Και ομως τα εσωσα!

Χειμωνας! Φετος! 18 Φεβρουαριου 2007. Κυριακη.
Πηγαινω στο πατρικο μου, ειναι 9 το πρωι και εξω εχει ησυχια.
Ο καιρος ειναι συννεφιασμενος, φυσα και ριχνει εκεινη την πολυ ψιλη βροχη.
Κοντευω να φτασω οταν απο καπου ακουω νιαουρισματα, πολυ κοντα μου, πολλα νιαουρισματα μαζι.
Τα ματια μου εχουν ανοιξει διαπλατα, εχω μεινει αναυδη, κοιταζω εναν καδο σκουπιδιων, αρνουμαι να πιστεψω πως συμβαινει σε εμενα, αρνουμαι να πιστεψω πως καποιος εχει ριξει γατακια στον καδο!!
Ο καδος ειναι ανοιχτος, σκυβω μεσα, εχει 4-5 σακουλες μονο στον πατο, και κοιταζω να δω ποια κουνιεται.
Δεν βλεπω κινηση, ομως ακουω τα νιαουρισματα πιο δυνατα τωρα.
Ενας περαστικος σταματα, "γατακια" μου λεει και με βοηθα να ριξουμε τον καδο στο πλαι χρησιμοποιωντας σαν μοχλο το κρασπεδο του πεζοδρομιου, αφου ειναι αδυνατον να σκυψω ετσι μεσα και να φτασω τις σακουλες.
Τα καταφερνουμε τελικα, και αρχιζουμε να τις ανοιγουμε μια-μια.
Ω ναι!Στην μια τεσσερα νεογεννητα γατακια, με τον ομφαλιο λωρο ακομη, και διπλα τους ενα κοκκινο χνουδωτο κουρελακι.
Τρεμουν απο το κρυο και εγω βγαζω το παλτο, μετα το πουλοβερ, το βαζω στην σακουλα με τροπο που να ειναι απλωτο και τα τυλιγω μεσα να ζεσταθουν, κρατω την σακουλα με τροπο που να μενει λιγο ανοιχτη, ειμαι με το φανελλακι μονο και το παλτο απο πανω, και επιστρεφω στο δικο μου σπιτι με τα ποδια.
Τα νιαουρισματα εχουν σταματησει, τα μωρακια εχουν ζεσταθει μεσα στο πουλοβερ και κοιμουνται.
Ενω προχωρω, μιλω στο κινητο με τον κτηνιατρο,που τον εχω χρονια για τα αλλα μου κατοικιδια, μου λεει, "βρασε οταν φτασεις φρεσκο γαλα, με λιγη ζαχαρη μεσα για να ειναι πιο ευπεπτο, αστο να γινει χλιαρο και ταισε τα, με ενα βαμβακι με χλιαρο νερο καθαρισε τα γεννητικα τους οργανα μην κανουν κοπρωσεις (ξεραμενα κακα), γιατι μπορει να πεθανουν και φερε τα αυριο Δευτερα να τα δω".
Κανω ακριβως ο,τι μου ειπε, χρησιμοποιω για μπιμπερο μια συριγγα χωρις βελονα, και ακουω ακομη στα αυτια μου τα τελευταια λογια του κτηνιατρου "Μιρελλα, επειδη ξερω ποσο ευαισθητη εισαι σε αυτα τα θεματα, να εχεις υπ' οψιν σου οτι υπαρχει η πιθανοτητα καποια να πεθανουν, οποτε μην το παρεις κατακαρδα".
Καθε βραδυ, σηκωνομουν, ανα μια ωρα, τα ταιζα, τα αλλαζα, στο φρεσκο γαλα με την ζαχαρη ειχαν προστεθει τωρα και 2 κουταλακια ανθος ορυζης, και λιγο παιδικο σοροπι vidaylin, και κερδισα την μαχη!!!
Εζησαν ολα, με πολλη φροντιδα, με τον κινδυνο να παραμονευει ωσπου να αναπτυξουν αμυντικο συστημα, διοτι το οτι δεν θηλασαν καθολου την μανα τους ηταν ενα μεγαλο μειον, και τωρα ειναι 4 γατουληδες 8 μηνων, υπεροχοι και χνουδωτοι, και πιστεψτε με, με βλεπουν μαλλον σαν μαμα τους, οταν κατσω καπου ερχονται ολοι γυρω μου, κοιμουνται στην αγκαλια μου!
Τα πανε καλα με την ψιψινα μου, η οποια στην αρχη τα ζηλευε πολυ, λιγουρευονται τους παπαγαλους αλλα οκ ειναι ασφαλεις και λατρευουν την σκυλιτσα μου.
Θα αναρωτιεστε γιατι?
Οταν τα αλλαζα μωρακια ακομη, τα επλενε ολα ενα-ενα και καθοταν κοντα τους, τα ζεσταινε!
Ειναι κατι που δεν θα το ξεχασω ποτε!!
Καποιοι μου ειπαν ,"ε οκ τα εσωσες, χαρισε τα τωρα".
ΟΧΙ!!!!!χιλιες φορες!!!!
Δεν τα εσωσα, για να τα παρουν καποιοι να τα κανουν χαζι οσο ειναι μικρα και οταν μεγαλωσουν να τα πεταξουν στον δρομο.
Και αλλωστε ειναι πολυ αργα πια, γιατι τα υπερλατρευω!!!

 

Άχουυυυυ τα  

 

Απάντηση: Και ομως τα εσωσα!

Οι γατες ειναι η αδυναμια μου!!!  

 

Να 'σαι καλά, Μιρέλλα, που νοιάζεσαι και φροντίζεις τις μικρές ψυχές...!

Καμμία ζωή δεν αξίζει να πηγαίνει στα σκουπίδια... Κυριολεκτικά και μεταφορικά. Κι όμως, είναι μάλλον ο κανόνας.
(Γκρρρ... μπουρλότο...!)



​

 

νιιιαααααουυυυυυυυυυυ........ 

 

Αν και οι γάτες δεν είναι απο τα αγαπημένα μου ζώα αυτό που κάνουν οι "ανθρωποι" (ο θεός να τους κάνει) σε οποιοδήποτε ζώο είναι έγκλημα.
Δε θα με ενοχλούσε καθόλου αν αυτούς τους αν8ρώπους τους έδεναν μέσα σε σακούλα, σε κάδο σκουπιδιών και τους άφηναν 1-2 μέρες να δουν τη γλύκα.

 

Απάντηση: Και ομως τα εσωσα!

Συγχαρητηρια Mιρελλα,εκανες το καλυτερο που μπορουσες κ ξερω πως ειναι να δενεσαι ετσι.Κ γω το σκυλακι μου ετσι το πηρα,το ειχαν πεταξει στο δρομο μολις γεννηθηκε.Τωρα ειναι το παρεακι μου!

 

Συγκινήθηκα. Να είστε πάντα καλά κι εσύ και τα μωρά σου  


Πρόσφατα βρήκαμε κι εμείς ένα πεταμένο νεογέννητο γατάκι, σ'ενα χωράφι δίπλα στο νεκρό αδερφάκι του. Το μαζέψαμε, το φροντίσαμε και τώρα είναι ένας υγιέστατος γλύκας δύο μηνών. Ζει στο σπίτι του θείου μου, ο οποίος παρόλο που έχει άσθμα δεν θέλει να τον αποχωριστεί.

 

Απάντηση: Και ομως τα εσωσα!

Παλι καλα να λες...Εγω ειχα καποτε παρεακι αλλα το εκανα να με πεταξει στο δρομο 

 

χαίρομαι που υπάρχουν ακόμα Άνθρωποι σαν εσένα.

 

Mirella, τα σέβη μου!! 

Κάτι παρόμοιο μου είχε συμβεί με την σκύλα της δουλειάς μου!!
Μετά τις διακοπές του Πάσχα, γυρνάω στη δουλειά, στην αλάνα τα είχα αρσενικό θυληκό, και αφού την δένω, την βλέπω πως κοίταζε επίμονα στην άλλη άκρη! Πηγαίνω να δω και βλέπω 9 κουταβάκια!!
Τα παίρνω και τα βάζω στο σπιτάκι της!! Τα φρόντιζα και αυτά και εκείνα!! Μόλις έφτασαν 3-4 μηνών, τα
εμβολίασα και τα χάρισα γιατί δεν μπορούσα να τα κρατήσω !

 

σιγουρα ηταν σκυλα και οχι κουνελα??