Απόκρυψη ανακοίνωσης

Καλώς ήρθατε στην Ελληνική BDSM Κοινότητα.
Βλέπετε το site μας σαν επισκέπτης και δεν έχετε πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη μας!

Η εγγραφή σας στην Online Κοινότητά μας θα σας επιτρέψει να δημοσιεύσετε νέα μηνύματα στο forum, να στείλετε προσωπικά μηνύματα σε άλλους χρήστες, να δημιουργήσετε το προσωπικό σας profile και photo albums και πολλά άλλα.

Η εγγραφή σας είναι γρήγορη, εύκολη και δωρεάν.
Γίνετε μέλος στην Online Κοινότητα.


Αν συναντήσετε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την εγγραφή σας, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας.

Η σονάτα του σώματος

Συζήτηση στο φόρουμ 'BDSM Εμπειρίες' που ξεκίνησε από το μέλος margarita_nikolayevna, στις 17 Ιουνίου 2016.

  1. margarita_nikolayevna

    margarita_nikolayevna owned Contributor

    Τό ξέρω πώς καθένας μονάχος πορεύεται στόν ἔρωτα, μονάχος στή δόξα καί στό θάνατο.
    Τό ξέρω. Τό δοκίμασα. Δέν ὠφελεῖ. Ἄφησέ με νἄρθω μαζί Σου.

    Πάντα εδώ και όμως πάντα και λίγο παρακεί, λίγο να’μαι πιο κοντά στην πόρτα.
    Και όμως… τώρα δεν είμαι πια στην πόρτα.
    Το Σώμα, σημείο λατρείας Το φροντίζω ξανά και ξανά και ξανά… Όπως μπορώ. Όχι παρακεί μα εδώ, κοντά στο Σώμα, κοντά… σε όλα.
    Θα το φροντίσω ξανά και ξανά… Λατρεμένο σώμα. Θα Το πλύνω, θα Το σφουγγίσω με την απαλή πετσέτα, θα Το ξαπλώσω, να Το σκεπάσω, να Το ζεστάνω, να Το δροσίσω, να Το τρίψω, να Το φιλήσω, να Το αγγίξω, να Το πάρω, να Το έχω μέσα μου ξανά και ξανά.
    Και τις μέρες που θα είναι αδύναμο, ίσως λίγο κουρασμένο, ταλαιπωρημένο από μια ασθένεια που Το ταλαιπωρεί… ω πόσο εξίσου λατρεμένο θα μου φαίνεται. Και με ζητάει – ω Θεε μου με ζητάει, φίλησε Με, ακούμπησε Με, αγκάλιασε Με, λάτρεψε Με, αγάπησε Με…
    Σώμα μικρό, Σώμα δεμένο, Σώμα δυνατό και γερό… Λατρευτό μου… Όμορφο Σώμα… Όμορφο… Όμορφα Μάτια… Μάτια μου… Πρόσωπο λατρευτό μου…

    ...πολιορκημένη ἀπό ἐξαίσια, ἡλιοκαμμένα σώματα, ἄλκιμα μέλη γυμνασμένα στό κολύμπι, στό κουπί, στό στίβο, στό ποδόσφαιρο… μέτωπα, χείλη καί λαιμοί, γόνατα, δάχτυλα καί μάτια, στέρνα καί μπράτσα καί μηροί… Κι ἀλήθεια δέν τἄ’ βλεπα…


    Εκεί να γυρίσω, ξανά και ξανά… το Σώμα ζητά ανακούφιση, νερό, ζεστασιά, αρωματικό σαπούνι, φροντίδα… Θα Το λούσω, θα Το πλύνω… Λατρευτό μου…
    Αυτό που Τον περιέχει, που Τον φέρνει σε μένα ξανά και ξανά… Να Το ακουμπήσω, να Του ανοίξω το δικό μου σώμα, φωλιά και αγκαλιά απέραντη ξανά και ξανά… πάντα…

    Κι αὐτή τήν πάλλευκη ἄχνα ἀπ' τό φεγγάρι ποὖναι σά μιά μεγάλη συνοδεία ἀσημένιων κύκνων — καί δέ φοβᾶμαι αὐτή τήν ἔκφραση…

    Την αδυναμία που θα φροντίσω, την κούραση να την πάρω… Λίγη ζάχαρη… καφές αρωματικός, ένα τσιγάρο… Ω τις μικρές χοές στις αισθήσεις…
    Και τη νύχτα αυτή στην άχνα του φεγγαριού… στα σεντόνια να Το μυρίζω ξανά και ξανά… Το κρεβάτι μου φυλακίζει τη ζεστασιά Του… Σώμα μου Λατρευτό… Εδώ… ξανά και ξανά και ξανά…
    Κι εγώ εδώ… όλο εδώ… όλη εδώ… πάντα εδώ…

    ...Τό ξέρω. Τό δοκίμασα. Δέν ὠφελεῖ. Ἄφησέ με νἄρθω μαζί Σου.