Θέλετε να παντρευτείτε ?

@spartacus, Θέλουμε φαντάζομαι... Ούτε που έχουμε προλάβει να το συζητήσουμε .. Σε χαμό η κατάσταση μας!!
Αλλά μαγικό χαμό, ευτυχώς!

 

Λοιπόν...παντρεύτητε αφού το επιθυμείτε και ΖΗΣΤΕ μακριά από δω μέσα. Εδώ είναι μια ιριδιζουσα φυλακή ψευδαίσθησεων. GO FOR IT!!!

 

Φαντάσου να σου φέρει για κουμπάρο το φιλαράκι μου κανέναν σκληροπυρηνικό μαστερά από εδώ μέσα. Και ξέρεις τι λέει η παροιμία.
Τρέχα να σωθείς όσο είναι καιρός.  

 

@spartacus,
έτσι κι αλλιώς είμαστε μακριά από εδώ μέσα...
@Black Butterfly ,
δεν είναι εύκολο να τρέχω με 12 πόντους τακούνι... Ασε που δεν θέλω κιόλας!!!   

 

Μπορώ να γίνω το παρανυφάκι σας; Ή και το παραγαμπράκι σας.. Ό,τι σας βολεύει.

 

Τι παρανυφάκι και παραγαμπράκι...
Πάμε στην Αίγυπτο, γινόμαστε μουσουλμάνοι και παντρεύομαι κι εσένα χαχαχα...  
Αφού είσαι η μοναδική για την οποία θ' άλλαζα γνώμη χαχαχα...
Πλάκα πλάκα, κι όμως έτυχε σε μια πρώην μου και το έμαθα προχθές κι έμεινα κόκαλο...
Παντρεύτηκε έναν Αιγύπτιο ( εκείνη καθολική ) μετά από 2 εβδομάδες γνωριμία ( άρα υπάρχουν και πιο άρρωστοι από μένα και την Κυρία @Ana Steel χαχαχα )
Και μετά απ' ούτε ένα μήνα ανακάλυψε ότι ο τύπος είχε και πρώτη γυναίκα στη χώρα του...
Τρέλα και κορδέλα που λένε...
Πλέον το μοναδικό "δέσιμο" που δεν σπάει στα σίγουρα, είναι να θαφτείς με κάποιον/α στο ίδιο μνήμα...
Και ούτε εκείνο είναι βέβαιο χαχαχα...

Y.Γ. Κατά Οκτώβριο μεριά που θ' αρχίσουμε με τα διαδικαστικά, θα σου πω αν θα είσαι το παρανυφάκι η το παραγαμπράκι χαχαχα... 

 

Ana και Tenebra, ένα foxtrot για σας  

-->

 

Είμαστε ήδη μπαρμπάδια ataxia...Βλέπω το βίντεο και θα είναι θαύμα αν ζήσουμε μαζί ναι η όχι ένα χρόνο χαχαχα...
Αν πάρω για καλή την ιστορία των οικογενειών μας και το επάγγελμα μου...Εγώ τουλάχιστον τα 50 δεν βλέπω να τα πιάνω...
Βέβαια είναι τυχερή, γιατί θα προλάβει να ζήσει ανθρώπινα μετά χαχαχα... 
Ευχαριστώ, λατρεύω τον Λεονάρδο... 

 

Τenebra, δεν θέλω αηδίες!  
Η ζωή αρχίζει και στα 40! Και όσο κρατήσει! Να την ζήσουμε...!

 

Ataxia η ζωή αρχίζει και στα 80, ακόμη και μια μέρα πριν από τον θάνατο...
Αρκεί να θέλουμε να ζήσουμε...αληθινά...
Φτάνει μια κίνηση, μια κουβέντα, μια πράξη, για να δικαιώσει μια ολόκληρη διαδρομή...
Τίποτε δεν πάει χαμένο, όσο δεν θέλουμε να χαθεί...
Και όπως έλεγε κάποιος για μένα πάρα πολύ σημαντικός...
Η ήττα έρχεται, όταν παύουμε να προσπαθούμε για κάτι που θέλουμε αληθινά...
Πρέπει όμως να καταλάβουμε αν το θέλουμε...
Κι εγώ θέλω να ζήσω...Άργησα, αλλά το κατάλαβα...
Και τώρα που είμαι σίγουρος...Θα κάνω ότι χρειαστεί για να το καταφέρω...
Φτάνει "θάνατος"...γιατί εκείνος που έχουμε μέσα μας...
Είναι ακόμη χειρότερος από τον φυσικό...
Και την ζωή δεν μας της δίνει κανείς...Κανείς δεν μπορεί να μας την χαρίσει, όσο και να το ήθελε...
Μόνο εμείς, μόνοι μας μπορούμε να την γραπώσουμε...Μέσα μας...πάντα...
Και πρέπει να κάνουμε ότι χρειάζεται, με οποιοδήποτε κόστος για να την κερδίσουμε, αν θέλουμε να την μοιραστούμε με τον οποιονδήποτε άλλο...

Τεσπα, άρχισα τον μούστο ξανά χαχαχα...  
Καλημέρα σου...

 

@Marlen Daudaux ,
Θα σε ενημερώσω όταν οι προετοιμασίες μπουν στην τελική ευθεια...
@ataxia, ευχαριστώ για το τραγούδι.. Το λατρεύω!!