Η λέξη Πουτάνα

μια ταινιααααααα..με πολύ κεφι!! ο πουτανικος!!χαχαχα
καλη φαση!

 

Αν την λένε και Χουάνα την παρθένα πορνη όλα τα λεφτά, χαχα

 

καποιες φορες οταν ειμασται μονοι στο σπιτι εγω κ η γυναικα μου .ετσι την φωναζω πουτανα μωρη καριολα ξεεκολιαρα κ.α περιτο να σας πω οτι της απαγορευω να φοραει ρουχα

 

Δεν έχει σημασία το context που λέγεται, ενίοτε αποδίδεται ως φόρος τιμής στο ότι πετυχαίνει μία γυναίκα τον σκοπό της, χρησιμοποιώντας την σεξουαλικότητά της και τα ερωτικά της όπλα για να χειραγωγήσει τους άνδρες και σε θέματα εκτός της ερωτικής της ζωής.

Εξ´ου και οι διαβαθμίσεις:
Νυμφίδιο, πορνίδιο, πόρνη, πουτάνα, πουτανάρα (με όλα τα συνθετικά, αρχι-, καρα- θεό- κτλ).
Υπό αυτήν την θεώρηση, για τις υ δεν είναι πάντα καλό, για τις Κ θα έπρεπε να είναι σχεδόν πάντα, μιας και το ζητούμενο είναι να έχουν τον έλεγχο μέσω της καύλας και της υποταγής των αρσενικών, αλλά συχνά, η ζωή μας αποδεικνύει ότι τα πράγματα είναι διαφορετικά.

Λίγους άνδρες με τέτοια οπτική απέναντι στα πράγματα έχω συναντήσει -κυρίως αρσενικά πουτανάκια, να τα λέμε αυτά-, που ενσωματώνουν στο σκεπτικό τους και την συμπεριφορά τους τα "πορνικά" αυτά χαρακτηριστικά.
Προφανώς, το ελληνικό στοιχείο καλά κρατεί και τα ήθη και τα έθιμα, ωθούν την γυναίκα στο να μετέρχεται μέσα και μεθόδους προκειμένου να κυριαρχήσει σκιωδώς στις σχέσεις της, με την παράλληλη χρήση της σεξουαλικότητάς της ως εργαλείο και όχι -δυστυχώς κατ´εμέ- σαν αυτοσκοπό ή μέσα στα πλαίσια του D/s.

Αυτό εν πολλοίς ακυρώνει το πραγματικό νόημα των ασύμμετρων σχέσεων, όπου καλείται το υ να πάει πολλές φορές κόντρα στις ενορμήσεις του, άλλοτε για την ικανοποίηση του Κ και άλλοτε για εκπαιδευτικούς λόγους ή επάνω στην διεύρυνση των αρχικώς προκαθορισμένων ορίων.

Γιατί όπως και να το κάνουμε είναι άλλο μία γυναίκα ή ένας άνδρας να είναι πουτανάκι γενικώς και άλλο να μεταμορφώνεται, να νιώθει και να είναι το πουτανάκι που το Κ του επιθυμεί.

Όχι όταν "πουλάει" την όποια "πουτανιά" για να οφεληθεί σε αλλότρια της ηδονής, της απόλαυσής ή της υποταγής και της κυριαρχίας πράγματα (τόσο σε ότι αφορά το Κ του, όσο και σε ότι αφορά το ίδιο, κυρίως, σε βαθύτερο επίπεδο).

Τότε είναι που δεν θα διαφέρει καθόλου μα καθόλου από την πόρνη που βάζει αλοιφή ξυλοκαϊνης στο μουνί, προκειμένου να καταφέρει να εξυπηρετήσει τους πελάτες της και να κερδίσει περισσότερα χρήματα πουλώντας τον εαυτό της, έστω κι αν σιχαίνεται αυτό που κάνει.

Επειδή ο κόσμος είναι γιομάτος από τέτοιο ''ερασιτεχνικό πουτανισμό'', νομίζω ότι είναι τουλάχιστον υποκριτικό να κρίνουμε και να επικρίνουμε τις επαγγελματίες πουτάνες, ειδικά αν στην ζωή μας πουτανίζουμε ασύστολα και έχουμε μάλιστα και απενοχοποιημένη την διαδικασία στο μυαλό μας.

Πουτάνα είναι και η γυναίκα που άλλον θέλει και με άλλον πηδιέται, μόνο και μόνο γιατί έχει κάτι να κερδίσει από τον β', ενώ δεν τον γουστάρει, πουτάνα (ή πούτανος, ή πόρνος, το ίδιο κάνει) και ο άνδρας μένει σ΄έναν γάμο και πηδάει την γυναίκα του που δεν την γουστάρει γιατί δεν αντέχει ένα διαζύγιο και τις επιπτώσεις του, πουτάνα και η μάνα μου (φερ'ειπείν) που δεν χάλασε το σπίτι της όταν ''ανέχτηκε'' πράγματα που δεν άντεχε, μόνο και μόνο για να μην απωλέσει οικονομικά και άλλα προνόμια.

Έτσι, για να μην κακοποιούμε και τους ορισμούς.

Εγώ προσωπικά διαχωρίζω το ''είμαι πουτάνα'' από το ''είμαι η πουτάνα Σου''.

Και δεν έχω απολύτως κανένα πρόβλημα με τις πουτάνες, θηλυκές κι αρσενικιές, επαγγελματίες και ερασιτέχνες, αρκεί να το γνωρίζουν και να το αποδέχονται, να μην κρύβονται πίσω από το μη-καυλωμένο τους δάχτυλο και να μην θαρρούν ότι το μουνί και το καυλί τους είναι το γούρι του Λαλαούνη.

 

Μια απ' τις πάρα πολλές λέξεις που θα χρησιμοποιούνταν και κείνη ( από πολλούς/ες, λίγους/ες? Δεν γνωρίζω-δεν απαντώ ) σαν το κλάμα των μωρών ή τις "άναρθρες" και συμπαθητικές κραυγούλες τους.
Δηλαδή αποκτά διαφορετική σημασία βάσει της εκάστοτε ανάγκης τους ή της φάσης που θα βρίσκονταν.
Αυτά... 

 

Ο καθένας και η καθε μία από μας, μπορεί να προσδιορίζεται όπως επιλέγει ο ίδιος, φυσικά.
Ποιος έζησε τι, ποια πονεμένη ιστορία κρύβει ο καθένας μας, και ''ούι ούι μάναμ, δεν ξέρεις εσύ τι ζόρια τράβηξα στην ζωή μου ΕΓΩ!!!'', δεν είναι θέμα του παρόντος, όλοι κάτι ζήσαμε, μη νομίζεις, κανείς δεν έχει αποκλειστικότητα στην ατυχία, στον πόνο, ακόμη και στην δυστυχία, δηλαδή στις δικαιολογίες για της εκπτώσεις τής ζωής του και των δικών του προσωπικών αρχών, αν υποθέσουμε ότι κάποιος έχει κι απ΄αυτές.
Εγώ είμαι τίγκα στις εκλογικεύσεις, προκειμένου να τα έχω καλά με τον εαυτό μου.
Ακόμη κι αν αυτό συνεπάγεται να μου ρίχνω και καμιά μούτζα, που και που, να μην ξεχνιόμαστε.
Ακόμη κι αν αυτό σημαίνει πως μπορώ με μία σειρά λογικές σκέψεις να χαρακτηρίζω την μάνα μου πουτάνα. Θα μπορούσε και να είναι επαγγελματίας. Δεν θα άλλαζε κάτι, ούτε λιγότερο θα την αγαπούσα, ούτε λιγότερο θα την εκτιμούσα, ούτε την ακυρώνω με τον χαρακτηρισμό, απλά με ενοχλεί η υποκρισία, το να τα ντύνουμε ωραία, να τα στρογγυλεύουμε, όταν έρχεται στα δικά μας, γιατί εμείς τάχα διαφέρουμε. Σκατά διαφέρουμε, όλοι, στο ίδιο υπέροχο καζάνι βράζουμε (αν βράζουμε, αν δεν νομίζουμε ότι βράζουμε δηλαδή...)

Αλλά η κλαψομουνίαση με υπερβαίνει.
Other words to be loved... 

 

Το αν το έχω ήδη κάνει ή όχι και για ποιους λόγους, θα προτιμούσα να το λέγαμε με κανέναν καφέ, αν ποτέ τύχει να επικοινωνήσουμε πραγματικά κι όχι να το συζητήσουμε εδώ.
Και η εκλογίκευσή σου, βάσει της δικής σου ενσυναίσθησης, που καθορίζεται εν πολλοίς από τα δικά σου βιώματα, δεν περιέχει τίποτα από το δικό μου σκεπτικό, είναι η δική σου αναγωγή. Ορθώς για σένα την κάνεις, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι σχετίζεται με το περιεχόμενο του δικού μου λόγου ή με την αλήθεια του καθένα από μας.
Μπορείς να είσαι όσο αυστηρός θέλεις με τους άλλους, αν αυτό θέλεις τελικά, αρκεί πριν από αυτό, αλλά και ταυτόχρονα, να είσαι το ίδιο αυστηρός με τον εαυτό σου.
Δεν υπάρχει απυρόβλητο. Κανείς δεν είναι εκεί, ούτε εσύ ο ίδιος, αυτό συνιστά την βαθύτερη υποκρισία.
Εννοείται, πάντα με αγάπη...

 

https://www.facebook.com/video.php?v=10215605563365252

 

Μετά από τόσα παλιά μηνύματα, νιώθω ότι λείπει από το νήμα η άποψη της πουτανας που ευχαριστιέται να νιώθει και να είναι πουτανα ώρες ώρες, ή οι άλλοι να την βλέπουν σαν δυνητική πουτανα χωρίς αυτή να το έχει επιλέξει.
Δεν είμαι ίσως πουτανα.
αλλά παλιά ήθελα να αλλάζω τα σκασμένα λάστιχα μόνη μου και τα κατάφερνα μια χαρα, αργότερα ένιωσα ότι δεν υπάρχει λόγος να αρνούμαι τη βοήθεια που μου προσφέρουν.
Δεν ήθελα να μου πληρώνουν το λογαριασμό στο ποτό, μετά κατάλαβα ότι κάποιοι θεωρούν μεγάλη ασέβεια το να επιμένω σε αυτό.
Δε χρησημοποιησα ποτέ την εμφάνιση μου για να κερδίσω ευνοϊκή μεταχηρηση στον εργασιακό μου χώρο, ωστόσο κατάλαβα ότι μερικές φορές έγινε εν αγνεια μου.
Και στη σεξουαλικη μου ζωή, πως να το κάνουμε, θέλω να είμαι πουτανα.
Αυτό που δεν θέλω εκεί είναι να μην είμαι...

Γιατί πρέπει να έχουμε αποδώσει μια τόσο αρνητική έννοια στον όρο αυτό;

 

Ο καθένας νοηματοδοτεί - βλέπει - προβάλει ο,τι έχει μέσα του....