s . Αναγεται στο θεμελιώδες ερώτημα η κοτα εκανε το αυγο η το αυγο την κοτα; οπου αυγο και κοτα βαλτε Κυριαρχια και υποταγή.
Το λιγοτερο για να κανεις bdsm ειναι να ξερεις τι θελεις και να παραμένεις ειλικρινής στα θέλω σου.Αυτο ειναι μια σαφής μορφή δυναμης .

 

Re: Απάντηση: Re: Η ισχυρη προσωπικοτητα

αυτό το ξέρουν Οι Ο/Η ;

 

Αμφισβήτηση των ανωτέρων, κάθε είδους:

Οι πρωταρχικοί "ανώτεροι" είναι οι γονείς, και ακόμα και τα μικρά παιδιά τους αμφισβητούν. Θα το έλεγα αλλιώς - τους περνάνε από τεστ, τους τσεκάρουν.

Μα γιατί το κάνουν αυτό, αφού το αίσθημα ασφάλειάς τους εξαρτάται ακριβώς από το πόσο δυνατοί και ικανοί είναι οι γονείς για να το προστατεύσουν; Μα, πιστεύω, αυτό ακριβώς είναι το θέμα --- το παιδί αυτό ακριβώς τσεκάρει, και τελικά ίσως εξασφαλίζει, τη βεβαιότητα, ή και την ενδυνάμωση της ικανότητας του γονιού να είναι αρκετά δυνατός, αλλά και έξυπνος, για να εξασφαλίζει το αίσθημα ασφάλειας του παιδιού, έτσι ώστε να μπορεί να τον εμπιστευτεί, να του αφεθεί, να μπορεί να νοιώσει αμέριμνο. Η αρχή είναι - "Αν εγώ, το αδύναμο παιδί του μπορώ να τον κάνω ότι θέλω, σε θέματα που εκείνος, ο γονιός μου, θεωρεί σημαντικά, και καταφέρνω να τον τουμπάρω στο ένα μετά το άλλο με την εξυπνάδα και τα τερτίπια μου, αυτό σημαίνει οτι δεν μπορεί να με προστατεύσει τελικά, οτι εγώ είμαι ικανότερο και δυνατότερο από αυτόν." Όλα αυτά τα επιχειρεί ενστικτωδώς και όχι συνειδητά.

Αν όντως το καταφέρει να τον τουμπάρει και να τον ξεγελάσει στα περισσότερα, έχει εισπράξει μια καραμπινάτη ανασφάλεια. Αν όχι, τότε μπορεί να νοιώθει αληθινά ανέμελο και ευτυχισμένο. Στη διαδικασία, μπορεί και να "εκπαιδεύει", να ενδυναμώνει την καλή κρίση ενός ανοιχτόμυαλου και καλοπροαίρετου γονιού, ο οποίος υποχρεούται να μαθαίνει για το καλό και του παιδιού του. Φυσικά ο γονιός πρέπει να έχει την κρίση να αποφασίζει πότε πρέπει όντως να υποχωρεί, εμπιστευόμενος, ανάλογα την περίπτωση, και την κρίση και τις δυνατότητες του παιδιού.

Αν πάλι ο γονιός αντιδράσει σε όλες αυτές τις απόπειρες του παιδιού με απολυταρχικό, βίαιο, αλύγιστο τρόπο καταλήγει να ακυρώσει αρκετά τις κριτικές ικανότητες του μικρού, να το τρομοκρατήσει χωρίς να εξασφαλίσει ταυτόχρονα το αίσθημα ασφάλειας. Αποδεικνύει οτι ο ίδιος είναι ανίκανος να ανταποκριθεί σε έξυπνες προκλήσεις και πιθανότατα μεγαλώνοντας λίγο, το μικρό θα τον απορρίψει ολοκληρωτικά, θα απομακρυνθεί.


Ερώτηση --- Θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε οτι μπορεί κάποιοι από τους λόγους αμφισβήτησης και "ύπουλου μανιπουλαρίσματος" του / της υπό να είναι ανάλογοι με τους παραπάνω, ενός παιδιού;


​

 

Κατά τη γνώμη μου όχι δεν θα μπορούσαμε  

Σε μία D/s σχέση και ο Κυρίαρχος θα είναι Πατέρας της υποτακτικής σε κάποιες περιπτώσεις και η υποτακτική κάποιες στιγμές θα νιώσει ως παιδί Του και θα Τον δει ως γονικό υποκατάστατο.

Το "μανιπουλάρισμα" όμως, η ακύρωση της Κυριαρχίας Του, σε μία σχέση ανταλλαγής ελέγχου μεταξύ δύο ενηλίκων που έχουν συμφωνήσει γι αυτήν είναι στην καλύτερη περίπτωση αμάθεια και κεκτημένο συνήθειο, στη χειρότερη κακή συμπεριφορά. Και μεγάλη απώλεια απόλαυσης και για τους δύο, με ευθύνη της υποτακτικής.

 

Κι όμως, tender lilly, η female έχει δίκιο.
Είναι αναπόσπαστη διαδικασία στα πρώτα στάδια μιας bdsm σχέσης και η αμφισβήτηση και το "μανιπουλάρισμα" του άλλου.
Αμφισβητεί και αμφισβητείται ταυτόχρονα, ελέγχει, τσεκάρει, "παίζει" με τα όρια, "φλερτάρει" με την υπέρβασή τους.
Βέβαια, όσο η σχέση προχωράει και εδραιώνεται σε πιο στέρεα κομμάτια της, όπως διαφαίνεται να είναι αυτή που βιώνεις, τότε σαφέστατα κι έχεις εσύ δίκιο.
Σ' αυτή την περίπτωση ανάλογες συμπεριφορές δεν έχουν καμία σχέση με τα παραπάνω.
Τότε μιλάμε για κάποιο, μάλλον, πολύ πιο σημαντικό πρόβλημα στη σχέση.

Α.