Θηλυκό κι Αρσενικό κομμάτι?

Το κλάμα (επακόλουθο έντονης ψυχικής οδύνης) και ο (υγιής) φόβος είναι χαρακτηριστικά όλων αναιξερέτως ανδρών-γυναικών, Κυρίαρχων-υποταχτικών. Το ΠΟΥ θα αποφασίσει κάποιος να χύσει τα δάκρυα του είναι άλλο ζήτημα και οι περισσότεροι άντρες, συνήθως, τα αφήνουμε για τα παρασκήνια (όταν θα σβήσουν τα φώτα και μόνοι) και όχι τόσο επι σκηνής (με ανοιχτά φώτα στο πλήθος). Η εικόνα ενός άντρα (Κυρίαρχου) που προσπαθεί να κρατήσει τα ειλικρινή δάκρυα του (Φοβούμενος αλήθεια ποιόν???), τα οποία προέρχονται από έντονη-μη θεληματική-οδύνη (πχ ΘΑΝΑΤΟΣ ΕΝΟΣ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ) είναι μια εικόνα για ΓΕΛΙΑ & για ΚΛΑΜΑΤΑ. Που να πάρει ο διάολος αυτή η οργή/θλιψη πρέπει να εκτονωθεί πάση θυσία ΒΓΑΛΤΗΝ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ. Θες κλάψε, θες ΧΤΥΠΑ ΚΑΤΙ (ή κάποιον αν φταίει), θες βρίσε/φώναξε! Μην προσπαθήσεις να είσαι ψεύτικος μόνο ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΝΤΡΟΠΗ!!! Μην κάνεις κάτι λιγότερο ή περισσότερο από αυτό που νιώθεις γιατι τότε είσαι ΛΑΘΟΣ. Τα δάκρυα είναι ντροπή μόνο αν είναι ΨΕΥΤΙΚΑ (Είτε απο γυναίκα είτε απο άντρα).
Τώρα περι φόβου ο λόγος...διάβασα κάποτε το εξής - δεν ξέρω αν αληθεύει - oι περισσότερο διαβασμένοι του forum ας πουν τη γνώμη τους αν γνωρίζουν - ο Che Guevara κάποτε ρώτησε έναν σύντροφό του αν φοβόταν να πεθάνει κι εκείνος αμέσως, γεμάτος ψεύτικη περηφάνια, δήλωσε πως ΟΧΙ!!! Τότε ο Che τον κοίταξε καλά γεμάτος απορία και αφού γέλασε τον ρώτησε να αποφασίσει γρήγορα αν είναι ηλίθιος ή εξωγήινος!!!.

 

Λυπαμαι πολυ που μια θεση μου ξεσηκωσε τοσες αντιδρασεις. Δεν εγινε γι αυτο. Αυτες μου οι θεσεις ειχαν γραφτει σε αλλο νημα και προσπαθουσαν να εξηγησουν (ισως δεν τα καταφερα) γιατι υπαρχουν καποιοι και καποιες που αλλοτε συμπεριφερονται Κυριαρχικα κι αλλοτε υποταχτικα. (προσοχη! ειπα ειναι και οχι παιζουν) . Οι διαφορετικες γνωμες δεν μ ενοχλουν, ισα ισα που μεσα απο αυτες βρισκω κομματια που δεν τα ειχα ψαξει και δεν τα ειχα αναλυσει. Ακομα και να αναθεωρησω τις θεσεις μου μπορω μεσα απο το διαλογο.

Ενα μ ενοχλησε και θα το πω. Πως μεσα απο τα λεγομενα μου, ο κυριος Maley, προσπαθησε να με μεταφρασει, βαζοντας μου στο στομα πραγματα που ποτέ μα ποτέ δεν μου ειχαν περασει απο το νου.αν όμως εννοεις οτι ένας ανδρας θα ηθελε να του τον "ακουμπήσουν" και λιγο..ε τοτε καποιο λαθος έχεις..

αυτο παλι απο που βγαινει? γιατι σωνει και καλα εναν ανδρας αν αναγνωρισει και μια πιο ευαισθητη πλευρα του (αν σας ενοχλει που τη λεω γυναικεια και σας ταραζει, βρειτε εσεις ενα αλλο ονομα) να εχει και ως ικανη κι αναγκαια συνθηκη πως θα θελε να του τον *ακουμπήσουν*?

Αυτο μου ακουστηκε πολυ απαξιωτικο και μειωτικο κι ισως απο εκει , απο τους ενδοτερους φοβους μας- μην τυχον χασουμε την εικονα μας που εχουμε πλασει και νοιωθουμε καλα μεσα της, στυλωνουμε τα ποδια και δεν δεχομαστε καν μια αλλη γνωμη.

Eυχομαι σε ολους και ολες Χρονια Πολλα και καλο *Περασμα*

 

zinnia, δεν άσχολήθηκα καθόλου με την θέση σου, όπως την είχες διατυπώσει. Απλά πήρα έναυσμα απ΄ αυτήν. Την θυληκή πλευρά στους άντρες και την αρσενική στις γυναίκες προσπαθούν να την χρησιμοποιήσουν αμέτρητα πολλά άτομα σε ότι τομέα κοιτάξεις.

Δεν αποδέχομαι τους ορισμούς και αυτό εξέφρασα. Δεν υπάρχει λόγος να λυπάσαι.
Θα μπορούσα να μην αναφερθώ καν στο αρχικό σου ποστ, αλλά μια κι εκείνο με ώθησε να ψάξω το θέμα και να το αναλύσω το ανέφερα.

Όσο για την απάντηση του Maley για να είμαι ειλικρινής δεν κατάλαβα καν τη σχέση της με το θέμα, πέραν του ότι το ποστ σου δεν μπήκε εδώ για σχολιασμό αλλά σαν έναυσμα και αν ήθελε να το σχολιάσει κάποιος μέσα στο θέμα που πρωτοαναφέρθηκε, υπέθεσα πως θα το είχε κάνει εκει και επιπλέον πραγματικά δεν κατάλαβα τι εννοεί, αλλά ως άσχετο με το θέμα που ασχολείται το thread δεν θεώρησα πως πρέπει να το σχολιάσω.

Ίσως ο ίδιος αν θέλει μπορεί να μας επεξηγήσει τι εννοεί.  

Καλή Ανάσταση σε Ο/όλους 

 

well well.... Όπως φαίνεται η 'ανοιχτή στα μυαλά και τις αντιλήψεις' κοινότητά μας... δεν χωράει αντρικά χαρακτηριστικά στις γυναίκες ουτε γυναικεία στους Α/αντρες! lol

Εν παση περιπτώση αυτο που είπε η zinnia εγω το βρίσκω πολύ σωστό απ'ολες τις αποψεις και βιολογικές και ψυχολογικές μα οι περισσότεροι το πήραν και το πήγαν...βόλτα σε άσχετους παραλληλισμούς και σε αυθαίρετες διευκρινήσεις. Οι απόψεις όλων δεκτές φυσικά , αρκεί να μιλάμε για το ίδιο πράγμα , διοτι αλλιώς δεν ειναι δυνατόν να συνεννοηθούμε. Βαβέλ!!

Zinnia μου γιατι λυπάσαι? Καθόλου να μη λυπάσαι και να χαίρεσαι τη 'διαφορετικότητά σου', που επιτρέπει να βλέπεις και λιγο εκτός εστίασης!!

Πέραν τουτου δεν αντιλαμβάνομαι ακόμα και αν υπήρχε άντρας που θα θελε να του "τον ακουμπάν" τι προβλημα θα υπήρχε εδω μέσα στ'αλήθεια???!) βεβαιως εντελώς άσχετο με αυτο που ειπε η zinnia και μ'αυτο που εγω προσωπικά οριζω στα θέλω μου απο εναν Αντρα ...αλλα....που θα ήτω το πρόβλημα????

ο κ. Maley διατύπωσε ότι
..οι ευαισθησιες που εχει ενας ανδρας δεν ειναι γυναικειο μονο χαρακτηριστικο ουτε copyright των θηλέων..
και στο μέτρο της λογικής μου δεν ειναι εσφαλμένο και ίσως είναι το δέον απο...Κυριαρχικής Αντρικής πλευράς να ειπωθεί.

Το κακο είναι , όμως ,αυτά τα ταμπου που γεμίζουν τις ζωές μας, και αυτοι οι αφορισμοί και τα δήθεν 'εγω αυτό ποτέ..." - 'εγώ το άλλο...α πα πα πα!!!..." Δεν αντιλαμβάνομαι γιατι ενας αντρας δεν μπορεί να νιώσει την ανάγκη να κλάψει ή θα τον κανει λιγότερο άντρα αυτό...Γιατί δεν μπορεί να συγκινηθεί με ενα λουλούδι ή γιατί δεν μπορεί να χαθεί σ'ενα ηλιοβασιλεμα...??

Σε προσωπικό επίπεδο (σε οτι αφορά τα δικά μου 'θέλω' δηλαδή ) δεν θα διαφωνήσω καθόλου με τα πιο κάτω "θέλω". Μα πιστεύω ακόμα, πως αυτό που εννοεί η zinnia είναι εντελώς διαφορετικό και απολύτως βάσιμο.

Όπως και να χει ... ειπαμε όλα σεβαστά!!

Εύχομαι καλό Πάσχα σε όλους και

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!!

sub

 

To avatar μου δεν έχει σχέση με τα έτοιμα κοστούμια αλλά με το tango, που έχει σχέση με το θέμα. Αν υπάρχει ένας χορός που εκφράζει τη σχέση άντρα-γυναίκας στα όρια ή στην ουσία του D/s αυτός είναι το tango.

Ο άντρας καθοδηγεί απόλυτα και η γυναίκα ακολουθεί απόλυτα αλλιώς θα γκρεμοτσακιστούν. Ο άντρας έχει απόλυτα πειθαρχημένη στάση σώματος και διατηρεί τη γυναίκα στις κατάλληλες γραμμές αλλιώς θα γκρεμοτσακιστούν. Ο άντρας κλείνει και ανοίγει διαδρόμους στη γυναίκα ώστε αυτή να μη μπορεί παρά να ακολουθεί την κίνηση που εκείνος επιλέγει. Μόνο έτσι μπορούν να χορέψουν χωρίς χορογραφία.

Ο άντρας είναι προσηλωμένος στη γυναίκα, ξέρει τα όριά της, τα προκαλεί αλλά δεν τα βιάζει αλλιώς θα γκρεμοτσακιστούν. Η γυναίκα είναι απόλυτα προσηλωμένη στον άνδρα, τον εμπιστεύεται, αφήνεται στην καθοδήγησή του και προσπαθεί να εκπληρώσει τις (σωματικές) εντολές του. Αλλιώς είναι σαν να προσπαθείς να οδηγήσεις φορτηγό χωρίς υδραυλικό τιμόνι.

Και οι δύο είναι ευαίσθητοι, προσηλωμένοι, αρμονικοί. Οι διακριτοί ρόλοι συνθέτουν την αρμονία.

Ο άντρας δεν προσπαθεί να αποδείξει τον αντρισμό του, κρύβοντας την ευαισθησία του – δε χρειάζεται. Η γυναίκα δεν προσπαθεί να αποδείξει τη θηλυκότητά της, κρύβοντας τη δύναμή της – δε χρειάζεται.

Καλά να περνάτε...

1883]

 

RE: RE: Θηλυκό κι Αρσενικό κομμάτι?

Εσύ λοιπόν που δεν μιλάς αυθαίρετα και δεν κάνεις άσχετους παραλληλισμούς θα ήθελες να μας πεις που βασίζεις την άποψη περί βιολογικών και ψυχολογικών αποδείξεων?

Συμφωνώ απόλυτα με τα πιο πάνω, απλά εκείνο που λέω είναι πως τα πιο πάνω μπορεί αναμφισβήτητα να τα βιώνει και να τα εκφράζει κάποιος άντρας, αλλά το κάνει με το δικό του τρόπο και όχι με γυναικείο.

Δεν είναι προνόμιο των γυναικών, ούτε ο συναισθηματισμός, ούτε η ευαισθησία, ούτε τα δάκρυα.
Είναι ανθρώπινο χαρακτηριστικό και απλά δεν υπάρχει λόγος, κατά την άποψη μου να ισοπεδώνουμε τις διαφορετικότητες μας και να προσδίδουμε ο ένας στον άλλο χαρακτηριστικά του άλλου φύλου, επειδή "βολεύει".

 

RE: RE: Θηλυκό κι Αρσενικό κομμάτι?

Φίλτατε, το tango δέον όπως χορεύεται με tuxedo, που δεν μπορεί παρά να είναι hand stitched.
Άρα βρέθηκε λογική σύνδεση με το θέμα του νήματος.

Στην περίπτωση που σου έχει διαφύγει, ο εξαίρετος Hugo Pratt έχει κάμει μια καταπληκτική δουλειά με θέμα το tango.
Συνίσταται ανεπιφύλακτα.

Τέλος, προς αποφυγήν παρεξηγήσεων, δεν απορρίπτω την ευαισθησία ως ανδρικό χαρακτηριστικό.
Τουναντίον, το 'μερακλήκι' όπως εκλαμβάνεται στην πατρίδα μου, προϋποθέτει ευαισθησία.
Και δε λογάται άνδρας συστάμενος δίχως να είναι μερακλής.
Οι αιτιάσεις μου εστιάζονται στον τρόπο εκδήλωσης αυτής.

 

Φταιω εγώ τώρα που θα ξυρίσω το μουστάκι μου?

 

Για να ξεκαθαρίσουμε λίγο τα πράγματα:

την ύπαρξη ομοιοτήτων βιολογικών και ψυχολογικών , υποθέτω πως εννοούμε λέγοντας οτι υπάρχει θυληκό κομμάτι στους άντρες και αντρικό στις γυναίκες. Επειδή συχνά και ευκολα παρερμηνεύονται θέσεις , ακόμα και ορισμοί.
Στο συγκεκριμένο θέμα δεν υφίστανται "ορισμοί" αλλα μελέτες και οι εμπλεκομενες επιστήμες δεν έχουν καταλήξει με βεβαιότητα. Βιολογία, ιατρική , κοινωνιολογια και ψυχολογία εμπλέκονται και προσεγγίζουν την αποψη και είναι πολύ κοντά .

Οχι δεν ειναι προνόμιο των ανδρων η δύναμη και η αποφασιστικότητα, ουτε των γυναικών τα δάκρυα και οι ευαισθησίες. Ουτε μιλα κανεις για αντρογυναίκες ή για θυληπρεπής αντρες. Αυτοι ανήκουν σε αλλη συζήτηση και άλλη θεματολογια.

Σας παραπέμπω καποια αποσπάσματα προς μελέτη (για οσους ενδιαφέρονται):


ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
ΣΧΟΛΗ ΝΟΜΙΚΩΝ, ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ

ΤΜΗΜΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ
ΠΜΣ: «Ευρωπαϊκές και Διεθνείς Σπουδές»

"Γεννάται λοιπόν το ερώτημα: είναι η αρρενωπότητα ένα βιολογικό δεδομένο ή ένα ιδεολογικοκοινωνικό κατασκεύασμα; Το ερώτημα φέρνει αντιμέτωπους τους οπαδούς του βιολογικού ντετερμινισμού με τους κονστρουκτιβιστές, αλλά και δύο σύγχρονες φεμινιστικές τάσεις, εκείνη που υποστηρίζει τον απόλυτο δυϊσμό και την άλλη που βλέπει ομοιότητες και ασαφή όρια μεταξύ των φύλων. Η πρώτη άποψη γνώρισε μια ιδιαίτερη άνθηση με την κοινωνιοβιολογία που ίδρυσε ο E.O. Wilson το 1975. Οι κοινωνιοβιολογικές θεωρίες υποστηρίζουν, ότι η κληρονομική ανδρική επιθετικότητα παρέχει τις βιολογικές βάσεις της αρσενικής κυριαρχίας, της ιεραρχίας, του ανταγωνισμού και του πολέμου (Batinder).

Ο κονστρουκτιβισμός αρνείται την άποψη ότι το φύλο είναι κάτι ενιαίο, αμετάβλητο και βασισμένο στην βιολογία και ανοίγει το δρόμο για την ιδέα της πολλαπλότητας των προτύπων. Αν, δηλαδή, η αρρενωπότητα μαθαίνεται και κατασκευάζεται, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι μπορεί και να αλλάξει. Αυτό που οικοδομήθηκε μπορεί να κατεδαφιστεί και να οικοδομηθεί ξανά από την αρχή. Οι δύο θέσεις, βιολογικός ντετερμινισμός και κονστρουκτιβισμός είναι διαμετρικά αντίθετες. Ωστόσο, η ποικιλία των συμπεριφορών διαψεύδει την υπεροχή του βιολογικού παράγοντα και η πολυμορφία των προτύπων δεν μπορεί να εμποδίσει τα κοινά χαρακτηριστικά των φύλων. "

http://www.karamanou.gr/gr/uploads/Documents/GENDER IN IR- final 4.7.2005.doc
_______________________________________________________________________

"Η Janet Shibley-Hyde, ειδικός στη μελέτη των γυναικών, από το Πανεπιστήμιο του Wisconsin, αναφέρει ότι άντρες και γυναίκες έχουν πολύ περισσότερες ομοιότητες από ότι είναι γενικά παραδεκτό.
Υπάρχει η δημοφιλής αντίληψη ότι οι ψυχολογικές διαφορές ανάμεσα σε άντρες και γυναίκες είναι ουσιώδεις, (όπως παρουσιάζεται σε βιβλία σαν αυτό του John Gray «Οι άντρες κατάγονται από τον πλανήτη Άρη και οι γυναίκες από την Αφροδίτη»).
Επικρατούν κάποια στερεότυπα, όπως αυτό που θέλει τις γυναίκες να είναι πιο συναισθηματικές από τους άντρες, ή κάποιο άλλο που επιμένει ότι οι άντρες έχουν καλύτερη αντίληψη του χώρου από τις γυναίκες.
............
Η J.S. Hyde όμως γράφοντας στο περιοδικό “American Psychologist” αναφέρει την ανασκόπησή της 46 μετα-αναλύσεων ( η οποία καλύπτει ένα μεγάλο αριθμό μελετών) οι οποίες έγιναν τα τελευταία 20 χρόνια , και δείχνουν ότι άντρες και γυναίκες μοιάζουν στους περισσότερους τομείς.
................
Οι μελέτες αφορούσαν τις γνωστικές ικανότητες, τη λεκτική και τη μη λεκτική επικοινωνία, τα κοινωνικά ή ψυχολογικά χαρακτηριστικά όπως είναι η επιθετικότητα η αρχηγία, δείγματα ψυχολογικής ευεξίας όπως είναι η αυτοεκτίμηση, και κινητικές λειτουργίες όπως η δυνατότητα ρίψης, αλλά και η ικανότητα ηθικής σκέψης.........."

http://www.mcw.edu/display/router.asp?docid=11395

____________________________________________________________________

"Mars-Venus sex differences appear to be as mythical as the Man in the Moon. A 2005 analysis of 46 meta-analyses that were conducted during the last two decades of the 20th century underscores that men and women are basically alike in terms of personality, cognitive ability and leadership. Psychologist Janet Shibley Hyde, PhD, of the University of Wisconsin in Madison, discovered that males and females from childhood to adulthood are more alike than different on most psychological variables, resulting in what she calls a gender similarities hypothesis. Using meta-analytical techniques that revolutionized the study of gender differences starting in the 1980s, she analyzed how prior research assessed the impact of gender on many psychological traits and abilities, including cognitive abilities, verbal and nonverbal communication, aggression, leadership, self-esteem, moral reasoning and motor behaviors.
Hyde observed that across the dozens of studies, consistent with the gender similarities hypothesis, gender differences had either no or a very small effect on most of the psychological variables examined. Only a few main differences appeared: Compared with women, men could throw farther, were more physically aggressive, masturbated more, and held more positive attitudes about sex in uncommitted relationships.
Furthermore, Hyde found that gender differences seem to depend on the context in which they were measured. In studies designed to eliminate gender norms, researchers demonstrated that gender roles and social context strongly determined a person's actions. For example, after participants in one experiment were told that they would not be identified as male or female, nor did they wear any identification, none conformed to stereotypes about their sex when given the chance to be aggressive. In fact, they did the opposite of what would be expected – women were more aggressive and men were more passive.
Finally, Hyde's 2005 report looked into the developmental course of possible gender differences – how any apparent gap may open or close over time. The analysis presented evidence that gender differences fluctuate with age, growing smaller or larger at different times in the life span. This fluctuation indicates again that any differences are not stable."

http://www.psychologymatters.org/nodifference.html

___________________________________________________________________

Σίγουρα υπάρχουν και άλλες πηγές αλλά επειδή εξειδικεύεται το θέμα , έδωσα ενδεικτικά αυτά και αν κάποιοι ενδιαφέρονται μπορούν να κάνουν την προσωπική τους αναζήτηση προς ενημέρωση και γνώση και βεβαίως να καταλήξουν στα δικά τους συμπερασματα.

Το βέβαιο είναι οτι δεν μπορούμε εμείς να δώσουμε τους ορισμούς , είτε έτσι είτε αλλιώς απλά να διαβάσουμε να μελετήσουμε και να διατηρήσουμε το πνεύμα μας ευρύ!!


sub

 

RE: RE: Θηλυκό κι Αρσενικό κομμάτι?

Αρκετά Ενδιαφέρον sub

 

Αρχικά να σε ευχαριστήσω για τις πραγματικά ενδιαφέρουσες σελίδες.

Και μετά θα ήθελα να σε ρωτήσω. Ποιός έδωσε ορισμούς?
Αν δεν κάνω λάθος εδώ κατατέθηκαν κάποιες απόψεις.

Κάποιοι είπαμε πως δεν υπάρχει κανένα «θηλυκό» κομμάτι στους άντρες και κανένα «αντρικό» στις γυναίκες, ο καθένας απλά έχει δική του προσωπικότητα και δεν είναι προνόμιο κανενός φύλου κάποια χαρακτηριστικά.

Η αρχική μου ερώτηση, ήταν γιατί σώνει και καλά θεωρείται θηλυκό το ευαίσθητο κομμάτι στους άντρες και γιατί αυθαίρετα ερχόμαστε και χρησιμοποιούμε τέτοιους ορισμούς και πως φτάνουμε μέσα από την κακή χρήση αυτών των ορισμών να απαιτούμε τη διαφοροποίηση συμπεριφορών γιατί κάπου ακούσαμε, κάποιος είπε, πως οι άντρες πρέπει να έρθουν σε επαφή με το θηλυκό τους κομμάτι.

Πέραν τούτου, πραγματευόμουν ακριβώς το κομμάτι που εσύ θεωρείς πως δεν έχει θέση στη συγκεκριμένη συζήτηση, τις αντρογυναίκες και τους θηλυπρεπείς άντρες, γιατί μέσα από τις ερμηνείες που δίνει ο καθένας και μέσα από την εικόνα που δημιουργείται ουσιαστικά εκεί κατευθυνόμαστε.
Στην ισοπέδωση των φύλων, στην απώλεια ταυτότητας των μεν και των δε.

Όντως συνέβη εκείνο που έγραψες σε προηγούμενο σου ποστ, δεν μιλάμε για το ίδιο πράγμα.

 

Χριστός Ανέστη και Χρονια Πολλά σε Ό/όλους και σε Ό/όλες  

Το πολύ ενδιαφέρον θέμα που άνοιξε η lara[E-p] έχει σίγουρα δύο όψεις και σε επίπεδο φιλοσοφικής θεώρησης αλλά ακόμα και σε προσωπικό επίπεδο.

Μου φαίνεται προσωπικά τελείως θεμιτό στον έρωτα να θέλουμε να βιώνουμε και να γιορτάζουμε τις διαφορές Μ/μας και καταλαβαίνω την lara[E-p] όταν μιλάει για ισοπεδωτικές προσεγγίσεις και για ορισμούς που Μ/μας έχουν δωθεί άνωθεν και που τελικά "στομώνουν" την ερωτική Μ/μας απόλαυση.

Δεν είμαι βέβαιη ότι θα επιθυμούσαμε να βρίσκουμε μπροστά Μ/μας την αντίληψη των τρίτων για στερεότυπες διαφορές μεταξύ των φύλων όταν π.χ. βρισκόμαστε στα δικαστήρια. Και εκεί π.χ. βρεθεί κάποιος δικαστής που θα θεωρήσει μία γυναίκα λιγότερο αξιόπιστη από έναν άντρα λόγω "συναισθηματισμού" ή έναν άντρα πιό επικίνδυνο για τα παιδιά του από μία γυναίκα λόγω "βιαιότητας".

Για την φιλοσοφική όψη του θέματος, η γνώμη μου είναι ότι αυτό ανάγεται στο ζήτημα που με διάφορους τρόπους Μ/μας έχει χωρίσει κατά καιρούς σε "στρατόπεδα" σε αυτό το φόρουμ. Στο αν υπάρχει υποσυνείδητο, αταβική εσωτερική επίγνωση του "τί είμαστε", που εξελίσσεται πολύ αργά σε βάθος αιώνων, ή αν το "τί είμαστε" τελικά ορίζεται από την τρέχουσα συμπεριφορά Μ/μας και μόνο (social behaviorism σχολης Σικάγου).

Θα μου επιτρέψετε πιστεύω, να γράψω για το ζήτημα αυτό μία άλλη στιγμή γιατί τώρα τρέχω να προλάβω προθεσμίες <χαμόγελο>