Η σχετικότητα ( ; ) της Ισχύος

Πράγματι, αλλά μόνο στο μεταφυσικό επίπεδο ανάλυσης.

 

"Μεταφυσικό".. ?

 

Σα να έχεις δίκιο! Και εκτός από αυτό δεν ρωτάει αυτό το νήμα  

Υποσημείωση: Δεν νιώθω την ανάγκη να ορίσω την ισχύ όταν αυτή είναι διυποκειμενική, σε μεγάλο βαθμό συμβολική και πάνω απ όλα ερωτική επιβολή.

 

@ rea : Αναφέρομαι στο γεγονός πως αποπειράται να γίνει κατανοητή η ισχύς μέσω των ιδιοτήτων της ίδιας της ισχύος. Το πρόβλημα είναι πως οι εν λόγω ιδιότητες θα μπορούσαν κάλλιστα να αναφέρονται και στο αντίθετο αυτής. Οπότε μια τέτοιου είδους ανάλυση , περιλαμβάνει μοιραία και μια αρχική επιλογή από πλευράς αναλυτή, ως προς το που τελικά ανήκουν αυτές οι ιδιότητες, που βρίσκεται να μετακυλά και να χρωματίζει τη διαδικασία σε κάθε της βήμα.
Και με αυτή την έννοια υπάρχει και ένας σαφής κίνδυνος που αφορά μια αδυναμία απεμπλοκής από αυτήν την επιλογή και άρα δυστοκίας σε ότι αφορά μια ουσιώδη αναζήτηση, αφού ο αναλυτής έχει προαποφασίσει το τι ψάχνει. Και το δε οποιοδήποτε χαρακτηριστικό που έρχεται στην επιφάνεια και εξετάζεται, θα μπορούσε κάλλιστα με λίγη προσπάθεια να βρεθεί, όχι μόνο να χωρά, αλλά και να συνομολογεί τελικά σε αυτήν την απόφαση-επιλογή. Το πάγιο ζήτημα δηλαδή της μεταφυσικής προσέγγισης. Ψάχνω όντως ή απλά εκλογικεύω ?

 

Η γραφή σας είναι αρκετά σύνθετη και με μπερδεύει.
Δυσκολεύομαι να καταλάβω τι θέλετε να πείτε.
Δεν έφτασα καν να συλλογιστώ στο "πάγιο ζήτημα δηλαδή της μεταφυσικής προσέγγισης" που λέτε.
Κόλλησα στο ότι βασίζετε κάποια επιχειρήματα, στη ύπαρξη αντιθέτου της ισχύος.
Έχω την εντύπωση (μπορεί να κάνω και λάθος) ότι η ισχύς υπάρχει (μικρή - μεγάλη) ή δεν υπάρχει.
Αντίθετο ισχύος ή αρνητική ισχύς δεν μου γίνεται κατανοητή ούτε σαν μεταφυσική ούτε σαν υπερβατική έννοια.
Παρακαλώ μήπως μπορείτε να τα γράψετε λίγο πιο απλά.
Πραγματικά με ενδιαφέρει.

 

Ρε τι τραβάμε με την μετανεωτερικότητα και τα κάθε λογιώ παραφερνάλιά της...

Αυτό που παμε να ανακαλύψουμε τρομερά και φοβερά κενά λογικής ή προσέγγισης ή χουατέβα εκεί που μας αρέσει να γουστάρουμε να λέμε πως υπάρχουν...

Που αναγάγουμε σε μείζονα θέματα αυτά που απλώς αποτελούν ασκήσεις μεταπτυχιακών φοιτητών σε πεδία που απλώς αγνοούμε πως υπάρχουν αποτελώντας κάτι σε ανέκδοτα μεταξύ ανθρώπων που ασχολούνται με το αντικείμενο αυτό (και με όποιο εξειδικευμένο αντικείμενο ή δραστηριότητα, από ψαράς έως ερευνητής υποατομικών σωματιδίων).

Το μόνο που μπορώ να πω είναι πως όλα τα μετα-σάμθινγκ απλώς αποτυπώνουν τα όριά μας που συνειδητά ή ασυνείδητα θέτουμε σε κάτι που θέλουμε να υπερβούμε γιατί βαριόμαστε να ασχοληθούμε. Το ασυνείδητα, αν και ενοχλητικό, είναι αποδεκτό ως ανθρώπινο, το συνειδητά είναι επιλήψιμο ως απάνθρωπο, αν όχι εγκληματικό.

Ή αλλιώς...
Και μένα δεν μ' αρέσει ο πατσάς, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως θέλω να σφάξω στο γόνατο όσους τους αρέσει...
Με την ίδια λογική ένας εύκολος και trendy αφορισμός θα ήταν: οι Γάλλοι φταίνε για όλα σε αυτόν τον πλανήτη, δεν παν σταδιάλα, να ησυχάσουμε..!

____________
Εδιτ: Όταν βρείτε πού έγκειται "...το συνειδητά είναι επιλήψιμο ως απάνθρωπο, αν όχι εγκληματικό...", μην το πείτε σε κανένα, δεν χρειάζεται, καταλαβαινόμαστε...

 

Η ισχύς σε βοηθάει να πραγματοποιήσεις τα σχέδιά σου ( χρηματοοικονομικη, γνώσεις κλπ). Χωρίς την ισχύ, τα σχέδια παραμένουν σχέδια. Έχω δει άτομο εξήντα κιλών να "γκρεμίζει" άτομο εκατόν είκοσι κιλών( όλα είναι σχετικά, μέχρι να δεις το αποτέλεσμα!). Το θέμα είναι, οτι αν υποθέσουμε οτι το άτομο στο αυτοκίνητο, έχανε ( σε οποιαδήποτε μάχη) απο τον γραμμωμένο τύπο, θα βλέπατε σε αυτη την κατάσταση "την γοητεία την ήττας" η κάτι άλλο. Πάλι τον άνθρωπο στο αυτοκίνητο θα υποστηρίζατε ( γιατί είναι προφανές οτι τον έχετε εξιδανικεύσει) και γι αυτο είστε προκατειλημμένη. Συμπέρασμα: Αυτούς που γουστάρουμε, τους γουστάρουμε όπως και νά' χει!

 

Ευχαρίστως

Και μάλιστα το γεγονός ότι φαίνεται να σου αρέσουν τα όσα ειπώθηκαν στη συνέχεια του νήματος, θα με βοηθήσει να το κάνω πιο λιανά απαντώντας παράλληλα και στα υπόλοιπα.

Αυτά τα μετα-σαμθινγκ που με τόση ευκολία βρέθηκαν να κινούνται στο πυρ το εξώτερο, αποτελούν προβληματισμό που αριθμεί περί τα 2500 χρόνια ζωής. Και το γεγονός πως ακόμη και σήμερα διδάσκονται θα έπρεπε λογικά να κρούει κάποια καμπανάκια σε όσους είναι διατεθειμένοι να υπεραπλουστεύσουν πράγματα και καταστάσεις προκειμένου το πρόσημο να βγαίνει πάντα θετικό. Εντάξει, μια αμορφοσιά μας δέρνει λίγο πολύ όλους μας,ας μην την κάνουμε και σημαία όμως. Και η περσινή μας ήττα (μη με ρωτήσετε ποια), που μετασχηματίστηκε σε έναν αμοραλισμό, προσμένοντας την ώρα εκείνη όπου θα σημάνουν ξανά οι καμπάνες , θα ήταν καλό να δώσει τη θέση της σε μια πιο ενδελεχή ενδοσκόπηση. Ενδεχομένως πέραν της πρακτικής ενός ομολογουμένως πηγαίου χιούμορ, που έρχεται σαν ελαφάκι χοροπηδηχτό να καλύψει το χάσμα που αφήνει πίσω του ο κάθε δρασκελισμός, καθώς αυτό αναπηδά ανάλαφρα από θέμα σε θέμα.

Αλλά και η επίκληση σε μια κυριολεκτική αποτύπωση αυτού που διαφαίνεται ως πραγματικότητα δεν θα έπρεπε να αρκεί, καθώς τείνει να υποβιβάζει τους μετέχοντες σε αυτήν σε απλούς παρατηρητές, έρμαια των καταστάσεων. Πόσο μάλλον όταν αναφερόμαστε σε ισχύ. Για το δε αντίθετο της τελευταίας , αυτό ορίζεται εύκολα στο συγκεκριμένο προβληματισμό ως εξής: Το ανίσχυρο του ενός βρίσκεται όλως "απροόπτως" να είναι το ισχυρό του άλλου. Καταστάσεις που θα 'λεγε κι ο Σαρτρ...

Κι αν τα πράγματα και οι καταστάσεις είναι σχετικά, αυτό δε σημαίνει πως ένας κανόνας αίρεται απλά και μόνο επειδή υπάρχουν εξαιρέσεις. Όταν θα δεις λοιπόν το γομάρι από απέναντι να σε στραβοκοιτά, ανεξάρτητα από το πως θα το αντιμετωπίσεις, περιμένω καταρχάς να αντιληφθείς τη θέση σου κι όχι να διατηρήσεις την αίσθηση του Ζούμπερμαν που αποκόμισες από την ταινία που είδες 'χθες, ή, από το μαστίγωμα που μόλις εξέλαβες από το τέρας του 1 και 25 που έχεις δίπλα σου. Ειδάλλως θα σε θεωρήσω παράλογο/η.

Και καλά να τελειώσει εκεί το ζήτημα. Πες ότι δεν το υπολόγισες καλά και τις αρπάξατε τα δυο σας. Ας είσαι τουλάχιστον παλικάρι, γράψε λάθος και συνέχισε επαναπροσδιορίζοντας τη θέση σου. Έλα όμως που το θύμα δεν αναγνωρίζει το θύτη του παρά μόνο εκ των υστέρων. Και σαν από ειρωνεία εισερχόμαστε σε μια περίοδο όπου ανακαλύπτουμε ξαφνικά νέους όρους . Sexual miscondact, θυμίζει τίποτε ? Γιατί αναμένεται να φορεθεί πολύ την ερχόμενη περίοδο.
Αν παρόλα αυτά δεν σας έπεισα να ρίξω κι ένα τελευταίο άσσο που βρήκα προχείρως στο μανίκι μου.
Και οι ηλίθιοι έχουν ισχύ και εν γένη βρίσκονται να ασκούν την τελευταία με περίσσια μεθοδικότητα όσο και συνέπεια άλλωστε.

Επανέρχομαι λοιπόν στην αρχική μου τοποθέτηση. Ανάλυση της ισχύος όπως και οποιασδήποτε άλλης έννοιας μέσω των χαρακτηριστικών που εμπίπτουν σε αυτή, συνιστούν
μια ελλειπή οπτική και στο δια ταύτα καταλήγει σε μια γενικολογία με αρκετούς κινδύνους.

Στο δια ταύτα, εκείνο που με ενοχλεί επί της ουσίας είναι το αποτέλεσμα αυτής της γενικολογίας, που δεν είναι άλλο από μια υφέρπουσα αοριστία. Και είναι μέσα σε αυτή την αοριστία όπου ανά πάσα ώρα και στιγμή όλα και όλοι δύνανται να χωράνε και όλα μπορούν να χρίζονται ως άχρηστα κατά το δοκούν. Καλά και άσχημα, ισχυρά και ανίσχυρα. Ας διαλέξει καθένας το επίπεδό ενδιαφέροντός του.
Τώρα να μετά από αυτό εξακολουθείτε να θέλετε να αρκεστούμε στον πατσά, πάω πάσο. Υπάρχει μπόλικος πλέον άλλωστε ώστε να μη μένει κανείς παραπονεμένος.

 

Είπα κι εγώ..!
Άλλα 120 χαμένα δευτερόλεπτα..?
Αλλά δεν θα μπορούσα να τα περιγράψω καλύτερα..
Καλοχορευμένο το στριπτίζ...
Δεν λέω...

 

«Το πάγιο ζήτημα δηλαδή της μεταφυσικής προσέγγισης».
Πού πήγε;
Τόσο διάβασμα και αντί για «μεταφυσική προσέγγιση» διαβάζω για μπόλικο πατσά.

Όντως Καλοχορευμένο το στριπτίζ...
Δεν λέω..

 

Τ' είχαν τα έρμα και ψοφούσαν? 
Με τον ήλιο τα' βαζα με τον ήλιο τα' βγαζα.
Ισχιοπληξία πάθαν μπάρμπα.
Ή αλλιώς, ο θάνατος της αλεπούς από τα απανταχού Α μέιλς που συνειδητοποιούν την ασημαντότητά τους σε έναν κόσμο Ισχύος, που κάποια άλλα μέιλς είναι πιο Άλφα από του λόγου τους.
Σε λα βι παιδιά, μην κάνετε έτσι!
Μπουαχα χαχαχά....