Η στενή δοκός της δόξας

Απάντηση: Η στενή δοκός της δόξας

Ευκολάκι τρελό: τη Γέλινεκ τη σιχαίνομαι, νομίζω πως μόνο με τον Ορχάν κοντράρει για το πιο λάθος Νόμπελ λογοτεχνίας που δόθηκε ποτέ. Αν στα λεξικά υπήρχε η λέξη "μίσανδρη" δίπλα θα 'χε τη μούρη της. Για την ακρίβεια, έχω "σουτάρει" γυναίκα επειδή μου επέμεινε να διαβάσω Γέλινεκ, για να καταλάβω εκείνην. Διάβασα, την κατάλαβα και τη "σούταρα"...

Δεν σχολιάζω το γιατί έγινε έτσι η Γέλινεκ και τα περί παιδικών της χρόνων γιατί θέλω να μιλήσω για την ερμηνευτική στο σωστό νήμα.

Στην γενική ερώτηση μούσα ή νομπελίστρια...

Αν ο κόσμος ήταν ασπρόμαυρος η απάντηση μου θα ήταν "Μούσα, και πάλι μούσα...". Αυτό επειδή φρονώ πως η γυναίκα πρέπει να είναι πρωτίστως εμπνευστική για τον άνδρα - ο άνδρας σπάνια εμπνέεται από μια γυναίκα που έχει απαντήσεις (αν έχει ξεμπερδέψει με τη μαμά του εγκαίρως). Προτιμά μια γυναίκα που έχει / του δημιουργεί ερωτήσεις. Φυσικά ο κόσμος δεν είναι ασπρόμαυρος, κι έτσι μπορεί κανείς να βρει αυτό που (ανα)γνωρίζει ως ισορροπία πνεύματος και σώματος.

Γενικώς, όταν έχω πνευματικές ανησυχίες χρησιμοποιώ τη βιβλιοθήκη μου και επιλεγμένους φίλους για να καλμάρω. Οταν έχω άλλες ανησυχίες, αποφεύγω τη βιβλιοθήκη, γιατί τα βιβλία μου έχουν ήδη λεκέδες από την πολυκαιρία, και τους επιλεγμένους φίλους, για να μην τους πληρώνω καθαριστήρια.

Dream

ΥΓ. Εχασα κάπως το πού προκύπτει στο παράδειγμα η αντίστιξη ή και το πιθανό ενδιαφέρον Κυριαρχικών: και η Ελφρίντε και η Γκαλά όχι απλώς τοπ αλλά καρατόπ είναι. Εκαστη με την δική της μέθοδο τόπινγκ φρομ δι μπότομ...

 

Απάντηση: Η στενή δοκός της δόξας

Εάν αμφότερες κάλυπταν τα αισθητικά μου κριτήρια όσον αφορά τη γυναικεία ομορφιά, θα επέλεγα ασυζητητί τη νομπελίστρια...

Τα μαζοχιστικά στοιχεία του χαρακτήρα της θα τα απολάμβανα υπέρ το δέον   , τα αυτοκαταστροφικά θα ήμουν δίπλα της να τα αντιμετωπίσουμε.  

Γιατί πρέπει απαραίτητα μια υποτακτική να είναι γυναικάκι με μόνη ενασχόληση το ξεσκόνισμα;

Εάν υπάρχει ένα πράγμα πιο καυλωτικό από το να έχεις μια υποτακτική σύντροφο, είναι το να έχεις μια δυναμική κι επιτυχημένη υποτακτική σύντροφο.

Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου. Αλλά η γυναίκα εμπνέει τον άνδρα με τη φύση της, όχι με την αμάθειά της. Αν οι ερωτήσεις της με κάνουν να αισθάνομαι έτσι -->   , να μου λείπει.

Επίσης κανένας άνθρωπος δεν έχει απαντήσεις. Όλοι έχουν απόψεις και τίποτα παραπάνω.  

Τέλος η μούσα που είναι απλή καλλονή με το που ζαρώσει το δερματάκι πάει στο καλάδι των αχρήστων, πράγμα που δεν ισχύει για τη γυναίκα που σε ερεθίζει με το μυαλό της.

Για τη Jelinek θα (ξανά) συμφωνήσω (και πάλι απόλυτα) μαζί σου. Για τον Pamuk όμως θα ήθελα να μου εξηγήσεις την άποψή σου, με pm αν θες για να μη βγούμε off-topic.