Η φύση της γυναικας ειναι sub

Απάντηση: Η φύση της γυναικας ειναι sub

κι εγω ελπιζω να μην παρεξηγησες την πειρακτικη μου διαθεση....  

 

sok
το εκανε η ευα με τον διαλο;

cool!!!!!

εγω νομιζα οτι εφαγε ενα μηλαρακι και καθαρισε....

δεν διαβασα ολα τα posts αλλα καπου μου φαινεται λαθος να λεμε οτι ο χαρακτηρας εχει να κανει με την φυση καποιου. Η φυση νομιζω οτι εχει να κανει μονο με ενστικτα. Κι εκει η γυναικα μονο sub δεν είναι. (πχ αν πας να πειραξεις το παιδακι μιας sub εχεις να φας μπουφλα.....)

 

Καταρχάς , ως προς τις αμαζόνες να πω τα εξής.

Υπάρχουν αμφιβολίες γύρω από το αληθές της ύπαρξής τους.Κάτι επί του οποίου δεν είμαι σε θέση να πάρω θέση , μια και η ύπαρξη αυτών αποδίδεται κατά βάση στον Όμηρο , ο οποίος όπως γνωρίζουμε συνήθιζε να μπλέκει την ιστορία με το μύθο.Πράγμα το οποίο φυσικά δε θα πρέπει να θέσει το όλο ζήτημα στη σφαίρα της μυθοπλασίας (όπως συνηθιζόταν και συνηθίζεται ακόμη και στις μέρες μας να γίνεται σε τέτοιες περιπτώσεις).
Αυτό φυσικά , δε σημαίνει πως τα στοιχεία τα οποία δίνει είναι και απαραιτήτως ορθά ιστορικά.


Τώρα σε ότι αφορά το κυρίως θέμα.

Από τη στιγμή που αναφερόμαστε στη φύση της γυναίκας κι όχι στη θέση της γυναίκας , γίνεται πιστεύω κατανοητό ότι η συζήτηση αποδεικνύεται στην πράξη , μάλλον ατελέσφορη , καθώς η φύση ως αυταπόδεικτη κι αυτόνομη δεν λαμβάνει την υπόστασή της από την παρουσία παρατηρητή.Κάτι το οποίο δε συμβαίνει βεβαίως με τη θέση.Εκεί ο παρατηρητής είναι το άλφα και το ωμέγα.
Στην πρώτη μεν περίπτωση λοιπόν , ο οποιοσδήποτε προσπαθήσει να αποδώσει το αληθές επί της υπάρξεως της φύσης με ντετερμινιστικούς όρους , θα είναι για μένα μάλλον ανεδαφικός.Ή , για να το πω λίγο εξωραϊσμένα , παραπλανημένος.

Νομίζω πως κάπου εδώ θα πρέπει να έχει γίνει αντιληπτό το μη χρηστικό της αξίωσης της οποιασδήποτε αληθείας επί της φύσεως της γυναίκας.

Ας μιλήσουμε όμως για αυτό που είμαστε σε θέση να αντιληφθούμε ως άτομα.Για τη θέση της γυναίκας.



Κι επειδή μου ζητήθηκε να παραθέσω παραδείγματα μητριαρχικών κοινωνιών , να πω τα εξής :

Είναι αρκετοί οι λαοί οι οποίοι θα μπορούσαν να ενταχθούν στο γενικότερο μοτίβο της μητριαρχίας κατ' αντιστοιχία με αυτό της πατριαρχίας (και τονίζω την αντιστοιχία) .Ο λόγος για τον οποίο δεν ξεκινώ να απαριθμώ , δεν είναι άλλος από το γεγονός ότι , γνωρίζοντας την μεγάλη αμφισβήτηση που υπάρχει γύρω από τα διάφορα ευρήματα (κι όχι ασκόπως) , μιας και είμαστε υποχρεωμένοι να ανατρέξουμε σε εποχές αρκετά παλιές όπου η γνώση επί της καθημερινής διαβίωσης γίνεται πολύ δύσκολο αντικείμενο ερεύνης , θα ήθελα να απεμπλακώ από το ενδεχόμενο μιας ατέρμονης συζήτησης γύρω από το κατά πόσο ισχύει το ένα ή το άλλο.

Θα μπορούσα να υπερθεματίσω επί των ευρημάτων , όχι με την έννοια της αλήθειας που αυτά φέρουν τόσο (μιας κι αυτό ακριβώς είναι το οποίο αμφισβητείται ουσιαστικά), όσο με αυτή της αντιστοίχησης αυτών με ανάλογα ευρύματα που αφορούν σε εποχές όπου είναι γνωστό ότι επεκράτησε το πατριαρχικό πρότυπο με τον οποιοδήποτε τρόπο.Και λέω οποιονδήποτε καθώς υπάρχει ως γνωστόν τραγική διαφοροποίηση σε ότι αφορά την οργάνωση από εποχή σε εποχή κι από λαό σε λαό.Κάτι το οποίο δυσκολεύει ακόμη περισσότερο τον ορισμό μιας κοινά αποδεκτής βάσης πάνω στην οποία θα μπορούσε να συζητηθεί η ύπαρξη ή μη μητριαρχικών κοινωνιών.

Για παράδειγμα η δοξασία της θεάς της γονιμότητας που κατά τα φαινόμενα αποτέλεσε και την πρώτη θεότητα δεν είναι ικανή να μας παραπέμψει σε μια γενίκευση ως προς την αξία που θα μπορούσε να απορρέει από αυτό το γεγονός ως προς τη θέση των γυναικών.Κάτι το οποίο ανατρέπεται όμως όταν μιλούμε λόγου χάρη για το Δία.Σε αυτή την περίπτωση , η ύπαρξη αυτού , ουσιαστικά συνειστά άλλο ένα στοιχείο το οποίο εδραιώνει αυτή τη γενίκευση σε ότι αφορά το πατριαρχικό μοτίβο.
Ιστορικά καταγεγραμμένα γυναικεία πρόσωπα (από την αρχαία Αίγυπτο και τη σημερινή Υεμένη , μέχρι το βυζάντιο) με ανώτατα αξιώματα παραβλέπονται , ως εξαιρέσεις , τι στιγμή που τα αντίστοιχα ανδρικά ενσαρκώνουν στο μυαλό μας το αληθές επί του γνησίου της κυριαρχίας των τελευταίων.

Κι αυτό γιατί , ως γνωστόν η ιστορία , γράφεται πάντα από τους νικητές.

Καλώς ή κακώς , η ιστορία γράφεται από ανθρώπους.Κι επειδή ακριβώς το αντικείμενό της συνδράμει καίρια στην ταυτοποίηση σε επίπεδο κοινωνικών υποσυνόλων , γίνεται βορά σε κάθε περίπτωση των προσωπικών προσδοκιών και των εκάστοτε εθνικών συμφερόντων.Και φυσικά όταν αναφερόμαστε σε ταυτοποίηση δε θα μπορούσαμε να βγάλουμε απ' έξω του αντρες.Όπως κάθε άλλο κοινωνικό υποσύνολο έτσι κι εμείς έχουμε κάποια κεκτημένα να διατηρήσουμε.Δε νομίζω πως υπάρχει κανένα άτομο το οποίο θα αντιμετώπιζε με καλό μάτι την οποιαδήποτε προσπάθεια υποβίβασης της κοινωνικής του θέσης.Μιας θέσης που αποτελεί κατ' ουσίαν σημείο αναφοράς ως προς την ταυτοποίηση του εαυτού του.Ένα στήριγμα για τις προσωπικές του φιλοδοξίες αλλά και για τις απαιτήσεις που αισθάνεται ότι μπορεί να έχει όταν συναγελάζεται με τους υπόλοιπους.



Εγώ θα προσπαθήσω να αντιπαρέλθω λοιπόν την φαινομενική έλλειψη παραδειγμάτων , αντιστρέφοντας την ερώτηση.

Ας κάνουμε λοιπόν την παραδοχή πως δεν έχουν υπάρξει μητριαρχικά οργανωμένες κοινωνίες.
Εκτός του ότι η παραδοχή αυτή δεν θέτει κανένα εμπόδιο ως προς τη δυνατότητα ύπαρξης αυτών στο μέλλον , γεννά παράλληλα κι ένα ερώτημα για το παρελθόν.

Είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε αν όλες οι κοινωνίες που υπήρξαν , ήταν οργανωμένες πατριαρχικά ?
Αν το ξέρουμε , τότε μπορούμε να υποστηρίξουμε την παραδοχή που έχουμε κάνει περί μητριαρχικών κοινωνιών.Αν όχι , τότε υπάρχει σοβαρό πρόβλημα....

Αλλά θα προβώ σε άλλη μια ερώτηση , για να μπορέσω να καταδείξω αυτό το οποίο είπα προηγουμένως σχετικά με τη μη ουσιώδη ενασχόληση με την ιστορία.

Τελικά υπάρχουν εξωγήινοι ???

Αν και εν πρώτοις φαντάζει ολίγον άσχετο ως ερώτημα , εντούτοις είναι πραγματικά πολύ ενδιαφέρον το πως για δύο πράγματα τα οποία δε γνωρίζουμε , τηρούμε ουσιαστικά , δύο μέτρα και δύο σταθμά.

Στο μεν πρώτο αποφασίζουμε να βασιστούμε στην έλλειψη (?) αρκετών στοιχείων για να βγάλουμε το συμπέρασμα ότι δεν τίθεται λόγος για ύπαρξη μητριαρχικών κοινωνιών.
Στο δε δεύτερο προτιμούμε να ευθυγραμμιστούμε με μια ευνοϊκή οπτική ως προς την ύπαρξη εξωγηίνων , έστω κι αν τα στοιχεία τα οποία έχουμε είναι έως και ανύπαρκτα.Κάτι είδε ο Armstrong εκεί που περπατούσε λέει στη Σελλήνη.Κάποιο ούφο έπεσε και δε μας λένε τίποτε.Το 'χουμε δει βεβαίως σε ταινία αρκετές φορές ώστε να είμαστε σε θέση να το εμπεδώσουμε.Κι έχουμε βρεθεί τελικά με ένα πρόγραμμα όπως το SETI , αξίας δεν ξέρω κι εγώ πόσο εκατομμυρίων.

Αλλά πολύ περισσότερο , τι γίνεται με την οπτική που έχουμε γύρω από το θέμα της ύπαρξης , ή , μη αυτού που καλούμε θεό ?
Εκεί τί να πει κανείς , όταν στην ουσία δοξασίες ολόκληρες , οι οποίες νοούνται ως γενικές αλήθειες από τη συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων , έχουν στηριχθεί κι εξακολουθούν να στηρίζονται με βάση , το τίποτε ?....

Δεν τα λέω αυτά για να μειώσω την αξία του SETI , αλλά ούτε και για να υποβαθμίσω την έννοια του θεού.Άλλωστε είμαι φίλα προσκείμενος και ως προς τα δύο.

Όμως δε μπορώ παρά να αναγνωρίσω μία αντινομία σε ότι αφορά στον τρόπο με τον οποίο επιλέγουμε να οργανώνουμε τη σκέψη μας , αναλόγως του ζητήματος το οποίο τίθεται.
Μια αντινομία η οποία δείχνει να συνιστά σχεδόν ένα φόβο γύρω από κάποια ζητήματα..Ή ακόμη καλύτερα καταδεικνύει το μη αντικειμενικό των προθέσεων και άρα και των υποθέσεων που κάνουμε , όταν συζητούμε Εν πάσει περιπτώσει...

Πιστεύω να έγινα κατανοητός.


Τώρα , αν θέλουμε να μιλήσουμε στα σίγουρα το μόνο που θα μπορούσαμε να πούμε για την κοινωνική οργάνωση θα ήταν το εξής.

Αυτό το οποίο είναι εμφανές , είναι μια σταδιακή κοινωνική μεταβολή η οποία έχει να κάνει με την
ταξική αναδιάρθρωση κάτω από το βάρος νέων αναγκών , καθορισθέντων μέσα από την εξελικτική διαδρομή του ανθρώπου.Κι εδώ πρέπει να είμαστε προσεκτικοί και να μην πέσουμε στην εσφαλμένη υπόθεση , ότι αφού η εξελικτική πορεία όρισε τη σταδιακή συσσώρευση της δύναμης στα χέρια των ανδρών , άρα και αυτοί είναι εκ φύσεως ηγέτες.Κι αυτό γιατί , αντίθετα με ότι πιστεύουν ορισμένοι , η εξελικτική διαδικασία δεν αποτελεί μια ευθυτενή πρακτική και σίγουρα δεν ομοιάζει σε τίποτε με την εξίσωση της ευθείας.Για να μην αναφερθούμε στο τυχαίο και κάνουμε τα πράγματα ακόμη πιο δύσκολα.
Γι' αυτό και άλλωστε , κατά το πέρασμα των αιώνων , η ιστορία έχει να επιδείξει πληθώρα στοιχείων τα οποία σηματοδοτούν αλλεπάλληλα πισωγυρίσματα.Πάντοτε κάτι κερδίζουμε και κάτι χάνουμε.

Το σίγουρο είναι ότι ποτέ δεν είμαστε ίδιοι τελικά.Και σε ότι αφορά την έννοια της εξέλιξης , ίσως θα ήταν καλό να τη δούμε μέσα από το πρίσμα της διαρκούς διαφοροποίησης , παρά να προσπαθούμε να την περιορίσουμε στα στενά πλαίσια ενός μονοδρόμου.

Έτσι κι αλλιώς η ιστορία θα μας διαψεύσει όλους με τον ένα ή τον άλλο τρόπο αργά ή γρήγορα.

 

Και γω υποστηριζω την ισοτημια των δυο φυλων και δεν θεωρω οτι η φυση της γυναικας ειναι sub αλλα μητριαρχικες κοινωνιες δεν υπηρχαν.

Αυτα βρηκα στη wikipedia:

"Matriarchy (or gynecocracy) refers to a gynecocentric form of society, in which the leading role is taken by the women and especially by the mothers of a community.

There are no known societies that are unambiguously matriarchal, although there are a number of attested matrilinear, matrilocal and avunculocal societies, especially among indigenous peoples of Asia and Africa, such as those of the Minangkabau, Mosuo or Tuareg. Strongly matrilocal societies sometimes are referred to as matrifocal, and there is some debate concerning the terminological delineation between matrifocality and matriarchy. Note that even in patriarchical systems of male-preference primogeniture there may occasionally be queens regnant, as in the case of Elizabeth I of England or Victoria of the United Kingdom."


Επισης εγινε μια προσφατη ερευνα απο ανθροπολογους που το αποδεικνυει. Εξετασαν Χιμπατζιδες (κοντινοτερος συγγενης του ανθρωπου) και βγαλανε τα εξης συμπερασματα: Τα αρσενικα κυνηγουν για τροφη, τα θυληκα παιρνουν τροφη δινοντας το σωμα τους για ανταλαγμα. Με αλλα στοιχεια κατεληξαν οτι το ιδιο ισχυε για τους πρωτογονους ανθρωπους. Στα πρωτα σταδια οι ανθρωποι βασιζονταν στο κυνηγι που ο πολεμος θεωρειται παρακλαδι του και στην γεωργια, για αυτο και τοτε οι ανδρες κυριαρχουσαν. Ειναι πολυ απλο το θεμα.

Ο ανθρωπος ομως τωρα ειναι ενα εξελιγμενο ον και δεν ειναι η φυση κανενος απο τα δυο φυλα sub, τοτε ομως κυριαρχουσαν τα αρσενικα.

 

Δεν συμφωνώ με τον συγγραφέα του θέματος όμως η γυναίκα εαν δεν έχει κυριαρχικές τάσεις έχει σίγουρα υποτακτικές και αυτό γιατί η κοινωνία μας θέλει τον άντρα απο πάνω στην σχέση, δεν λέω ότι θα τρώει ξύλο αλλά σίγουρα θα υπάρξουν στιγμές που θα λειτουργεί σαν υποτακτική.

 

όλες οι γυναίκες έχουν υποτακτικές τάσεις αν γνωρίσουν το απόλυτο αρσενικό, βέβαια πολλές αρνούνται την φύση τους γιατί έτσι γουστάρουν αλλά την πολική έλξη θα την νιώσουν. Δεν υπάρχει πιο γοητευτικό όν στην φύση απο έναν απόλυτο κυρίαρχο και την ζεστή αύρα που εκπέμπει.

 

Η πλειοψηφια των γυναικων ειναι sub. Αλλες λιγοτερο αλλες περισσοτερο, αλλα sub. Το θεμα ειναι οτι πολλες δεν ξερουν ποσο sub ειναι κ που ειναι τα ορια τους.