Θυμός και Bdsm προς συζητηση..

Απάντηση: Θυμός και Bdsm προς συζητηση..

Εγώ τα εξωτερικεύω όλα τα συναισθήματα ακομα και τον θυμό μου, προσπαθώ βέβαια να ελέγχω την ένταση και προς τα πού την βγάζω. Μπορεί να μουρμουράω και να γκρινιάζω μόνη μου μπορεί να αρχίσω να κλαίω από αγανάχτηση.
Ίσως αν μου απαγορευόταν αυτό να το κατάπινα δεν ξέρω πως ακριβώς θα φερόμουν, ίσως να κοκκίνιζα σαν παπαρούνα και να γινόμουν ένα ηφαίστειο έτοιμο να εκραγεί. Πάντως στο παρελθόν που ήμουν σε σχέση τον θυμό μου τον εξωτερίκευα αμέσως και αυτό που πάντα ακολουθούσε ήταν συζήτηση και μάλιστα αναλυτικότατη. Το ποτό Του πάντως θα το πήγαινα σε ότι κατάσταση και να ήμουν. Η κατανόηση είναι πολύ βασική.
Η εκτόνωση επισης

 

Re: Απάντηση: Re: Θυμός και Bdsm προς συζητηση..

Από την οπτική γωνία που το βλέπω εγώ, μάλλον θα αποφύγει να γίνει αυτός η τελευταία σταγόνα με την οποία θα ξεχειλίσει το ποτήρι. Έτσι κι αλλιώς οι ατυχίες που χτυπούν η μία πίσω από την άλλη την υποτακτική του παραδείγματος, με οποιοδήποτε τρόπο προσπαθούν να διαχειριστούν από την ίδια κατά την απουσία του.
Άσε δε! που ως καλή υποτακτική θα έπρεπε ήδη να αναφέρει τις ατυχίες αυτές (πχ. λάστιχο) οπότε και θα ήταν εις γνώσιν του κυρίαρχου η υπάρχουσα κατάσταση.

Θέτε να πω κι άλλα;

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Θυμός και Bdsm προς συζητηση..

Nαι  

 

Άντε και συνεχίζω εγώ Incomplete πόσοι λες να με αντέξουν;

Ήδη η soft crystal κότσαρε "Φοβού την οργή του υπομονετικού ανθρώπου" στο ποστ της.

Το τελευταίο θα γράψω...
Αν λοιπόν η κατάσταση ήταν γνωστή στον κυρίαρχο, δεν νομίζω πως θα φτάναμε στο σημείο να μιλάμε για θυμό της υποτακτικής. Ο κυρίαρχος, κατά την άποψη μου δεν θα εξωθούσε την ήδη φουσκωμένη κατάσταση στα άκρα. Ακόμα όμως και αν το έκανε, τότε θα είχε τους λόγους του. Αν το έχει πάντα αυτό στο μυαλό της η υποτακτική θεωρώ πως καταφέρνει να αποφεύγει σκόπελους όπως θυμό. οργή κτλ.

ΥΓ. Lost boy, σκέψεις καταθέτω. Δεν έχω σκοπό να ξυπνήσω το φιλότιμο του οποιουδήποτε εδώ μέσα. Δεν γνωρίζω άλλωστε ποιος το διαθέτει;-)

 

Απάντηση: Θυμός και Bdsm προς συζητηση..

Η υπομονή του υποτακτικού.Ωραίο θέμα.Το ανοίγεται και τα λέμε εκεί  

 

Απορία -

σε μια όχι προχτεσινή σχέση, δεν είναι, ή δεν πρέπει, ο ένας να είναι ικανός να "μυρίζεται" την ψυχική κατάσταση του άλλου, και μάλιστα σε μια τόσο εμφανώς συγχυσμένη υποτακτική;

Αν κάτι τέτοιο ισχύει στην περίπτωση του παραδείγματος, και ο κυρίαρχος καταλαβαίνει μια χαρά οτι κάτι πάει πολύ στραβά, ποιους λόγους θα μπορούσε να έχει για να αντιμετωπίσει έτσι μια ήδη πολύ τεταμένη διάθεση;

​

 

Απάντηση: Re: Θυμός και Bdsm προς συζητηση..

Το θέμα δεν έχει να κάνει με το πώς συμπεριφέρεται ένας Κυρίαρχος και πως πρέπει μια υποτακτική αλλά με το τι άνθρωποι είναι . ένας Κυρίαρχος που το μόνο που επιζητάει είναι η ικανοποίηση Του θα σκεφτεί την πρώτη περίπτωση . μια υποτακτική που υποτάσσετε σε έναν τέτοιο Κυρίαρχο δεν είναι κάτι περισσότερο από την αντανάκλαση Του. Άρα η συμπεριφορά καθορίζεται από τον χαρακτήρα τους , έτσι πάλι ερχόμαστε στο ίδιο αποτέλεσμα δεν υπάρχουν κανόνες γενικοί σε σχέσεις ανθρώπων διαφορετικών ,ούτε ιδανικές συμπεριφορές το ιδανικό είναι υποκειμενικό .Κάτι που σε εμένα φαντάζει σκληρό για κάποια άλλη είναι το ζητούμενο.

 

Μετα την Αδεια Του Κυριου μου θα προσπαθησω να σκεφτω πως θα ηταν μια τετοια κασταση...

Η αληθεια ειναι πως δεν μπορω να διανοηθω πως εχω περασει μια τετοια μερα η οποιαδηποτε αλλη μερα χωρις Ο Κυριος μου να ξερει εξ αρχης που εχω παει τι εχω κανει και τι μου εχει συμβει, οποτε υποθετω και την ψυχολογικη μου κατασταση σε ολη αυτη την μερα.
Δεν ξερω αν θα ηταν θυμος, μαλλον περισσοτερο ανυμπορια, το πιο πιθανο ειναι να διαλεγα την κουρτινα 10: Θα περιμενα γονατισμενη με το ποτο Του στο χερι ευχομενη να μου Επιτρεψει να Του μιλησω και να ξεσπασω σε κλαματα.

 

Συνηθως οταν ειμαι σε μια σχεση και για καποιο λογο εχω θυμωσει προσπαθω να μην ερθω σε επαφη με τον συντροφο μου... ομως αυτο δεν ειναι εφικτο στο παραδειγμα που αναφερεται εδω... σκεφτομαι οτι αυτο που θα εκανα θα ηταν να ζητησω την αδεια Του για να παραγγειλω φαγητο απ εξω ωστε να μου δοθει ο χρονος στο σπιτι να ηρεμησω πριν ερθει Εκεινος... το πως θα ηρεμησω ειναι σχετικο... θα μπορουσα να βαλω δυνατα μουσικη και να εκτονωθω με το χορο ωστε να φυγουν τα νευρα... ή θα μπορουσα να χρησιμοποιησω μια αλλη τεχνικη οπως η nadu... ετσι ωστε οταν ερθει ο Κυριος στο σπιτι να ειμαι σε θεση να Τον υπηρετησω. Ομως αυτα τα λεω τωρα οντας νηφαλια και χωρις νευρα... δεν ειμαι σιγουρη καταποσο θα ειχα καθαρο μυαλο για να τα κανω στην κατασταση που περιγραφεται στο αρχικο ποστ. Οποτε αν πρεπει να διαλεξω μια απο τις παραπανω επιλογες και εχοντας στο νου μου καταστασεις που εχω ηδη ζησει νομιζω οτι θα εκανα το πρωτο αλλα θα κατεληγε στο τεταρτο... δηλαδη θα πεταγομουν πανω για να Του φερω το ποτο Του προσπαθωντας να βαλω σε ταξη το θυμο μου και θα κατεληγα να κλαιω προσπαθωντας να ψελλισω τι μου ειχε συμβει και γιατι ενιωθα ετσι...

Επισης πιστευω οτι ο τροπος που θα αντιδρασει η σκλαβα ειναι σε απολυτη συναρτηση με το σταδιο της εκπαιδευσης που βρισκεται... πιστευω οτι οσο προχωραει η εκπαιδευση ειναι πιο ευκολο να διαχεριστει αυτα της τα συναισθηματα... η δικη μου προσεγγιση ειναι απο εμπειρια σε πολυ αρχικο σταδιο.

Υ.Γ. Ξαναδιαβαζοντας την απαντηση μου σκεφτομαι οτι με αυτο τον τροπο αντιδρασης θα μεταβιβαζα τη διαχειριση του θυμου μου σε Εκεινον και αυτο ειναι θεμιτο οταν ειναι μια κατασταση που την αντιμετωπιζουμε για πρωτη φορα ισως και δευτερη αλλα σε μια σχεση που εχει προχωρησει ποσο θεμιτο μπορει να ειναι αυτο;

 

Όταν σταματήσετε να έχετε το bdsm πάνω απ' τον Άνθρωπο, τότε ευχαρίστως να το συζητήσουμε.

Α.

 

Μπράβο Astir....

 

anyway προτιμώ αυτές τις δύο απόψεις σε συνδυασμό...

χα έμαθα να κάνω multiτέτοιο...