Η ταυτότητα μιας υποτακτικής και ο Κυρίαρχος

Συνεπώς παίρνεις πρωτοβουλίες επειδή δεν σου ζητήθηκε να μην παίρνεις πρωτοβουλίες, και όχι από δική σου πρωτοβουλία.

Πού έγκειται η αντίφαση μεταξύ της κατάστασης που περιγράφεις εσύ, και της άποψης που εξέφρασε η δεσποινίς Λιμπερτίνα;

Αν ήσουν ένα εντολοδόχο πιόνι σε ένα pc game στρατηγικής (υπό ανθρώπινη μορφή ασφαλώς, κάποιο με ξανθά μαλλιά και μπλε μάτια) και σε battle net ο παίχτης σού όριζε ένα ποσοστό αυτονομίας 2%, θα πίστευες ότι από πιόνι έγινες ο παίκτης; Ή ότι από πιόνι έγινες ζάρι;

 

Μάλλον ο Κ σου δεν είναι Κ και εσύ είτε δεν υπήρξες ποτέ είτε έχεις αρχίσει να απαρνιέσαι το ρόλο της submissive.

 

Εξήγησα με αρκετή σαφήνεια θαρρώ ότι παίρνω πρωτοβουλίες γιατί οι πρωτοβουλίες που παίρνω βρίσκονται σε πλήρη αρμονία με τις επιθυμίες του Κ μου.

Παράδειγμα για μπουμπουνοκέφαλους: η συγκεκριμένη απάντηση με τον συγκεκριμένο τρόπο προς το συγκεκριμένο άτομο θα κάνει τον Κ να γελάει επί 5 λεπτά ακριβώς. Τί δεν καταλαβαίνετε δεσποινίς Ατρότσε; Πώς ξέρω τί γουστάρει; Γιατί γουστάρω αυτά που γουστάρει; Γιατί ζω με τον τρόπο που γουστάρει; Ή το πώς ένας Κ μπορεί να φέρει στα νερά του μία γυναίκα όπως εμένα;

Μπορεί γιατί είναι Κ. Και μπόρεσε μαζί μου γιατί είμαι υ και μάλιστα το δικό του υ, που παραδόθηκε μετά από σκληρή μάχη, όχι συνθηκολογώντας αλλά αγκαλιάζοντας κάποιον που τον γουστάρει τρελά.

Μία σχέση υποταγής δεν είναι απαραίτητο (και μάλλον δεν πρέπει) να χαρακτηρίζεται από δουλοπρέπεια, καταπίεση, ζόρι (ζορίστηκα στην αρχή, είναι αλήθεια, ήταν κάτι πρωτόγνωρο για μένα), κατάθλιψη, δάκρυα και δυστυχία. Μην τρελαινόμαστε, είναι ή τουλάχιστον πρέπει να είναι μία απολαυστική σχέση. Αλλιώς γιατί να την κάνουμε; Από μαζοχισμό; 

Χάινριχ, αν δεν υπάρχει Άγιος Βασίλης, ποιος είναι αυτός που μου φέρνει τα δώρα; 

 

Ολιγόλεπτο διάλειμμα προκειμένου να επανέλθουν οι σφυγμοί σου σε κανονικά επίπεδα! Γιατί τρελλαίνεσαι?
Απολαυστική μπορεί να είναι η σχέση που περιγράφεις. Αυθεντική σχέση Κ/υ πάντως δεν είναι.
Όσο για την έννοια της πρωτοβουλίας, υπέρ της οποίας τόσο μάχεσαι, στην περίπτωσή σου, δεν πρόκειται για δική σου πρωτοβουλία παρά για προειλημμένη πρωτοβουλία του Κ σου, την οποία άλλες φορές αβίαστα ίσως και ασυνείδητα ενστερνίζεσαι και άλλες φορές με πιό προφανή τρόπο σου επιβάλλεται. Πρωτοβουλία από πρωτοβουλία, όπως αυτές ανωτέρω περιγράφονται, διαφέρουν. Και μην ξεχνάς πως ως γνωστόν μία είναι η έννοια της πρωτοβουλίας και αυτήν τη διατηρεί, κατά πως φαίνεται, κάθε φορά ο Κ σου.


Αγαπημένη Syrah,
αναφερόμενη στο post σου περi πιονιού, παίκτη και ζαριού, επιβεβαιώνεσαι πλήρως.

 

Δεν τρελλλαίνομαι καλλλέ, είμαι ήδη τρελό κι αλλοπαρμένο. 

Δεν μάχομαι υπέρ της πρωτοβουλίας, ήταν τόσο πιο εύκολα όλα όταν δεν έπαιρνα καμία και απλά ακολουθούσα την ροή των γεγονότων. Ουσιαστικά, στην προσωπική μου σχέση, αλλά και στη ζωή μου γενικότερα, μπορώ και παίρνω πρωτοβουλίες πλέον και δεν ακολουθώ την ροή των γεγονότων αλλά κάνω επιλογές. Δεν μπορώ να γυρίσω πίσω στον "παιδικό " μου τρόπο ζωής, δεν γίνεται. Αλλά είναι επιλογή μου οι επιλογές μου να εναρμονίζονται με αυτές του Κ μου. Και μου αρέσει να τον ευχαριστώ και με ωφελεί, από ότι έχω δει έως τώρα. Άσε που γκαυλώνω τρελλλλά.

Όταν δεν εναρμονίζονται (και νομίζω ότι η πρωτοβουλία αυτή την έννοια έχει, ότι με δική μου βούληση κάνω ότι θέλω) ή στεναχωριέμαι από μόνη μου, επειδή δεν θέλω να στεναχωρώ τον άνθρωπο που εκτιμώ και που θεωρώ ότι έχει καλύτερη κρίση από την δική μου ή το αποτέλεσμα της πράξης μου γυρνά ως μπούμερανγκ εναντίον μου και καταλαβαίνω πάντα ότι καλώς ο Κ μου διατηρεί την πρωτοβουλία σε μεγαλύτερο βαθμό από μένα και ότι κι εγώ ίσως κάποτε να παίρνω ΜΟΝΟ τις πρωτοβουλίες που δεν με βλάπτουν και δεν τον δυσαρεστούν. Γι αυτό κάτω από το νικ μου γράφει intermediate slave.

Η επιβολή της θέλησής του είναι το ζητούμενο στη σχέση D/s. Ο τρόπος με τον οποίο θα το κάνει είναι δική του πρωτοβουλία και δεν τον κρίνω. Ούτε μπορώ ούτε θέλω να τον κρίνω.

Πιστεύω δε, ότι εξ αρχής είχαμε παρόμοια γούστα και απόψεις, γι αυτό και ταιριάξαμε τόσο καλά, δεν χρειάστηκαν πολλές "ρυθμίσεις" από μέρους του (μόλις λιποθύμησε). 

Σε παρακαλώ να ορίσεις την αυθεντική σχέση Κ/υ αν μπορείς.

Αγαπητή μου Syrah, παίρνω πρωτοβουλίες επειδή μπορώ κι επειδή μου ταιριάζει, αλλά το ότι μπορώ το χρωστώ στον Κ μου, στο ότι μου ταιριάζει χρωστώ το γεγονός ότι με επέλεξε ο συγκεκριμένος Κ που δεν την βρίσκει με πιόνια.

H δεσποινίς Λιμπερτίνα έχει στο μυαλό της μία "αυθεντική" σχέση Κ/υ. Η οποία είναι ανύπαρκτη. Ο κάθε Κ ορίζει το δικό του πλαίσιο της δικής του σχέσης με την δική του υπό. Αν λοιπόν ένας Κ δεν την βρίσκει με πιόνια φροντίζει να επιλέξει ένα άτομο που δεν είναι πιόνι, αλλά έχει τις δυνατότητες να γίνει με την καθοδήγησή του αυτόνομο και αυτόβουλο και παρόλα αυτά παραμένει υπό του. Γιατί να παραμείνει; Φαντάζομαι αυτό μπορεί να απαντηθεί μόνο αφού γίνει 100% αυτόνομο και αυτόβουλο.

Δεν μπορώ να μπω στο πλαίσιο σκέψης. Δεν είμαι ούτε πιόνι, ούτε παίκτης ούτε ζάρι. Πάντα ήμουν και παραμένω εντελώς μουνοδιάστατη. Είμαι μία πολύ απλή γυναίκα σε μία πολύ απλή σχέση D/s. Όσο για τα ποσοστά αυτονομίας καθορίζονται από τον Κ, αφού η υπό, παρά το γεγονός ότι μπορεί να λειτουργήσει 100% αυτόνομα, επιλέξει να παραμείνει στη σχέση. Μπορεί να παραμείνουν 100% ή να είναι μηδενικής τιμής. Είναι δικό του θέμα.

 

Syrah αγαπητη μου
Διάβασε τώρα σκηνικό που μου ρθε στο μυαλό και αφορά εσένα.
Είσαι λέει εσύ στην τραπεζαρία ενός τεράστιου πύργου με ρουστίκ έπιπλα.
Kάθεσαι σε ένα τραπέζι , ξέρεις…απ’ αυτά τα στενόμακρα , και ένας
μπάτλερ (αλλά τι μπάτλερ όμως? Σαν τον Άντονι Χοπκινς «στ απομειναρια
μιας μέρας» ) φέρνει μπροστά σου ασημένιες πιατέλες καπακωμένες τις
οποίες ανοίγει και….φχιουυυυυυυ… πετάγονται οι ατμοί από τα αχνιστά φαγητά.
Τριγυρω σου…κρατήσου τώρα…..Τα τεράστια πορτρέτα των θηλυκών
σου προγόνων να ατενίζουν με αυστηρό ύφος την σάλα.  
Σ’ έφτιαξα τώρα έτσι? Πες με κακό , πες με στραβό , πες με ανάποδο αλλά
μην μου πεις ότι δεν σε καταλαβαίνω. Μόνο εγώ σε καταλαβαίνω εδώ μέσα
και ξέρω ότι το όλο σκηνικό είναι ικανό να σε «φέρει» από μόνο του  

 

Αποφασίζομεν και διατάζομεν. Άνευ περιστροφών.

 

Αυτό είναι ο Ζαγοριανάκος. Τα ψιλομπέρδεψες ε;

 

Α πα πα..

 

Νομίζω το επεξήγησε η μάγδα μερικά ποστ πιο πάνω.
Αν έχεις ανάγκη να υπακούς ή/και να υποτάσσεσαι, ΑΣΧΕΤΑ με το αν όπως Λέει και Η Συρα, γνωρίζει ή όχι το αρτικόλεξο ή.και τη σημασία του, τότε είσαι υποτακτική. Αν ΔΕΝ έχεις τέτοιες ανάγκες τότε είσαι straight. Χρησιμοποιώ τον όρο straight μια και ο όρος vanilla ενοχλεί.

Όχι μόνο δεν το αποκλείω αλλά συνυπογράφω με την άδεια σου σε όλα όσα αναφέρεις πιο πάνω.

Απλά τις "κυριες" τις 3ης κατηγοριας τις περιφρονω και δεν μπορω να γράψω αμερόλυπτα τίποτα.
Προσπαθώ να μάθω να αποδέχομαι τις επιλογές των άλλων, αλλά άλλο να αποδέχομαι το αναφαίρετο δικαίωμα τους να βρουν "πελάτη" στα γούστα τους - κι άλλο να το αποδέχομαι χωρίς ίχνος περιφρόνησης υποθέτω.

Υ.Γ. Το θέμα πρωτοβουλίας της σκλάβας συζητήθηκε κάπου, θα προσπαθήσω να ψάξω να το βρω και θα εκφράσω τις απόψεις μου επί του θέματος εκεί  
Υ.Γ.2

Λακωνικά και ξεκάθαρα. Μ αρέσει!

 

Αν ήταν τόσο απλό θα μπορούσε να είναι Κυρίαρχος ο κάθε μαλάκας.

Προσπάθησε ξανά. Διάβασε λίγη βιβλιογραφία από το παρελθόν, ρώτα κανέναν που ξέρει, καμιά υπό αν δεν βρίσκεις Κυρίαρχο   να σου πει τί γίνεται αν ο κάθε μαλάκας προσπαθήσει να αποφασίσει τις μαλακίες του και την διατάξει να τις κάνει, τί μπούλο θα πάρει...

Παρεμπιπτόντως, άσχετα τι ακούγεται εδώ μέσα, καμία από μας δεν γεννήθηκε με την ταμπέλα στο κούτελο "Θέλω να υπηρετήσω". Έχω σταματήσει να γελάω προ πολλού με αυτά που ακούω και άρχισα να αμφιβάλλω για την διανοητική κατάσταση πολλών εδώ μέσα (πλην της δικής μου ασφαλώς, διότι εγώ είμαι certified nut).

 

Με κουράζεις..