Και θέλω και δεν θέλω BDSM

Υπάρχουν ν (όπου ν τείνει στο +άπειρο) αναρτήσεις που διαβάζω και αναρωτιέμαι "μα γιατί αυτός ο άνθρωπος βρίσκεται και γράφει εδώ;;;". Και εξηγώ: Δεν θεωρώ ότι απόψεις ανθρώπων που προέρχονται από την κινκ ή τη βανίλα πλευρά δεν έχουν θέση εδώ, τουναντίον θα ήταν ένας όχι και τόσο ευχάριστος αυνανισμός μας να μην υπήρχαν.

Αυτό όμως που με μπερδεύει είναι αυτοί που κάθονται πάνω στο φράχτη, που τραμπαλίζουν, που θέλουν και δεν θέλουν ταυτόχρονα ή για την ακρίβεια που θέλουν αλλά με τους όρους τους, θέλουν να κρατήσουν κάτι και να κόψουν άλλα, να αλλάξουν κάποια αλλά και να βάλουν δικά τους και να... δεν ξέρω τι... δημιουργική κουζίνα; Δημιουργική λογιστική;

Στην/στις σχέσεις του βεβαίως ο καθένας κάνει ό,τι θέλει, όπως του λειτουργεί (εφόσον μιλάμε για δυο συναινούντες ενήλικες πάντα). Αυτή η τάση όμως να "επιβάλλει" αυτό το δικό του "ό,τι θέλει" και στους υπόλοιπους, μου φαίνεται γενικά άκομψη (τουλάχιστον).

Και αναρωτιέμαι και πάλι, γιατί ένας άνθρωπος που βρίσκει UFO αυτά που κάνουμε, να επιμένει να βρίσκεται στα πέριξ;; Kαι κυρίως αυτοί που κοροϊδεύουν και προσβάλλουν με διάφορους τρόπους πρακτικές και επιλογές...

Κοινωνιολογικού ενδιαφέροντος κατά βάσιν το νήμα    

 

Τα εισαγωγικά στο επιβάλλει -κατ' εμέ-πάντα- δίνουν την απάντηση από μόνα τους.
Και ισχύουν και για την τάση που έχουν να επιβάλλουν τα δικά τους θέλω/πρέπει και κάποιοι "καθαρόαιμοι" σε άλλους εξίσου "καθαρόαιμους" ή και "ημίαιμους".

Εδώ είναι "τόπος" συζητήσεως/ανταλλαγής απόψεων. Κρατάμε εκείνες που μας ταιριάζουν.
Απορρίπτουμε εκείνες που δεν μας ταιριάζουν/αρέσουν.
Τι κάνουμε στη ζωή μας, είναι αποκλειστικά δικό μας ζήτημα.
Κανείς απ'όσους γράφουν εδώ, δεν μπορεί να μας επιβάλλει ή "επιβάλλει" τίποτε.
Ούτε να μας αλλάξει/πνίξει, αν δεν το επιτρέψουμε/θελήσουμε εμείς.

Εκτός κι αν για κάποιους η ύπαρξη τους εξαρτάται απ' την όποια μορφή αναγνώρισης των άλλων.
Σε κείνη την περίπτωση πάω πάσο.  

 

@Tenebra_Silente
Οταν λακωνίζεις είσαι γλύκας! 

 

Να σε ρωτήσω κάτι @margarita_nikolayevna; Εσύ έχεις αισθανθεί ποτέ "τι θέλω εγώ εδώ πέρα;" και "καλά, είναι τώρα αυτό που κάνω BDSM;" και δεν μιλάω για το φόρουμ, μιλάω για τη ζωή.

Δεν μπορώ να ξέρω τι θέλει εδώ πέρα ο καθένας και κυρίως δεν μπορώ να ξέρω απ αυτά που λέει αν θέλει / ξέρει / κάνει BDSM γιατί ακόμα και τα πιο αναλυτικά, εμβληματικά ποστ επ αυτού είναι στην πραγματικότητα λίγα για να περιγράψουν τα πράγματα, γι αυτό και αφήνουν κενά στα οποία μετά γίνεται τρελό παιχνίδι, εδώ μέσα, που εννέα στις δέκα το απολαμβάνω, ομολογώ. Μπορεί να μην έχει την παραμικρή σχέση με το δικό μου BDSM αλλά το απολαμβάνω.

Αυτό που διακρίνεται είναι ότι κάθε δρόμος που ανοίγει ένα ποστ ειναι, για κάποιους άλλους, μια εν δυνάμει πασαρέλλα ή ένα εν δυνάμει κιόσκι όπου θα απλώσουν τη δική τους πραμάτεια και θα την διαλαλήσουν στα πέρατα του φόρουμ. Δεν το κρίνω, πέραν του ότι είναι όσο δεν παίρνει αυτοαναφορικό, πάντα, απλά το παρατηρώ.

 

Η απάντηση είναι πολύ απλή και σχετίζεται με τον τρόπο που εξελίχθηκε η οικογένεια homo. Βαθιά μέσα στον εγκέφαλο τόσο ημών όσο και σχεδόν όλων των συγγενών μας είναι γραμμένο το "ομάδα <=> επιβίωση" και "προστασία της ομάδας <=> αυτοπροστασία"

Ο homo sapiens νιώθει ασφαλής σε ομάδα και μπορεί να γίνει εξαιρετικά επιθετικός όταν νιώθει πως η ομάδα απειλείται.

Ο εγκέφαλός μας έχει την ικανότητα της αφαιρετικής σκέψης, κατά συνέπεια το τι ποιεί μια ομάδα μπορεί να έχει γίνει και αυτό αφαιρετικό, η ανάγκη του ανήκειν, όμως, καθώς και της προστασίας της ομάδας είναι ενστικτώδης.

 

Νομίζω πως αυτό που τελικά είναι άκομψο, δεν είναι η προσπάθεια επιβολής γνώμης, μα η επιμονή να "αφορίστούν" συγκεκριμένοι τρόποι σχετιζεσθαι ή και πρακτικές.

Σε μια συζήτηση καμμία γνώμη δεν μπορεί να επιβληθεί. Πολύ περισσότερο μια άποψη που η βάση της είναι η προσβολή και όχι τα επιχειρήματα. Είναι, έτσι κι αλλιώς, καταδικασμένη.

Οι λόγοι που κάποιοι επιμένουν να τριγυρνούν γυρω-γύρω, αν και διατηρούν επικριτικη και συχνά προσβλητική στάση, είναι διάφοροι.
Έχω παρατηρήσει πως οι περισσότεροι μεταφράζουν την αγένειά τους, μόνοι τους, σε δυναμισμό. Προφανώς, το χρειάζονται για τους λόγους τους.Ψυχοθεραπεια diy   Κάποιοι επικρίνουν απλώς για να κάνουν πασαρελλα. Άλλοι "ψαρεύουν" απλώς. Ό,τι..

 

Χωρούν δυο "οπτικές" στο θέμα...

Η μια είναι "τεχνική"...
Δηλαδή όταν υπάρχει ένα φόρουμ με μια θεματολογία Α να μπορεί να διασφαλιστεί με κάποιο τρόπο πως οι συνομιλητές να έχουν μια ελάχιστη επαφή με το θέμα του.
Ως ελάχιστη ας ορίσουμε την όρεξη ενασχόλησης με το θέμα.
Αν ίσχυε αυτό δεν θα υπήρχε το ερώτημα βεβαίως.

Αν η θεματολογία του "ανοίξει" τότε χρειάζονται να γίνουν δομικές τροποποιήσεις σε κάθε στοιχείο του.
Αυτό είναι πάααρα πολύ ζόρικο και χρειάζονται πολλά πράγματα που δεν είναι μόνο "τεχνικά", προκειμένου να εξυπηρετηθεό το σύνολο των μελών, "παλαιών" και "νέων".

Η άλλη είναι η "ζουμερή", δεχόμαστε δηλαδή πως "άνοιξε" και δεν έγινε πρακτικώς καμιά δομική τροποποίηση.
Τότε θα υπάρξει μια ψιλοκαχυποψία, ένας σεχταρισμός, μια συσπείρωση των μεν και των δε με αμυντικά χαρακτηριστικά, ένα ξεβόλεμα και μια ψιλοπολεμική.
Κλασικά πράματα...

Κατά περιόδους υπάρχουν κάποιες εντάσεις, αναμενόμενο.
Σιγά - σιγά δημιουργείται μια κάποια ισορροπία σε άλλο επίπεδο από αυτό που υπήρχε, αλλά το αρχικό περιεχόμενο επειδή έχει αλλάξει δεν γίνεται το ίδιο αβτιληπτό ούτε από τους μεν ούτε από τους δε...
Και με κάποια δεδομένη αφορμή, φτου κι από την αρχή...
Ως φαινόμενο δεν είναι αναστρέψιμο, δεν λύνεται με γιατροσόφια και κόλπα, ό,τι και να γίνει...
Το θέμα έχει πάει αλλού πια ...

Εξ ου και τα κλασικά "τι θε ρε συ", "ποιανού 'σαι συ", "τι καπνό φουμάρεις", "τι μας λές" και τέτοια...
Δηλαδή ό,τι γίνεται σε έναν ανοιχτό παιδότοπο...

Ούτε καλό ούτε κακό... Απλώς παιχνιδιάρικο σε αυτό το επίπεδο.
Και σε όλους αρέσουν τα παιχνίδια...
______________________________
Έδιτ:
Σε αυτό το επίπεδο ισχύουν τα :
Δώσε θάρρος στον χωριάτη κλπ κλπ
Μάθαμε πως γαμιόμαστε κλπ κλπ
Και κείνα δικά μ' και τ' άλλα δικά μ΄ κλπ κλπ
Όσα δεν φτάν' η αλεπού... κλπ κλπ
Τι του λείπει του ψωριάρη κλπ κλπ
Και κάμποσα άλλα...

 

Έχω την αίσθηση πως το νήμα ανήκει στη μεγάλη οικογένεια των φόρουμ όλου του πλανήτη που απορούν μέχρι που μπορεί να φτάσει ένας άνθρωπος με πληκτρολόγιο στα χέρια.

 

Στο σκεπτικό που περιέγραψα πιο πάνω ισχύουν ως παράγωγα, αν όχι mainstream πια, τα εξής:
• Κανω bdsm (δεν κάνεις ποδήλατο χρ' σό μ΄)...
• Το δικό μου βδσμ είναι καλύτερο από το δικό σου... (και της κυρίας Τρυπομουνίδου με τον κύριο Γαμολέοντα επίσης)...
• Συμφωνήσαμε για 28 ξυλιές, δυο τραβήγματα ρώγας και χύσιμο στo στήθος. Με πήρε και στο λαιμό, είσαι μαλακιασμένο...θα το πω στη μάνα μου... (να το πεις)...
• Έχω ανάγκη να μ' ελέγχεις συνέχεια... (ο ελέγχων ελέγχεται ως τι, άραγε)...
• Στα πόσα σέσιον/σχέσεις/μπερδέματα θα βρω το άτομο που θα παντρευτώ? (η μπομπονιέρα νάναι διαφανές ντίλντο και για ανθοδέσμη κράτα φλόγκερ)...
• Γιατί δεν μου μιλάνε..? (διγιότι έχεις πάρει σασί)...
• Αφού εδώ οι πιο πολλές οι κόμενες είναι ποταχτικές γιατί δεν μού κάθονται με τη μία? (ακριβώς γι' αυτό)...
• Εδώ θα είναι όμορφα (όμορφα είναι μόνο στην χέστρα και όταν δεν έχεις αιμορροϊδες)
• Οι κανόνες μού αρέσουν, κάνουν τα πράματα εύκολα (οι δικοί σου ή των άλλωνε)?
• Χαλαρά ρε παιδιά (βγάλε τον κορσέ κι όταν χαλαρώσεις το ξαναβλέπουμε)
• Είναι πράματα αυτά..? (πού είπαμε πως είναι?)
• Εγώ, θα σας πω (να σου πει ο παππάς στ' αυτί...)
• Δεν είμαστε όλοι το ίδιο εδώ μέσα? (το μόνο ίδιο είναι το url)
• Με θεωρούν κάπως (αν σ' ενδιαφέρει, να το κοιτάξεις αρμοδίως)...
Και κάπου εκατοχτακόσα ακόμα...

 

Να μαζέψουμε τους "ti foras twra" "πουτσ@ & ξύλο" να τους στείλουμε στη νέα σχόλη του σεξ, γιατί BDSM σχολή δε παίζει κάτι ακόμα.

Δε γνωρίζω τι θέλει/ψάχνει ο καθένας μες στο Φόρουμ, έξω βρίσκεται η αλητεία, ω, ναι!

 

Λατρεύω αυτούς που έρχονται για να μας σώσουν.

 

Ναι, ναι, ναι πόσες Τερέζες και σωτήρες χρειαζόμαστε?