Θελει να Τον γαμησω..Τον κανει αυτο λιγοτερο Αφεντη?

Συγνωμη απο την Νταρκ που χρησημοποιω την απαντηση της σε αλλο νημα αλλα ... μου ηρθαν δυο νηματα στο μυαλο ..... το ενα ειναι αυτο

τελικα τι ισχυει ?

 

Maybe because of...

 

Αδυνατώ να αντιληφθώ γιατί ο καθένας είναι καλό είτε να δηλώνει είτε να υποστηρίζει, είτε κατακρινεται είτε κρίνεται γιά το τι κάνει στο κρεβάτι του, την ίδια στιγμή που το σύνολο των ενεργειών και ο τρόπος συμπεριφοράς του, είτε είναι θετικός είτε είναι άψογος προς τους άλλους. Δηλαδή αν κάποιος θέλει να γαμηθεί (όλα τα μέρη γαμιούνται ακόμα και αν γαμάνε) οποσδήποτε θα έπρέπε οι σκέψεις να τον βασανίζουν αν θα χάσει η κερδίσει κάτι? Υπάρχει έπαθλο? Σε μια συνεύρεση όλοι χανουν και όλοι κερδίζουν σε οποιαδήποτε μορφή.

 

Οπως σε ολες τις BDSMκες ενεργειες που υποκεινται σε συνεναιση, ολες οι προτιμησεις και ολου του ειδους οι επαφες καλο θα ηταν να διατυπωνονται με ερωτησεις που εχουν σαφη απαντηση. Σχολια, αποψεις και γνωμες ειναι περιττα. "Θες μαναρι μ να στην λαδωσω την πορτα και να σου τριψω τον μεντεσε" δεν ειναι σαφης ερωτηση.

Οποιος λοιπον Κ θελει να δωσει στην υ ή σκλαβα του το ελευθερο να τονε γαμησει, ας της πει ξεκαθαρα ΝΑΙ ή εστω ΙΣΩΣ κατω απο συνθηκες,
οπως (Νο1, π.χ να χω πιει) ή (Νο.2 π.χ, να χω μαστουρωσει) ή (Νο. 3, να με πατανε και να σκουζω σα τ γρρνννν). Στα σεσσιονς ουτε πινουν ουτε μαστρωνωνται, αυτα δεν παιζουν.

Στην ερωτηση, αν δεχομαι να μου τον σφυριξουν, Εγω θα απαντουσα κατηγορηματικα ΟΧΙ. Χωρις γιατι και διοτι. Γουστο μου και καπελο μου.
Τι κανει ο αλλος, γουστο του και καπελο του.

 

πουτάνες, πάτε να αποδομήσετε το Master που θέλει να τον εφάει... δε θα σας περάσει όμως... ο Master θα τον εφάει με η χωρίς εσάς...

 

Μπα σε καλο σου Σαυρα, μου βγηκε ο καφες απ τη μυτη !

 

@Arioch

 

Είδα το βίντεο στο κανάλι του φόρουμ στο youtube “Οι ανάγκες ενός σκλάβου” του David Stein, μετάφραση της Lara [E-p], στην περίληψη λέει ότι μπορεί να μην είναι ο Αφέντης των πιο υγρών ονείρων των υ αλλά να τους “προσφέρει ένα περιβάλλον σαφούς κατεύθυνσης, σταθερής πειθαρχίας και των ευκαιριών για ενδιαφέρουσα υπηρεσία”. Δηλαδή ένας Αφέντης με το kink του strap, είναι λιγότερο Αφέντης όταν καλύπτει πλήρως τις ανάγκες του υ του?

Ακομά και αν ο ίδιος έχει φαντασιώσεις υ, θα ήταν προτιμότερο να ζει ως σκλάβος των φόβων του στο στερεότυπο του flawless Αφέντη ή να ζήσει το kink του σαν ένας ελεύθερος Κυρίαρχος άνθρωπος, δίνοντας στο υ του το περιβάλλον και τις ευκαιρίες που περιγραφεί o D. Stein?

Ποια είναι η condicio sine qua non ένας Αφέντης δεν είναι Αφέντης? Οι προτιμήσεις του και τα kink του σαν άνθρωπος ή το αν καλύπτει τις ανάγκες του υ του, ωθώντας το να το δίνει συνεχώς περισσότερο έλεγχο?

Ο κάνονας, my kink is not your kink, μπορεί σε μια τέτοια περίπτωση να αναιρέσει ένα status ή/και να διαχωρίσει έναν άνθρωπο από την Κυριαρχική φύση του? Πιστεύω πως όχι, βέβαια μπορεί να κάνω και λάθος.

 

Το μελετούσαμε που το μελετούσαμε στο αζμπέτε και σήμερα σκεφτόμουν ότι καιρό είχε να ξυπνήσει το τίμιο τούτο νήμα αλήθειας, μπορεί και όχι.

Δεν έπαιζα τζόκερ καλύτερα;

Oh, wait...

Παραδέχομαι ότι μ' έπιασε μια νοσταλγία για τις παλιές εκείνες καλές μέρες της χλαπαταγής.

 

12 χρόνια κι ακόμη κλαίω από τα γέλια...

 

Καλά η άλλη έχει δεχτεί μαστιγώματα, γιαλιά, καρφιά, παλούκια, καπάκια, από κατακόκκινη σε κατάμαυρη, έχει σταυρωθεί, αιρωθεί, βελονισθεί, ουρηθεί ακινητοποιηθεί κλπ, ένα μανικετόκουμπο θα βλάψει?