"Κάθε γυναίκα, ακόμη και η πιο δυναμική,στην πραγματικότητα θέλει να κατακτηθεί από έναν άντρα"

η πραγματικοτητα ειναι χωρις εισαγωγικα, οταν αναφερομαι ομως στα λογια καποιου αλλου, τα βαζω σε εισαγωγικα, τα λογια του/της, οχι αυτο το οποιο αφορουν (τα λογια)

 

και πάλι με ισοπεδώνεις, γιατί λες μεγάλες αλήθειες...ούτε εγώ δεν θα τα λεγα καλύτερα, που είμαι και γυναίκα!

 

Και πάλι καλά που μια γυναίκα μου δίνει δίκιο...Γιατί θα πέρναγα σίγουρα σαν ο μαλάκας/γουρούνι άντρας που έχω το δόντι "δηλητηριασμένο" με τις γυναίκες...Ως προς την λεξηγοητεία, ευχαριστώ...Έχω ανοιχτό το λεξικό και κλέβω λέξεις καθώς γράφω χαχαχα   

Εγώ όσο και να με "χαλάνε" συχνά πυκνά ( ας πρόσεχα ), δεν παύω να τις λατρεύω...

 

δεν είναι σετάκι η αλήθεια του άλλου, να σου κάνει τέλεια...
το θέμα είναι πόσο μπορούμε να εκφραζόμαστε ανοιχτά, πέρα από ταμπέλες και ρόλους...
εσύ μίλησες για το πως αντιλαμβανόμαστε την ''ηθική'' διάσταση του κατά πόσο οι γυναικείες επιθυμίες είναι κολάσιμες και πόσο ελεύθερα μπορούν να εκφράσουν οι γυναίκες την σεξουαλικότητά τους...
μάλλον μου έδωσες ιδέα για το πρώτο μου νήμα... 

 

Χαίρομαι για την ιδεά του πρώτου σου νήματος...Εννοείται ότι ο καθένας έχει την αλήθεια του και δεν είναι καλύτερη η χειρότερη από εκείνη των άλλων...Εγώ γυναίκα που να προτίμησε το μυαλό μου από το όποιο "ράπισμα" ακόμη δεν γνώρισα...Και που να ήμουν και κανείς lovermanας/καταπληκτικός εραστής δηλαδή χαχαχα...Τουτέστιν...καλό το μυαλό αλλά στην ζυγαριά...90 % κρέας και 10 % μυαλό έδειχνε η πραγματικότητα...Ίσως λίγο στην αρχή...έτσι για το ονόρε...Γούστο τους και ράπισμα τους...δεν κατέκρινα ποτέ καμία για τις ορέξεις της...Μετά αν εγώ δεν κατάλαβα ποτέ και τίποτε από κείνες που ήταν μαζί μου...Εγώ έχασα, όχι εκείνες...Γιατί εγώ από μυαλό άχυρο...και από "κατακτητικές ικανότητες" μηδέν...χαχαχα... 

 

Καληνυχτίζοντας και ευχαριστώντας τον Δημήτρη για την φιλοξενία...Ίσως και το μοναδικό αληθινό "έπαθλο" είναι εκείνο που δίνεται μετά το όποιο πυγοράπισμα...Αυτό το τελευταίο ας γίνει και δίχως πολλές "κατακτήσεις"...ονομάζεται καρδιά...Και όλοι οι άντρες, ακόμη και τα μεγαλύτερα "γουρούνια", με εκείνη δένονται και όχι με τα κορμιά...Γι' αυτό, ίσως και λέω ίσως...Να έπρεπε να κρατούν οι γυναίκες ως πιο πολύτιμη εκείνη και όχι τα υπόλοιπα...Τα υπόλοιπα παρέρχονται, συνηθίζονται, ξεχνιούνται...Εγώ δυο γυναίκες ίσως και ν'αγάπησα αληθινά...Και δεν τους πήρα το μυαλό πριν κάνουμε σεξ...Είχε γίνει μέσα στο ίδιο βράδυ της γνωριμίας - με την μια και με σφαλιάρες -...Γιατί έτσι γουστάραμε...Την καρδιά τους όμως την ίδρωσα...και εκείνες τη δική μου...Γι' αυτό και μου έμειναν αξέχαστες και πολύτιμες...Και αυτή ήταν η δική μου "πραγματικότητα"...Και βάζω τα εισαγωγικά γιατί ήταν η πραγματικότητα κάποιου που δεν είμαι πια εγώ...

Και επαναλαμβάνω κάτι που έγραψα πριν...Αν παρεξήγησα/έκρινα αδίκως κάποιες, η όλες τις γυναίκες που βρέθηκαν στο δρόμο μου...Εγώ έχασα στο τέλος, όχι εκείνες...

Τα σέβη μου...

 

σ ευχαριστω για την καλη σου παρεα tenebra !

και ολους/ολες που συμμετειχαν εδω.

 

 

το πυγοραπισμα,basic τεχνικη στο bdsm και αρκετα διαδεδομενη εφοσον απανταται και σε βανιλα σχεσεις,λειτουργει κυριως σημειολογικα και λιγοτερο ως μεσο προκλησης πονου.
προσωπικα,θεωρω πως η ολη,σχεδον τελετουργικη διαδικασια που ακολουθειται,απο τη στιγμη της ανακοινωσης μεχρι τη πραγματωση δημιουργει ενα πλαισιο ρολων επιβολης και υποταγης το οποιο και ενισχυεται με τη σταση του σωματος και αλλα "πραγματολογικα"στοιχεια που ποικιλουν αναλογως τα βιωματα και τις επιδιωξεις του καθενος
παρολα αυτα,δεν ειναι μια πρακτικη που οριζεται απο παραμετρους οπως φυλο,φυλη,ηλικια,υψος,βαρος και λοιπα
αν και παραδοσιακα,ο ενεργητικος ρολος του αρσενικου στη γονιμοποιηση ηταν μαστ..(ερ)

βεβαια,αν ανατρεξουμε και σε πιο παραδοσιακες ακομη εποχες,το πυγοραπισμα σχετιζονταν αμεσα με παιδικες τιμωριες...αποτυχημενη μεθοδος συνετισμου κατα την αποψη μου και συνεπως εξελισσομενη σε κατι πιο.....εποικοδομητικο