Η σκλάβα αντικείμενο

Ο σαδομαζοχιστής δεν χρειάζεται καν την κυριαρχία από έναν ιδιαίτερα "ταλαντούχο" σαδιστή για να καταλήξει να "αποδομηθεί", γιατί απλά είναι ήδη, αν όχι "αποδομημένος", τουλάχιστον μη λειτουργικός / ισορροπημένος ως προς ένα κομμάτι της προσωπικότητάς του.

Ο μαζοχιστής δεν αντλεί ευχαρίστηση απλά, μέσω της προσφοράς στο άλλο μισό, όπως ίσως συμβαίνει στις "νορμάλ" (aka υγιείς) σχέσεις. Η θυματοποιητική συνθήκη, που πρέπει συνεχώς να εκπληρώνεται, είναι αυτή της εκμετάλλευσης, από τον "κυρίαρχο" προς τον "υποτακτικό". Ακόμα και αν κάποιοι αντιμετωπίζουν την σαδομαζοχιστική τους "προτίμηση" ως το αλατοπίπερο του σεξ, περιορίζοντάς την στην κρεβατοκάμαρά τους, η ένταση του οργασμού είναι σαφώς μεγαλύτερη όταν το παιχνίδι ξεφεύγει από τα όρια της αληθοφάνειας τείνοντας να γίνει αληθινό, όταν ο "σαδιστής" μετατρέπεται σε σαδιστή, όταν ο μαζοχιστής από "σκλάβος" γίνεται σκλάβος. Στην πραγματικότητα ουδέποτε αποποιούμαστε τους σεξουαλικούς μας ρόλους. Ο μαζοχιστής είναι μαζοχιστής ακόμα και όταν δεν παρευρίσκεται σε ερωτική συνεύρεση με τον "σαδιστή" (ή σαδιστή) σύντροφό του, διεκδικώντας μάλιστα την ισοτιμία και τον σεβασμό συνολικά μέσα από την σχέση του, βάζοντας σε κίνδυνο την ίδια τη σχέση - μια και η ισοτιμία, ο σεβασμός και όλα αυτά τα ωραία νορμάλ "θέλω", ως εκπληρωμένες απαιτήσεις, καταστέλουν την ερωτική επιθυμία. Προσωπικά αυτή η συμπεριφορά ΔΕΝ μου φαίνεται λιγότερο περίεργη (ή παράλογη), απο την επιθυμία του κυρίαρχου για σχέση με σκλάβο/α αντικείμενο, που δεν νοιώθει, δεν αισθάνεται, δεν έχει δικιά του βούληση, παρά μόνο υπάρχει εκεί σε μόνιμη βάση, 24/7, για να υπηρετεί και να τιμωρείται.

Φυσικά ο μηχανισμός αυτής της συμπεριφοράς ουδεμία σχέση έχει με την "ωριμότητα" του σαδομαζοχιστή- ενδεχομένως αν ήταν στο χέρι μας να αλλάξουμε την σεξουαλική μας ταυτότητα, η πιο ώριμη κίνηση θα ήταν να καταργήσουμε τον σαδομαζοχισμό μας, προκειμένου να διευκολυνθούμε.

 

Ο καθένας εμπνέεται από διαφορετικά πράγματα. Άλλον τον εμπνέει η δημιουργία της δόμησης και άλλον η δημιουργία της αποδόμησης. Αν και για να πω την αλήθεια όλοι μας έχουμε και τις δύο τάσεις μέσα μας. Για εμένα η πρώτη τάση με κάνει και χαμογελώ και η δεύτερη με κάνει και καυλώνω. Ιδίως όταν μαζί με τα ρούχα πέφτουν και τα άλλα "ρούχα". Εκείνα που οι ραφές συγκρατούν τις άμυνες που κρύβουν τα ζωώδη ένστικτα.

Τώρα...

Για όλες αυτές τις ηθικολογίες που ακούω. Τις σέβομαι, κατά καιρούς τις έχω μελετήσει, τις έχω δοκιμάσει, αλλά δεν αποδίδουν. Τα έχω βρει με τον εαυτό μου και χαίρομαι απίστευτα που υπάρχουν ακόμα υπάρξεις ικανές να με ικανοποιήσουν, να με γεμίσουν, να με φορτίσουν, να με ωθήσουν. Οπότε στην κουφού την πόρτα όσο θέλετε βαράτε. Δεν με ενδιαφέρει τόσο η κοινωνική αποδοχή ανθρώπων (και σε λίγο καθόλου) που δεν συμμερίζονται την ανάγκη της εκπλήρωσης των επιθυμιών μου, ιδίως ανθρώπων που νομίζουν ότι με πύρινους λόγους θα με κατατροπώσουν. Αν ήθελα διαλεκτικές μάχες, κούρσες ανταγωνισμού, καταξίωσης ή ό,τι άλλο θα βρισκόμουν κάπου αλλού. Βρίσκομαι εδώ καθαρά και μόνο για την σεξουαλική μου έκφραση.

Σαδομαζοχιστική σεξουαλική έκφραση! Το θυμάστε ή κοντεύετε να το λησμονήσετε; Γιατί αυτό που βλέπω σε αυτό το φόρουμ είναι να ξεχωρίζει μία άλλη μορφή ικανοποίησης από την παραπάνω...

Μήπως τελικά εδώ μέσα δεν υπάρχουν πολλά τέτοια άτομα; Από ότι βλέπω πάρα πολύ πιθανό. Τον τελευταίο καιρό έχω συναντήσει Ελληνικούς δικτυακούς χώρους που φιλοξενούν άτομα με τέτοια ενδιαφέροντα(σαδομαζοχισμό λέμε), σε μεγαλύτερο ποσοστό. Έχω μιλήσει με κάποια άτομα από αυτά και τους έχω μιλήσει για το φόρουμ. Γέλασαν μαζί μου και έχω αρχίσει να μην τους αδικώ...

 

Ηλία πολύ σκοτίζεσαι για το τι λέει ο καθένας.
Το έχεις δει; Δουλεύει; Το χάρηκες; Αυτό μετράει.
Από εκεί και πέρα απλά δήλωσα εδώ τι μου αρέσει και τι έχω κάνει.
Όποιος έχει αντίθετη άποψη καλά κάνει και την έχει.
Θέλησα να καταθέσω κάτι που έχω κάνει και μου άρεσε.
Το ονόμασα "σκλάβα αντικείμενο" αν κάποιον τον χαλάει ο όρος ας το ονομάσει όπως θέλει. "Γυναίκα αντικείμενο", "Γυναίκα ανοιχτήρι" ή όπως αλλιώς.
Ασχολούμαι πολλά χρόνια με το BDSM για να αλλάξω τα γούστα μου τώρα επειδή σε κάποιους δεν κολλάει.

 

Περίεργο. Θα έλεγα, πως το ζητούμενο του μαζοχιστή είναι ακριβώς αυτό. Ανεξάρτητα από τις όποιες άμυνες τοποθετεί ο καθένας μπροστά από τα ένστικτά του ως εμπόδια προκειμένου να αυτοπροστατευθεί από τον μαζοχισμό του, στον υποτακτικό-μαζοχιστή η απόλυτη ικανοποίηση επιτυγχάνεται μόνο με τη πλήρη παθητικοποίηση, την απόλυτη υποδούλωση και υποταγή. Αυτό ζητάει το διαστρεβλωμένο ένστικτο για να ικανοποιηθεί - και μόνο αυτό. Δεν υπάρχει χώρος για συναισθήματα, και στην πραγματικότητα όταν ο κυρίαρχος απαιτεί την έκδυση του αντικειμένου (aka μαζοχιστή, aka σκλάβου) από το συναίσθημα , δεν απαιτεί κάτι παραπάνω απ' αυτό που ο υποτακτικός ήδη ξέρει να προσφέρει πολύ καλά.

Εάν το ζητούμενο προκειμένου να μην μένουμε "άδειοι" στο τέλος, είναι μια "καλή σχέση" με έναν κυρίαρχο που να καλύπτει τα κοινωνικά μας "θέλω" ή και τις συναισθηματικές μας ανάγκες στην ουσία εθελοτυφλούμε. Δεν υπάρχει τρόπος για να κρατάει κανείς τον πήχη υψηλά, ενόσω είναι πεσμένος στο έδαφος. Τα υψηλά standards σε τέτοιες σχέσεις απλά προσδίδουν "μεγαλοπρέπεια" στην πτώση.

 

Απάντηση: Η σκλάβα αντικείμενο

Μακάρι να με θεωρούσαν αντικείμενο. Τ άσχημο είναι πως όλοι μας δεν δίνουμε σημασία για κανέναν. Ούτε καν σαν αντικείμενα δεν τους συμπεριφερόμαστε.

Οταν αγοράζεις ένα αντικείμενο, πριν ακόμα το χρησιμοποιήσεις, όλοι μας διαβάζουμε το manual του.
Πως να το χρησιμοποιήσεις, τι να προσέξεις σε αυτό, πως να του κάνεις καλή χρήση και συντήρηση, που να το βάλεις ώστε να αντέξει περισσότερο. Οσο πιο πολύ το προσέξεις, τόσο πιο πολύ θα σου αντέξει και τόσο πιο καλά θα σου δουλεύει.

Ποιοι από μας έχουμε μελετήσει (και ασχοληθεί να μάθουμε) πως πρέπει να προσέξουμε την γκόμενα μας, την γυναίκα μας, την σκλάβα μας, το παιδί μας, την μάνα μας και τον πατέρα μας, τον φίλο μας, τον συνάδελφό μας.........................??????????????
Και ποιος ασχολήθηκε να μάθει εμάς?
Αρχίδια, από ελάχιστοι ως κανένας.

Αντιμετωπίζουμε τους τριγύρω μας (και μας αντιμετωπίζουν) χειρότερα από αντικείμενα.
Σαν ένα ΤΙΠΟΤΑ. Ούτε καν αντικείμενο.

Δίνουμε περισσότερη αξία στα άψυχα από τα έμψυχα.

Θα προτιμούσα να ήμουν αντικείμενο κάποιου αν ήταν να μου δίνει τόση σημασία και να έχω αξία για αυτόν

 

Έχεις δίκιο. Το έχω επισημάνει κι εγώ αυτό, και σε πολλές συζητήσεις μάλιστα. Μέχρι τον Ράιχ πήγα και ξέθαψα. Πρόκειται περί διαστρεβλωμένου ενστίκτου. Θεωρώ ότι ένα άτομο που πρέπει να γίνει σεξουαλικό αντικείμενο για να την "βρει" έχει σοβαρότατα issues με τον εαυτό του. Ιδίως όταν γίνεται έρμαιο του πάθους του και αφήνεται να λειτουργήσει έτσι με τον κάθε μαλάκα. Κατάντια φίλε μου.

Το νήμα όμως δεν ομιλεί περί μαζοχισμού, αλλά περί σκλάβας - αντικειμένου. Έχω συνδέσει στο παρελθόν την υποταγή με τον μαζοχισμό, λόγω των συναισθημάτων που μου δημιουργήθηκαν κατά την εκπαίδευση. Από ότι φαίνεται όμως, έκανα λάθος. Δεν έχει μεγάλη σχέση η υποταγή με τον μαζοχισμό. Απλά πόνεσε η εκπαίδευση. Η ίδια η υποταγή μια χαρά είναι.

Αν περιμέναμε από τους άλλους να καλύψουν το κενό σωθήκαμε. Εμείς οι ίδιοι το κάνουμε. Διατηρώ τα υψηλά μου standards και δεν νιώθω διόλου άδεια θεωρώντας με ακριβώς όσο πολύτιμη είμαι. Που δεν είναι ούτε παραπάνω ούτε παρακάτω από όσο είναι ο καθένας μας.

Με λίγα λόγια, μου κάνω καλή παρέα και αυτό με καλύπτει. Το ότι αποτελώ καλή παρέα και για τους άλλους (λέω τώρα - άντε ρε μιλείστε) απορρέει από αυτή την αίσθηση που έχω για την αξία μου και για την αξία των άλλων (ακόμη και οι μαλακογκαύληδες έχουν αξία, απλά δεν την έχουν ανακαλύψει ακόμη).

Δεν είμαι πεσμένη στο έδαφος, ούτε και θα πέσω ποτέ. Χωρίς να αρνούμαι τις ιδιαιτερότητες της σεξουαλικής μου έκφρασης, ούτε τις ιδιαιτερότητες του συντρόφου μου. Και θα συνεχίσω να χοροπηδάω μέχρι να ψοφήσω. Όποιος γουστάρει και ξέρει τα βήματα, ας κοπιάσει.

Από ότι φαίνεται, εγώ τουλάχιστον θεραπεύτηκα.

ΥΓ. Αυτή είναι και η απάντησή μου προς τον Ηλία.

 

Απάντηση: Η σκλάβα αντικείμενο

Αλλο ενα καθαρο S/M θεμα που το φιλοσοφησαμε παλι......,( γμτ μου μερικες φορες νομιζω οτι ειμαι σε φορουμ κολεγιου παρθενων κορασιδων.....), βαλαμε ολιγον συναισθημα..., μια δοση ανθρωπιας....,μισο κιλο τι ειναι αυτα που λετε βρε αγριανθρωποι..., ακου αντικειμενο η σκλαβα..., (καλα το σκλαβα δεν σας χαλαει, το αντικειμενο σας πειραξε....?)
Τεσπα, αυτο που εχω καταλαβει εγω οσο χρονικο διαστημα ειμαι εδω, ειναι οτι οι περισσοτερες/οι ψαχνουν για "αποκατασταση" (σχεση το λενε...), η τελος παντων καποιον/ια για να ενωσουν τις μοναξιες τους, τα μπουτια τους κ.λ.π...., παιδια μαλλον σε λαθος χωρο παιζετε μπαλα...(δεν ειναι κακο φυσικα), ο Σαδομαζοχισμος εχει μια αλεργια.... αρκετες φορες με τα ανωθεν, ειναι καπως πιο απανθρωπος, σκληρος, αγριος, διαστροφικος, και ανωμαλος.... (κυριως για τους βανιλλα) ισως εικονικα, ισως και ουσιαστικα, αλλα παντα συναινετικα, αυτη ειναι ομως και η ομορφια του, αυτο που κανει τα "υ" να σφιγκη το στομαχι τους, και να χυνει το μυαλο τους......
Αυτη ειναι αποψη μου φυσικα, και δεν ειναι υποδειξη προς κανενα μελος του φορουμ, ουτε προσπαθω να πεισω κανενα για το πιο ειναι το σωστο και πιο το λαθος, εγω περναω καλα με τον δικο μου Σαδομαζοχισμο..., ας περνουν και οι αλλοι με τον δικο τους.......

 

Διόλου είχα εσένα στο μυαλό μου dora salonica όταν ξεδίπλωσα τις σκέψεις μου για την υποτακτικότητα και τον μαζοχισμό. Απλά μου έδωσες "πάσα" για να υποστηρίξω όσα πιστεύω και έχω αποκομίσει και μέσω της εμπειρίας. Από εκεί και πέρα δεν σχολιάζω τις απόψεις σου.
Δεν με αφορά το πώς οριοθετείς τις σχέσεις σου, ή πώς νοηματοδοτείς την ύπαρξή σου.

Για μένα, δεν μπορεί να πει κάποιος "εγώ θεραπεύθηκα" ενόσω παραμένει σαδομαζοχιστής. Το πιστεύω απόλυτα αυτό, και μάλλον σε αυτό διαφωνούμε.

 

Δεν νοηματοδοτώ την ύπαρξή μου. Απλά αποδέχομαι την έλλειψη νοήματος και την αντέχω.

Και πάλι συμφωνώ. Η "θεραπεία" που ανέφερα δεν αφορούσε τον σαδομαζοχισμό, αλλά αυτό:

Δεν υπάρχει απόλυτη ικανοποίηση. Δεν είμαστε όντα ικανά γι αυτό.

 

Aρκετά παρηγορητικό αυτό σαν σκέψη. Και ένα ωραίος τρόπος για να κλείσει εδώ η συζήτηση, μια που στις περιπτώσεις που το συναίσθημα δεν μπορεί να συνυπάρξει με την ηδονή και τη σεξουαλική πληρότητα, η ικανοποίηση κάθε άλλο παρά απόλυτη είναι.

 

Διαβάζοντας ολ’ αυτές τις απόψεις, έκανα τις εξής σκέψεις…

Άλλο τι θα θέλαμε να πετύχουμε και άλλο το τι έχουμε πετύχει.
Άλλο τι θα θέλαμε να νοιώθουμε και άλλο το πως νιώθουμε πραγματικά.

Υπάρχει Κυρίαρχος/η εδώ, που έχει καταφέρει να κάνει μια σκλάβα/ο αντικείμενο?
Μήπως υπάρχει κάποιος υποτακτικός/η αντικείμενο, που νιώθει έτσι μετά την αποδόμηση που έχει καταφέρει πάνω σ΄αυτόν/η ο Κυρίαρχος του/της?

Πιστεύω ότι η ύπαρξη και αυτού του νήματος, συμβάλει με τις απόψεις του, σε αυτά τα παρόμοιου τύπου thead, "νάχαμε να λέγαμε".

Γνωρίζουμε όλοι ότι ο άνθρωπος ανέκαθεν είχε την επιθυμία να δημιουργήσει ανθρώπινα ρομπότ. Σαν οντότητα, ήταν πάντα ανυπάκουος σε κανονισμούς και ασυμβίβαστος σε προκαθορισμένα πλαίσια, που του παρέλυαν την σκέψη και την κίνηση… και είναι αδύνατον να μείνει αδρανής σε ερεθίσματα και συναισθήματα.

Ακόμα και αυτοί που ασχολούνται στην πραγματικότητα με την κατασκευή ρομπότ, προσπαθούν να βρουν τον τρόπο να δημιουργήσουν ρομπότ με προσωπικότητα.
Πως εμείς σαν άνθρωποι πιστεύετε ότι ήμαστε ικανοί και έχουμε την δυνατότητα να αφαιρέσουμε και να μηδενίσουμε όλ’ αυτά τα πλούσια που η ίδια η φύση μας χάρισε

Και ξαναρωτώ…
Με δεδομένο ότι κάποιος «τρελός επιστήμονας- Κυρίαρχος» ονειρεύεται να πετύχει την δημιουργία ενός τέτοιου ανθρωποειδούς υποτακτικού αντικειμένου… κατάφερε να το να το δημιουργήσει κιόλας?

Ίσως στις εξαιρέσεις να ανήκουν αυτοί, που προκειμένου να πετύχουν τον στόχο τους η μέθοδος τους περιλαμβάνει την χρήση ναρκωτικών ουσιών και κατά συνέπεια την εξάρτηση. Ίσως τότε και να έφτανε κάποιος στο επιθυμητό αποτέλεσμα της «αποδόμησης» ενός ανθρώπου και να τον έκανε έρμαιο των δικών του (!) επιθυμιών. Αλλά και πάλι, το κατόρθωμα δεν θα ήταν ολότελα δικό του.

 

τα αλογα στον υποδρομο τρεχουν σε κυκλο....εμεις..μια χαρα τον πετυχαν τον στοχο τους,και το καλυτερο,χωρις την χρηση του μαστιγιο.