ΘΕΩΡΙΑ ΚΑΙ ΠΡΑΞΗ, ΔΥΟ ΚΟΣΜΟΙ....

Εσύ άφησες φιλοδώρημα......?

 

Δεν ξέρω τι έκανε ο κύριος...
Το βλέμμα μου ήτα στο πάτωμα.
Εγω πήρα την σακουλιτσα στο στόμα μου και έκατσα σαν καλό κουτάβι στην θέση μου...
Δεν είδα καν το βλέμμα του ντελιβερα.
Κατάλαβα όμως απο τις κινήσεις του ότι ήρθε σε σύγχυση...
Τον κακομοίρη...

 

Αγαπητε @Iagos , δεν μπαινουν σε αντιπαραθεση για την αντιπαραθεση. Πωληση κανουν! Υποπτευομαι πως δεν εισαι ανθρωπος του εμποριου...  

 

Με το εμπόριο προς το παρών είμαστε μακριά και "αγαπημένοι" ώσπου να έρθει η ώρα που θα λύσουμε τις διαφορές μας και θα το στείλουμε εκεί που του αξίζει...

Έως τότε είναι όμορφο να εξακολουθούθουμε να πηδιόμαστε στα πάρκα....

Ευχαριστώ για την παρέμβαση αλλά δεν ήταν ανάγκη να μπείτε στον κόπο...

Προς το παρών το ενδιαφέρον μας έχει στραφεί στην συζήτηση "Ντελιβεράς Μαρμαροκολώνα -φιλοδωρημα"   

Και αυτό δείχνει μέσα από την εμπειρία πως όταν περνάς καλά και μιλάς και γελάς και παίζεις και γράφεις και καυλωνεις έχεις το εμπόριο πατόκορφα χεσμένο...

Ευχαριστώ

 

Εγώ είμαι με το μέρος του ντελιβερα πάντως να εξηγούμαστε.....θάνατος στούς δύο παραπάνω που έπαιξαν με την καύλα του εργαζομένου.... 

 

συγνωμη δεν θα επαναληφθει...

 

   

Τελικά ο Ντελιβεράς έφτασε σώος και ασφαλής στον επόμενο προορισμό του και αν ναι τι αντίκρυσε στο επόμενο σπίτι;

Αυτό θα μείνει μόνο στη θεωρία....

Εκτός αν το επόμενο σπίτι ήταν το δικό μου.......

 

Θα αναφερθώ σε μία τραυματική ως Κ για Εμένα εμπειρία, κάτι που Μου κόστισε βαθιά και Μου πήρε κάποιο χρόνο για να το ξεπεράσω... Βέβαια να πω ότι και αυτό το βίωμα Με βοήθησε μέσα από την επίπονη διαδικασία που Με πέρασε προσθέτοντας άλλη μία κατανόηση ανάμεσα στη θεωρία και την πράξη...

Μιλούσα κοντά δύο μήνες με έναν υποτακτικό... Ισχυρίζονταν ότι είχε βγει από μία τετραετή σχέση D/s και συγκατοίκησης και ήταν μόνος αλλά και έτοιμος να μπει σε νέα D/s σχέση, θέλοντας να μπει σε πιο αυστηρό πλαίσιο από το προηγούμενο... Δεν του αρκούσε απλά να κάνει κάποια περιστασιακά παιχνιδάκια...

Εγώ αυτό το πήρα ως καλό σημάδι... Λέω ένας άνθρωπος που έχει ζήσει ένα D/s και θέλει να πάει πιο μακριά τώρα, είναι καλό σημάδι... Ήταν και καιρός που έπεφτα μόνο πάνω σε ανθρώπους που το μόνο που ήθελαν ήταν να κάνουν παραγγελιές πραγμάτωσης φαντασιώσεων...

'Αρχισα λοιπόν να ξοδεύω αρκετές ώρες καθημερινά στην επικοινωνία Μ/μας, στην αλληλογραφία Μ/μας κι έβλεπα ότι και αντίληψη είχε και χιούμορ είχε και σταθερότητα στην καθημερινή παρουσία και αναφορά του. Και ελεύθερος επαγγελματίας ήταν ώστε υπήρχαν μέρες τρελού φόρτου αλλά και μέρες που είχε την άνεση για διαλλειματά και μόνος ζούσε ώστε να μπορεί να κινείται με ανεξαρτησία στο χώρο του...

Ήρθε η ώρα να συναντηθούμε. Πήγαμε για ποτό, περάσαμε όμορφα, του έκανα και κάτι ζόρια public, τα πέρασε... Όλα καλά... Άρχισε να δημιουργείται ένας κοινός ενθουσιασμός, ότι εδώ μάλλον έχουν βρεθεί δύο συμβατοί άνθρωποι...

Κανονίζουμε να βρεθούμε μετά από μία εβδομάδα πλέον στο σπίτι του για το Σ/Κ. Ήρθε να Με παραλάβει από το δικό Μου... Ακολούθησε σέσσιον διαρκείας μέχρι τα ξημερώματα, την άλλη μέρα το πρωί πήγαμε για καφέ και κουβεντιάσαμε πολύ, Με επέστρεψε σπίτι Μου... Όλα καλά...

Μέσα στην εβδομάδα αρχίζουν κάτι παρατράγουδα... Δεν μπορώ αυτό, δεν μπορώ εκείνο, δεν μπορώ το άλλο, πολύ δουλειά έχει πέσει... Οι πρώτες αρνήσεις... ΟΚ γνωστά και αναμενόμενα... Το πρόβλημα ήταν ο τρόπος του. Ήταν αγενής και ψυχρός τη μία, μετά ήταν ευγενικός και συγκαταβατικός... Υπήρχε μία ανακολουθία στην έκφραση... Του εξηγώ ότι δεν υπάρχει πρόβλημα από πλευράς Μου σε αυτή τη φάση για το ρυθμό των πραγμάτων, να πάρει το χρόνο του, αλλά αν αποφασίσει ότι θέλει να συνεχιστεί η μεταξύ Μ/μας επικοινωνία τότε υπάρχει συγκεκριμμένος τρόπος και σειρά που θα πρέπει να ακολουθήσει, ως προς τις "αρνήσεις" του, τις οποίες του επιτρέπω να της έχει, μιας που είναι αρχή και τώρα αρχίζουμε να γνωριζόμαστε και να εξερευνούμε και τα όρια...

Θα ζητάει άδεια, θα λέει ευχαριστώ και παρακαλώ και όταν φτάνει σε σημείο που δεν αντέχει, ακόμα και αν το πράγμα είναι απλό του στυλ, είμαι πολύ κουρασμένος και δεν μπορώ να μαζέψω τώρα το σπίτι, πχ, θα κάνει χρήση του safe -word. Κατόπιν θα απαντάει στις διευκρινηστικές ερωτήσεις, θα αναμένει την απόφασή Μου και θα την ακολουθεί. Αν δεν μπορεί θα κάνει και πάλι τη χρήση safe - word. Tου εξήγησα ότι θέλω να μπει μεταξύ Μ/μας μία σειρά ώστε να κρατιούνται οι τύποι, μιας που για Εμένα δεν υπάρχει χειρότερο από το να μπαινοβγαίνει κανείς από το ρόλο και τη θέση του και ότι όλα είναι αποδεκτά αρκεί να τηρείται η θέση και ο τρόπος που απαιτεί...

Του ζήτησα να το σκεφτεί και αν αποφασίσει ότι αυτή είναι μία συνθήκη που μπορεί και θέλει να τηρήσει να Με ενημερώσει και να πάρει την ευθύνη της τήρησης από πλευράς του μίας τέτοιας συμφωνίας... Αλλιώς δεν πειράζει. Και να μην ξαναμιλήσουμε μπορούμε και φιλικά να τα λέμε μπορούμε...

Μετά από καμμία εβδομάδα επανήλθε ότι συμφωνεί... Κανονίζουμε λοιπόν να βρεθούμε και πάλι το παραπάνω πια Σ/Κ. Του είχα εξηγήσει επίσης ότι προϋπόθεση για τη συνέχιση θα ήταν να τιμωρηθεί για τον τρόπο που εκτός θέσης είχε αρνηθεί αποδεχόμενος ότι η ποινή για την αθέτιση της συμφωνίας τήρησης της θέσης θα ήταν τιμωρία αλλά εάν συνεχιζόταν το ίδιο παράπτωμα, η ποινή θα ήταν το release...

Όλα καλά, καθαρά, ξάστερα, συμφωνημένα... Με χαρά συναντιόμαστε... 'Εχω πάρει μαζί Μου και το μικρό Μου το βαλιτσάκι με ό,τι πράγματα θα χρειαζόμουν όλο το Σ/Κ.
Ξεκινάει η τιμωρία, βγαίνει από τη μέση, ανταλάσσονται κάποιες τρυφερές στιγμές και μπράβο κι εμψυχώσεις, συνεχίζεται το σεσσιον κι έρχεται η ώρα να πάμε σινεμά όπως είχαμε πει. Μου προτείνει μία ταινία που θεώρησε ότι θα Μου άρεσε, Μου έπεφτε όμως λίγο βαριά για τα κέφια Μου εκείνη την ημέρα. Απογοητεύτηκε με την άρνησή Μου αυτή και μετά άρχισε να Με παρακαλεί να πάμε να δούμε μία ελληνική με έναν τύπο που για μένα αντιπροσωπεύει όλη την υποκουλτούρα... Αρνήθηκα και πάλι και διάλεξα να πάμε σε ένα blockbuster απ' αυτά με τα σούπερ εφέε και το τίποτε επί της ουσίας που είναι για να τρως ποπ-κορν, ταινία όμως που Μου είχε πει ότι θα ήθελε να δει κάποια στιγμή.

Κλείνει τα εισητήρια τηλεφωνικά και καθώς ετοιμαζόμαστε του λέω ότι θέλω να φοράει τη σφήνα του... (εδώ να πω ότι τη σφήνα του την αγαπούσε, την έδειχνε με καμάρι, τη φόραγε, δεν ήταν "άμαθος" ως προς αυτό). Κι εκεί αρχίζει η κόλαση... Μούτρα, όχι δε θέλω, όχι δε μπορώ... Ενικός, επιθετικότηα στους τρόπους. Του υπενθυμίζω ότι έχουμε συμφωνήσει με ποιόν τρόπο θα γίνει η επικοινωνία της δυσκολίας. Του λέω, γονάτισε, ζήτα την άδεια να μιλήσεις. Θα σε ακούσω, θα σου ανακοινώσω την απόφασή Μου και αν δεν μπορείς να τη δεχτείς, θα κάνεις χρήση safe word. Κατόπιν θα απαντήσεις παραμένοντας γονατιστός σε κάθε διευκρινιστική ερώτηση που θα έχω σε σχέση με τη χρήση του safe word. Σου υπενθυμίζω ότι αυτή είναι η συμφωνία που 'Ε/'εχουμε κάνει όπως και ότι θα τιμωρηθείς όταν την παραβαίνεις και ότι αν συνεχίσεις να την παραβαίνεις από Εμένα θα υπάρξει η αποδέσμευσή σου. Οπότε κάνε αυτό που Έ/έχουμε συμφωνήσει.

'Αρνηση... Πάει και κάθεται στον καναπέ, μέσα στα νεύρα και τα μούτρα. Παρακάμπτω το ότι δεν έχει γονατίσει. Τον αφήνω λίγη ώρα μπας και ηρεμήσει... Κάθομαι σε μία πολυθρόνα, καπνίζω, τραγουδάω αργά, ήρεμα και σιγά σιγά αρχίζω και του εξηγώ τι απαιτείται ως προς τη διαδικασία. Ό,τι δεν Είμαι εδώ για να κάνω τα κέφια του. Ότι αν επιθυμεί Κάποια να του κάνει τα κέφια του, να κλείσει ένα σέσσιον με μία επαγγελματία. Εγώ δεν Είμαι... Ότι αν δεν μπορεί να τηρηθεί αυτή η συνθήκη δεν μπορεί να υπάρξει και συνέχεια μεταξύ Μ/μας... Μετά από κάποια ώρα τον ρωτάω αν είναι έτοιμος να ακολουθηθεί η συμφωνημένη διαδικασία... Δεν απαντά, σηκώνεται κι αρχίζει "πάμε σινεμά" έχω πληρώσει και τα εισητήρια.

Του απαντώ ότι δεν 'Ε/'εχουμε πουθενά να πάμε μαζί αν δεν επιστρέψει στη θέση του και δε γίνουν τα πράγματα όπως πρέπει.Ότι ήδη είναι εκτός θέσης κι έχει κρατήσει αρκετή ώρα αυτό το βιολί. Τελείωνε, του λέω και του σκάω ένα χαστούκι. Πλέον Είμαι κι Εγώ ιδιαίτερα εκνευρισμένη. Είμαστε όρθιοι, δίπλα στην πόρτα. Αρχίζει να φωνάζει και να βρίζει...

Πηγαίνω προς την κρεββατοκάμαρα, μαζεύω τα διάφορα σύνεργα, πακετάρω, έχει έρθει στην είσοδο του δωματίου και Με παρακολουθεί. Προσπαθεί να Με βοηθήσει να μαζέψω. Του εξηγώ ότι δε χρειάζομαι πλέον καμμία βοήθεια ή υπηρεσία από εκείνον, δεν έχουμε να πούμε ή να κάνουμε κάτι άλλο. Αρχίζει τα παρακάλια. Δεν του δίνω σημασία. Αρχίζει και ξαναβρίζει... Δεν του δίνω σημασία. Βγαίνω από το σπίτι, μπαίνω στο ασανσέρ, βρίσκομαι στου διαόλου τη μάνα από το σπίτι Μου, φοράω τα πιο ακατάλληλα παπούτσια για το βαρος που κουβαλάω, χιονίζει, δεν Εϊμαι αρκετά καλά ντυμμένη, βρίσκομαι σε μία λεωφόρο που δεν περνάει τίποτε από ταξί και κανένα μαγαζί, μπαρ, καφέ. Έχω τέτοια φούρια μέσα Μου που κάνω έτσι αρκετά χιλιόμετρα. Επιτέλους βρίσκω ένα καφέ που διανυκτερεύει, τηλεφωνώ στον @Iagos που κι Εκείνος έχει βγει για το δικό του σέσσιον, του λέω στα γρήγορα τι έχει συμβεί, Μου λέει κάτσε εκεί που είσαι στα ζεστά και έρχομαι να σε παραλάβω... Από τη φούρια Μου ξεχνάω στο μαγαζί το αγαπημένο Μου άσπρο μοχέρ φουλάρι...

Κι αυτή είναι μία ιστορία ανάμεσα στη θεωρία και την πράξη...

Α.

 

Αγαπημένη μου είναι να μη σου τύχει και πέσεις πάνω σε θεωρητικό.....

Και ειδικά όταν χιονίζει... 

Τρεχατε ποδαράκια μου μετά.... 

 

Χαχαχα... Πάει και το φουλάρι ρε γαμώτο... Αλλά όλα έχουν το τίμημά τους... Σ' αγαπώ για τις πράξεις σου...

Α.

 

....και εγώ για την ελευθερία σου. ....

 

Εμένα με έχει στείλει αδιάβαστη Κ και για αυτόν τον λόγο. "Αυτά που θέλεις να κάνεις δεν τα μπορείς, αυτά που μπορείς δεν σε ενδιαφέρουν, τι να σε κάνω εγώ;" Στην πραγματικότητα επρόκειτο για συνδυασμό ασυμβατότητας που δεν θέλαμε να παραδεχτούμε και απειρίας δικής μου.

Αυτό δεν μου έχει συμβεί. Διευκρίνιζα ότι οι αντοχές μου δεν φτάνουν ακριβώς στον ουρανό και μου απαντούσαν "αυτό είναι προφανές αλλά" π.χ. "εμένα με νοιάζει να γνωρίσω την sub που γράφει τρεις γραμμές πρόταση και δεν χάνει την μπάλα."

Το ετοίμασαν, αν δεν ήταν έτοιμο. Γενικά, ένα υ πρόθυμο αλλά με προβλήματα ανταπόκρισης στις επιθυμίες του Κ εκπαιδεύεται και φροντίζεται και του δίνονται κίνητρα για να λειτουργήσει όπως επιθυμεί ο Κ, δεν απορρίπτεται προστατευτικά ή τουλάχιστον δεν έχω ζήσει κάτι τέτοιο. Όταν διαπιστωθεί ότι παρόλα αυτά δεν κάνει, όταν σωθεί ο χρόνος που του έχει διατεθεί, τότε συχνά απορρίπτεται.

Επίσης, από Κ καθαρά της πράξης και της εμπειρικής προσέγγισης έχουν απορριφθεί υ των οποίων η παθητική αλγολαγνεία οφειλόταν σε αβάσιμες ενοχές.