ΘΕΩΡΙΑ ΚΑΙ ΠΡΑΞΗ, ΔΥΟ ΚΟΣΜΟΙ....

Τον τελευταίο καιρό στο forum παρακολουθώ με αμείωτο ενδιαφέρον να περιφέρονται αποψάρες επί παντός επιστητού.

Οι αποψολόγοι δίνουν και παίρνουν.

Άποψη για τον δανεισμό, άποψη για την συναίνεση, άποψη για την κακοποίηση…

Λεξικά πάνε και έρχονται, απόψεις επί απόψεων ξιφασκούν.

Και δώσε ατάκες τύπου «γιατί καλέ να μην πω την άποψη μου; δημοκρατία δεν έχουμε;»

Και έρχεται η στιγμή που μπαίνει ένα θέμα και ερωτά «Πως είναι μια τυπική σας μέρα στο Bdsm;»

Θα περίμενε κανείς πως εκείνοι, οι λαλίστατοι ντε, με τα κείμενα σεντόνια, με τις συμβουλές, με την άποψη, με με με με ..... θα έτρεχαν πρώτοι όπως κάνουν παντού να συνεισφέρουν στο νήμα...

Αλλά παραδόξως πέφτει σιωπή..

Ελάχιστοι μιλούν μέσα από το βίωμα…

Σίγουρα υπάρχουν και κάποιοι που δεν θέλουν για όποιους λόγους να το καταθέσουν, αλλά είναι γνωστό μέσα από τις τοποθετήσεις τους πως έχουν το βίωμα.

Οι υπόλοιποι;

Που είναι;

Μα φυσικά στα λαγούμια τους.

Γιατί ;

Μα γιατί ένα τέτοιο θέμα δεν επιτρέπει την άποψη.

Επιτρέπει μόνο το βίωμα.

Και εκεί ο Βασιλιάς είναι πλέον γυμνός.

Γράφω τις παραπάνω σκέψεις μου για να έρθω στον πυρήνα.

Αποδεικνύεται περίτρανα πως το εδώ φόρουμ είναι απλά ένα χωνευτήρι απόψεων από άσχετους ως προς το αντικείμενο που πραγματεύεται το φόρουμ.

Άνθρωποι που διάβασαν πέντε πράγματα, που είχαν έως τώρα κάποιες σκόρπιες εμπειρίες, που το bdsm το έχουν ως χόμπι στη ζωή τους, έτσι για ένα αλατοπίπερο στη ζωή τους, και δεν αποτελεί τη δεύτερη φύση τους.

Αυτό δεν είναι πρόβλημα.

Το πρόβλημα ξεκινά από τη στιγμή που οι άσχετοι προσπαθούν να επιβάλλουν την αποψάρα τους σε εκείνους που ζουν και άρα γνωρίζουν καλύτερα τι σημαίνει συναίνεση, τι σημαίνει δανεισμός, τι σημαίνει αιδιοραφή, τη σημαίνει να ζεις, να μοιράζεσαι, να αφοσιώνεσαι και να κοπιάζεις για να κρατήσεις μια σχέση Κ/υ μέσα στο χρόνο, τι σημαίνει να αφοσιωθείς και να κάνεις το bdsm τρόπο ζωής.

Τι σημαίνει αγάπη, έρωτας, σχέση, καθημερινότητα, δομή μέσα στο bdsm.

Παρατηρείται η ανάπτυξη ενός φαινομένου που προσωπικά θα το ονόμαζα «αστυνομία του bdsm».

Αυτό το φαινόμενο αναπτύσσεται κυρίως από τους άσχετους αποψολόγους οι όποιοι έχουν αναλάβει έναν ρόλο που δεν τους τον έχει δώσει κανείς να παρεμβαίνουν, να βγάζουν τις μεζούρες και να μετράνε κατά πόσο αυτό που λες είναι μέσα στα όρια του ασφαλούς και του συναινετικού.

Και όταν ευγενικά ή όχι τους λες πως γνωρίζεις καλύτερα τι λες από εκείνους δέχεσαι την απάντηση «δημοκρατία δεν έχουμε; Θα λέω την άποψη μου»

Υπάρχουν νήματα που επιβεβαιώνουν την παροιμία «δυο γάιδαροι μαλώνανε σε ξένο αχυρώνα»

Αυτή η κατηφόρα, γιατί περί κατηφόρας πρόκειται, απασχολεί αρκετούς ανθρώπους στο φόρουμ.

Νιώθουν πως αυτοί που έχουν να προσφέρουν σημαντικά πράγματα στα νήματα παραγκωνίζονται από την αποψάρα του καθένα..

Το bdsm λοιπόν σύνκαυλοι είναι και αίματα, και αιδιοραφές και ξεκωλιάσματα απείρου κάλλους και βελόνες, και ταπείνωση και άλλα σκληρές για κάποιους αλλά ευχάριστες για κάποιους άλλους πρακτικές.

Το bdsm είναι και σκάσε και βούλωστο και θα κάνεις μόνο ότι θέλω εγώ.

Το bdsm είναι πολλά πράγματα που η νεοσύστατη «αστυνομία» δεν καταλαβαίνει.

Και δεν καταλαβαίνει γιατί δεν έχει το βίωμα.

Το ασφαλές και το συναινετικό δεν είναι μια διαδικασία που την κόβουμε και την ράβουμε στα μέτρα μας ανάλογα με το αξιακό μας σύστημα σε συνάρτηση με την ασχετοσύνη μας.

Το ασφαλές και το συναινετικό είναι μια ολόκληρη εμπειρία.

Που για να την αποκτήσεις πρέπει να σκύψεις με αγάπη στις σχέσεις Κ/υ, να αφοσιωθείς, να δουλέψεις με τον εαυτό σου, να κάνεις την υπέρβαση, να ξεπεράσεις αντιστάσεις, να σπάσεις στεγανά, να πας αλλού…

Και αυτό το "αλλού" δεν είναι αποτέλεσμα απόψεων και αποψολόγων επί παντός επιστητού.

Αυτό το "αλλού" είναι απόφαση..

Απόφαση πως θα υπερβείς τον εαυτό σου και πως θα περάσεις σε μια άλλη αντίληψη για το σχετίζεσθαι, για την αγάπη, για τον έρωτα, για την δομή της καθημερινότητας σου..

Αυτό το αλλού είναι ο κόσμος του σαδομαζοχιστικού ηδονισμού.

Αυτός ο κόσμος αντιλαμβάνεται το ασφαλές και το συναινετικό τελείως διαφορετικά από τον άσχετο..

Δεν επιθυμώ να διαβάσω αποψάρες εδώ…

Αν θέλω να διαβάσω αποψάρες έχει ένα κάρο νήματα..

Καλώ μόνο τα μέλη που ζουν και έχουν το βίωμα να «σοκάρουν» μέσα από το νήμα..

Να μιλήσουν για την εμπειρία και μέσα από την εμπειρία..

Να μιλήσουν για τα πιο σκληρά πράγματα που έχουν βιώσει ή βιώνουν..

Να μιλήσουν για τις πιο έντονες και δυνατές στιγμές τους..

Έχετε για παράδειγμα γλύψει το αίμα από τις πληγές σας;

Σας έβγαλε ποτέ κανείς στο δρόμο να κάνετε πιάτσα;

Πόσες ώρες έχετε μείνει όρθιοι και ακίνητοι επάνω σε ψηλοτάκουνα;

Σας έχουν κάψει ποτέ τη γλώσσα με τσιγάρο;

Έχουν σβήσει τσιγάρα στις θηλές σας;

Έχετε μαστιγωθεί με βέργα τριανταφυλλιάς που έχει επάνω της αγκάθια;

Τέτοια και άλλα βιωματικά θα ήταν σημαντικό να αναφέρονται εδώ..

Κατά πόσο είναι ασφαλή και συναινετικά όλα αυτά παρακαλώ τις αποψάρες σας αλλού..

Ευχαριστώ…..

Iagos

 

 

Δεν έσβησε ο ήλιος και συνεχίζει να γυρίζει γύρω από τη Γη. Δε θα τοποθετηθώ για το κοκομπλόκο, όποιος έχει να προτείνει κάποια λύση ας το κάνει τώρα , διαφορετικά ας σωπάσει για πάντα. To BDSM, δεν είναι τα fora. Από την άλλη η ελευθερία του λόγου είναι ά π ε ι ρ η κι όταν διαβάζω τέτοια, ανοίγω το γιουτιούμπι και ακούω στη διαπασών τον Krow:


(αν είναι άσχετο με το θέμα του νήματος, μπορεί να ζητήσει ο νηματοθέτης να διαγραφεί, τούτη η παρέμβαση.


Λίγα λόγια και με ουσία:

 

Το βρηκα ταιριαστο..enjoy!!

 

Καλέ μου @Iagos : "Άμαθος είναι ακόμη ο παραπόταμος του Νέστου, γι' αυτό αργεί να φθάσει".
Να προσθέσω δε, ότι μέχρι να φθάσει, πολύ από το νερό του θα ξεστρατίσει. Σε κάθε όμως περίπτωση, το έδαφος θα ποτισθεί.

 

Από την στιγμή που δεν βλέπω το φόρουμ ως συνδικάτο, δεν δίδω και μεγάλη σημασία.
Είναι λίγα τα άτομα που εκτιμώ και αυτά δεν πολυγράφουν. Τα λέμε από κοντά.
Όσο για το νήμα με την καθημερινότητα, θαρρώ πως η πλευρά του υ θα παρουσίαζε καλύτερα αυτήν την τελετουργική ρουτίνα.

 

Μία μικρή διευκρίνηση

Η γη γυρίζει γύρω από τον ήλιο

Ο ήλιος είναι ένα σταθερό σημείο που παράγει φως....

Ευχαριστώ για το σχολιο

 

Η απόσταση μεταξύ θεωρίας και πράξης,
είναι πολύ μικρή στην θεωρία αλλά τεραστία στην πράξη!!!

Απλά πράγματα!!!

 

Μια και παίζει πολύ το μουσικό υπονοούμενο, ας ρίξω και γω ένα! 

 

Είναι υπέροχο να ζητάς από έναν άνθρωπο να σε περιμένει έξω από μια πόρτα, σε ένα πεζοδρόμιο σε ώρα αιχμής σε κεντρικό σημείο της Αθήνας.

«Θα το κάνεις;»

«Μάλιστα θα το κάνω»

«Ωραία αύριο στις 14:30 ακριβώς στην οδό τάδε και στον αριθμό τάδε, γονατίζεις και περιμένεις με σκυμμένο κεφάλι»

Η ώρα πλησιάζει.

14:30 ακριβώς.

Έρχεται μήνυμα «Είμαι στη θέση μου»

14:45 στρίβεις τη γωνία και τη βλέπεις.

Εκεί.

Στη θέση της.

Αυτοκίνητα περνούν. Κόσμος περνά από δίπλα της.

Κάποιος νομίζει πως ζητιανεύει και βγάζει από τη τσέπη του ένα νόμισμα. Δεν ξέρει που να το ρίξει. Δεν τον κοιτά. Έρχεται σε αμηχανία ο τύπος και φεύγει.

Πλησιάζεις.

«Σήκω και ακολούθησε»

Ρεύμα ηλεκτρικό.

Σηκώνεται τόσο τρομαγμένα και τόσο αστεία που σε πιάνουν τα γέλια..

«Ζωντόβολο»

Η πιο τρυφερή λέξη…

Ζωντόβολο…

Είναι υπέροχα να στήνεις θρίλερ…

Μικρά θρίλερ στα πεζοδρόμια των Αθηνών..

Υπέροχα…

Και το υπέροχο πως υπάρχουν άνθρωποι σε αυτή τη πόλη που ζω που αγαπούν να στήνουν σκηνές θρίλερ…

Iagos

 

 

Καταλαβαίνω απόλυτα τι θέλετε να πείτε..

Ευχαριστώ για το σχόλιο...

Κρατώ την αρχική μου τοποθέτηση παρ όλα αυτά...