Απόκρυψη ανακοίνωσης

Καλώς ήρθατε στην Ελληνική BDSM Κοινότητα.
Βλέπετε το site μας σαν επισκέπτης και δεν έχετε πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη μας!

Η εγγραφή σας στην Online Κοινότητά μας θα σας επιτρέψει να δημοσιεύσετε νέα μηνύματα στο forum, να στείλετε προσωπικά μηνύματα σε άλλους χρήστες, να δημιουργήσετε το προσωπικό σας profile και photo albums και πολλά άλλα.

Η εγγραφή σας είναι γρήγορη, εύκολη και δωρεάν.
Γίνετε μέλος στην Online Κοινότητα.


Αν συναντήσετε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την εγγραφή σας, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας.

Θυμάσαι?

Συζήτηση στο φόρουμ 'Off Topic Discussion' που ξεκίνησε από το μέλος echo, στις 9 Ιουλίου 2008.

  1. Mirella_trans_Domme

    Mirella_trans_Domme Contributor

    Εγω αντιθετα θυμαμαι στην τριτη λυκειου, που με απεβαλαν μια εβδομαδα οταν χαστουκισα (και ειναι αληθεια) την καθηγητρια της μουσικης, επειδη πεταξε εξω απο την ταξη μια συμμαθητρια μου, βαζοντας της απουσια με αποτελεσμα να μεινει μετεξεταστεα απο απουσιες.
    Και επειδη και ο διευθυντης του σχολειου την ειχε αχτι την συγκεκριμενη καθηγητρια, την γλυτωσα μονο με την αποβολη.
    Και ναι, τον φουσκο τον εφαγε αφου περπατησα πανω σε ολα τα θρανια απο το πρωτελευταιο που καθομουν εκεινη την στιγμη και της τον αστραψα!
    Οχι, που θα κολλωνα!
     
  2. Lady_Dementia

    Lady_Dementia DemonLure the Seductive Contributor


    Mirella αλα Rambo...    
     
  3. blindfold

    blindfold Contributor

    δεν θυμάμε σε ποιά τάξη είμουν τότε...

    [nomedia=""]YouTube - No Doubt - Don't Speak[/nomedia]

    και ναι στην 1η δημοτικού μου έχει μείνει ,μας είχε 'διατάξει' να απλώσουμε τα χέρια στο θρανίο και πείρε το χάρακα, καθώς τον σήκωνε εγώ με τον Ανδρέα κοιταχτήκαμε.
    καθώς ο ξύλινος χάρακας έκανε την 'κάθοδο' του ,καθαρά από αντίδραση και ανάγκη για επιβίωση, τραβήξαμε τα χέρια μας
    ο χάρακας έσπασε πάνω στο θρανίο και εμείς αυτόματα σηκωθήκαμε και τρέξαμε προς την έξοδο και η αίθουσα να γελάει ...
     
    Last edited by a moderator: 17 Απριλίου 2014
  4. Mirella_trans_Domme

    Mirella_trans_Domme Contributor

    Ημαρτον Κυριε!!!!!!!!!!!!!!!!!!
    Σχολειο πηγαινατε ή στα κατεργα???????????????????
    Να σηκωσει το χερι του-της πανω μου???????????????????????
    Ποσα μετρα θα τον-την εθαβα μεσα στην γη πριν τον-την αφησω χωρις δοντια??????  
     
    Last edited by a moderator: 17 Απριλίου 2014
  5. blindfold

    blindfold Contributor

    1η δημοτικού το 89' σε δημόσιο σχολείο της επαρχίας ...
    93' λογικό δεν είναι που πήγαινα για καφέ στο sniper alley στο Σαράγεβο ;;;
     
  6. Mirella_trans_Domme

    Mirella_trans_Domme Contributor


     Sarajevo?? 
     
  7. blindfold

    blindfold Contributor

    πωπω ψαρώνω κόσμο τόσο εύκολα ;;;  
     
  8. Mirella_trans_Domme

    Mirella_trans_Domme Contributor

    Ε λοπον ναι! Το ομολογω!!!!
    Το ηξερα πως ησουν Βοσνιος αλλα ελεγα, μπα-αποκλειεται! 
     
  9. blindfold

    blindfold Contributor

    θυμάμε και εκείνο το ζευγάρι που πέθανε σε αυτή την αλάνα προσπαθώντας να βρεθούνε ...

    μερικές φορές οι αγάπη μας σκοτώνει ή μήπως η ζωή μας δεν έχει νόημα χωρίς αυτήν ;;;


    υ.γ. να επιστρέφουμε στο θέμα και ας αφήσουμε τις προσωπικές εμπειρίες μου ...
     
  10. female

    female Contributor





    Το βιντεάκι είναι 5 νεκροί και 2 εκρήξεις ανά δευτερόλεπτο (από ταινία), αλλά το κομμάτι... ιστορία...





     
    Last edited by a moderator: 17 Απριλίου 2014
  11. echo

    echo ***

    Παρελθόν-Ambroce Bierce

    Το τμήμα της Αιωνιότητας,με του οποίου ένα πολύ μικρό μέρος,
    διατηρούμε κάποια ασήμαντη,εντελώς μηδαμινή σχέση.

    Μια κινητή γραμμή που ονομάζεται Παρελθόν
    χωρίζει την αιωνιότητα από μια φανταστική περίοδο γνωστή ως μέλλον.

    Αυτές οι δύο μεγάλες υποδιαιρέσεις της Αιωνιότητας,
    που αλληλοεξοντώνονται συνεχώς,είναι τελείως διαφορετικές.

    Η μια είναι σκοτεινή,γεμάτη θλίψη και απογοήτευση
    και η άλλη φωτεινή,γεμάτη προσδοκία και χαρά.

    Το Παρελθόν είναι η χώρα των λυγμών,
    το Μέλλον είναι η επικράτεια των τραγουδιών.

    Στην πρώτη κάθεται κατάχαμα η Μνήμη,ντυμένη με ένα θλιβερό κουρέλι,
    σκεπασμένη με στάχτες.κι όλο μουρμουρίζει προσευχές,κι όλο ζητάει συγχώρεση.

    Κάτω από τον ολόλαμπρο ήλιο της δεύτερης πετάει ελεύθερη η Ελπίδα,
    κι όλο κελαηδά στους ναούς της επιτυχίας,
    κι όλο τιτιβίζει γλυκά στους κήπους της απόλαυσης.

    Κι όμως το Παρελθόν είναι το Μέλλον του χθες
    και το Μέλλον είναι το Παρελθόν του αύριο.

    Το ίδιο πράγμα:γνώση και όνειρο.





    Παρίσι Τέξας-Βιμ Βέντερς






    1984 στον κινηματογράφο Αρζεντίνα.
     
    Last edited by a moderator: 17 Απριλίου 2014
  12. dora_salonica

    dora_salonica Contributor

     
    Last edited by a moderator: 17 Απριλίου 2014