ΘΕΛΩ

-Τι θέλεις;
-Τα πάντα
-Δλδ;
-Εσένα...

 

...παγωτο nutella.

 

Πρέπει να κάνουμε περισσότερη παρέα στις 22.42 τα βράδια  

 

Θέλω να μείνεις όπως ακριβώς είσαι. Όπου κι αν είμαι, όπου κι αν είσαι. Με όποιον κι αν είμαι, με όποια κι αν είσαι. Για πάντα η παρανοϊκή σκέψη μου.

 

Θέλω να μη σε χρειάζομαι.
Να μη γεμίζεις τον ορίζοντά μου.
Να σε ξεριζώσω από μέσα μου.
Να γίνεις μιά ξένη.

... για να σου κάνω έρωτα για πρώτη φορά.

 

Θέλω εσένα...
Ολόκληρο κι αδιαπραγμάτευτο. Ούτε το μέτρο σου με πειράζει, ούτε το πολύ σου. Οτιδήποτε άλλο θα ήταν έκπτωση. Θέλω και την σιωπή σου, αλλά θέλω και την λαχτάρα σου. Θέλω τα μάτια σου πάνω μου λαίμαργα. Θέλω τα χέρια σου να τα φιλώ, μετά τα χτυπήματα. Θέλω την φωνή σου να με ταξιδεύει εκεί που ποτέ δεν φανταζόμουν ότι θα πήγαινα. Θέλω τα πάντα σου...

 

Θέλω να θάψεις επιτέλους το "τσεκούρι του πολέμου"...Γιατί εγώ δεν παίζω άλλο το παιχνίδι σου...
Να καταλάβεις ότι όσο "σκατό" και να μου ρίξεις ακόμη...Όσες "κατάρες" να πεις μονάχη σου...
Εγώ πια θα σου χαμογελώ...Και δεν θα σταματήσω να σε νοιάζομαι...
Και όταν πλέον αποδεχθείς το ανούσιο του πράγματος...
Και πόσο τρώει την δική σου την ψυχή...Ξέρεις που να με βρεις, για να τα βγάλεις όλα από μέσα σου...
Και θα σε ακούσω όπως παλιά...με ηρεμία...
Θέλω να είσαι καλά...Και ας μην το πιστεύεις...
Δεν έχω άλλα λόγια για σένα...Όχι μέχρι να θελήσεις κι εσύ άλλα...
Όμορφα...φιλικά...Γιατί πλέον φιλικά λόγια μπορώ να σου τα δώσω... 

 

Θα το καταλάβει, φίλε μου. Δώσε αγάπη...

 

Αν και τι θα καταλάβει φίλε μου, δεν μπορώ να το γνωρίζω...
Αφού μες το κεφάλι της δεν είμαι...
Ξέρω όμως, ότι κανείς δεν "τρελαίνεται" από μόνος του...δίχως καμία αιτία...
Χωρίς να έχει βάλει την "ουρά" του και ο άλλος...
Και όπως είχα "τρελαθεί" εγώ, έτσι "τρελάθηκε" και κείνη...
Δεν βοήθησε κανείς μας τον άλλο...

Τεσπα, το ζήτημα είναι ποιος αποφασίζει, στην "τρέλα" να βάλει κάποτε τελεία...
Και τότε δεν έχει καμία πια αξία, ποιος έφταιξε λιγότερο, η περισσότερο...
Δεν υπάρχει πια λόγος για συγνώμες...Δεν χρειάζεται κανείς να "κατεβάσει το κεφάλι"...
Εγώ αυτού του είδους τις ικανοποιήσεις της δεκάρας...
Από ανθρώπους που για μένα ήταν σημαντικοί...Δεν τις θέλησα ποτέ...

Όμως χέρι δεν το ξαναπλώνω...Το έκανα ήδη αρκετές φορές και πια κουράστηκε...
Αφήνω ένα λευκό τριαντάφυλλο, δίχως αγκάθια, αμάραντο...
Αν ποτέ θελήσει να το πάρει...Ξέρει που είμαι για να μου το φέρει...
Αν δεν το θελήσει...Ξανά καλά να είναι...
Δεν επέβαλα ποτέ την παρουσία μου σε κανέναν...
Δεν ζητιάνεψα ποτέ την παρουσία κανενός...
Δεν παρακάλεσα...Ούτε ποτέ μου θα το κάνω...
Και δεν θέλησα ποτέ μαζί μου, ούτε να ζητιανέψουν, ούτε να παρακαλέσουν...
Μα ούτε και άφησα την παρουσία τους να μου την επιβάλουν...

Τα λόγια μου είναι ξεκάθαρα...
Αν θέλει να τα παρερμηνεύσει...
Ας κάνει όπως την ευχαριστεί...
Πιστεύω ότι "γδαρθήκαμε" πάρα πολύ...
Ότι "πληρώσαμε" αρκετά και οι δυο μας...
Και ίσως και να ήταν αναγκαίο...
Πλέον φτάνει...

Και επιτέλους επιστροφή στο νήμα σου...

Θέλω να έρθει ο χειμώνας...
Γιατί μέχρι τότε τα "ζόρια" μου πιστεύω ότι θα έχουν τελειώσει...
Και θέλω να μην μ' εγκαταλείψουν οι δυνάμεις μου...
Ενώ βρίσκομαι ακόμα στον "δρόμο" που χάραξα πριν λίγο καιρό...
Ότι και αν συμβαίνει...παρ' όλα τα εμπόδια που μου παρουσιάζονται κάθε μέρα...
Θέλω τον "δρόμο" μου να τον περπατήσω μέχρι το τέρμα του...
Και να δώσω ένα "ξεχωριστό" χαμόγελο σε κάποια...
Γιατί το "κέρδισε"...Και όταν το βγάλω απ' το "τσεπάκι" μου για κείνη...
Θα το κάνω με την καρδιά μου...Κι όχι από υποχρέωση...  

 

Να αλλάξω περιβάλλον και "παραστάσεις". Ακόμη και πόλη... έστω για κάποια χρόνια. Αλλά πώς... Τελικά όσο ζούμε, θα παιδευόμαστε, είτε γλυκά είτε βασανιστικά, σχεδόν σαδιστικά. Γαμώτοοο.

 

Θέλω ανθρώπους στη ζωη μου που να με εμπνέουν να γίνομαι καλύτερη...
Δεν έχω αρκετούς τέτοιους
Όπως ο καθηγητής μου που μου έδειξε έναν δρόμο να συνδυασω τα θέλω μου με αυτές τις γνώσεις που έχω ηδη συγκεντρώσει.
Που μου έδωσε την ελπίδα που είχα χάσει και ξανά έχω κίνητρο για να γίνω ακόμη καλύτερη απο οτι ηδη είμαι.

 

θέλω να χορέψω στη βροχή
θέλω να χορέψω μόνη μου στη βροχή
θέλω ενώ χορεύω να νιώθω την κάθε σταγόνα σαν να είσαι εσύ, γύρω μου, μέσα μου, παντού.