Θέλετε να χωρίσετε;

Τώρα όμως που αποκάλυψες, γιατί μ' έχεις φλομώσει στη μελιτζανοπατάτα, στο τουρλού και στα λοιπά πρασινοφρουτικά, καταπίνω όλα όσα έγραψα και θέλω να σε χωρίσω. Λάμια ε λάμια χαχα.   

 

Αγαπητή @Brigitte αυριο να φτιάξεις ιμαμ με μπόλικο κρεμμύδι και σκόρδο
 

 

Χαχαχαχαχχαχαχχαχχα...καλά αγάπη μου, θα σου στείλω ένα αποχαιρετιστήριο ταπεράκι, λίγο ενισχυμένο ..   

 

Τι να χωρίσω ; ποτέ δεν ήμουν της αφαίρεσης. Τουναντίον του πολλαπλασιασμού.

 

Θα φορέσω γυαλιά με παραμορφωτικούς φακούς και θα το βλέπω σαν κοτόπουλο με πατάτες φούρνου. Μετά θα χτυπήσω κι έναν ωραίο καφέ "καραβίσιο" και θα μου φύγει και η γεύση.

Υ.Γ.

Δεν είναι αλυσοδεμένη, ούτε χρειάζεται δικαιολογία για να με χωρίσει. Αν ποτέ νιώσει, ότι ο γάμος μας δεν θα την κάλυπτε ή ότι θα την έπνιγε, δεν θα της στεκόμουν εμπόδιο και το ξέρει. Κατά τ' άλλα, αν κάτι χαίρομαι και μου κάνει πολύ τρυφερότητα, είναι σαν πετυχαίνω κάτι γεροντάκια, που τρεκλίζουν χέρι χέρι και κοιτιούνται ακόμη μες στα μάτια ( εκείνα δεν γερνούν ποτέ ).
Που σίγουρα θα έχουν τραβήξει και χοντρά ζόρια μαζί, ίσως και κάποτε να σκέφτηκαν ν' απομακρυνθούν ο ένας απ' τον άλλο. Μα έμειναν μαζί, γιατί αυτά που τους ένωναν, ήταν περισσότερα από κείνα που τους χώριζαν και πάνω απ' όλα η καρδιά ( η σπλήνα, το συκώτι, η κνήμη ή όπου αλλού θα κατοικούσαν εκείνα τα διαολοσυναισθήματα ).

 

Ευχαριστώ για το καλωσόρισμα, είσαι και ο μόνος μάλλον που χαίρεται...  
Αλλά για μισό, τι θυμήθηκα, ουπς, ξαναφεύγω σήμερα για διακοπές part B   
Και για να επανέλθουμε στο θέμα, με μάς που είμαστε μόνοι και δεν θέλουμε να μάς χωρίσουμε τι θα γίνει τελικά?
Θα υπάρξει κάποια μέριμνα?
Τι κάνει το κράτος?
Ως πότε θα περιθωριοποιούνται οι αντισυμβατικές επιλογές? 

 

Πριν μου το αφήσεις στο τραπέζι, βράσε το καλά σε παρακαλώ. Δεν έχω φράγκα και για συμβολαιογράφο και για οδοντίατρο ( είναι και δυσκολομάσητο το πλαστικό χαχα ).    

 

Και το αλυσοδεσιμο καμία φορά είναι καλοδεχούμενο  
(Όχι τπτ άλλο να υποστηρίξουμε και το φόρουμ που βρισκόμαστε να μην μας πούνε και τίποτα οφτοπικιστες)
 

 

Καλοδεχούμενο ως βουδουσουμική πρακτική ( αν και δεν γουστάρω ιδιαιτέρως, να δένω. Δεν μου λέει και πολλά ), όχι ως αντίληψη σχέσης ή γάμου.
Κάποιος μένει δίπλα μας, για όσο καιρό το θέλει. Αν είναι να φύγει και αδαμάντινες αλυσίδες να του φορέσεις, θα βρει τον τρόπο να τις σπάσει.
Άρα, δεν έχει νόημα να τον κρατάς δέσμιο παρά την θέληση του. Άσε που είναι και μειωτικό, να ξέρεις ότι κάποιος θα ήθελε να βρίσκεται οπουδήποτε αλλού, παρά δίπλα σου.
Και ότι αν το σαρκίο του βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής απ' το δικό σου, θα ήταν αποτέλεσμα εξαναγκασμού ή ακόμη χειρότερα, οίκτου.

Υ.Γ.

Οφτοπικιστές εμείς? Μα πότε?  

 

Είναι αυτού του είδους η αγάπη που όταν "φεύγει" ο ένας μετά από λίγο ακολουθεί κι ο άλλος

Υ.Γ. μ αρέσει που όλα αυτά τα τρυφερά αντί να τα λέμε στο νήμα περί γάμου τα λέμε στου χωρισμού χαχαχα
  

 

Τυχαίνει κι εκείνο. Και στο τέλος τι μένει φίλτατη @lotus ? Κάποια μέρη που αγαπήσαμε, κάποιοι άνθρωπες, ίσως καμμιά μουσική, λίγες λέξεις που ίσως να διαβάσαμε, κάποιες στιγμές που νιώσαμε "ψηλότεροι", κάποιες άλλες που "χαμηλώσαμε"...στιγμές...Λέω εγώ ο φιλόσοφος της πεντάρας. Γι' αυτό, δεν έχει νόημα να φοβάσαι κάτι, αφού η κατάληξη όλων μας είναι μια και σίγουρη ( να κοιτάμε τα ραδίκια ανάποδα ). Άρα, ας ζήσει ο καθένας μας ότι θα ήθελε, όπως θα το ήθελε ( αν δεν έβλαπτε και τους άλλοι, όχι συνειδητά τουλάχιστον, ακόμη καλύτερα ).

Υ.Γ.

Τα δυο νήματα, μάλλον θα ήταν ένα και το αυτό. Κι επειδή στο άλλο έπεσε πολύ αρνητικίλα, προτίμησα το εδώ.   

 

Ταξίδι αέναων ψυχών στολισμένες με τις όμορφες εμειρίες που δημιούργησαν στο χρόνο  

Όλα την αγάπη έχουν βάση απλά κάποιοι επιλέγουν να την ακολουθήσουν και κάποιοι να την αρνηθούν....