Η σκλάβα αντικείμενο

Αναρωτιέμαι αν υπάρχει, ομορφότερο-ερεθιστικότερο πράγμα,από μία σκλάβα αντικείμενο!! Να είναι ανα πάσα στιγμή αυτό που θέλεις,χαλάκι της πόρτας για να καθαρίζεις τις λάσπες από τα παπούτσια σου,σκαμνάκι,τραπεζάκι για να τρώς,τασάκι,πορτατίφ,καθαριστικό της τουαλέτας σου,σπερματοδοχείο,ουροδοχείο............ Η μόνη ηδονή που επιτρέπεται να έχει η σκλάβα αντικείμενο,αντλείται από την πλήρη υποταγή της. 

 

Δεν νιώθεις την ανάγκη να υποδυθείς κάποιον ρόλο,γιατί στην ουσία,δεν είσαι εσύ που υποδύεσαι. Εσύ κάνεις αυτό που ξέρεις να κάνεις. Κυριαρχείς.
Η υποτακτική/σκλάβα/ή ό,τι άλλο,υποδύεται το τραπεζάκι,το λαμπατέρ,το ανθοδοχείο,το σπερματοδοχείο,κλπ κλπ.
Αλήθεια,κάθε πόσο και επί πόσο,κατά την εμπειρία σου, είναι "εφαρμόσιμο" να γίνεται κάποια αντικείμενο; Αν είναι για μια-δυο ωρίτσες την εβδομάδα,τί διαφορά έχει από role playing;
Λες παραπάνω πως,δεν θέλεις να αναφέρθεις στο αν νιώθει (η σκλάβα/υποτακτική/ή ό,τι άλλο) πως υποδύεται κάποιο ρόλο. Εγώ από αυτό καταλαβαίνω,πως,δεν είσαι και τόσο σίγουρος ότι δεν το βλέπει η άλλη ως role playing, εάν είναι κάτι που γίνεται αραιά και πού, και μόνο όταν το επιτρέπουν οι συνθήκες.
Μήπως το ότι "σου αρέσει να της υπενθυμίζεις ότι είναι αντικείμενο", είναι και λίγο εξ ανάγκης, γιατί το τραπεζάκι επιμένει να κουνιέται; ...

​

SadalMelik,πριν γράψω ό,τι έγραψα,έκανα μια μελέτη του νήματος.. Για δες παρακάτω..
​

Σαφώς και όλες οι σχέσεις είναι ένα συνεχές πάρε-δώσε.
Σαφώς καταλαβαίνω και τι παίρνεις εσύ από αυτή τη σχέση. Αυτό που δεν είναι κατανοητό είναι,τι δίνεις εσύ εκτός από το οτι ικανοποιείς την επιθυμία μιας σκλάβας,για υποταγή. Αυτό,εφ'οσον υπάρχουν σκλάβες,οι οποίες αρκούνται απλά και μόνον,με το να χαρίζουν την υποταγή τους σε κάποιον,έτσι..χωρίς ανταλλάγματα.
​

 

Όπως είπες και μόνη σου, εγώ είμαι αυτό που είμαι. Με ενδιαφέρει το τι λαμβάνω. Αν αυτό που λαμβάνω είναι ικανοποίηση, μου αρέσει. Αν όχι, προσπαθώ να εξηγήσω τι θέλω ακριβώς. Αν δεν μπορεί να μου το δώσει, ε τι να κάνουμε; Δεν είμαστε και όλοι για όλα.
Όσον αφορά την ερευνά σου, ήμουν σίγουρος πως την έχεις κάνει. Όσα λέω ισχύουν και όσον αφορά το τώρα και όσον αφορά το πριν από δύο χρόνια. Η εμπειρία μου λέει ότι 1 επιτυχία δεν μπορεί να αποτελεί τον κανόνα, αλλά την εξαίρεση. Οπότε δεν τη μετράω. Σε 1-2 χρόνια μπορεί τα στατιστικά μου να έχουν αλλάξει. Αν παρόλα αυτά θέλεις να μπούμε σε εξέταση περιπτώσεων, στείλε μου πμ και τα λέμε από εκεί.
Για την τελευταία σου παράγραφο έχω δύο παρατηρήσεις. Πρώτον, το ότι εγώ δεν εστιάζω στο τι δίνω στη συγκεκριμένη κατάσταση, δεν σημαίνει κι ότι ο άλλος δεν παίρνει κάτι . Δεύτερον, πιστεύω πως όσες γίνονται αντικείμενα προς χρήση μου, λειτουργούν βάσει υπακοής και όχι υποταγής. Και γι’ αυτό που είδα γραμμένο κάπου: Αν αυτή που έχει γίνει το τραπεζάκι μου κουνιέται, ε μάλλον κάτι θα φταίει στη βάση (στα καφέ βάζω ένα διπλωμένο χαρτονάκι κάτω από το πόδι του τραπεζιού).

 

Aν και δεν βλέπω σε τί θα βοηθούσε το να μπούμε σε περιπτωσιολογία,δεν έχω αντίρρηση,so be my quest! Δεν καταλαβαίνω όμως,για ποιό λόγο να γυρίσουμε μέρος της κουβέντας σε πμ, από τη στιγμή που εσύ ο ίδιος άνοιξες το νήμα για δημόσια συζήτηση. Πως θα κινηθεί το νήμα,αν ο πιο ουσιαστικός διάλογος,γίνει κατ' ιδίαν;
Όπως σωστά λες η στατιστική είναι αυτή που μετράει, και δεν έχω λόγους να μην εμπιστευθώ τη στατιστική μελέτη που έχεις ήδη κάνει εσύ (με τελείως αποθαρρυντικά όπως φαίνεται,αποτελέσματα).. Εάν τυχόν σε κανα δυο χρονάκια,αλλάξουν πράγματι τα stats, ελπίζω να μας ενημερώσεις γιά τα νέα δεδομένα..
​

"Δεν σημαίνει και ότι ο αλλος δεν παίρνει" αλλά παίρνει, πράγματι;
"Πιστεύεις ότι λειτουργούν βάσει υπακοής" αλλά είναι στ' αλήθεια έτσι;

Μήπως, αναρωτιέμαι, θα υπήρχαν ελπίδες για καλύτερα στατιστικά, εάν υπήρχε και λίγο περισσότερη αμφίδρομη επικοινωνία, και όχι τόσο "Δεν ερωτάται για την χρήση της", ή "Δεν με ενδιαφέρει η άποψη της εκτός και αν την ρωτήσω"; Μήπως θα ήταν, λέω, χρήσιμο , εκτός από τραπέζι, λαμπατέρ ή χαλάκι για την πόρτα που γράφει "καλώς ήλθατε", να γίνεται κάποια ας πούμε κάπου-κάπου και ηχείο ή ραδιόφωνο, για να μπορεί να μιλάει καμία φορά, και να δίνει και κάποιο feedback;

Φυσικά, την Κυριαρχία την κατέχεις καλύτερα εσύ, οπότε μάλλον θα ξέρεις τι είναι καλό να κάνεις και τι όχι,για να πετυχαίνεις πάντα,το αποτέλεσμα που θέλεις.
​

​

Ναι,ναι..ξέρω τι λες,το έχω κάνει και 'γω,αρκετές φορές και συμφωνώ μαζί σου,πως το πρόβλημα έγκειται στη βάση του τραπεζιού  
Από τα καφέ όμως,είμαστε όλοι περαστικοί, οπότε το χαρτονάκι είναι μια πολύ καλή,αλλά πρόχειρη λύση!
Αν μιλάμε για το τραπεζάκι το δικό μας, αυτό που έχουμε στο σαλόνι μας, είναι λογικό να μείνουμε και πάλι στο χαρτονάκι ή θα λειτουργούσε αποτελεσματικότερα το να δούμε ποιο πόδι είναι ελαττωματικό, και να φροντίσουμε να το επισκευάσουμε μόνιμα;

Με τα χαρτονάκια θα την βγάζουμε, μια ζωή;  





​

 

Απάντηση: Re: Η σκλάβα αντικείμενο

Λαιδη ,αν μου επιτρεπετε,αν δεν ειναι ελαττωματικο το τραπεζακι αλλα στραβο το πατωμα,τι φταιει το ερμο το τραπεζακι να του κοβετε τα ποδαρακια η να βαζετε τσοντες στο κουλο,(που δεν ειναι κατ'ουσιαν κουλο) ;
Αν παλι ειναι ελαττωματικο εξ αρχης,δεν ειναι προτιμοτερο να το πεταξετε και να παρετε ενα της προκοπης;

υ.γ το τραπεζακι βεβαια φταιει που (αρκειται να) ειναι τραπεζακι,αλλα αυτο ειναι μια αλλη κουβεντα...

 

Επειδή λοιπόν κατανοείς και η ίδια, όπως αναφέρεις, ότι η περιπτωσιολογία δεν θα προσέφερε τίποτα στην εξέλιξη του παρόντος νήματος και διαλόγου, γι αυτό και πολύ απλά σου πρότεινα την κατ’ ιδίαν συζήτηση, μια και μπήκες στον κόπο να αναζητήσεις εμπειρίες μου που προέρχονται από περασμένα χρόνια. Όπως λέει και μία ψυχή, ας αφήσουμε κατά τα λοιπά το νήμα να ανασάνει και να αναπτυχθεί ως προς το αντικείμενο που πραγματεύεται αποφεύγοντας την αναφορά σε προσωπικές μεμονωμένες περιπτώσεις, που σαφώς δεν αποτελούν το πιο ουσιαστικό μέρος του παρόντος. Να διευκρινίσω εδώ και να παραθέσω για την σαφέστερη κατανόηση αυτό που έγραψα πιο πάνω … ότι δεν έχω διεξάγει καμία εν γένει στατιστική μελέτη (δεν θα είχα τους πόρους άλλωστε   ), παρά μόνο κρατώ τα δικά μου στατιστικά στοιχεία που αφορούν στην προσωπική μου εξέλιξη και προορίζονται για αποκλειστικά προσωπική χρήση. Αλήθεια τα αποθαρρυντικά αποτελέσματα που τα ανέφερα? Δεν μπορώ να βρω το σημείο, μπορείς να μου το επισημάνεις σε παρακαλώ. Περαιτέρω και λίαν κολακευμένος από το έντονο ενδιαφέρον σου για την εξέλιξη μου ως Κυρίαρχος και τις σχετιζόμενες με αυτό εμπειρίες μου, δεν θα μπορούσα παρά να σου υποσχεθώ πως θα σε ενημερώνω όσο τακτικά επιθυμείς για τις αλλαγές που τυχόν προκύψουν στις προσωπικές μου στατιστικές.

Θεωρώ πως αν ένας ενήλικας και έχων σώας τας φρένας άνθρωπος παραμένει σε μία τέτοια κατάσταση χωρίς να παίρνει τίποτα, καλό θα ήταν να πάψει να επισκέπτεται εμένα και να αρχίσει να επισκέπτεται έναν ειδικό (ψυχίατρο, ψυχολόγο κ.ο.κ.)

Αν δώσω εντολή σε μια σκλάβα να γίνει το τραπεζάκι μου και το κάνει, δεν θα έχει υπακούσει στην εντολή μου; Αυτό θα το χαρακτήριζες εσύ υποταγή ή υπακοή; Νομίζω πως η υποταγή συνίσταται σε πολύ περισσότερα χαρακτηριστικά πέραν της εκτέλεσης μίας εντολής.

Μου επιτρέπεις εδώ να αναφερθώ ξανά στο σημείο στο οποίο λέω ότι "Δεν με ενδιαφέρει η άποψη της εκτός και αν την ρωτήσω" και διευκρινιστικά να αναφέρω ότι η φράση «εκτός αν τη ρωτήσω» δίνει μάλλον ένα hint στο γεγονός ότι τη ρωτάω που και που. Επιστρέφοντας όμως και πάλι στα περί στατιστικής και αποφεύγοντας να αναλύσω ξανά στο γεγονός ότι πρόκειται για προσωπική στατιστική, να σου τονίσω πως η υπόθεση σου βασίζεται σε ένα συμπέρασμα το οποίο διεξήγαγες μάλλον αυθαίρετα μια και εξακολουθώ να μην μπορώ να εντοπίσω το σημείο στο οποίο αναφέρω τα αποθαρρυντικά αποτελέσματα της προσωπικής μου στατιστικής.

Εν οίδα ότι ουδέν οίδα ή και γηράσκω αεί διδασκόμενος (μα πόσες παροιμίες ξέρω; ). Κατέχω την Κυριαρχία στο βαθμό που με δίδαξαν οι εμπειρίες μου και στο πλαίσιο που προς το παρόν μου χρειάζεται για να απολαμβάνω αυτό που επιδιώκω και με ευχαριστεί. Ως εκ τούτου πράγματι γνωρίζω τι είναι καλό και τι όχι, για να πετυχαίνω το αποτέλεσμα που θα με οδηγήσει σε αυτό.

Εδώ με πρόλαβε ο underherfeet οπότε ας μην φλυαρώ περαιτέρω.

 

Απάντηση: Η σκλάβα αντικείμενο

Θα συμφωνήσω ιδιαίτερα με τα σημεία, τα οποία εγώ έκανα μπολντ.

Εφόσον επιθυμεί να του είναι υπάκουη, και να ικανοποιεί τα θέλω του, πιστεύω οτί τρέφει και συναισθήματα για τον Αφέντη της.
Εφόσον τρέφει συναισθήματα, μάλλον αυτόματα δημιουργούνται και προσδοκίες.
Φαντάζομαι οτί το κίνητρο μιας τέτοιας γυναίκας, θα ήταν η ελπίδα οτί κάποια στιγμή θα έπαυε να την "απασχολεί" ο εκάστοτε τέτοιου είδους Αφέντης ως σκλάβα-αντικείμενο, και ίσως να την προήγαγε σε σκλάβα "αορίστου χρόνου".
Αυτό της προσφέρει, κατ' εμέ. Την ελπίδα.

Αυτό που δεν καταλαβαίνω, είναι γιατί αυτή η σχέση θα πρέπει να ονομάζεται σχέση Αφέντη-σκλάβας......  


Υ.γ. Θα το έβρισκα πολύ ενδιαφέρον, αν κι εφόσον υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι-αντικείμενα, κάποια στιγμή να γινόταν μία Έκθεση, (τρίτη βιτρίνα αριστερά, σκλάβος-σουίφερ π.χ) να ξεστραβωνόμασταν κι εμείς, οι της επαρχίας... (χούμορ)

 

Απάντηση: Η σκλάβα αντικείμενο

Έχει ενδιαφέρον που κάθε φορά που ξεθάβεται αυτό το νήμα, είναι επειδή κάποιες γυναίκες ξεσηκώνονται ενάντια στην προοπτική αντικειμενοποίησής τους κάτω από τις συνθήκες που περιγράφει ο νηματοθέτης, καθώς και με το λεξιλόγιο με το οποίο επιθυμεί να εκφράζει τις προτιμήσεις του. Φαντάζομαι ότι αν ήταν ο μοναδικός κυρίαρχος στη γη, θα ήταν πολύ δυστυχισμένες...

Μια επισήμανση έκανα απλώς, παρακαλώ συνεχίστε  

 

Απάντηση: Η σκλάβα αντικείμενο

Βεβαια.....βαζει την ''μπομπα'' η πονηρη αλεπου και μετα συνεχιστε....!!!!!

 

Απάντηση: Η σκλάβα αντικείμενο

Έχει ενδιαφέρον που η επισήμανσή σας αφήνει να εννοηθεί, οτί όλες οι γυναίκες που έχουν ξεθάψει το νήμα κατά καιρούς, στο Looking for, απαντάνε Κυρίαρχος.
Αυτό μου θυμίζει το "Ο αστυνόμος είναι όργανο, το μπουζούκι είναι όργανο, άρα ο αστυνόμος είναι μπουζούκι".  

 

Re: Απάντηση: Η σκλάβα αντικείμενο

ΩΩΩ και η μικρή γάτα δάγκωσε με όλη την δύναμη της το χέρι του κακού κυρίαρχου!

τι ψυχή θα παραδόσεις μωρέ αν κάνεις τέτοια????

 

Απάντηση: Η σκλάβα αντικείμενο

Θα μπορούσαν να ψάχνουν και για γαμπρό, για τον Αιώνιο ή ακόμα και για όργανο (τον αστυνομικό ή το μπουζούκι του παραδείγματός σου εννοώ). Ποσώς με ενδιαφέρει. Προτείνω να αναγνωστεί ξανά το ποστ μου, νηφάλια αυτή τη φορά, γιατί δεν ήταν καθόλου στις προθέσεις μου να αφήσω να εννοηθεί κάτι άλλο από αυτό που γράφω