Θάθελα.....

Μα τι λεω ο τρελλός..
Υπάρχει και το "Πράσινο Μίλι", όπου ο δεσμοφύλακας (Tom Hanks) τα κατάφερε..μετά το θεικό αγγιγμα..να βλέπει τους αλλους να γερνάνε γύρω του. Ηe was infected with life...
Και τελικά μην αντέχοντας τον αβάσταχτο πόνο, να ζει για πάντα, προσευχόταν στον Δημιουργό να το τελειώσει επιτέλους το τόσο μακρύ του πράσινο μίλι..

Αλήθεια,
Who wants to live forever?
Who dares to love forever?
Forever is our today.
Who waits forever anyway?

Πάντως εγώ...δεν θάθελα.. δεν θα μπορούσα!

 

Θα θελα να διορθώσω τα λάθη μου.

Θα θελα να μην έκανα το λάθος που έγινε χθες.
Θα θελα λίγη συμπαράσταση από τους φίλους μου..

 

Θα ήθελα να ξανά βρεθώ σε κάποιο – καφέ Meeting σαν το χθεσινό!!!

Aλλά να είμαστε περισσότεροι.

 

θα'θελα να παψουν να με στοιχειωνουν τα λαθη που εχω κανει στη ζωη μου!!
θα'θελα να σταματησω να πληγωνω τους ανθρωπους που αγαπω περισσοτερο!!
θα'θελα να πω Συγνωμη..........

 

θαθελα ......
θαθελα .......να ζησω την ζωη μου χωρις πρεπει και γιατι
θαθελα .......να κανω αυτο που θελω χωρις να με κοιταν λοξα οι αλλοι
θαθελα .......να ειμαι εγω ολο το εικοσιτετραωρο καθε μερα
θαθελα .........να σεβονται οι αλλοι τα θελω μου οπως εγω ταδικα τους
πολλα θαθελα ......

 

τόσο η νύχτα, τόσο η βοή στον άνεμο
τόσο η στάλα στον αέρα, τόσο η σιγαλιά
τριγύρω η θάλασσα η δεσποτική
κάμαρα τ’ ουρανού με τ’ άστρα
τόσο η ελάχιστη σου η αναπνοή

που πια δεν έχω τίποτε άλλο
μες στους τέσσερις τοίχους, το ταβάνι, το πάτωμα
να φωνάζω από σένα και να με χτυπά η πνοή μου
να μυρίζω από σένα και ν’ αγριεύουν οι άνθρωποι
επειδή το αδοκίμαστο και το απ’ αλλού φερμένο
δεν το αντέχουν οι άνθρωποι κι είναι νωρίς μ’ ακούς
είναι νωρίς ακόμη μες στον κόσμο αυτόν αγάπη μου

να μιλώ για σένα και για μένα.

Είναι νωρίς ακόμη μες στον κόσμο αυτόν, μ’ ακούς
Δεν έχουν εξημερωθεί τα τέρατα, μ’ ακούς
Το χαμένο μου αίμα και το μυτερό μ’ ακούς
Μαχαίρι
Σαν κριάρι που τρέχει μες στους ουρανούς
Και των άστρων τους κλώνους τσακίζει, μ’ ακούς
Ειμ’ εγώ μ’ ακούς
Σ’ αγαπώ ,μ’ ακούς
Σε κρατώ και σε πάω και σου φορώ
Το λευκό νυφικό της Οφηλίας, μ’ ακούς
Που μ’ αφήνεις, που πας και ποιος, μ’ ακούς

Σου κρατεί το χέρι πάνω απ’ τους κατακλυσμούς

Οι πελώριες λιανές και των ηφαιστείων οι λαβες
Θα ‘ρθει μέρα, μ’ ακούς
Να μας θάψουν κι οι χιλιάδες ύστερα χρόνοι
Λαμπερά θα μας κάνουν πετρώματα, μ’ ακούς
Να γυαλίσει επάνω τους η απονιά, μ’ ακούς
Των ανθρώπων
Και χιλιάδες κομμάτια να μας ρίξει
Στα νερά ένα-ένα ,μ’ ακούς
Τα πικρά μου βότσαλα μετρώ, μ’ ακούς
Κι είναι ο χρόνος μια μεγάλη εκκλησία , μ’ ακούς
Όπου κάποτε οι φιγούρες
Των αγίων
Βγάζουν δάκρυ αληθινό, μ’ ακούς
Οι καμπάνες ανοίγουν αψιά , μ’ ακούς
Η κανείς ή και οι δυο μαζί, μ’ ακούς

Το λουλούδι αυτό της καταιγίδας και μ’ ακούς
Της αγάπης
Μια για πάντα το κόψαμε
Και δεν γίνεται, ν’ ανθίσει αλλιώς, μ’ ακούς
Δεν υπάρχει το χώμα, δεν υπάρχει ο αέρας
Που αγγίξαμε, ο ίδιος, μ’ ακούς

Και κανείς κηπουρός δεν ευτύχησε σ’ άλλους καιρούς

Από τόσον χειμώνα κι από τόσους βοριάδες, μ’ ακούς
Να τινάξει λουλούδι, μόνο εμείς, μ’ ακούς
Μες στη μέση της θάλασσας

Από μόνο το θέλημα της αγάπης, μ’ ακούς
Ανεβάσαμε ολόκληρο νησί, μ’ ακούς
Με σπηλιές και με κάβους κι ανθισμένους ήρεμους
άκου, άκου
ποιος μιλεί στα νερά και ποιος κλαίει-ακούς;
Ποιος γυρεύει τον άλλο, ποιος φωνάζει- ακούς;
Ειμ’ εγώ που φωνάζω κι Ειμ’ εγώ που κλαίω, μ’ ακούς;
Σ’αγαπώ, σ’αγαπώ μ’ ακούς;;;

Οδυσσέας Ελύτης <<ΤΟ ΜΟΝΟΓΡΑΜΜΑ>>

Θα θελα να σου χαρίσω αυτούς τους λίγους στίχους, μακάρι να μπορούσα να σου χαρίσω ότι πιο όμορφο, ότι πιο μεγαλειώδες, ότι πιο υπέροχα μαγικό, ότι πιο καθάριο υπάρχει σε τούτο τον κόσμο….. όμως δεν μπορώ παρά να σου χαρίσω αυτούς τους λίγους στίχους….. μόνο αυτό…..
Σ’ ευχαριστώ που με έμαθες να λέω ξανά αυτή τη μικρή λέξη κ να την αισθάνομαι.

 

θα 'θελα να υπηρετήσω πάλι Μία Γυναίκα ,τελικά όντως το γουστάρω να ευχαριστώ Γυναίκες ...  

 

Απάντηση: Θάθελα.....

Θα`θελα να αλαζαν πολλα πραγματα σ αυτον τον κοσμο.
Να εβρησκαν οι ανθρωποι την ψυχικη τους χαμενη επαφη. Να ξαναχτιζοταν οι φιλιες σε πιο γερα θεμελια, αυτα της εμπιστοσυνης, τις πιστης, της καλοσυνης, της εκτιμησης...

Θα`θελα να εβλεπα προσωπα χαρουμενα, κι οχι βαρκιεστημενες φατσες , γεματες αγχος.
θα`θελα ολοι οι ανθρωποι να ειχαν ενα σκοπο!!!, το πως ν αλαξουν τους εαυτους τους, για να αποτελεσουμε μια <υγιη κοινωνια> ... μηπως και γινουμε καποια στιγμη ευτυχισμενοι..

 

Re: Απάντηση: Θάθελα.....

αγαπητη Λασια μηπως ησουν υποψηφια Μις Υφηλιος διοτι κατι μου θυμιζουν ολα αυτα ... ? ...

εγω προσωπικα : Θα θελα να σουν εδωωωω που σε χρειαζομαι και σε νοιαζομαι ........
οχι οχι με παρεξηγησατε .. ειπαμε και στο αλλο νημα ειμαι εγωιστης ... εννοω θα ηθελα ΕΓΩ να ημουν εκει .. στον Ρεμο ...

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Θάθελα.....

Αγαπητε isnogood, αφου ξερεις οτι ειμαι ευαισθητο παιδι, αλλωστε εχω πιασει ευαισθησιες σου εδω μεσα.... παντος εγω το τραγουδακι του ρεμου σου το αφιερωνω: 

 

Απάντηση: Θάθελα.....

Θα 'θελα να 'μουν σαν Eσένα
ιστιοφόρο με τα πανιά του ανοιγμένα
Αυτούς που με οδηγούν στην καταιγίδα
σε κάθε αμμουδιά να τους χαρίζω μια πατρίδα

Θα 'θελα να 'μουν σαν Eσένα
ένα δεντράκι με τα κλαδιά του απλωμένα
Να μη λυπάμαι, να μην καταλαβαίνω
Αυτούς που με πετάνε στη φωτιά να τους ζεσταίνω

Θα 'θελα να 'μουν σαν Eσένα
έρημος φάρος πάνω σε βράχια φαγωμένα
Να 'χει χρόνια να περάσει από μπροστά μου το καράβι
Μα εγώ να αναβοσβήνω κάθε βράδυ

Θα 'θελα να 'μουν σαν Eσένα
περιστεράκι με τα φτερά του μαδημένα
Να στέκομαι μετά τις συμπληγάδες
και να κοιτάζω πώς περνούν του κόσμου οι φυγάδες

(Σαν εσένα - Ξύλινα Σπαθιά)

 

θάθελα να πάω στο Μογκαντίσου !