Καθρέφτη Καθρεφτάκι Μου...

 
debbie​

 

Ανεβαίνεις όταν πρέπει ν’ ανέβεις και κατεβαίνεις όταν πρέπει να κατέβεις. Όταν είναι ν’ ανέβεις, βρες το ψηλότερο σημείο και στρογγυλοκάθισε εκεί. Όταν είναι να πέσεις χαμηλά, βρες το βαθύτερο πηγάδι και κατέβα στον πάτο του. Όταν δεν υπάρχει ροή, μείνε ακίνητος. Εάν αντισταθείς στη ροή, τα πάντα στεγνώνουν.

Διαολόκυκλος.

 

 

Να μην σταματάς να είσαι αυθεντική, να είσαι ο καθρέφτης που θα σπάσουν σε χίλια κομμάτια
να αγαπάς με πάθος τη διαδρομή όσο και αν σε ματώνει....

αυτά μου είπε πριν κλείσω το φως, μου χαμογέλασε στο γλυκό σκοτάδι μας
δεν την ξαναείδα πιο δυνατή ποτέ
και ήμουν εγώ.

 

 

Je me souviens avoir passé ma vie à attendre.
Ponctuation, café, cigarette
L'attente
Dans le miroir, mes yeux ne sont plus bleus.
Dans le miroir, je suis deux.
Si je ne te nomme pas, c'est que ce n'est pas toi, ni moi.
En attendant, j'ai oublié d'observer, de m'observer.
Le rêve me retient, un de ses bras agrippé à ma taille.
Mes nuits sont trop courtes, avec cette peur d'avoir toujours oublié quelque chose.
Je suis là, immobile avec une étoile dans la main.
Je m'en sers pour allumer mes cigarettes.
La nuit est parfois d'une immortalité inexplicable.
La nuit s'accouple avec le jour, la perpétuelle orgie.
Alors, je rejoue la pièce silencieuse et contradictoire.
Ultime tentative de compréhension et d’acquittement.
Oui, je me souviens de toutes ses nuits qui meurent sans me laisser boire leur sommeil...parce que je me souviens.

 

Το είδωλό της, στον αόρατο καθρέφτη της ψυχής της σα να γνώριζε από καιρό….

I multiplied myself to feel myself,
To feel myself I had to feel everything,
I overflowed, I did nothing but spill out,
I undressed, I yielded,
And in each corner of my soul there’s an altar to a different god…

 

 

  ​

 

..Μια μέρα ήρθε στο χωριό
άγγελος πληγωμένος.
Τον φέρανε σε ένα κλουβί
κι έκοβε εισιτήριο ο κόσμος αγριεμένος,
την ομορφιά του για να δει.

Κι ένα παιδί σαν δάκρυ ωραίο αγγελούδι,
ένα παιδί
Ένα παιδί του ζήτησε να πει ένα τραγούδι,
ένα παιδί

Κι είπε αν θέλεις να σωθείς
από την ομορφιά σου,
πάρε τσεκούρι και σπαθί
και κόψε τα φτερά σου.

Κι είπε ποτέ σου μην κοιτάς
τον άλλο μες τα μάτια,
γιατί καθρέφτης γίνεσαι
κι όλοι σε σπαν’ κομμάτια....



*αχ,αφιερωμένο*

 

 

Ισως τα θριλερ που εβλεπα πολυ μικρη μου δημιουργησαν φοβο για τους καθρεφτες.

Ωστοσο, όλα οσα εχετε ανεβασει ειναι υπεροχα !!!   

 

αυτό....

 

  ​