Η καλή μέρα...

Η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται... Εκείνο το πρωί ξεκίνησαν τη μέρα τους με χάδια κι αγκαλιές. Ο Κ. φορούσε στον ύπνο του ένα μαύρο εφαρμοστό λίκρα σορτσάκι μόνο, κι η Ε. με το που άνοιξε τα μάτια της πήγε το χέρι της εκεί. Για την ακρίβεια μόνο του το χέρι οδηγήθηκε... Ήξερε ότι το πουτσάκι ήταν ήδη καυλωμένο. Χάιδεψε τα αχαμνά του έξω από το σορτσάκι. Το καυλί ανταποκρίθηκε αμέσως και σκλήρυνε και μεγάλωσε κι άλλο. Τα παπάρια στρογγύλεψαν και δέχονταν τα χάδια με ευγνωμοσύνη... Η Ε. άρχισε να γλείφει τις ρόγες του. Αυτό το τσουλί είχε θηλυκές απολήξεις στα στήθια του. Καύλωνε απίστευτα σε κάθε άγγιγμα στις μικρές σκληρές ρογίτσες. Ο οργασμός του δεν άργησε να έρθει. Ένας γλυκός, ήρεμος, σιωπηλός και υγρός οργασμός. Έχυσε μέσα στο σορτσάκι...

Λίγο μετά σηκώθηκαν. Πρωινό, τουαλέτα, όλα με αργούς κι αρμονικούς ρυθμούς... Ακόμα κι οι σωματικές ανάγκες χωρίς αιδώ... Όταν βγήκε κι η Ε. από το ντους ο Κ. την φώναξε στο καθιστικό. Είχε στήσει το τάβλι.

- Παίζουμε; τη ρώτησε;
- Δε θα μαγειρέψουμε τίποτα;
- Όχι, άστο, είπαμε να αράξουμε σήμερα. Όταν πεινάσουμε θα παραγγείλουμε κάτι από έξω.
- Εντάξει. Παίζουμε... Με στοίχημα;
- Εννοείται, είπε το τσουλί χαμογελώντας.
- Ωραία, απάντησε η Ε. Και συνέχισε: Αν χάσεις θα κάτσω να σε γαμήσω. Αν χάσω θα σε γαμήσω όρθια...

Ο Κ. γέλασε. Το χιούμορ της καυστικό όπως πάντα.
- Σύμφωνοι, στα 7, δήλωσε με το μειδίαμα κολλημένο στο μουτράκι του.

Η παρτίδα εξελίχθηκε σε ντέρμπι. Το αποτέλεσμα προδιαγεγραμμένο αλλά η τιμή των όπλων είναι σοβαρή υπόθεση. Τελικά το τσουλάκι κέρδισε 7-6 παίρνοντας διπλό το τελευταίο πλακωτό εξαιτίας μιας απίστευτης κωλοφαρδίας στις ζαριές. Η ικανοποίηση της νίκης διαγραφόταν στο πρόσωπό του. Στα παιχνίδια τους γινόταν πολύ ανταγωνιστικός. Η Ε. από την άλλη δεν τρελαινόταν τόσο. Είχε αυτή την πρακτική, θηλυκή θεωρία των πραγμάτων. Στο υπέροχο μουνί της έγραφε το αν θα κέρδιζε ή όχι. Στο κάτω κάτω θα τον γαμούσε όπως κι αν είχε το πράγμα... Και το γεγονός ότι ήταν κωλόφαρδος θα διευκόλυνε το έργο της στο κάτω κάτω...

Τον έστησε στα τέσσερα. Του έδινε οδηγίες με κοφτή φωνή.

- Στήσου καλύτερα. Τούρλωσε τον κώλο σου. Άνοιξε κι άλλο τα πόδια σου. Σπάσε τη μέση σου. Χαλάρωσε. Μην σφίγγεσαι...

Τον κρατούσε από τη λεκάνη και τον γαμούσε με το στραπόν. Γλυκά, απαλά, αργά... Τον ένιωθε σφιγμένο όπως πάντα και δεν ήθελε να τον πονέσει. Όχι πολύ τουλάχιστον...

Τον γάμησε για κάμποση ώρα. Του μιλούσε πρόστυχα και ταπεινωτικά. Όταν τον χόρτασε βγήκε. Έβγαλε το στραπόν από πάνω της και πήρε το σορτσάκι του το χυμένο από το πρωί. Το φόρεσε.

- Ξάπλωσε στο πάτωμα, του είπε.

Αυτός υπάκουσε. Αυτή άνοιξε τα πόδια της και στάθηκε όρθια από πάνω του. Άρχισε να μαλακίζεται. Στην αρχή έξω από το ύφασμα μετά από λίγο όμως η αίσθηση της τριβής δεν την ικανοποιούσε κι έβαλε το χέρι της από μέσα. Ο Κ. ξαπλωμένος ανάσκελα την κοιτούσε με λατρεία. Αυτή όσο πλησίαζε στην κορύφωση τόσο και ξεστόμιζε αυτά τα ανείπωτα, αυτά τα παραληρήματα που λέγονται μόνο όταν η απόλυτη καύλα δεν υπακούει σε κανένα φίλτρο και κανόνα. Έχυσε με δύναμη μεγάλη ποσότητα υγρών. Έβρεξε το σορτσάκι τόσο πολύ που αφού μούσκεψε τελείως άρχισαν να τρέχουν τα χύσια στα μπούτια και στις γάμπες της. Αυτό δεν της άρεσε. Ήθελε να τον λούσει. Μετά από δύο τρεις ανάσες τράβηξε το ύφασμα λίγο στο πλάι και συνέχισε να μαλακίζεται. Έχυσε άλλες δύο φορές. Με λύσσα πια... Εκτοξεύοντας όλα τα υγρά της πάνω του... Παντού πάνω του καθώς τίναζε το κορμί της επίτηδες για να τον μαρκάρει. Ήταν ένα από τα αγαπημένα τους παιχνίδια αυτό. Είτε τον έχυνε, είτε τον κατουρούσε, τους άρεσε να νιώθουν αυτό ακριβώς: ότι τον μαρκάρει... Κι αυτός τρελαινόταν για αυτήν την αίσθηση... Τσουλί, τι περιμένεις;...

Η Ε. έπεσε στο κρεββάτι ξέπνοη κι αυτός έφερε την σφουγγαρίστρα. Καθάρισε το πάτωμα και μετά ξάπλωσε δίπλα της. Τον αγκάλιασε στοργικά. Αυτή την τεράστια, ζεστή αγκαλιά που μόνο αυτή μπορούσε να του χαρίσει. Χανόταν μέσα της. Την κοίταξε στα μάτια...

- Μπορώ; τη ρώτησε δείχνοντας με το βλέμμα του το στήθος της.
- Μπορείς, του απάντησε.

Άρχισε να φιλάει τα στήθια της. Με τη γλώσσα να γλείφει τη μια ρόγα και με το χέρι να τρίβει την άλλη. Σύντομα όμως επιδόθηκε σε αυτό για το οποίο είχε πάρει την άδεια: το θηλασμό. Ρουφούσε τη ρόγα της δυνατά σα λαίμαργο μωρό. Στην αγκαλιά της, θηλάζοντάς την, ένιωθε την απόλυτη πληρότητα... Κι αυτή, σε κάθε ρούφηγμα, ένιωθε σαν να της ρουφούσε τον εγκέφαλο. Είχε μεγαλώσει παιδί κι είχε νιώσει τη μαγεία του θηλασμού. Και τώρα, εικοσιπέντε χρόνια μετά, ήρθε ένα σαραντάρικο αγοράκι να της ξαναθυμίσει αυτή τη μοναδική αίσθηση... Την αίσθηση του να δίνεις απλόχερα ζωή...

Λούφαξε στην αγκαλιά της κι ηρέμησαν κι οι δύο από την ένταση της καύλας. Χαϊδεύονταν σα γατιά. Κανένα μισάωρο μετά ήρθαν τα πρώτα γουργουρητά πείνας.

- Τι τραβάει η όρεξη Θεά μου;
- Χμμμμ... Κανένα μαγειρευτό από τη γωνία;...

Παρήγγειλαν. Το φαγητό ήρθε πολύ γρήγορα καθώς ήταν ήδη έτοιμο και το κατάστημα πολύ κοντά. Όταν χτύπησε το κουδούνι το ζευγάρι ήταν ακόμα στο κρεββάτι. Η Ε. σηκώθηκε βιαστικά κι όπως φορούσε το βρεγμένο κολλητό σορτσάκι έριξε από πάνω της και το λευκό πουκάμισο του Κ. Τους άρεσε να αλλάζουν ρούχα. Τα πουκάμισα του Κ. ταίριαζαν και στους δύο γάντι. Ο Κ. είχε πλάτες, η Ε. είχε πλούσιο στήθος. Και στους δύο έρχονταν κολλητά στο θώρακα και τόνιζαν τις ρόγες τους.

Όταν η Ε. άνοιξε την πόρτα στο νεαρό ντελιβερά αυτός για λίγες στιγμές έμεινε να κοιτάζει σαστισμένος. Το στήθος της διαγραφόταν καθαρά κάτω από το λεπτό λευκό ύφασμα. Το σορτς κολλούσε πάνω της κι άφηνε τα δυνατά πόδια της να διαγράφονται γυμνά και ξυπόλητα. Ωστόσο, μάλλον η μυρωδιά της καύλας της και το ξετσίπωτο βλέμμα της ήταν αυτό που τον έκανε να μη μπορεί να αρθρώσει κουβέντα.

Χαμογελώντας η Ε. τον έβγαλε από τη δύσκολη θέση, πήρε τα φαγητά, πλήρωσε και όλο χάρη, νάζι και χαμόγελο ευχαρίστησε το αγόρι. Όταν έκλεισε την πόρτα ο Κ. της είπε:

- Πωπω, τι μαλακία έχει να τραβήξει ο έρμος όταν σχολάσει μωρό μου! Μη σου πω και μέσα στο ασανσέρ τώρα! Γέλασαν κι οι δύο κι άρχισαν να στρώνουν για να φάνε.

Όσο έτρωγαν ήχησε το κινητό του.

- Έχεις sms μωρό μου.
- Ναι, το άκουσα, θα το δω μετά...

Η νευρικότητά του καταμαρτυρούσε ότι το μήνυμα δεν ήταν κάτι αθώο.

- Κανένα κοριτσάκι θα είναι από εκείνα που φλερτάρεις...
- Ω, έλα τώρα...
- Τι; Πέφτω έξω;

Ο Κ. δεν απάντησε. Αφού τελείωσαν τι φαγητό δήθεν τυχαία έριξε μια ματιά στο κινητό. Δε χρειαζόταν να πουν τίποτα. Κάτι τέτοια η Ε. τα έπιανε στον αέρα.

Παλιότερα θα σκύλιαζε με κάτι τέτοιο. Τώρα το είχε πάρει απόφαση. Τον γούσταρε γιατί ήταν τσουλί. Κι ένα τσουλί δεν κλείνεται στο μπουκάλι. Ήταν η διέξοδος του αυτή για να κρατάει μιαν ισορροπία. Αν αφηνόταν σε αυτή τη γυναίκα θα τον ρουφούσε ολοκληρωτικά. Κι η καθημερινότητα θα γινόταν μαρτυρική καθώς συχνά περνούσαν καιρό μακριά ο ένας από τον άλλον λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων. Η απουσία γινόταν επώδυνη. Είχαν περάσει από σαράντα κύματα και τελικά κατέληξαν σε αυτό από το οποίο είχαν ξεκινήσει: Μεγάλα παιδιά είμαστε, ελεύθερα παιδιά είμαστε, ό,τι γουστάρουμε κάνουμε.

Η Ε. δεν έδωσε συνέχεια. Δε θα χαράμιζε τη μέρα της για ένα μήνυμα.

Μετά το φαγητό ξάπλωσαν λίγο. Αποκοιμήθηκαν αγκαλιά. Όταν ξύπνησαν ήπιαν καφέ και θέλησαν να πάνε έξω μια βόλτα. Ήθελαν να περπατήσουν.

Ο Κ. φόρεσε το χυμένο σορτσάκι που είχε στεγνώσει στο μεταξύ κι ένα κολλητό, παλιό ροζ μακό με μερικές τρύπες από τη φθορά. Η Ε. φόρεσε μία see through μαύρη φουστίτσα, το πουκάμισο του Κ. κι ένα ζευγάρι κόκκινα αθλητικά παπούτσια. Στυλιστικά ήταν άστα να πάνε κι οι δύο. Όταν όμως βγήκαν κι άρχισαν να περπατάνε στον πεζόδρομο για την πλατεία, με έναν ανεξήγητο τρόπο τραβούσαν όλα τα βλέμματα πάνω τους. Οι κινήσεις τους, η αύρα τους, ο ερωτισμός που απέπνεαν... Δεν προκαλούσαν με χουφτώματα και φιλιά. Για την ακρίβεια δεν αγγίζονταν καν. Απλά περπατούσαν. Δεν χρειαζόταν όμως τίποτα παραπάνω. Η καύλα κι η πρόκληση έβγαινε από μέσα τους, ξεχείλιζε από κάθε πόρο του κορμιού τους. Στο πέρασμα τους, στο λίκνισμα τους, γύρισαν άντρες και γυναίκες, νέοι και ηλικιωμένοι, μέχρι και σκυλιά τους πήραν στο κατόπι και μύριζαν τους βουβώνες τους. Κι αυτοί γελούσαν ξεδιάντροπα...

Πήραν παγωτό χωνάκι, το έφαγαν αργά στην πλατεία και γύρισαν σπίτι προχωρημένο απόγευμα.
Άνοιξαν μια μπύρα κι έκατσαν στη βεράντα.

- Τι τραβάει η όρεξη της Γυναικάρας μου;
- Γαμήσι, του είπε με μια αυθόρμητη φυσικότητα.
- Ποιος ποιον; ρώτησε το τσουλί.
- Παρτάκια! Όλοι για την πάρτη σου θα δουλεύουν βρε; Εσύ θα με γαμήσεις.
- Ο,τι γουστάρει η Θεά μου...

Την σήκωσε αγκαλιά και την οδήγησε στον καναπέ. Πέρασαν από υπέροχα κι υγρά προκαταρκτικά, και κατέληξαν με αυτήν στα τέσσερα κι αυτόν από πίσω να τη γαμάει. Στην αρχή μπροστά και μετά πίσω. Την κρατούσε και τη γαμούσε έτσι όπως τον γαμούσε αυτή το πρωί. Μόνο που η Ε. δε χρειαζόταν υποδείξεις ούτε για στησίματα, ούτε για χαλαρώσεις...

Η αίσθηση ήταν υπέροχη... Ακόμα κι έτσι, στα τέσσερα, το αγέρωχο θηλυκό δεν έχανε καθόλου από τη δύναμή του. Το γαμήσι ήταν αναπόσπαστο κομμάτι της ένωσης τους. Έχυσαν ξανά... Κι οι δύο... Έντονα...

Κι η ώρα δεν είχε πάει καν εννιά. Ένα μακρύ βράδυ τους περίμενε... Να ξετυλίξουν όλη την τσουλοσύνη τους...

 

Καλό αλλά...λίγοοο!!!  

Εξαιρετική όπως πάντα στην έκφραση. Ο αναγνώστης απλά απολαμβάνει  

 

Εξαιρετικό

 

@dimfetishman , @georgio , σας ευχαριστώ αγόρια! Την καλημέρα μου...

 

Το εχεις πηδηξει σε ολες τις γωνιες, σε ολες τις στασεις και μετα σου φαινεται περιεργο που ειναι "κωλοφαρδος" στο ταβλι...

Ειναι αυτο που λενε οτι την τυχη μας, μονοι μας την προκαλουμε!

 

Χαχαχα! Να είσαι καλά! Μου έφτιαξες το κέφι!