Η σχετικότητα ( ; ) της Ισχύος

Aν ο ισχυρότερος την διεκδικήσει, η ψυχική της οικονομία δεν θα υποστεί διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις;

 

εεχμμ... η ισχύς, της ισχύος, την ισχύ(ν)...
Έχω κι εγώ τα βίτσια μου, συμπαθάτε με!

 

Πραγματικά με υπερβαίνει ότι έβαλες και την φυσική από την πίσω πόρτα στην συζήτηση. 
Τεχνητά ή μη, εσύ δημιουργείς μία διαφωνία, εκεί που δεν υπάρχει, γιατί δεν μιλάμε ούτε για το ίδιο πράγμα, ούτε με τους ίδιους όρους.
Για μένα αυτό λειτουργεί αποπροσανατολιστικά για την οποιαδήποτε συζήτηση, δεν κρίνονται εδώ οι γνώσεις μου στην φυσική θαρρώ και το παράδειγμά μου πραγματικά μπορώ να το αναλύσω περισσότερο για να σου πω ότι δεν έχει σχέση με αυτό που λες εσύ, αλλά δεν βρίσκω τον παραμικρό λόγο.
Όχι Ηλία, διαφωνίες δεν έχουμε λόγω απουσίας σαφούς ορισμού, που όντως μπορεί και να μην υπάρχει -στο bdsm πάντα, όχι στην φυσική-.
Διαφωνίες έχουμε όταν ο ένας τραβάει ζόρι με την πραγματικότητα και τις απόψεις του άλλου.
Δεν αναφέρομαι σε μάς τους δύο ωστόσο, είναι γενικότερη η παρατήρηση, να μιλάει ο ένας για μήλα, ο άλλος για πορτοκάλια και να προσπαθούμε να συμφωνήσουμε ότι μιλάμε για το ίδιο πράγμα.
Μα, αφού δεν μιλάμε για το ίδιο πράγμα, γιατί να διαφωνήσουμε?
Για χάρη τής διαφωνίας? 

 

Ακριβώς  

 

Θα μελετήσω σκληρά Φυσική και θα επανέλθω τον Σεπτέμβριο, μπας και το περάσω το μάθημα. 

 

Το μέγεθος έχει πάντα σημασία  

 

Εχμ… έχω κι εγώ τις παραξενιές μου, όταν ακούω για "διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις", αφού δεν κάνει το σκέτο "μεταρρυθμίσεις" κουμπώνομαι κάπως. Δηλαδή είναι η περίπτωση που δεν απαντώ σε υποθετικές ερωτήσεις, αυτό εννοώ   Εκτός αυτού, ποσώς δεν με απασχολεί η ψυχή της υ που καθόταν ήσυχα ήσυχα στα πόδια του Κ και ξαφνικά κάποιος ισχυρότερος από τον Κ την διεκδικεί   Σε ένα ελευθεριακό πλαίσιο αναφοράς όπου η υποτακτική κάνει οτιδήποτε επειδή το θέλει αλλιώς το κάνει για τους λάθος λόγους η ερώτηση είναι άνευ αντικειμένου, θεωρώ.

 

μια κατηγορία ανθρώπων, μια ιδεολογία, πασχίζει να επινοήσει διαφοροποιήσεις από τα υπόλοιπα ζώα, να πείσει οτι αντίθετα απ' τ' άλλα ζώα το είδος μας δεν είναι προϊόν της εξέλιξης αλλά δημιούργημα καθ' ομοίωσιν κάποιου υπερβατικού προτύπου. υποχρεωτικά σ' αυτό το ιδεολόγημα χρειάζεται η παραδοχή οτι τ' άλλα ζώα δεν αντιλαμβάνονται και δεν κατανοούν.
το είδος μας κομματιάζεται έτσι, όχι τ' άλλα είδη.

πράγματι, είναι σύνηθες να ηγείται αγέλης άλλος απ' τον νεώτερο, πιο μεγαλόσωμο και πιο χειροδύναμο. όχι όμως στα πρωτεύοντα γενικά. σε ορισμένα πρωτεύοντα μόνον. στους χιμπατζηδες με την περίπλοκη οργάνωση αγέλης με περισσότερα απο ένα αρσενικά, και σε άλλα πρωτεύοντα της ασιας με παρόμοια με τους χιμπατζήδες οργάνωση ισχύει, και στηρίζεται σε δεσμούς και κοινότητα συμφερόντων (συμμαχίες). στις αγέλες του γορίλα δεν παρατηρείται, για παράδειγμα. παρατηρείται και σε κυνοειδή, λίγο διαφοροποιημένα.

κριτήριο και μέτρο της ισχύος είναι η αποτελεσματικότητα, σπανιότερα ο εντυπωσιασμός. σωστά.

ή και συμμαχία, κοινότητα συμφερόντων.

αναγκασμένη με την έννοια "θα βρεθεί αναπόδραστα στην ανάγκη";

 

Δεν την ενστερνίζομαι αυτή την ιδεολογία, η εξέλιξη όμως του εγκεφάλου μας είναι αυτή που μας εφοδίασε με αυτό το "πνεύμα" με το οποίο κατ-ισχύσαμε και των άλλων homo και των άλλων θηλαστικών.

 

Με την έννοια της συνέπειας προς τον εαυτό της

 

Η ισχύς προφανώς δεν είναι κάτι μονοσήμαντο, αλλά κάτι σχετικό μεταξύ δύο ατόμων.
Στο ερώτημα όμως με τον διερχόμενο έμπροσθεν του ΙΧΕ οχήματος και του καθήμενου εκ δεξιών (πλην Κύπρου-Αγγλίας) Κ, τίθεται φαντάζομαι θέμα σύγκρισης της συσχέτισης με τον ένα (την οποία ένα υ γνωρίζει σε βάθος) και μίας ενδεχόμενης και φανταστικής συσχέτισης με τον άλλον.

Σε αυτή την περίπτωση, μάλλον ισχύει ο κανόνας ότι:
Αυτός που ήδη έχει κυριαρχήσει στο μυαλό του οποιουδήποτε υ (μετά από ενδεχομένως πολύ τριβή) είναι σίγουρα καλύτερος σε σύγκριση με τον άλλον (ο οποίος θα χρειαζότανε τον ίδιο ή περισσότερο χρόνο να κυριαρχήσει εξίσου ή παραπάνω) στο μυαλό.

Γιατί το μυαλό είναι αυτό που πάντα έπαιζε και θα παίζει περίεργα παιχνίδια:

Κάποιον με μέτριο ανάστημα μπορεί να τον διαστασιολογήσει ως πανύψηλο,
κάποιον μεσήλικα μπορεί να τον κάνει να φαίνεται δέκα χρόνια νεότερος, κ.ο.κ.

Αυτό συμβαίνει, καθώς σε όλο αυτό υπεισέρχεται ο παράγοντας:
Βίωμα (με τον υπάρχοντα Κ).

Ένα βίωμα, που έχει μυρωδιές και σκιρτήματα, ήχους και τρέμουλο, καύλα και γαλήνη.

 

Είναι τόσο παρήγορο να νιώθεις ότι συνεννοείσαι και με κάποιον, που ήθελα να εκδηλώσω τον ενθουσιασμό μου κι ας μείνω πίσω στα υπερεντατικά μαθήματα Φυσικής που άρχισα σήμερα για να ανταπεξέλθω!