Η σημασία της τελετουργίας.

Να είστε σίγουρος, αγαπητέ, πως σε μία θέση όπως αυτή που περιγράφετε, όπου το υ ζει και λειτουργεί βάσει αυστηρου πρωτοκόλλου, το ίδιο έχει λάβει λεπτομερείς και σαφέστατες οδηγίες για το τι να κάνει (ή και να μην κάνει) και πως να το κάνει, σε μία τέτοια περίπτωση...

 

Πιθανότατη, όντως, αλλά μετά λόγου γνώσεως όχι η μοναδική...

Εφόσον, όμως, είναι ρητη εντολή εντάσσεται και αυτή στο τελετουργικο. Όπως και για άλλα, κατά την εκτέλεση των οποίων μπορεί ο Κ να επιθυμεί να την... τρέχει.

Οπότε το σωστό είναι "ακολούθησε το τελετουργικο" και όχι το "ξέχνα το"...

 

Όσον αφορά τα specs του σκλαβιού, αγαπητέ, η αφαιρετική μέθοδος χωρίζει τις πιθανές περιπτώσεις σε μεγάλες κατηγορίες, χωρίς να χάνεται η σαφήνεια.

Όσαν αφορά τα υπόλοιπα, γι αυτό θεωρώ πως η προσαρμογή/βασική εκπαίδευση/απόφαση ανάληψης απαιτεί παραπάνω από ένα ή δύο χρόνια, ενώ στην συνέχεια η κανονική εκπαίδευση απαιτεί πολύ περοσσότερο χρόνο...

 

Η εκπαίδευση γίνεται (και) για την προσαρμογή στα θέλω του Κ. Εάν ο Κ επιθυμεί για κάποια -λίγα ή πολλά- πιθανά ενδεχόμενα, κάποια συγκεκριμένη στάση/συμπεριφορά, θα πρέπει να ενημερώσει/εκπαιδεύσει γι αυτά.
Δεν θέλω να πιστέψω πως εσείς θα την αφήνατε να κάνει του κεφαλιού της...

Φυσικά και είναι η δική σας οπτική...
Δεν θα συζητήσω, όμως, εδώ το ζήτημα του πρωτοκόλλου, το οποίο απαιτεί και επιβάλλει η πλειονότης των Masters, τουλάχιστον από την δική μου εμπειρία. Υπάρχουν πολλά νήματα που ασχολούνται με αυτό!
Και, πάλι, δεν θέλω να πιστέψω πως εκτός από το να κάνει του κεφαλιού της, θα την αφήνατε να το κάνει και με όποιον τρόπο, η ίδια, επιθυμεί...

 

Το τελετουργικό διήνυσε μία σχετικά μεγάλη διαδρομή στο παρόν νήμα, αρχκά χαρακτηρίζοντας ως τέτοιο την πρώτη προσέγγιση και προσφώνηση του Κ από ένα υ/σ, στην συνέχεια υπήρξαν τοποθετήσεις που υποστήριζαν πως κάποια τμήματα της ανθρώπινης επικοινωνίας ή και το μεγαλύτερο μέρος αυτής είναι τελετουργικά και, προς το παρόν, κατέληξε στο πρωτόκολλο με μία αναφορά στο gorean θεωρώντας, φρονώ, πως κι αυτό είναι ένα τελετουργικό.

Δηλαδή μία σειρά εντολών/κανόνων που πρέπει να ακολουθηθούν. Ένα τελετουργικό, δηλαδή, ή ένα... manual αν προτιμάτε!
Επίσης, η εντολή κατά περίσταση δεν μπορεί να καλύψει την περίπτωση που συζητείται, καθώς π.χ. σε εγκεφαλικό είναι out of the question...

De gustibus...
Εξαρτάται από το πόσους βαθμούς ελευθερίας απολαμβάνει ο κάθε Κ να έχει το υ/σ, αν και προσωπικά το παραπάνω με παραπέμπει σε ορισμένους που είτε φοβούμενοι τον χαρακτηρισμό του δογματικού -ή δεν ξέρω τι άλλο- είτε από... τεμπελιά, αφήνουν πολλές ελεύθερες παραμέτρους πιστεύοντας πως ακόμα έχουν το πάνω χέρι...