Η σκλάβα αντικείμενο

Απάντηση: Η σκλάβα αντικείμενο

Αυτή η Αγορά έχει πηγαδάκια.

 

Re: Απάντηση: Η σκλάβα αντικείμενο

Ρε Ηλία επειδή κόλλησα με το παραπάνω post σου δεν μου λες τι εννοείς;  
Δηλαδή αν με βρίζεις να το καταλάβω. (αστειεύομαι)

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Η σκλάβα αντικείμενο

Ζηλεύω  

 

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Η σκλάβα αντικείμενο

Δοκίμασε να γίνεις λίγο πιο συγκεκριμένος. Το σκέτο ζηλεύω δεν βοηθά στο νήμα.

Υστερόγραφο: Άντε και θα σε παίξουμε και εσένα.  

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Η σκλάβα αντικείμενο

Τι συμπέρασμα αποκόμισες από αυτό το νήμα; Σχετική με το νήμα η ερώτηση.

 

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Η σκλάβα αντικείμενο

Πες μου εσύ τι ζηλεύεις και θα σου πω κι εγώ τι αποκόμισα


Υστερόγραφο: Και για την προϊστορία του νήματος. Πως λέγαν το λάτιν μαγαζάκι που κάναμε αυτή την κουβέντα για τα αντικείμενα;

 

Απάντηση: Η σκλάβα αντικείμενο

Πανέμορφο θέμα.Κρίμα να μην υπάρχει αντίστοιχο θέμα με σκλάβο...συνεχίστε έτσι.Έχει ενδιαφέρον.

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Η σκλάβα αντικείμενο

HABANERA και ήταν πολύ πιο απολαυστική η κουβέντα τότε
Με πολλές μαργαρίτες  

Δεν λες ποτέ σε κάποιον τις αδυναμίες σου  (για τη ζήλεια)

 

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Η σκλάβα αντικείμενο

Τι βραδιά και εκείνη....

 

Συμφωνώ απολύτως με αυτό:

και με αυτό:

και καθότι ορθολογίστρια με αυτό:

Η σύνταξη μιας πρότασης έχει εννοιολογική σημασία, δεν συμβαίνει τίποτα τυχαία σε μια γλώσσα. Πέρα από αυτό καθένας γράφοντας πως κάποιος είναι "αντικείμενο" μπορεί να εννοεί κάτι θετικό ή αρνητικό, όπως ομοίως και όταν γράφει ότι κάποιος είναι "υποκείμενο".  

Σχετικά δε με αυτό:

έχω μια μικρή ένσταση.

Έχω συνηγορήσει με τη D στην άποψη ότι η κοινή θεώρηση ενός ζευγαριού για τη σχέση σε οντολογικό επίπεδο, δεν είναι ιδιαιτέρως σημαντική (σε κάποιο νήμα περί ερωτομανίας αν θυμάμαι σωστά). Σημαντικό για εμένα είναι να δέχομαι από το σύντροφό μου τα επιθυμητά για εμένα ερεθίσματα (αυτά δηλαδή που όταν τα ερμηνεύσω κατά το δοκούν, καταλήγω σε σκέψεις που με ευχαριστούν), και όχι το να γνωρίζω πώς ακριβώς προκύπτουν από τον ίδιο.

Π.χ. Εγώ έχω τεράστιες ανάγκες σε προσωπικό χώρο και χρόνο, αν ο σύντροφός μου διατηρηθεί σε απόσταση, η αίσθηση που θα αποκομίσω είναι πως είναι διακριτικός, πως αναγνωρίζει το εγγενές μου δικαίωμα στην ελευθερία, και εν τέλει θα θεωρήσω ότι με σέβεται ιδιαιτέρως και ότι η σχέση μας είναι βιώσιμη. Μια άλλη γυναίκα που έχει μάθει να εισπράττει τρυφερότητα και ενδιαφέρον από την συνεχή επαφή με το σύντροφό της, πιθανώς θα ερμηνεύσει τη διακριτική κατ εμέ στάση, σαν αδιαφορία.

Από την άλλη πλευρά, ιδιαιτέρως στο αν ο έτερος θεωρεί εαυτόν σκλάβο ή όχι, είμαι αρκετά επιφυλακτική. Αν δεν υπάρχει συνειδητότητα της επιλογής ενός να είναι σκλάβος, να προσφέρει δηλαδή υπηρεσίες, και αν δεν υπάρχει η επιθυμία να κάνει κάτι τέτοιο, και άρα η δυνατότητα να εισπράξει ευχαρίστηση επειδή σε ευχαριστεί, σκέπτομαι ότι είναι ίσως πιθανό να θεωρεί ότι τρόπο τινά σε "πιστώνει" και ότι αργότερα θα κάνει να λάβει από εσένα πράγματα. Μία νυφούλα-πιστωτής, ας την ονομάσω έτσι.

Και τέλος μια παρατήρηση σχετικά με αυτό:

Έχει πολύ μεγάλη διαφορά το να προσποιείται κανείς το άγαλμα και να παραμένει με έναν τρόπο ενεργητικό -προφανώς δεν είναι δόκιμος ο όρος, ελπίζω να γίνει κατανοητό το πώς το εννοώ- ακίνητος και αμίλητος, από το να νιώθει κανείς ότι είναι "off" παρεκτός και αν κάποιος του ζητήσει κάτι.

Στη δεύτερη περίπτωση, για την οποία καταλαβαίνω ότι δεν κάνεις λόγο εδώ, θα ήθελα να παρατηρήσω ότι χρειάζεται αρκετή εκπαίδευση, και κυρίως αρκετή δουλειά σε επίπεδο νοοτροπίας, και όχι σε επίπεδο συμπεριφορικό. Μπορείς ίσως εύκολα (ίσως, τονίζω, δεν είναι πολύ εύκολο να πείσεις κάποιον να μην κάνει τίποτα, και το διαπιστώνεις εύκολα αυτό αν αρχίσεις να παρατηρείς πόσα πράγματα κάνεις τις στιγμές που νομίζεις ότι δεν κάνεις τίποτα) να καταφέρεις να βάλεις τον υποτακτικό σου σε κάποιου είδους περιορισμό για πεπερασμένο χρονικό διάστημα, και να μην παίρνει πρωτοβουλίες. Αλλά είναι μακράν δυσκολότερο το να αποδεχτεί ότι δεν χρειάζεται να παίρνει πρωτοβουλίες , να παραιτηθεί από τη λήψη πρωτοβουλιών, και ένα βήμα παρακάτω (αν και δεν είναι της παρούσας) να παραιτηθεί από την οποιαδήποτε προσπάθεια καθοδήγησης της μεταξύ σας σχέσης.  


ΥΓ. Το να είναι κάποιος μονίμως off by default δεν είναι πολύ έξυπνη ιδέα. Προϋποθέτει ότι ο Μ θα ασχολείται σχεδόν 24/7 με το σκλάβο. (Είδαλλως θα βρεθείτε προ δυσάρεστης έκπληξης όταν συνειδητοποιήσετε ότι ξεχάσατε να του πει ότι πρέπει να επισκεφθεί το w.c.)

 

underherfeet, εγώ δεν είπα ποτέ πως,ότι και να φταίει,πρέπει πάντα τα σπασμένα να τα πληρώνει το τραπεζάκι, το αντίθετο μάλιστα.. Ούτε μου πέρασε επίσης καν απ' το μυαλό, πως μπορεί να κουβεντιάζουμε ότι κουβεντιάζουμε εδώ, χωρίς να έχουμε τη δυνατότητα να καταλάβουμε εάν είναι το πόδι κοντό, ή στραβό το πάτωμα..  

Αν είναι ελαττωματικό εξ αρχής;
Αν βρίσκατε μιά ωραιότατη αντίκα γιά παράδειγμα, που την ψάχνατε καιρό,γιατί ταιριάζει γάντι στο σαλονάκι σας και είναι ακριβώς του γούστου σας,αλλά τύχαινε να έχει ένα πόδι λίγο κοντό, θα την απορρίπτατε ή θα την αποκτούσατε με σκοπό να διορθώσετε το πρόβλημα;  
​

SadalMelik,αν εγώ σου δείξω, πού βρήκα αυτό που ρωτάς,εδώ:​

..εσύ θα μου δείξεις,πού βρήκες,αυτό που υπογράμμισα πιό πάνω; Ελπίζω ναι, γι' αυτό χωρίς να περιμένω, απαντώ.

Εδώ:​

κι εδώ:​

Πιστεύεις πως αυτά τα αποτελέσματα,είναι ενθαρρυντικά;​

Δεν ήταν απαραίτητη η διευκρίνιση, ήταν απόλυτα κατανοητό πως γιά τη δική σου στατιστική επρόκειτο και όχι γιά κάποια της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας.
Κι αυτό, γιά να υπάρχουν κάποια λίγα έστω χειροπιαστά στοιχεία,σαν βάση, γιά να αναπτυχθεί καλύτερα ο διάλογος στο νήμα.. Εάν όμως εσύ πιστεύεις πως τίποτε δεν θα πρόσφερε στο διάλογο η αναφορά σε κάποιες σχετικές εμπειρίες σου, και πάλι δεν βλέπω ανάγκη να τα μάθω μόνο εγώ, κατ' ιδίαν.. Ενδιαφέρομαι γιά το θέμα του νήματος, και όχι γιά την προσωπική σου εξέλιξη..  ​

"Περαιτέρω και λίαν κολακευμένος"..   Πάρα πολύ μου άρεσε αυτό,να το χρησιμοποιείς συχνότερα!!!
Κατά τα άλλα, όπως είπα και πριν, το ενδιαφέρον μου αφορά στο θέμα του νήματος, και όχι στη δική σου εξέλιξη.. Εάν λοιπόν οι προσωπικές σου στατιστικές κάποια στιγμή αλλάξουν, θα μου φαινόταν θετικό να ενημερώσεις το νήμα, προς όφελος όλων όσων ενδιαφέρονται για το θέμα του..
​

Σωστά θεωρείς, αλλά όπως είπες αλλού, αυτά τα "μόνιμα", τα "24/7" κλπ, δεν είναι εφαρμόσιμα. Αυτός ο ενήλικας με τας σώας φρένας λοιπόν, δεν "παραμένει". Έρχεται, κάνει δυό ωρίτσες το τραπεζάκι, και φεύγει.(Ίσως μου πεις βέβαια πως δεν είναι/ήταν γιά δυό ωρίτσες. Ε, να, γι' αυτό έλεγα εγώ πως κάποια χειροπιαστά κι εμπειρικά στοιχεία ίσως βοηθούσαν, αλλά...  
Γιατί να μην "παραμείνει" λοιπόν κάποιος, αν ξέρει ότι θα κάνει γιά λίγο το κέφι του (και το δικό σου, φυσικά) και όποτε βαρεθεί θα φύγει; Τί λόγο έχει να δίνει τα χρήματά του στους ψυχολόγους; Έχεις ιδέα πόσο χρεώνει ένας ψυχολόγος, γιά ένα δίωρο session; ​

Ναι, το είχα δει αυτό, δεν μου ξέφυγε. Επειδή όμως -όπως είπαμε- δεν θεώρησα ενθαρρυντική τη μέχρι τώρα στατιστική, έθεσα έναν προβληματισμό, μήπως τυχόν θα έπρεπε να τη ρωτάς λίγο συχνότερα.. Αλλά έχουμε πει ακόμη ότι εσύ κατέχεις καλύτερα την Κυριαρχία, και καθώς φαίνεται,εσύ κρίνεις ως ενθαρρυντική τη στατιστική,μιας και λες ότι:
​

 ​

Σοβαρά μιλάς;;;   Είσαι σίγουρος πως συμφωνείς μ' αυτό που λέει ο underherfeet; Νομίζω πως μιλάει γιά λάθη ή υπερβολικές απαιτήσεις των Κυριάρχων, που τις πληρώνουν οι έρμοι οι σκλαβοι..
Αυτό είχες να σχολιάσεις κι εσύ στο ερώτημά μου "πρόχειρες, ή μόνιμες λύσεις" και σε πρόλαβε;​

 

Απάντηση: Η σκλάβα αντικείμενο

allright, συννενοηθηκαμε! 

μια παρατητρηση εδω: οι πεπαλαιωμενες αντικες εχουν ανυπαρκτη η εστω ακρως περιορισμενη χρηστικοτητα,
σε αντιθεση με την αξια τους, συνηθως κοσμουν το σαλονι μας και ανεβαζουν το prestige μας.
Εγω αναφερομουν σε τραπεζακια γραμμης παραγωγης...