Η μη χρήση, είναι χρήση;

Αχρησιμοποίητη κι αγάμητη;
Ή μπορεί να κάνει ό,τι γουστάρει στο ενδιάμεσο;
Γιατί αν είναι αχρησιμοποίητη για μήνες τι να τον κάνει τον Κ και το D/s κι όλα του τα χαΐρια;
Για να μείνει με τον καημό;
Και ο Κ τι φάση;
Μπαρκάρει πυκνά - συχνά, έχει στρατό από υ και δεν προκάνει, ζει σε άλλη ήπειρο;
Ποιος ο λόγος να την έχει υπό νορμάλ συνθήκες και να μην την "χρησιμοποιεί";
Δεν τον αντιλαμβάνομαι.
Άμα θέλετε, μου λέτε.

 

Ναι. Αχρησιμοποίητη και αγάμητη.
Το να παραμένει στη θέση της, σημαίνει πως δεν κάνει ό,τι γουστάρει, αλλά ό,τι της έχει οριστεί.
Αρκετοί λόγοι. Ενδυνάμωση πίστης, ενίσχυση ψυχικής δύναμης, τεστάρισμα αφοσίωσης, ασθένεια / νοσηλεία του Κ, απουσία σε άλλο κράτος ή σε άλλη Ηπειρο για επαγγελματικούς λόγους, αναπάντεχη αλλαγή ωραρίων στις υποχρεώσεις...

Συμφωνείς με το "Η μη χρήση, είναι χρήση;"

 

Θεωρητικά και αν συντρέχουν λόγοι ναι. Αρκεί να το γνωρίζει το υ και να έχει συναινέσει και στη μη χρήση. Αλλιώς είναι σκέτο βασανιστήριο, στο οποίο δεν θα υπέβαλα ποτέ έναν άνθρωπο εν αγνοία του.

 

Δεν γίνεται να μη γνωρίζει κάποια, το ότι δεν χρησιμοποιείται. Η συναίνεση είναι η παραμονή στη θέση της.

Τι θα πει, να συντρέχουν λόγοι; Δεν γουστάρει (ή δεν δύναται) ο Κ να την χρησιμοποιήσει. Ετσι (ή για συγκεκριμένο/ους λόγο/ους). Αναφορά η υ δίνει.

 

Πάλι στο καλαματιανό το γυρίζετε, ενώ εγώ είμαι σαφής. Πρέπει να έχει δοθεί συναίνεση για την μη χρήση εκ των προτέρων.
Αν είναι kinder έκπληξη, τότε δεν υπάρχει συναίνεση. Αν δεν ενημερωθεί για τις συνθήκες πως συναινεί;
Κάθεται και περιμένει επ'αόριστον το Κ να γυρίσει που πήγε μέχρι την γωνία για τσιγάρα;

 

Μα είναι προφανές, πως δεν αναφέρομαι σε εξαφάνιση του Κ! Για μη χρήση συζητάμε.

 

Για μια ακόμη φορά, στα περί συναίνεσης, είστε "άλλα λόγια ν'αγαπιόμαστε"...

 

! Εχετε πάθει ψύχωση με τη συναίνεση. Δεν γίνεται σε κάθε αναπνοή που παίρνει η υ, να δηλώνει συναίνεση! Εστω πως η υ, είναι στο σπίτι του Κ, και αυτός δεν ασχολείται καθόλου μαζί της επί ώρες. Το ότι η υ, παραμένει στη θέση της, λες να το κάνει λόγω μη συναίνεσης; Με το πιστόλι στον κρόταφο, την κρατάει εκεί ο Κ;
Βάλτο αυτό, σε ένα επαγγελματικό ταξίδι που διαρκεί μήνες. Το ό,τι η υ, παραμένει στη θέση της, δεν δηλώνει τη συναίνεσή της; Ψυχικό κάνει ή τάμα έχει; ! Δεν μπορεί ανά πάσα στιγμή, να τελειώσει τη σχέση;

 

Άλλα τα προεόρτια, άλλα τα μεθεόρτια.
Αλλά και η μη απάντηση, ή η πλάγια απάντηση, είναι σαφέστατα, μια πολύ εύγλωττη απάντηση.
Καλύφθηκα...

 

Διατηρώ τις επιφυλάξεις μου σε αυτό.
Μπορεί να παραμένει στη θέση της λόγο της εξάρτησης που λέγαμε στην άλλη συζήτηση.
Το ό,τι παραμένει δεν οφείλεται αποκλειστικά στο ότι συναινεί.
Επαφίεται στον Κ να ανακαλύψει τι από τα δύο ισχύει και να πράξει ανάλογα.

 

κι εδώ έρχεται το δικό μου αναπάντητο εδώ και χρόνια καίριο ερώτημα που με κατατρέχει: ποιό είναι το όριο ανάμεσα στην υπομονή και τη βλακεία;

 

Η αυτοπεποίθησή σου ότι έχεις κάνει σωστή επιλογή τόσο σε αυτό που σου ταιριάζει όσο και στο πρόσωπο του Κ.