Η μη χρήση, είναι χρήση;

Αν αλλάξω *μόνος μου* το δρόμο εξακολουθεί να είναι my way. Αν τον αλλάξω γιατί ο άλλος δε βολευόταν it's not my way anymore.

 

Αν δε του κάνεις, δεν του κάνεις. Όπως το βλέπω εγώ αν είναι κάποιος να αλλάξει αυτός είναι ο υ, όχι ο Κ.

 

oh well... εγώ το βλέπω διαφορετικά  

 

@Arioch
πρώτα είδα τι απάντησες σε μένα και μετά τι απάντησες στον MindFeeder... τελικά καταλήγω πως λέμε το ίδιο πράγμα!

έγραψα πιο πάνω πως ο Κ/Μ αλλάζει μόνος του την πορεία... έχει σημασία ο λόγος ή το επιθυμητό αποτέλεσμα;

μα, για να του κάνει επανασχεδιάζει ο Κ/Μ την πορεία... για να μπορέσει το υ να αλλάξει  

 

@sapfw @Arioch
Δεν ξέρω αν κατάλαβα.
Κατ' εμέ, το my way or the highway κατ' αντίφαση δεν είναι ο δρόμος άλλα ο προορισμός.
Ο προορισμός είναι οι επιθυμίες, τα θέλω του Κ.
Ο δρόμος είναι η εκπαίδευση να φτάσει το υ να τα εκπληρώνει με τον τρόπο που θέλει ο Κ. Ο Κ θα πρέπει να φροντίσει να ακολουθήσει τον κατάλληλο δρόμο ανάλογα με το κάθε υ.

Σε περίπτωση που είναι ικανός να τον διαβάσει και να τον ακολουθήσει σωστά, τότε το υ θα πάρει τη θέση του.
Αν είσαι Θεσσαλονίκη και θέλεις να πας Ηγουμενίτσα θα πας από Εγνατία. Το να πας μέσω Αθηνών δεν σε κάνει Κ, σε κάνει μαλάκα. [Τσιμπάτε και ένα γεωγραφικό παράδειγμα (sic)].
Σε αυτή την περίπτωση το υ θα κατέβει από το αυτοκίνητο.
Πας από Εγνατία λοιπόν, γιατί αυτό που σε ενδιαφέρει ειναι να φέρεις το υ στην Ηγουμενίτσα.

Αν κατάλαβα καλά δεν διαφωνείτε, λέτε κάτι διαφορετικό νομίζοντας πως διαφωνείτε.
Αν δεν κατάλαβα καλά αλλη φορά να μην τα γράφεται στα αγγλικά άλλα στα ποντιακά που τα καταλαβαίνουμε καλύτερα

 

διαφωνούν  

 

Συμφωνώ μαζί σου στο ότι η ευελιξία ως προς την επίτευξη του στόχου της επικυριαρχίας είναι μια χαρακτηριστικά ηγετική συμπεριφορά, διαχρονικά. Δεν γνωρίζω, πραγματικά δεν μου έχει συμβεί να μιλήσω με στόκο που συνηθίζει να λέει "αυτός ο Κ δεν είναι Κ", "αυτό το υ δεν είναι υ", "αυτό που κάνει αυτό το υ δεν είναι αυτό αλλά είναι κάτι άλλο, aka topping from the bottom" και τα συναφή. Δεν μου έχει τύχει. Ή ίσως να μη θυμάμαι, να κατέβασα ρολά τόσο αυτόματα που να μη θυμάμαι. Καταλήγει, νομίζω, σε ένα παραπονεμένο "πότε εγώ θα βρω μια σκλάβα όπως την θέλω;" και σε διάφορα ανάλογα.

Αν την λέξη "αλλάξει" την κάνεις "εξελιχθεί", ποια θα ήταν τότε η άποψή σου;

 

Συμφωνώ.  
Μπορώ να το κατανοήσω ως τεχνική, σε περιπτώσεις που υπάρχει κάποια σοβαρή αντίσταση/αντίδραση* της υ. σε κάτι που για το Κ είναι θεμελιώδες και το Κ κρίνει πως οι απειλές κι οι εκβιασμοί είναι ο τρόπος που μπορεί να βοηθήσουν να καμφθεί αυτή η αντίδραση/αντίσταση, ενεργοποιόντας το (σύνδρομο) άγχος εγκατάλειψης προς επιτευξη του στόχου, για να μπορέσει να κρατήσει το υ χωρίς να ακυρώνεται η κυριαρχια του.

Από κει και πέρα, αν οι απειλές κι ο εκβιασμός είναι ο μόνος και δη αυθόρμητος και αυτοματοποιημένος τρόπος που εχει στο τσεπακι του για να γίνεται το δικό του, κάτι κατά την δική μου αξιολόγηση δεν πάει καλά.

*

 

As long as it's his way...

 

η αρχή "my way or the highway" δεν είναι δήλωση, ούτε τακτική γιά την επίτευξη "στόχου", ούτε μέθοδος. είναι διάκριση της ουσίας απ το επιφαινόμενο. είναι στάση  

υγ: ... η οποία, πιθανότατα, προσδιορίζει τους ρόλους που κάνουν όλους χαρούμενους.

 

Η ανάγκη δικαιολόγησης μιας τοποθέτησης, δεν είναι Κυριαρχική πράξη. Αν θέλεις να βελτιωθείς να το κοιτάξεις.

Πάμε τώρα στα σοβαρά, προσπερνώντας φυσικά τα επικριτικά σχόλια, περί μισανθρωπισμού, διαταραχής και λοιπά φαιδρά που γι΄ακόμα μια φορά έγραψες. Δεν ξέρω πόσο ήθελες να γίνεις Πάπας όταν μεγαλώσεις, αλλά πρέπει να συμβιβαστείς με την ιδέα πως δεν είσαι, και κατά συνέπεια δεν κατέχεις το αλάθητο. Μπορείς βέβαια να συνεχίζεις να χαίρεσαι την αποδοχή από τη "γειτονιά".

Η συνεχής τάση σου, να προσπαθείς να διαστρεβλώσεις τα γραφόμενά μου, πέφτει στο κενό, για έναν και μόνο λόγο. Scripta manent. Σε κανένα σημείο του post μου, δεν άφησα να εννοηθεί πως ο Κ ζορίζεται έστω και στο ελάχιστο, στη διαδικασία της Κυριαρχίας και στην καθημερινότητά του με την υ. Αυτό ήθελες να παρουσιάσεις ότι "είδες", αυτό προσπάθησες να κάνεις. Ανεπιτυχώς.

Είναι ανοησία και κόλλημα, να μη δέχεται ο νοήμων άνθρωπος τα βιώματα κάποιου άλλου, από τη στιγμή που δεν περιγράφει συνάντηση με εξωγήινο. Επίτρεψε στον εαυτό σου, να υπάρχουν καταστάσεις και περιπτώσεις που δεν έχεις βιώσει, και πιθανόν να μην μπορείς καν να τις κατανοήσεις, μετά το στάδιο του να τις πιστέψεις. Δείξε μια σοβαρότητα, τουλάχιστον σε αυτό το σημείο. Αν μπορείς.

Δυο συγκεκριμένα ερωτήματα έχουν μείνει αναπάντητα, παρά τα τόσα post, για όσους/ες υποστηρίζετε πως η υ/s κινείται πάντα στη ζώνη άνεσής της!

Α. Πως θα ξεπεραστούν όρια της υ/s, πολλώ μάλλον τη στιγμή που θέλει ο Κ, παραμένοντας αυτή στη comfort zone?
B. Αν το BDSM είναι ζώνη άνεσης για την υ/s, ποια η ανάγκη δημιουργίας της safeword?

 

διασκεδάζω όλο και περισσότερο, το παραδέχομαι και στο αναγνωρίζω.

σημαντική παράμετρος της διασκέδασης μου είναι η ανακάλυψη του πάπα των νοημόνων.

τελευταία υποψιάζομαι οτι ένας σημαντικός λόγος ανάγκης ύπαρξης σεηφγουορντ είναι η πιθανότητα αλληλεπίδρασης με υποκείμενα ιδεασμών.