Κάθε κοινωνική επανάσταση θα πρέπει να προτείνει μία αλήθεια

Η Αργυρώ Μουμτζίδου σχολιάζει την οικειοποίηση ιερών συμβόλων για λόγους προώθησης μίας κοινωνικής ατζέντας.



 


Λέξεις: Αργυρώ Μουμτζίδου


Σε κείμενα αναχρονιστικά, με αφορισμούς, εμμονές και αντιπαραθέσεις, ζητήματα υπαρκτικά, βασισμένα στην ανάγκη του ανθρώπου για νοηματοδότηση του βίου του, διασύρονται με επιπολαιότητα και μάλλον, με φαυλότητα περισσή. Δεν μπορεί προφανώς, κανείς να μπει ανάμεσα στον άνθρωπο, την ψυχή του και την αυθόρμητη σχέση του με την όντως αλήθεια. Πώς να μιλήσεις για την Ανάσταση, την μεταμόρφωση της ύλης σε φως και για τη νίκη ενάντια στη βαρύτητα. Πώς να μιλήσεις για την πίστη στο υπάρχον άγνωστο που κινητοποιεί τη θέληση και δυναμώνει τον νου στην αόρατη σκέψη.


Πώς όμως, να μιλήσεις και για κοινωνικούς εγκλωβισμούς και για ψυχολογικές δεσμεύσεις, για περιθωριοποιημένες δηλ. ζωές. Όλα σημαντικά!!! Ωστόσο, αυτό που είναι πλέον, δραματικό για όλους μας είναι ότι κάθε κοινωνική επανάσταση θα πρέπει να προτείνει μία αλήθεια. Να ορίζει την έννοια της αλήθειας. Να περιγράφει μία πρόταση ζωής που να υπηρετεί τη ζωή σε κάθε επίπεδο ύπαρξης. Να εγγράφεται σε τροχιά βιωσιμότητας. Τότε θα είναι ασφαλής και θα συμπεριλαμβάνει τη συνέχιση του είδους μας. Δεν καταλαβαίνω γιατί θα πρέπει να χρησιμοποιούνται σύμβολα υψηλής περιεκτικότητας σε παρωχημένες εικαστικά προτάσεις, καταγγελτικές όπως αυτο-ορίζονται ενάντια στη συμβατικότητα της κοινωνίας μας. Γιατί να μην δημιουργεί ο καλλιτέχνης ή ο κάθε νομοθέτης (κοίτα τα τελευταία μεγάλα ζητήματα) έναν νέο πολιτισμό με θυσία εαυτού, με νέα σύμβολα κι εγρηγορότα. Αντίθετα, αυτό που παρακολουθούμε είναι να χρησιμοποιούνται επιπόλαια όροι, όπως γάμος, οικογένεια, αλλά και εικαστικές εικόνες, οι οποίες εκμεταλλεύονται υψηλούς συνειρμούς στο συλλογικό ασυνείδητο και μάλιστα πριν από τις ιερές ημέρες της πλέον Μυστικής Παράδοσης της Ορθοδοξίας. Όπως και να έχει, κάποιοι συμβολισμοί ερμηνεύονται “αποκλειστικά” και δεν επιδέχονται προσαρμογές κοινωνικής ατζέντας.


Όποιο νέο κίνημα εκδηλώνεται θα πρέπει να έχει αυθεντική πρόταση ζωής, να έχει προβλέψει τη συνέχεια της ανθρωπότητας με πυρηνικές διαδικασίες και όχι παρενθετικά, να έχει δαμάσει τον θάνατο και να γεννάει από την αυτοπαράδοση των υποστηρικτών του τους συμβολισμούς του. Όχι να διαστρεβλώνει εντός μας το μήνυμα. Αυτό είναι το εύκολο. Αρπάζεις τη δύναμη του άλλου και τη φοράς συμπτωματικά, δίχως να μπορείς να την υποστηρίξεις ουσιαστικά. Και τέλος…τούτη η αφίσα (Αδέσποτα κορμιά) που προκάλεσε τόση αναστάτωση… είναι τόσο λίγο εκ μέρους μας να μην αντιλαμβανόμαστε τη λαϊκή αποτύπωση μίας παρωχημένης ευρωπαϊκής κουλτούρας, βασισμένης στον σουρεαλιστικό σχολιασμό ψευδο-αναγεννησιακής αισθητικής!


Πηγή: parallaximag

 

Γιατί όμως; Αυτό το ρόλο, της πρότασης μίας αλήθειας, δεν τον έχει καπαρώσει η Θρησκεία; Χαλόου....

Α, ναι, τα εγρηγορότα, πού τα πας κι αυτά!

Ένα «εγρηγορός» (αυτό το οποίο γρηγορεί και επιτηρεί άγρυπνα – ένας φρουρός, ένας βοηθός), είναι ένας ενεργειακός ψυχικός οργανισμός, που συνδέει τα μέλη μιας οποιασδήποτε ομάδας. Είναι η «ομαδική ψυχή» της.

Ομαδική ψυχή έχουν τα έθνη, τα πολιτικά κόμματα, οι θρησκείες, οι διάφοροι κοινωνικοί οργανισμοί, ακόμα και οι παρέες των ανθρώπων. Η ομαδική ψυχή, σχηματίζεται από το σύνολο των αισθημάτων, των σκέψεων, των προσδοκιών, των ενεργειών, όλων των μελών μιας ομάδος και καθίσταται η «προστάτιδα θεότητά της». Την προστατεύει από εξωτερικές επιθέσεις, προσελκύει τους ομοϊδεάτες, απωθεί τους αντιπάλους, εμψυχώνει με πάθος και αφοσίωση τα μέλη της.

Υπάρχουν στην ιστορία πολλές περιπτώσεις στρατιωτικά και οικονομικά ασθενέστερων λαών που κατόρθωσαν να επικρατήσουν έναντι ισχυροτέρων αντιπάλων, ακριβώς διότι διέθεταν ισχυρότερο εγρηγορός, το οποίο κέρδισε τις μάχες στο αόρατο ενεργειακό επίπεδο, πολύ πριν οι μάχες αυτές δοθούν στον ορατό μας κόσμο.

Τα εγρηγορότα είναι ψυχικές ενέργειες και απεικονίζουν την ποιότητα του χαρακτήρα της ομάδας που τα δημιούργησε. Στην ναζιστική Γερμανία, σχηματίστηκε ένα πολύ ισχυρό, αλλά νοσηρό εγρηγορός, που σαν μια επιδημία ψυχικού τύπου, εύκολα επικράτησε απέναντι σε άλλες ηθικά ποιοτικότερες αλλά ασθενέστερες ομαδικές ψυχές. Οι ναζί ήταν παθιασμένοι, αφοσιωμένοι και οπλισμένοι με πολλά «επιχειρήματα». Αυτά τα χαρακτηριστικά ενίσχυαν την ατομική ψυχή του καθενός, η οποία σαν κύτταρο ενός οργανισμού (της ομαδικής ψυχής) συνέβαλε στην οικοδόμηση του ηθικά εκφυλισμένου, αλλά ενεργειακά ισχυρού, ναζιστικού εγρηγορότος.
Υπάρχουν μηχανισμοί οι οποίοι μας επιτρέπουν να συνδεθούμε με κάποιο εγρηγορός. Πρέπει αρχικά να ενστερνιστούμε τα ιδανικά και τους στόχους της ομάδας την οποία αυτό επιβλέπει. Αυτό μας συντονίζει ενεργειακά. Επίσης τα εγρηγορότα εκφράζονται με ορισμένα σύμβολα και η απεικόνισή τους στην διάνοια και στα συναισθήματά μας, είναι ένα «κανάλι», ένα «καλώδιο», μέσω του οποίου η δύναμη της συγκεκριμένης ομαδικής ψυχής διοχετεύεται στην ατομική μας ψυχή.

Ένα πολύ λεπτό σημείο είναι τι είδους πνεύμα βρίσκεται «πίσω» από την ομαδική ψυχή, αν βρίσκεται κάποιο πραγματικό πνεύμα (κάποια αληθινή ανώτερη αυτοσυνειδητή οντότητα), ή η συγκρότηση της ομάδας είναι μόνο ψυχοσωματική.

Μπορούμε να φανταστούμε τις πραγματικά ανώτερες δυνάμεις σαν το Φως που βρίσκεται μέσα σε ένα δωμάτιο. Στους τοίχους του δωματίου υπάρχουν ανοίγματα με συγκεκριμένα συμβολικά σχήματα. Ένα τρίγωνο, η απεικόνιση μιας θεότητας, ένα σύνθετο συμβολικό σχήμα, ίσως ένας αριθμός, κάποια ιδανικά κ.α. Μέσα από τα ανοίγματα αυτά ακτινοβολεί σε μας το Φως που βρίσκεται στο κλειστό δωμάτιο. Αυτά τα ανοίγματα, εμψυχωμένα από τις ενέργειες των ανθρώπων που ασχολούνται μαζί τους και τα πιστεύουν, αλλά ταυτόχρονα εμψυχωμένα και από το εσωτερικό φως, είναι τα εγρηγορότα, ή οι ομαδικές ψυχές και οι άνθρωποι που συνδέονται μαζί τους (επικοινωνώντας με το Φως του δωματίου μέσω αυτών), απαρτίζουν μια ομάδα, μια οικογένεια, ένα σύλλογο, μια θρησκεία, στο υλικό επίπεδο.

Αν το εγρηγορός παρακμάσει, ασθενήσει, σβήσει, τότε η αντίστοιχη ομάδα ασθενεί, ή διαλύεται, διότι δεν υπάρχει πλέον η ενέργεια που την ζωογονεί. Και εδώ ερχόμαστε σε ένα μεγάλο θέμα, αυτό της «ψυχικής υγιεινής» ενός έθνους, ή μιας οποιασδήποτε ομάδας. Τα ζητήματα της υγιεινής αυτής εξετάζονται από δύο πλευρές. Από την πλευρά της έντασης της ενέργειας, και από την πλευρά της ποιότητάς της. Όμως μια μελέτη αυτού του είδους, δεν είναι του παρόντος. Όσοι όμως γνωρίζουν πώς να διαχειρίζονται τις δικές τους ψυχικές ενέργειες (γνώση που αποκτάται με την εξάσκηση και δεν την διαθέτουμε μόνο και μόνο επειδή γεννηθήκαμε ή επειδή έχουμε κάποιες μεγάλες ιδέες για το άτομό μας) μπορούν αναλογικά να συμπεράνουν ποια πρέπει για παράδειγμα να είναι η κοινωνική και η προσωπική τους δράση, ώστε να ενισχύσουν και να εξυγιάνουν μια ομαδική ψυχή, στην οποία συμμετέχουν.

ΕΓΡΗΓΟΡΕΙΤΕ! ΜΑΣ ΠΑΡΗΚΜΑΣΕ ΤΟ ΕΓΡΗΓΟΡΟ! ΜΑΣ ΒΑΛΑΝΕ ΜΙΑ ΞΩΒΥΖΗ ΣΤΟ ΣΤΑΥΡΟ!

 

Γιατί πρέπει να προτείνει ένα "δίκαιο" για να εγκαθιδρυθεί ως νέο status quo και να παράξει δομή, ιεραρχία κλπ αν κι εφόσον έχει τέτοιες βλέψεις. Αφήστε που οι ζυμώσεις των πραγματικών επαναστάσεων θέλουν χρόνο και αν η "επανάσταση" είναι σχετικώς προσωποπαγής ή έστω ολιγαρχική, δεν προλαβαίνουν οι "εντολείς" της.
Δεν είμαστε να τα βάζουμε όλα στη βάσανο της κριτικής τώρα, σας θέλω σε εγρήγορση...  

 

...... by margarita_nikolayevna posted 24 Μαρτίου 2024 at 10:03

 

Ευτυχώς τα στοιχεία ερευνών δείχνουν οτι, στον δυτικό τουλάχιστον κόσμο, υπάρχει μια ισχυρή τάση στην έλλειψη πίστης στην ύπαρξη θεού, που σημαίνει οτι η αλήθεια έχει να κάνει με τη γνώση/μόρφωση και όχι με το "πίστευε και μη ερεύνα".

https://colinmathers.com/2020/09/30/global-trends-in-religiosity-and-atheism-1980-to-2020/

 

Θα μείνω στο "προτείνει". Οι επαναστάσεις δεν προτείνουν αλήθειες, οι επαναστάσεις σαρώνουν πρώην αλήθειες που έχουν αντισταθεί ως τότε στην εξέλιξή τους.

Για αυτό και αναφορικά με τα σύμβολα η σκέψη μου είναι ότι όσο πιο πολύ πλαστικότητα έχουν τόσο περισσότερο ανθεκτικά στη συνείδηση του κοινού γίνονται.

 

Πολύ καλό το κείμενο της κυρίας

Σε σχέση με προηγούμενα, υπάρχει βελτίωση, και οφείλω να πω ένα ΜΠΡΑΒΟ…

Καλογραμμένο, πολιτισμένο και γουστόζικο κείμενο… και πάλι ΜΠΡΑΒΟ…

Πέρα από αυτό όμως, διαβάζοντας το, βλέπω, ότι δεν το καταλαβαίνω πλήρως.

Ίσως ευθύνεται το γεγονός ότι ως άθεος δεν μπορώ να καταλάβω ούτε

, ούτε την

, ούτε

Οπότε ας Μ/μιλήσουν οι πιστοί που τα καταλαβαίνουν αυτά τα μεταφυσικά….

Βέβαια δεν περίμενα αυτά τα μεταφυσικά να φτάνουν μέχρι

, άντε Λέω το πολύ να φτάνουν μέχρι επιστολές Ιησού, αλλά μέχρι τα

ούτε στη φαντασία Μου.

Ας Ε/ευχαριστήσουμε την @elfcat που Μ/μας έδειξε που φτάνει το μυαλό της κυρίας

….

Στα

φίλοι Μου… Μ/μιλάμε για άκουσμα τρελό.

Στα

λοιπόν

ενώ

καθώς και

τα οποία είναι

Εντάξει…. Μ/μιλάμε για τρελό άκουσμα…. Όχι πλάκα… ούτε μανιτάρι στα πιο χα'ιλίκια του δεν το φτάνει...

Όσον αφορά στο

ισχύει.

Εκείνο που μπορώ να δω ως αλήθεια που δεν καταλύεται είναι το γεγονός ότι ο άνθρωπος χωρίς φαΐ δεν ζει. Είναι αλήθεια και ο λόγος που πυροδοτεί τις κοινωνικές επαναστάσεις.

Είναι υλικό δηλαδή το ζητούμενο και όχι μεταφυσικό όπως θεωρεί η κυρία

.

Μια κοινωνική επανάσταση δεν στηρίζεται στον ιδεαλισμό αλλά καθορίζεται από τη μεταβολή της οικονομικής κατάστασης ενός λαού ή μιας εποχής καθώς και στο σύνολο των σχέσεων που διαμορφώνονται ανάμεσα στους ανθρώπους βάσει της υλικής παραγωγής.

Αλλά αφού Π/πιάσαμε τη κουβέντα για το φαΐ, ας Μ/μας τα πει καλύτερα ο Μπέρτολτ Μπρεχτ:


"Αυτοί που βρίσκονται ψηλά

Θεωρούνε ταπεινό

Να μιλάς για το φαΐ

Ο λόγος; Έχουνε κι όλας φάει


Οι ταπεινοί αφήνουνε τον κόσμο

Χωρίς να ’χουνε δοκιμάσει κρέας της προκοπής


Πώς ν’ αναρωτηθούν πού ’θε έρχονται

Και πού πηγαίνουν

Είναι τα όμορφα δειλινά τόσο αποκαμωμένοι

Το βουνό και την πλατειά τη θάλασσα

Δεν τά’χουν ακόμα δει

Όταν σημαίνει η ώρα τους


Αν δεν νοιαστούν οι ταπεινοί

Γι’αυτό που είναι ταπεινό

Ποτέ δεν θα υψωθούν


Το ημερολόγιο

Δεν δείχνει ακόμα την ημέρα

Όλοι οι μήνες, όλες οι ημέρες

Είναι ανοιχτές

Κάποια απ’ αυτές θα σφραγιστεί

Μ’ έναν σταυρό


Οι εργάτες φωνάζουν για ψωμί

Οι έμποροι φωνάζουν γι’αγορές

Οι άνεργοι πεινούσαν

Τώρα πεινάνε κι όσοι εργάζονται


Αυτοί που αρπάνε το φαΐ απ’ το τραπέζι

Κηρύχνουν τη λιτότητα

Αυτοί που παίρνουν όλα τα δοσήματα

Ζητάνε θυσίες

Οι χορτάτοι μιλάνε στους πεινασμένους

Για τις μεγάλες εποχές που θα’ρθουν

Αυτοί που τη χώρα σέρνουνε στην άβυσσο

Λες πως η τέχνη να κυβερνάς το λαό

Είναι πολύ δύσκολη για τους ανθρώπους του λαού


Αυτοί που βρίσκονται ψηλά λένε

Πόλεμος και ειρήνη

Είναι δυο πράγματα ολότελα διαφορετικά

Όμως η ειρήνη τους και ο πόλεμός τους

Μοιάζουν όπως ο άνεμος κι η θύελλα

Ο πόλεμος γεννιέται απ’ την ειρήνη τους

καθώς ο γιος από την μάνα

έχει τα δικά της απαίσια χαρακτηριστικά

ο πόλεμός τους σκοτώνει

ό,τι άφησε όρθιο η ειρήνη τους


Όταν αυτοί που είναι ψηλά

Μιλάνε για ειρήνη

Ο απλός λαός ξέρει

Πως έρχεται ο πόλεμος

Όταν αυτοί που είναι ψηλά

Καταριούνται τον πόλεμο

Διαταγές για επιστράτευση

Έχουν υπογραφεί"

Γερμανικό Εγχειρίδιο Πολέμου” (Ποιήματα του Σβέντμποργκ, 1939)

Με εκτίμηση

Iagos

Adespotakormiaafissa by Iagos posted 12 March 2024 at 17:07

 

Θα συμφωνήσω. ΑΝ και το βλέπω λίγο διαφορετικά.
Οι επαναστάσεις απλώς σαρώνουν πρώην αλήθειες και τις αντικαθιστούν με νέες οι οποίες όμως αμφότερες είναι υποκειμενικές και ουδεμία σχέση έχουν με τις ανακαλύψεις οι οποίες αυτές είναι απόλυτες.
Οι ανακαλύψεις συνήθως στηρίζονται και έχουν ως βάση την λογική και όχι δόγματα και προσωπικές πεποιθήσεις.

 

@NobodyKP Θέλω να σας ρωτήσω το εξής:

Έρχεται κάποιος και σας λέει ότι ο άνθρωπος χωρίς φαΐ δεν ζει.

Εσείς πώς το αντιλαμβάνεστε, ως δόγμα και προσωπική πεποίθηση ή ως αλήθεια;

Ευχαριστώ

 

Να κάνω μια μικρή διόρθωση.
Ποτέ δεν λέχθηκε το "πίστευε και μη ερεύνα" αντίθετα αυτό λέχθηκε είναι το "πίστευε και μη , έρευνα"
Το κόμμα που αφαιρέθηκε από κάποιους δίνει εντελώς αντίθετο ορισμό στην φράση.