Θελει να Την γαμησω..Την κανει αυτο λιγοτερο Αφεντρα ?

Εγώ λέω ν΄ανοίξουμε ένα νέο νήμα:
H αγκαλιά τής Αφέντρας.
Γιατί κι οι Αφέντρες, άνθρωποι είναι, θέλουν κι Αυτές μια αγκαλιά, πού και πού.
Αυτό που δεν ξέρω, είναι το αν την δικαιούνται λόγω θέσης.
Ας μάς κατατοπίσουν αυτοί που ξέρουν, κατά πώς φαίνεται, καλύτερα! 

 

απο το στομα μου το πηρες ... κλεφτρα  

 

Εγώ θέλω το μισό ταψί!

 

Θα σού φτιάξω ένα ολόκληρο εσένα. Το δικαιούσαι. Άλλωστε έχω λαμβάνειν σε φωτό. Πρέπει να σε καλοπιάνω... 

 

Bab' you're talkin' right to my heart!

 

@thief αν θέλει μία αγκαλιά θα πιάσει το υπό άτομο, και μέσα στο εναγκαλισμό, θα τοποθετήσει το πρόσωπο του ανάμεσα στα στήθη της, ώστε ταυτόχρονα να του κάνει και smothering.
Μη και την κακοχαρακτηρισουν αλλιώς, ότι δεν είναι και πολύ σκληρή ή πολύ αφέντρα αφού θέλει αγκαλιά.

Τι άλλο πια ; Τι άλλο;
Πόσες ανασφάλειες να καλύψουμε;

 

ποιος απ τους δύο?

 

Φράσεις και λέξεις και τι πα να πούνε και σε ποιους πα να τα πούνε και τι λένε κλπ...

Λέει ο άλλος "τη γάμησα την γκόμενα"...
Δηλαδή τον έχωσε, της τον έχωσε. την πήδηξε...

Λέει η άλλη "με πήδηξε ο δικός μου χτες"...
Δηλαδή της τον έχωσε, την πήδηξε...

Επίσης λέμε:
"Ο Μήτσος πήδηξε τον πούστη", και σε "θηλυκοποιημένο" πάει ως εξής "Ο Μήτσος πήδηξε την πούστρα", δηλαδή του/"της" τον έχωσε, τον/την πήδηξε...
Λέει η άλλη "γάμησα χτες τον Μήτσο, υπέροχα ήταν" (και στρέιτ είναι η τύπισα που το λέει και του "ορθοδόξου", ως εκεί που δεν πάει άλλο, δεν ξέρει ρε παιδί μου από στραπόνια και τέτοια)...
Φυσικά και υπάρχει μια τρίτη που λέει ""γάμησα χτες την Μαίρη, μια χαρά" (σπανιότερα)...

Λένε όμως κάποιοι άλλοι/ες πως "ξεσκιστήκαμε με την Μαίρη χτες", "πηδηχτήκαμε με τον Μήτσο προχτές", η διόρθωση μετά την δεκαετία του '70 πάει ως εξής: "κάναμε σεξ/έρωτα κλπ κλπ"...
'Ωπα! Εδώ κάτι παίζει, κάτι άλλαξε, νομίζω..?

Στην πατριαρχική αντίληψη της έκφρασης τα παραπάνω όλα προσημαίνονται: Το Α γαμάει/πηδάει κλπ το Β (Α και Β ανεξαρτήτως βιολογικού, ή μη, φύλλου)...
Και μάλιστα ισχύει λίγο - πολύ και από τις δυο μπάντες.
Με την εξαίρεση του "ξεσκιστήκαμε με την Μαίρη χτες", "πηδηχτήκαμε με τον Μήτσο προχτές", που δεν προσημαίνει, τα υπόλοιπα υπακούουν στο σχήμα Α ---> Β.

Η διόρθωση συνίσταται στην αλλαγή από το πρώτο πρόσωπο ενικού στο πρώτο πρόσωπο πληθυντικού.
Αυτό που παρήγε το "πρώτο πληθυντικό" ήταν η απελευθέρωση της ελληνικής κοινωνίας τότε, μόνο που κράτησε λίγο, γιατί κάπου στο '84 έσκασε μύτη το AIDS και "ξανακύλισε" το πράμα στα "παλιά", αφού κύριοι υπεύθυνοι θεωρήθηκαν οι πούστηδες/κίναιδοι/αδερφές κλπ κλπ (γιατί πάντα μια κοινωνία όταν φοβάται μεταπίπτει/υιοθετεί τα πρότερα, ως ασφαλέστερα, λέγεται και σπρώχνω τα σκουπίδια κάτω από το χαλί).

Επειδή η γλώσσα είναι το πιο ζωντανό πολιτισμικό στοιχείο, διαρκώς και ταχύτατα (με όρους, ας πούμε, κοινωνικής ταχύτητας) μεταβαλόμενο, είναι λογικό να θέλει να υιοθετήσει τα στοιχεία εκεινα που δηλώνουν τις όποιες ποιοτικές μεταβολές υφίστανται.
Στο πλαίσιο αυτό, είναι και πάλι λογικό, να γίνονται οι όποιες, και από από όποια μέλη της κοινωνίας, απόπειρες για υποβολή και υιοθέτηση νέων λεκτικών/ονοματοδοσίας/νοηματοδοσίας.

Δεν λέμε το cd/dvd "πτυκτό δίσκο", οπτικό δίσκο το λέμε, δεν λέμε "οψάριον", ψάρι το λέμε, δεν λέμε στυλογράφος, αλλά στιλό κλπ κλπ...
Ο βασικός παράγοντας που διαμορφώνει τις συνθήκες υιοθέτησης μιας λέξης/'εκφρασης είναι η δυναμική, η στάση, το παράδειγμα των ανθρώπων που προτείνουν την διαφοροποίηση και όχι η στανική επιβολή.

Αλλιώς ...γαμιόμαστε όλοι..!
_________________________
Και ναι βρε ατιμούλικα, αυτή η ανάρτηση είναι ξεκάθαρα πολιτική (και επί της ουσίας μάλιστα), διγιότι η γλώσσα είναι το σημαντικότερο και βαρύτερο πολιτικό μέσον και εργαλείο που έχει υπάρξει ποτέ, ναι..?

 

Τη ευγενεστάτη παρεμβάσει διακεκριμένου και υψηλότατα εκτιμωμένου βιολογικώς θήλεος μέλους του παρόντος βήματος...
Πάει κάπως έτσι..:
Για την γενική των γυναικείων επιθέτων δεν λέμε κάτι...

Το αφήνω ασχολίαστο...
(μπούτι στον χορό με δική σας ευθύνη)...

 

Δεν είμαι του ανδρός μου, δεν ε'ιμαι του πατρός μου ...
η κυρία εχει απόλυτο δίκιο .

 

Και να πώς δημιουργούνται απορίες..:
Έστω Μαρία Παπαδοπούλου...
Γενική κτητική ή γενική που καταδηλώνει την καταγωγή..?
Είναι (ανήκει/συνυπάρχει/συμπορεύεται) με τον Παπαδόπουλο (πατέρας ή σύζυγος) ή από το σόι των Παπαδοπουλαίων μέσω του πατέρα της, ανήκει στον πατέρα της ή στην φάρα ..?
Δηλαδή είναι η κόρη του παιδιού του παππά, είναι η σύζυγος του Παπαδόπουλου..?
Θα έπρεπε να αναφέρεται ως Μαίρη Παπαδόπουλος, ως Μαίρη Παπαδόκορη (ή Παπαδοκόρη)..?
Θα έπρεπε/χρειαζόταν να αλλάξει το σύνολο της ονοματοδοσίας των επιθέτων, ας πούμε..?
Δεν θα μπορούσε να υπάρξει δηλαδή επίθετο που να δηλώνει οικογενειακή καταγωγή ή κτήση..?
Δηλαδή θα μπορούσε να υπάρχουν μόνον επίθετα ευρύτερου προσδιορισμού πχ Μαίρη Αθηναίων ή Μαίρη Αθηναίς ή Μαίρη Αθηνών..?
Ή ακόμα Μαίρη εξ Αθηνών ή Μαίρη του Φούρνου ή Μαίρη Πωλήτρια ή Μαίρη οδοντίατρος...
Πρακτικά ισχ'υει σε όλες τις γλώσσες...
Μπορώ να το κάνω και χειρότερο, αν θέτε...

 

Για μενα είναι απλα τα πραγματα είναι η αφεντρα είμαι ο σκλαβος θελει αγκαλιτσα? θα εχει αγκαλιτσα θελει να της γλειφω τα ποδια θα εχει γλείψιμο ποδιων θελει να χρησιμοποιει το πεος μου το οποιο της ανηκει με αυτό το τροπο? θα το εχει..Κ θα συνεχισω να της ανηκω κ αφου με χρησιμοποιησει με αυτό το τροπο δε νομιζω να τίθεται θεμα εξουσιας με μια τετοια κινηση αλλωστε είναι πολλοι οι παραγοντες που τη κανουν αφεντρα κ είναι βιολογικα κατασκευασμενο το γυναικειο αιδοιο για να προσφερει απολαυση αυτη η πραξη κ τι πιο ωραιο από το να νιωθει μεσα της τη λατρεια του σκλαβου της για εκεινη..