Απόκρυψη ανακοίνωσης

Καλώς ήρθατε στην Ελληνική BDSM Κοινότητα.
Βλέπετε το site μας σαν επισκέπτης και δεν έχετε πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη μας!

Η εγγραφή σας στην Online Κοινότητά μας θα σας επιτρέψει να δημοσιεύσετε νέα μηνύματα στο forum, να στείλετε προσωπικά μηνύματα σε άλλους χρήστες, να δημιουργήσετε το προσωπικό σας profile και photo albums και πολλά άλλα.

Η εγγραφή σας είναι γρήγορη, εύκολη και δωρεάν.
Γίνετε μέλος στην Online Κοινότητα.


Αν συναντήσετε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την εγγραφή σας, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας.

Ιδιοκτησία στο bdsm

Συζήτηση στο φόρουμ 'BDSM Discussion' που ξεκίνησε από το μέλος íɑʍ_Monkeץ, στις 13 Ιουλίου 2009.

  1. íɑʍ_Monkeץ

    íɑʍ_Monkeץ Contributor

    Πολύς λόγος γίνεται στις M/s και τις D/s σχέσεις για την έννοια της ιδιοκτησίας. Διαβάζω πως η σκλάβα ανήκει ολοκληρωτικά στον Αφέντη της, πως δεν έχει κανένα δικαίωμα, πως δε μπορεί να κάνει τίποτα χωρίς την άδειά του. Από την άλλη όμως η λογική λέει πως ο κάθε άνθρωπος ανήκει στον ίδιο του τον εαυτό. Μπορούν αυτά τα δύο να συνδυαστούν;
    Ή μήπως η έννοια της απόλυτηςιδιοκτησίας λειτουργεί μόνο σε φανταστικό επίπεδο;
     
  2. puppetmaster

    puppetmaster Regular Member

    Έγραψα αλλού...

    Η απάντηση στο ερώτημα σου βρίσκεται στους χαρακτήρες των προσώπων που αποτελούν τη σχέση...Κάποιος/α που αισθάνεται απόλυτο το αίσθημα της ιδιοκτησίας προς τον/την παρτενέρ Του/Της, μπορεί να συνυπάρξει αρμονικά όταν το άλλο μέρος έχει διαχωρίσει τους ρόλους και κρατάει πράγματα για τον εαυτό της/του;
     
  3. nostalgia

    nostalgia New Member

    Η αντίθεση αυτή πραγματικά υπάρχει και από το πώς θα εξελιχθεί εξαρτάται η διατήρηση ή η λυση της σχέσης.Μια πραγματική ΚΥΡΙΑ , πάντως, μπορεί να βηθήσει τον υποτακτικό της να μάθει πράγματα για τον εαυτό του και να νοιώσει έτσι πιο σίγουρος.
     
  4. Απάντηση: Ιδιοκτησία στο bdsm

    Χρειάζεται πολύς δρόμος, αλλά νομίζω πως μπορεί να συμβεί.
     
  5. Τα όρια της προσωπικής του ελευθερίας τα ορίζει ο καθένας μας.
     
  6. MindMaster

    MindMaster Contributor

    Απάντηση: Ιδιοκτησία στο bdsm


    Όχι σε φανταστικό επίπεδο, σε προσωπικό. Αν κάποιος έχει αποφασίσει πως δεν θέλει να έχει δικαίωμα ούτε τις φυσικές του ανάγκες να ικανοποιεί χωρίς να ζητάει άδεια, εντός bdsm, είναι απόλυτα λογικό. Και δεν είναι επίσης φανταστικές οι περιπτώσεις ανθρώπων που γιά μικρά ή μεγάλα διαστήματα της ζωής τους, επιλέγουν να ζουν έτσι. Είναι προσωπική τους επιλογή λοιπόν, προφανώς όχι εύκολα κατανοητή πολλώ δε μάλλον αποδεκτή από τη μεγάλη πλειοψηφία του κόσμου, αλλά μέσα στα πλαίσια μιάς -κατά τέτοιο τρόπο ρυθμισμένης- M/s σχέσης, πιθανή κι αναμενόμενη. Και καθόλου φανταστική, αλλά πραγματικότατη, γιά τους ίδιους (το ότι σύμφωνα με το νόμο δεν υπάρχουν σκλάβοι κι έτσι κανείς δεν μπορεί να κρατά κανέναν αλυσοδεμένο αν κι ο ίδιος δεν το θέλει, δεν κάνει λιγότερο αληθινές τις αλυσίδες που κάποιοι θέλουν να φορούν, και τις φορούν...).




     
  7. puppetmaster

    puppetmaster Regular Member

    Re: Απάντηση: Ιδιοκτησία στο bdsm

    +1
    ...το συμβιβαστό ανάμεσα στα "θέλω" και στα "μπορώ" εκατέρωθεν
     
  8. slavesissy

    slavesissy New Member

    Ίσως η απάντηση βρίσκεται αν αναρώτηθούμε το εξής:
    Ελευθερία ή ισότητα;
    τι προτιμάμε ;
    Στην πρώτη περίπτωση δεν μπορείς να ανήκεις, με όποιο τίμημα και αν φέρει αυτό στον καθένα,πουθενά.
    στην δευτέρη περίπτωση μπορείς να ανήκεις,και μάλιστα με απόλυτη σχέση,σε όποιον/Α σε σέβεται.
    Απαραίτητη η συνείδηση της ισότητας για την εξέλιξη μιας σχέσης Κυρίαρχίας υποταγής
     
  9. Emma

    Emma Contributor

    Ωραίο θέμα madlene.

    Έχω κι εγώ μια απορία και θα την θέσω ως επιμέρους ερώτημα (εκτός αν θεωρείς ότι αποπροσανατολίζει την συζήτηση, οπότε και θα το βάλω στα "Μικρά ερωτήματα"):

    Ο χρόνος κυλάει διαφορετικά για τον κόσμο του bdsm;

    Στις vanilla σχέσεις (συνήθως) παίρνει αρκετό καιρό για να εμπιστευτείς κάποιον ή/και να τον αγαπήσεις. Σπανιότατα θα εκφράσεις αγάπη ή πλήρη εμπιστοσύνη για κάποιον (ειδικά αν δεν γνωριζόσασταν από πριν σε φιλικό έστω επίπεδο) μέσα στις πρώτες μέρες/εβδομάδες, όσο ερωτευμένος κι αν νιώθεις.
    Παρατηρώ ότι (αρκετές φορές) στο bdsm συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Ενώ, ίσως, θα έπρεπε να παίρνει περισσότερο καιρό για να εμπιστευτείς κάποιον και να σιγουρευτείς (ειδικά λόγω της "ιδιαιτερότητας" των πρακτικών) για το τί είδους άνθρωπος είναι, οι σχέσεις γίνονται "σοβαρές" (π.χ. Ο/Η Κύριός/α μου, ο/η ιδιοκτησία μου, κτλ) σχεδόν αμέσως, τουλάχιστον σε αυτά που δηλώνονται/λέγονται.

    Πώς αναλογεί ο χρόνος σε σχέση με τον vanilla κόσμο; Είναι κάτι σαν τα dog years; Λένε ότι 1 human year είναι 7 dog years. Κάτ' αυτό λοιπόν: 1 μέρα σε bdsm χρόνο είναι 1 εβδομάδα σε vanilla χρόνο; 1 μήνας είναι 1 χρόνος; κ.ο.κ

    -----

    Σχετικά με τις δικές σου ερωτήσεις, εικάζω ότι, απ' τη στιγμή που θέλουν/έχουν ως ζητούμενο και τα δύο μέλη της σχέσης το ίδιο πράγμα (εν προκειμένω, το να είναι ο ένας ιδιοκτησία του άλλου), δεν βρίσκω λόγο γιατί αυτό να μην είναι εφικτό ως κάποιο βαθμό.
     
  10. kardy_

    kardy_ Regular Member

    Μια σκλαβα ανηκει ολοκληροτικα στον Αφεντη της και αναλογα με το τι και πως θελει να την εκπαιδευσει οριζονται και τα πραγματα (δηλαδη κατα ποσο δεν εχει δικαιωματα κτλ)
    Μια τετοια σχεση οπως ειπε και η αγαπητη σουμισα περνει πολυ χρονο αλλα υπαρχει εδω να απαντησω στην ερωτηση της Εμμας ο χρονος δεν κυλαει το ιδιο αν και περνει χρονο να εμπιστευτεις και να δωθεις επειδη κατα την διαρκει αυτης της διαδρομης και οταν επιτευχθει εχει γινει με τοση ειλικρινια και σοβαροτητα που συμβαινει(φυσικα υπαρχουν και οι εξαιρεσεις καθως και ο κεραυνοβολος ερωτας για οσους πιστευουν).
    Ο χρονος δεν μπορει να μετρηθει γιατι διαφερει οπως οι ανθρωποι και οι καταστασεις.Κατι που για καποιον μπορει να παρει 2 μηνες για καποιον αλλον μπορει να παρει 2 χρονια.Δεν υπαρχει αναλογια ΒΔΣΜ σχεσης με βανιλα σχεση.....υπαρχουν σχεσεις το πως εξελισονται αυτες εξαρταται μονο απο τους ανθρωπους,τις καταστασεις και τον Θεο(παλι για οσους πιστευουν)
    Για να ξαναγυρισω στην αρχη λοιπον...
    Ανηκω ,Μου ανηκει,Αφεντης μου,σκλαβα μου......
    Φυσικα και μπορεις να δωθεις σε εναν ανθρωπο απολυτα και φυσικα μπορεις να συνδιασεις το να μην εχεις δικαιωματα με το να εχεις δικαιωματα.....και να ανηκει στον εαυτο του.
    Ανηκει στον εαυτο του και ηθελημενα παρεδωσε τον εαυτο του και τα δικαιωματα του σε καποιον να τα διαχειριστει,να τα ελενξει και λιγο πολυ να τα κανει οτι αυτος η αυτη κρινει καλυτερο.
    Το να σου αφερεθουν τα δικαιωματα σου θα συμβει για καποιο λογο...δεν ξυπναει κανεις μια μερα και λεει τι να κανω σημερα ας της αφαιρεσω τα δικαιωματα παντα....και ξανα λεω παντα υπαρχει λογος.
    Απο κει και περα και δικαιωματα να μην εχεις επειδη δεν παυεις να εισαι ανθρωπος αν υπαρχει που θα υπαρχει πανω απο μια περιπτωση σοβαρη που πρεπει να πας εναντια στις εντολες του ενεργεις αναλογα και μετα συζητας και λες γιατι και πως και αν εκεινος ειναι λογικος ανθρωπος και σωστος Κυριαρχος θα καταλαβει.
    Ολα αυτα παντα κατα την δικη μου ταπεινη παντα αποψη.
     
  11. lara

    lara Αυτοδεσποζόμενη Contributor

    +3 (τόσα νομίζω έχω?)  

    Ακριβώς επειδή ανήκω στον εαυτό μου, μπορώ να επιλέξω τι με κάνει πιο ευτυχισμένη τι με ολοκληρώνει καλύτερα.
    Όσο για τα δικαιώματα μιας σκλάβας, απλά δεν είναι δεδομένα ή αποτέλεσμα διεκδίκησης όπως για κάποια μη σκλάβα, αλλά δώρα Του Αφέντη προς μια σκλάβα που απέδειξε πως της αξίζουν αυτά και τα άλλα δικαιώματα αλλά ακόμα και τότε αν δεν φανεί αντάξια τους, τότε μπορεί να της τα Ξαναστερήσει. Επειδή η ίδια επιθυμεί να υπάρχει τέτοια τάξη πραγμάτων στη ζωή της.
    Κάτι ανάλογο ισχύει και για το τι μπορεί να κάνει χωρίς την άδεια Του. Δεν σημαίνει πως κάθε λεπτό ρωτάει Κύριε να κάνω αυτό ή το άλλο, όχι απαραίτητα και όχι συνέχεια.
    Νομίζω θα τρελαινόταν Κάποιος να έχει κάποια 24/7 να τον τρέχει από πίσω ζητώντας άδεια π.χ για να μαγειρέψει – Κύριε να πάρω το τάδε μαχαίρι, Κύριε να βάλω νερό στο φαγητό κ.ο.κ. Μπορεί όπως στην δική μου περίπτωση να υπάρχουν γενικές οδηγίες και γραμμές τις οποίες ακολουθώ επειδή δεν μου απαγορεύτηκαν, όπως το να πηγαίνω τουαλέτα όποτε θέλω, ή να πίνω καφέ όποτε θέλω, αλλά ποτέ δεν θα πιω αλκοόλ χωρίς άδεια. Με το τσιγάρο συμβαίνει κάτι ανάλογο. Πριν ανάψω εάν είναι στο δωμάτιο πρέπει να Τον ρωτήσω, όχι καν απαραίτητα λεκτικά, μια ερωτηματική ματιά και ένα καταφατικό κούνημα του κεφαλιού Του είναι αρκετό. Αλλά αν δεν είναι στον ίδιο χώρο έχω το δικαίωμα να καπνίζω κατά βούληση, εκτός κι αν κάποια στιγμή για κάποιους λόγους Αποφασίσει αλλιώς.


    Εδώ αναφορικά με τα όσα ρωτά η φίλη Έμμα, δεν γνωρίζω πως το εκλαμβάνουν άλλες, προσωπικά μου πήρε χρόνο. Άρχισα να αναφέρομαι ως ιδιοκτησία Του μετά από 4 περίπου χρόνια, όταν ένιωσα μέσα από διάφορα συμβάντα πως αυτό πλέον ήμουνα όχι απλά σε επίπεδο επιθυμίας και υπακοής και δεν αφορούσε πλέον απόληξη μιας κατεύθυνσης που ακολουθούσα, αλλά η αίσθηση αυτή έβγαινε από βαθιά μέσα μου σαν να είχα φτάσει.
    Δεν εμπιστεύομαι εύκολα, αμφισβητώ πολλά αλλά όντως με τον Κύριο μου, από το πρώτο λεπτό της γνωριμίας μας ένιωσα αλλιώτικα και ενώ δεν είχε εγκαθιδρυθεί εμπιστοσύνη έκανα ένα άλμα πίστης βασισμένη σε ένστικτο και μερικές λογικές αξιολογήσεις μου. Οπότε ίσως και η έννοια χρόνος να είναι αλλιώτικη στον πλανήτη του bdsm.  
     
  12. whipmarks

    whipmarks Regular Member

    σωστα αυτα περι χρονου και βδσμ...ποτε δεν περασε απο το μυαλο μου....Αλλα ετσι ειναι.Ακομα και απο τον γραπτω λογο σε αυτο το φορουμ αρκετες φορες δημιουργο στον εαυτο μου ψευδεσθησης.