Θα δεχόσασταν σαν υ να σας επιβληθεί από το Κ σας να κάνετε το εμβόλιο;

Υπόθεση εργασίας: αν στον παρακάτω σύνδεσμο, αυτός που έδινε συμβουλές και παρότρυνε ήταν ένας Κ; Ποιες οι σκέψεις σας;

https://www.news247.gr/koinonia/kor...-symvoyleye-na-min-diasolinothei.9423656.html

 

Ότι θα είχε πάρει στον λαιμό του έναν άνθρωπο.
Αν θα είχε τα κότσια ως μάγκας Κ θα πλήρωνε για αυτό.
Όλα πληρώνονται σε αυτή την ζωή.
Η με τον έναν τρόπο ή τον άλλον.

 

Μια ζωη πληρωνω, αμαρτιες αλλονων...

 

Από αυτό το thread έχω καταλάβει μια και καλή ποιος είναι άξιος οποίας αλληλεπίδρασης εδώ μέσα. Τραγική κατάσταση.

 

Το γνωστο "αν δεν ταιριαζανε δεν θα συμπεθεριαζανε" δεν ειναι αμελητεο και στις κυριαρχο-υποτακτικες σχεσεις.
Η σχεση θα ειχε διαλυθει απο τα σπαργανα της αν ο ενας ηταν λογικος και ο αλλος ενας επικινδυνος βλαμμενος.

 

Υπαρχει και μια σοβαρή νομικη διασταση στο θεμα.
Οι σχεσεις Κ/υ και M/s υπο οποιαδηποτε μορφη, δεν αναγνωριζονται απο τον νομο και δεν εχουν ισχυ εναντι τριτων.
Επομένως ο Κ η Μ έχει ακεραια ποινικη και αστικη ευθυνη για τις αποφασεις του οπου ο νομος δεν προβλεπει οτι η συναινεση ή η εκ των υστερων έγκριση του παθοντος αιρει την ευθυνη του τριτου.
Στα δε αμιγώς ιατρικά θεματα, εναντι των γιατρών, νοσοκομείων, δημοσιων αρχων, νομου κλπ δεν έχει κανενα νομιμο δικαίωμα ουτε καν να αντιπροσωπεύει το υ ή το s. Πολλω δε μαλλον να επιβάλλει δικες του αποφασεις σε τριτους.
Ακομα και συμβολαιοηραφικό πληρεξουσιο ή άλλου ειδους αναθεση αρμοδιοτητων να δοθει στον Μ η Κ θα εχει πολυ περιορισμενο βεληνεκες και θα αφορα σε διαδικαστικα θεματα κι οχι σε δυναυοτητα ληψης αποφασεων που θα εχουν ιαχυ εναντι τρίτων,απο τη στιγμη που ο νόμος δεν του παρέχει τέτοιο δικαίωμα.
Πολυ απλα, καθε τριτος θα αγνοησει τον Κ ή Μ. Και ειτε θα ρωτήσει απευθείας τo υ η τo s, ενδεχομενως ερημην του Μ/Κ, η τους συγγενεις του, είτε θα προχωρήσει σε αυτό που έχει νόμιμη αρμοδιοτητα να αποφασίσει η να πράξει.

 

Η πρώτη Μου σκέψη είναι πως ο Κυρίαρχος είναι βλαμμένος.

Η δεύτερη σκέψη Μου είναι πως δεν θέλω να στραφώ στην ηθικολογία και κατ' επέκταση να κρίνω την απόφαση ενός Κ.

 

Οι σκέψεις μου είναι ότι θα σκεπτόμουν με τα πόδια. Όπου φύγει φύγει, αν με αφορούσε.

 

Και κάπου εδώ... έρχεται η κρίση και το αίσθημα αυτοσυντήρησης,επιβίωσης του υ.
Απ'όπου προκύπτουν τα εξής ερωτήματα.
Αποδέχομαι, εμπιστεύομαι την κρίση το ήθος του Κ που έχω επιλέξει;
Μπορώ να εμπιστευτώ την ζωή μου στα χέρια του;
Θα μπορέσει να αναλάβει την ευθύνη ενός ατυχήματος να με τρέξει στο νοσοκομείο η θα με αφήσει να πεθάνω σαν το σκυλί στο αμπέλι;
Θα μπορέσω να έχω γιατρό φαρμακευτική περίθαλψη;
Ασχέτως με της πεποιθήσεις του Ίδιου περί εμβολίου εγώ μπορώ να αποφασίσω για μένα ακόμα και αν αυτό θα μου στοιχίσει την αποδέσμευση μου;

 

Το τίμημα είναι η αποδέσμευση.

Σε καμία άλλη περίπτωση δεν μπορεί το υπό να αποφασίσει για εκείνο εντός πλαισίου Κυριαρχίας.

Όλα τα υπόλοιπα είναι ηθικολογία.

Μπορεί ο Κυρίαρχος να είναι βλαμμένος, όμως εφόσον το υπότακτικό υπακούει τότε έχουμε πλαίσιο Κυριαρχίας/υποταγής.

Το ερώτημα του @thanasis μπορεί να φαντάζει υποθετικό.

Είναι όμως;

Μια ματιά στο φόρουμ Με οδηγεί στο συμπέρασμα πως μόνο υποθετικό δεν είναι.

Αρκετοί οι Κυρίαρχοι που ανοιχτά έχουν τοποθετηθεί ενάντια στον εμβολιασμό.

Επίσης τα υποτακτικά τους δεν πάνε πίσω.

Ακολουθούν και δημόσια δείχνουν την υπακοή τους.

Δεν γνωρίζω πόσοι από τους Κυρίαρχους αρνητές είναι απλά σκεπτικιστές και πόσοι Έχουν κάψει φλάντζα.

Εφόσον όμως, ακόμα και αν χάνουν λάδια, το υποτακτικό τους ακολουθεί και υπακούει δεν Μ/μας πέφτει λόγος.

Τόσο απλά...

 

Αξίζει η ζωή παραπάνω από την αποδέσμευση;
Το συλλογισμό μου κάνω και εγώ...δεν ξέρω πως μπορεί να σκέφτεται ο καθένας.

Σαφώς!
Εξού και η θέση μου,πως η κάθε ανταρσία έχει το ανάλογο τίμημα.

 

Ο λόγος του Αφέντη είναι πάνω από όλα.
Η κάθε σκλάβα έχει τον Αφέντη που της πρέπει.