Η πρώτη απόπειρα

Λίγο που ήμουν ακόμη επηρεασμένη από την ταινία "Secretary" που είχα τυχαία ανακαλύψει, λίγο που μας ζήτησε να απαντήσουμε σε μία μονάχα κόλλα αναφοράς τις δυο του ερωτήσεις, βρέθηκα να παραδίδω το γραπτό με περισσό το πάθος για την γνώση.
Μέρες αργότερα, διασταυρωθήκαμε έξω απ' την Γραμματεία, και μόλις με είδε, με κάλεσε να έρθω στο γραφείο του. Όσο έκανε το ασανσερ ν ανέβει ως τον 5ο, τόσο αισθανόμουν ν ανεβαίνει μυστηριωδώς η θερμοκρασία.
Τελικά, μου δείχνει το γραπτό και μου λέει "Το γραπτό σου ήταν για 10. Όμως εκεί προς το τέλος, σμίκρυνες τα γράμματα για δυο σειρές, ώστε να είσαι μέσα στο όριο της μιας σελίδας, και γι αυτό, σου έκοψα μια μονάδα."
Κι ενώ είχα την τάση να σκεφτώ "τι ψυχαναγκαστικά καψόνια..", απάντησα με χαμόγελο XL, λέγοντας "δεν πειράζει"..

 

Πήγαινα 1η Λυκείου και πηγαίνοντας στο φροντιστήριο γλίστρησα και ράγισα το χέρι μου, μία κακή συνεννόηση με τον ορθοπεδικό με έφερε 2 ώρες νωρίτερα έξω από το ιατρείο του και για να μην γυρίζω σπίτι πήρα το δρόμο για ένα internet cafe που βρισκόταν μία φίλη μου. Περνώντας έξω από ένα άλλο internet cafe είδα τον Χ. ωιμέ τα βέλη του έρωτα με κατακεραύνωσαν. Πάω φουριόζα στη φίλη της λέω πάμε δίπλα. Μια και δυο πήγαμε. Τον κοιτούσα καλέ τον κάρφωνα, με τα πολλά μιλήσαμε.
- Τι έπαθε το χέρι σου;
- Άσε έπεσα και το χτύπησα και με πονάει πολύ.
- Ναι φαίνεται έχει μαυρίσει λίγο.
- Ναι μπορεί να το έσπασα. Δεν ξέρω και τι ώρα είναι.. Και έχω ραντεβού σε λίγο με το γιατρό.
- Δεν έχεις κινητό;
- Ναι έχω αλλά είναι στην κωλότσεπη.. Θα μπορούσες να μου το πιάσεις;
Με το πιο αθώο μου ύφος του το ζήτησα και μου το έπιασε...

Εξελίχθηκε σε μία παντελώς αποτυχημένη ''σχέση''. Ήτανε όμως όλα τόσο πρωτόγνωρα, λες και καβαλούσαμε τα κύματα ξανά και ξανά και για πολλά χρόνια ήμασταν friends with benefits.