Η σημασία της τελετουργίας.

Κάποιες λέξεις ή φράσεις είναι "τελετουργικά" της ανθρώπινης επικοινωνίας εν γένει.
Δεν βρίσκω να μην εμπίπτουν και σε μια (δυνάμει) ερωτική προσέγγιση.
Επιπλέον, ο ερωτικός προσανατολισμός (straight, gay, bi ας πούμε σε αδρές γραμμές), είναι άλλο πράγμα από τον ερωτικό 'τροπισμό' (από "πάνω" ή από "κάτω", σε ακόμη πιο αδρές γραμμές   ).
Αυτό που συνήθως δηλώνεται σε μια πρώτη προσέγγιση είναι, κατά την γνώμη μου, το από πού προσέρχεται ο καθένας σε αυτή την πρώτη "αναγνωριστική".
Θα μπορούσε να δηλωθεί πρόθεση υπακοής, ναι. Όχι όμως υποταγή. Πρόθεση υποταγής θα μπορούσε ίσως να δηλωθεί με την σύναψη της σχέσης. Και πάλι πρόθεση είναι. Το αν και πού θα βγει δεν μπορούμε να το ξέρουμε, όπως και σε καμία σχέση δηλαδή, ερωτική ή μη.
Σε κάθε περίπτωση πάντως, η ευγένεια και ο σεβασμός στον άνθρωπο πρώτα από όλα είναι αδιαπραγματευτα. Και αν δεν είναι, είναι το καλύτερο πρώτο φίλτρο που θα ξεχωρίσει την ήρα από το σιτάρι.
Δική μου εμπειρία ζωής είναι ότι δεν μας πλησιάζουν τελικά απλά οι άνθρωποι που επιτρέπουμε αλλά οι άνθρωποι που θέλουμε να μας πλησιάσουν.  

 

Το μεγαλύτερο μέρος όσων έγραψες με βρίσκει σύμφωνο. Θα διαφοροποιηθώ μόνο σε ένα σημείο. Έχω την αίσθηση ότι η υπακοή ως έννοια δεν καλύπτει αυτό που εγώ έχω στο μυαλό μου ως προκρινόμενη συμπεριφορά. Θέλω να πω ότι προσωπικά δε θα περιοριζόμουν μόνο στην υπακοή. Θα ήθελα να εκδηλωσω την υποταγή μου προς τον Αφέντη

 

Τσακ - μπαμ;

 

Όπως έχω γράψει και αλλού, θεωρώ την υποταγή κατάσταση συνείδησης. Και αυτό παίρνει καιρό για να διαμορφωθεί.
Μπορώ, ωστόσο, να καταλάβω ότι θέλεις να δείξεις σεβασμό αλλά και την πρόθεση σου  

 

σημαντικό το τελετουργικό, αλλά αν ακολουθείται ως τελετουργικό, ως κανόνας, δυσκολεύει την ανάγνωση των γνησίων προθέσεων, γίνεται ξύλινο.
είναι χρήσιμο μόνον όταν εκφράζει θέση ή πρόθεση.

 

Ναι Τσακ μπαμ. Είμαι συνειδητοποιημενα στο χώρο αυτό και συνειδητοποιημένα αλληλεπιδρώ με τους υπόλοιπους. Όταν λοιπόν βλέπω κάποιον που βρίσκω ελκυστικό γιατί προφανώς ταιριάζουν τα όσα ζητάμε και προσφέρουμε τότε είμαι ξεκάθαρος

 

Καταπληκτικό. Είναι κάπως μακριά από την ιδιοσυγκρασία μου και τα βιώματα μου. Έτσι όπως το λέτε, έφτασα να το ζηλεύω και λιγάκι.

 

Πως ξέρεις εσυ ότι εγώ δεν δύναμαι συνειδητά να αναπτύξω υποταγή ευθύς εξαρχής; Για ποιο λόγο με αμφισβητείς;;;

 

Καταπληκτικό είναι ό,τι κάνει τον καθένα μας ξεχωριστά να αισθάνεται όμορφα. Έχω αισθανθεί κι εγώ κάποιες φορές ότι «ζηλεύω» κάτι που βιώνει κάποιος άλλος ή την άνεση με την οποία συμπεριφέρεται αλλά είναι εντελώς λάθος. Δε χρειάζεται να ζηλεύουμε τίποτα. Έχουμε το καρπούζι έχουμε και το μαχαίρι. It’s up to us σε τέλεια κονγκολέζικα  

 

Αντίθετα, εγώ πιστεύω πως εκφράζει την πρόθεση, ξεκαθαρίζει τη θέση και των δυο.

 

Μόνο αν είναι κανείς ξεκάθαρος από την αρχή μπορεί να προκύψει ευχαρίστηση και για τους δυο, τους καθενός από την δική του πλευρά. Είναι μεγάλο προσόν να είναι κανείς συνειδητοποιημένος και να ξέρει τι ψάχνει.

 

αν θυμάμαι σωστά, κάθε τελετουργικό αναπαριστά, παρά εκφράζει.
το κανονιστικό αίτημα, «ευνοεί» τους αναπαριστούντες. καθώς τους ομοιώνει με τους εκφράζοντες.